夜🌷 | 2-A (กลับมาแอคทีฟแล้วคับ😭🙏🏻)

จิ้งจอกหนุ่มวางของในมือไว้ใกล้ๆพลางพึมพำบางอย่างกับเถ้าแก่แล้วรับปืนมาถือไว้มั่น

สายตาเฉียบคมจ้องตรงไปยังเป้าหมายที่อยู่เบื้องหน้า

ป๊อก—!

สิ่งที่เกิดขึ้นเกินความคาดหมาย — ลูกกระสุนพุ่งเข้าเป้าอย่างแม่นยำ ราวกับมีโชคช่วย

แววตาสีครามเป็นประกายขึ้นทันทีด้วยความตื่นเต้นจนหางส่ายไปมา

“เข้าเป้าล่ะครับ ยาชิมะคุง!”

เขาชี้นิ้วเข้าหาตัวเองอย่างไม่มั่นใจสายตาสบกับอีกคนราวกับต้องการถามให้แน่ใจ

ก่อนจะเหลือบมองไปทางซุ้มปืนด้วยท่าทีลังเล

“ผมเหรอครับ?”

‘ไม่ไหวหรอก...’

โยรุมีสีหน้าลังเลเล็กน้อยแต่เมื่อเห็นแววตาของอีกฝ่ายที่มองมาก็พลอยทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายลงก่อนจะพยักหน้าเบาๆ ตอบรับ

“ล-ลองดูก็ได้ครับ..”

(+)

#SSR_event #SSR_ทัศนศึกษา

ออกสัมผัสประสบการณ์ของหน้าร้อนที่หาไม่ได้ในรั้วโรงเรียน การออกทัศนศึกษามาถึงแล้ว มาสนุกกันตลอดสามวันเลยเถอะ! 🚌

ระยะเวลา : 29 - 31 สิงหาคม เล่นย้อนหลังได้

รายละเอียด :

docs.google.com/document/d/1...

แววตาที่กำลังมองหลังของเพื่อนตรงหน้ามีทั้งความแปลกใจและขบขันกับความเอาจริงเอาจังของอีกคน

ในขณะที่ชายหนุ่มยืนอยู่ห่างๆพอให้อีกฝ่ายมีพื้นที่สำหรับเล่น

มือเรียวจิ้มทาโกะขึ้นมากินอีกครั้งแต่ก็ไม่ลืมที่จะเป่าเบาๆให้คลายความร้อนพลางสายตาที่จับจ้องเพื่อนงูไม่วางตา

“สู้เขานะครับ..ยาชิมะคุง”

#SSR_Forecast🌏

พยากรณ์อากาศเมืองฮิราโนะ
☀️― 24 - 30 สิงหาคม

อากาศแบบนี้เหมาะกับการไปทัศนศึกษาจังเลยน้าา 😉

เจ้ากวางเม้มปากมองต่ำลงอย่างประหม่า ในใจสั่นไหวอย่างควบคุมไม่ได้ พอหายใจช้าๆให้ตนใจเย็นลง

เสียงหัวเราะเบาๆของคุณ ทำเขาเลื่อนสายตาขึ้นมามองด้วยความงุนงง

แต่ก็ยิ้มน้อยๆตอบกลับคุณ

“ งั้น…ถือว่าตกลงนะครับ ”

“ ไว้เจอกันในห้องนะครับ คุโรซาวะซัง ”

เจ้าตัวก้มศีรษะลงน้อยๆ ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินออกไป

( ตัดจบได้เลยนะครับ 🙌🏻 )

(ว้าอฝกกอออ อะไรคับเนื่ยยยทำไมถึงโดนล่ะะ ขอบคุณที่มาเล่นกับโยรุมากๆนะคะ ฮื่อ—😭🤲🏻💗💗💗✨)

จิ้งจอกหนุ่มมองเพื่อนตรงหน้าเล็กน้อยพลางเหมือนเห็นหูและหางที่คาดหวังของอีกคนจนทำให้อดที่จะหัวเราะออกมาเบาๆไม่ได้

“..ได้สิครับ”

ใบหน้าคมหล่อพยักหน้าพลางมองกลับไปที่ร้านเดิมก่อนที่จะใช้ไม้จิ้มทาโกะยากิขึ้นมากินคำหนึ่ง

“ไปกันเลยมั้ยครับ..?”

