nagihanta

gel bırakalım bu sararmış gülleri, bir ömrümüz var ah vah bize de yazık..

bülbülü susturan yas gülümü de soldurdu..

insan, doğanın ucubesidir.

...

beni yakan ilkel bu hevesle..

kendimizi sevmek zorunda değiliz.

iyilik ölçüsüzdür.

"o hayatı bir gün daha yaşa ve öl."

çok mahcup oldum gururuma..

"hayatta kalma konusunda uzman. tembel de."

sevgi bunun çaresi

burda kal var edelim.

insan, hayal kırıklığıdır; daima.

"hayat karşısında yorgunum artık
ve zindeyim ölümün karşısında"

Görüştüğümüzde iyi vakit geçirdiğimiz, ayrılırken “sık sık buluşalım” dediğimiz ve sonra aylarca arayıp sormadığımız arkadaşlarımız gibi bi uygulama bu, itiraf edelim.

akıl sağlığımızı nasıl korumamız gerekiyor bilmiyorum.

yeniden kanar mı yara yeniden..

"hayat karşısında yorgunum artık
ve zindeyim ölümün karşısında"

I hate man, but I'm not a lesbian.

insan, hayal kırıklığıdır; daima.

kapladığı yer her gün daha çok büyürken duygularımla verdiğim savaşa yenildim. bugün kendi içimde başa döndüm. neresinin tam olarak baş olduğundan emin değilim ama bugün olmak istemediğim haldeyim. evet umudum yok ama kalbim söz dinlemek bilmiyor, kabullenmeyi, vazgeçmeyi bilmiyor. ağlatıyor beni.

bi küçük öldüm bugün, az önce. ufak bi bıçaklandım sendeliyorum halledicem.

dünya ağrısı, ayfer tunç.

hala bütünmüş gibi davranıyorlardı..

"ben sana teşekkür ederim,
beni sen öptün,
ben uyurken benim alnımdan beni sen öptün;
serinlik vurdu korulara, canlandı serçelerim;
sen mavi bir tilkiydin, binmiştin mavi ata,
ben belki dün ölmüştüm, belki de geçen hafta"

seçemediğimiz ama hayatımızın merkezine yerleştirdiğimiz türlü tane şeyi seçebiliyor olsaydık ruhumuz daha mutlu olur muydu, yoksa yine yanlışı seçip ömrümüzü o zaman da karartır mıydık?

bi soluk hüzün
bi soluk yüzün
ve bi soluk ölüm
yoklar beni
sensiz bölünürüm
dayanamam

"insan hayal ettiği kadar var olur"

unutulmadığını, hissedebilseydi..

ölücek gibi oluyorum, ölmüyorum ama ölücek gibiyim