มือเรียวยื่นจ่ายเงินให้พ่อค้าก่อนจะหันกลับมาสนใจคนข้างกายอีกครั้ง

พลันสายตาก็สะดุดกับแววเหม่อลอยของอีกฝ่ายจนต้องเหลียวตามไปดู

…

ดวงตาคมกริบหันไปเห็นจุดที่อีกฝ่ายจ้องอยู่—ซุ้มยิงปืนใกล้ๆ

ก่อนจะหันกลับมามองใบหน้าของคนข้างๆ สลับไปมาอย่างจับสังเกต

“ยาชิมะคุง..”

“อยากเล่นหรอครับ?”

จิ้งจอกหนุ่มมองการกระทำของอีกฝ่ายอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ

ความตึงเครียดที่เคยมีพลันคลายลงเพราะคำพูดที่อีกฝ่ายเอ่ยออกมา

มือเรียวยกขึ้นโบกมือเบาๆเชิงบอกคนตรงหน้าว่าเขาไม่ได้คิดมากกับคำพูดของอีกคนเลย

แต่กลับเหมือนเห็นภาพซ้อนของตนเองแทนเพราะนิสัยที่คล้ายกันกับเขา

”ไม่เป็นไรครับ..“

”ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน“

#SSR_MiniEvent
#SSR_ซ้อมอพยพ

📣 กริ๊งงงง—งงงงงงงงงงงง!!!!

เสียงกริ่งเตือนภัยดังลั่นอาคาร ถึงเวลาซ้อมอพยพแล้ว!

th.shindanmaker.com/1247598

เขาหันไปพูดกับอีกคนก่อนจะเริ่มเดินนำไปช้าๆโดยไม่ลืมชะลอฝีเท้าเพื่อรออีกฝ่ายให้เดินตามทัน— จะได้ไม่พลัดหลงกัน

แม้ลึกๆ แล้วจะมีบางสิ่งสำคัญที่เขาอยากไปทำเช่นทุกปีที่ผ่านมา แต่ตอนนี้... คงต้องหาอะไรรองท้องไว้ก่อน

“อืม…“

จิ้งจอกหนุ่มนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งพลางกวาดตามองหาร้านค้ารอบๆจนสายตาไปสะดุดเข้ากับร้านทาโกะยากิใกล้ๆก่อนจะยกมือชี้ไปทางนั้น

“ยาชิมะคุง ชอบกินทาโกะยากิมั้ยครับ?”

“ถ้าเป็นร้านนั้นล่ะก็อร่อยมากเลยนะครับ ผมเคยมากินเมื่อปีที่แล้ว”

(+)

#SSR_Event #SSR_Obon

ไปอุดหนุนขนมร้านทาคุมิซังบ่อยๆ ใครจะคิดว่าวันหนึ่งจะได้มาเป็นเด็กพาร์ทไทม์เข้าจริงๆ

ยืนหน้าเตากับกลิ่นขนมหอมๆยังไงให้ไม่หิวดีล่ะเนี่ย…?

“โอ๊ะ.. วันนี้ก็มาด้วยเหรอ?”
“อยากกินอะไรดี เดี๋ยวฉันจะทำให้เอง”

“แหม~ ฉันไม่ได้ปรุงเองสักหน่อย แค่หยอดแป้งกับจัดขนมให้ต้องอร่อยอยู่แล้วสิ”

“ผมยังไม่ได้กินน่ะครับ..คิดว่าจะหากินแถวนี้“

”แล้วยาชิมะคุงล่ะครับ..?“

ดวงตาคู่คมสะท้อนแสงไฟจากงานเทศกาลเป็นประกายวาวอารมณ์ในแววตามีทั้งความสนใจและความเป็นกันเองเจือจาง

หูสีเงาดำกระตุกเล็กน้อยทันทีที่ได้ยินเสียงเรียก ก่อนจะหันไปตามต้นเสียงนั้นทันที

โดยที่หางขนฟูส่ายเบาๆเมื่ออีกคนกึ่งวิ่งกึ่งเดินเข้ามา

“ยาชิมะคุง“

เสียงทุ้มเรียกชื่อเพื่อนด้วยความโล่งใจที่เห็นอีกฝ่ายพลางรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น

”ขอโทษนะครับ..รอนานรึป่าว“

เขาถามด้วยน้ำเสียงกังวลหูทั้งสองข้างลู่ลงเล็กน้อยอย่างรู้สึกผิด

ไม่แน่ใจว่าตัวเองปล่อยให้เพื่อนต้องรอนานเกินไปหรือเปล่า

(+)

#SSR_commu

⌈ วันนี้อากาศดีจัง...ว่าไหม? ⌋

♡♡♡♡♡♡

🦢💜 | 優 白雪 | ยู ชิรายูกิ *.:｡*ﾟ
17 y.o. | 168/52 | หงส์

ปี 2 | ชมรมการละคร | โรงเรียนมัธยมปลายเซ็นสึเร็น ♡¸.•*'

𝘿𝙊𝘾 : bit.ly/3IEH5tC
⟦𝘾𝙤-𝙤𝙥 | 𝙍𝙤𝙡𝙚 | 𝘿𝙢 𝟮𝟰/𝟳 มาเล่นกันได้เสมอเลยนะคะะ!⟧

#SSR_Obon #SSR_โรลเปิด

16/08 - 19:00 น. ภายในงานเทศกาล

มีชายหนุ่มท่าทางน่าสงสัยคนนึงกำลังชวน [คุณ] ที่กำลังซื้อของหรือเดินอยู่คนเดียว

" มาคนเดียวหรอ "

" สนใจมาเล่นบูธยิงกระป๋องไหม ? "

" มีรางวัลน่าสนใจเยอะเลยนา ไม่เล่นไม่ได้แล้ว " ขายตรง

ชินดันบูธยิงกระป๋อง : th.shindanmaker.com/1247139

#SSR_Event #SSR_Obon
(เดินหาของกิน✨)

[ 12.00 | ย่านการค้า ]

“อืม...”

ที่หน้าแผงผลไม้ เซนไซกำลังยืนเลือกวัตถุดิบที่จะนำกลับไปให้แม่ทำของเซ่นไหว้อยู่

“ย๊าก!? โดนซ้าาา!! แตงกวาไรเดอร์! ตู้ม ๆๆ!“

กระนั้นเสียงใสแจ๋วของน้องชายตัวเล็กกลับดังขึ้นไม่หยุด

ยัตสึฮาชิดึงดันจะมาเลือกของกับพี่ชายด้วย ก็เลยได้มายืนเล่นมะเขือม่วงและแตงกวาหน้าร้านขายของด้วยประการฉะนี้เอง

—คนหนึ่งเงียบ คนหนึ่งเจี๊ยวจ๊าว เอาละสิ

#SSR_Event #SSR_Obon

โอบ้งนี้เต็มไปด้วยบรรยากาศสนุกสนาน! ที่ศาลเจ้ามิซึนางิ ร้านโยโยงิวากาชิยะยกขบวนความอร่อยมาเสิร์ฟ ทั้งดังโงะสีสันสดใส โดรายากิหอมหวาน เครปเคี้ยวหนึบ และไฮไลท์พิเศษ ‘ไทยากิซอฟต์ครีม’ น่ารักจนอยากถ่ายรูป ชิมขนมอร่อย ๆ แล้วสนุกกับเทศกาลไปด้วยกัน!

(พนักงานหยอดไทยากิ !
@ssr-asuna.bsky.social
@ssr-yamaken.bsky.social

“ชอบครับ..”

“โทคิซาเนะคุง..ก็ชอบหรอครับ?”

ดวงตาคู่คมเงยขึ้นสบกับอีกคนเล็กน้อยพลางสังเกตท่าทีของอีกคนพร้อมกับพยายามคิดคำพูดในใจก่อนจะส่ายหน้าเบาๆเมื่อได้ยินคำพูดต่อจากนั้น

“ม-ไม่เป็นไรหรอกครับ..”

“เรื่องแค่นี้เอง..”

จิ้งจอกหนุ่มเงยหน้ามองท้องฟ้าตามอีกคนแสงแดดอ่อนๆส่องกระทบใบหน้าทำให้เขาต้องเอียงหลบเล็กน้อยแต่กลับรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด

“นั่นสินะครับ...”

ดวงตาเหลือบมองอีกฝ่ายอย่างเงียบๆความรู้สึกบางอย่างก่อตัวขึ้นอย่างแผ่วเบาและแปลกใหม่ในใจเขา

ถ้าได้พบกันบ่อยกว่านี้...ก็คงจะได้พูดคุยกันมากขึ้น หรือบางที—เขาอาจจะได้เป็นเพื่อนกับเธอจริงๆก็ได้

‘ตื่นเต้นจัง..‘

(อ๊ากกสหวไยยไไววไเอาคืนแบบนี้ดเลยหรอ น่ารักมากกฮื่อแๆๆ การที่คุณทำแบบนี้😭🫵🏻🫵🏻💗😭😭💗💘💘)

#SSR_Event #SSR_Obon
(มาช้าหน่อยแต่มานะ😉)

เสียงเจี๊ยวจ๊าวของผู้คนที่เดินในงานเทศกาล ทำให้บรรยากาศดูครึกครื้น หญิงสาวตัวเล็กเดินอยู่ท่ามกลางผู้คน เธอเดินช้าๆและมองไปรอบๆด้วยรอยยิ้ม

วันสุดท้ายของเทศกาล อามาเนะเดินในชุดยูกาตะสีฟ้าอ่อน โอบิสีชมพู และมัดผมเปียรวบท้าย

อามาเนะทักทายผู้คนที่รู้จัก และเดินเล่นอยู่แบบนั้น และคงจะเดินต่อ จนกว่าเทศกาลจะจบ...

(+ได้นะคับ🥺🤌)

แต่ปีนี้...เขาก็ไม่ได้มาคนเดียวเหมือนเช่นเคย บางที...นั่นอาจช่วยให้เขารู้สึกผ่อนคลายลงบ้างก็ได้

ผู้คนมากมายรายล้อมพร้อมเสียงพูดคุยและหยอกล้อกันอย่างสนุกสนานในงานเทศกาล

ทำเอาจิ้งจอกหนุ่มถึงกับประหม่าจนแทบอยากมุดดินหนี

ดวงตาคู่คมของเขาจับจ้องอยู่ที่ข้อความในมือถือ ก่อนจะเหลือบมองไปรอบตัวอย่างเงียบๆเพื่อหาบุคคลที่เขาชวนมาร่วมงานในครั้งนี้

แม้เขาจะไม่ค่อยชอบสถานที่ที่มีผู้คนพลุกพล่านเท่าไหร่นัก

แต่เพราะต้องการระลึกถึงคุณแม่ในทุกๆปีจึงทำให้เขารู้สึกอบอุ่นใจทุกครั้งที่ได้มา
(+)

» #SSR_Obon
╰── ──╮
﹒ Roleplay ﹒

◃─────

ׅ 𝄂𝄚𝅦𝄚𝄞𝅄 ณ หน้าบริเวณประตูทางเข้า
ׅ เวลา 18 : 00 น. 𝄚

──────▹

　เพลาทินกรคล้อยค่ำในวันเทศกาลรำลึกถึงผู้จากไป ' ยาชิมะ ' เขายังยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนที่ล้นหลามหน้าทางเข้า

...

จิ้งจอกรู้สึกถึงบรรยากาศโดยรอบที่ผ่อนคลายลงทำให้เขาเริ่มคุ้นชินกับอีกฝ่ายมากขึ้นก่อนจะส่ายหัวเบาๆเพื่อได้ยินคำถาม

“ไม่ถือสาเลยครับ..”

หลังจากตอบกลับไปดวงตาคู่คมก็เผลอมองสำรวจอีกฝ่ายเล็กน้อยราวกับกำลังเก็บรายละเอียดเล็กๆ

“ผ-ผมมานั่งสือหนังสือน่ะครับ…”

หลังจากได้ยินคำชมจิ้งจอกหนุ่มก็รู้สึกถึงความนุ่มฟูในใจ

เพราะปกติเขาไม่เคยได้ยินคำแบบนี้จากใครนอกจากคุณแม่ที่เสียไปแล้วทำให้ริมฝีปากเผลอยกยิ้มบางเบา

“ขอบคุณครับ..”

“ลูกอมเองก็…อร่อยเหมือนกัน”