наста скатазаўра

так, бясплатна

мне дызайн падабаецца нават больш чым ў 10.... яно выглядае больш сучасным і скругленыя вуглы мне падабаецца больш за звычайныя прамыя

я абнавілася.... (дакладней ён зрабіў гэта супраць майго жадання) не магу сказаць, што адчуваецца вялікая розніца, яны нібыта амаль ніхуя не памянялі.

ды ладна, мы з сяброўкамі мабыць на траіх купім і за раз разап'ем

АХПХХАХАХА

я не настолькі знаўца каб купіць сабе бутэльку.
за раз дакладна не вып'ю, а захоўваць такое ў інтэрнаце небяспечна

"вы не 28 аўтобус, каб я за вамі бегала двойчы за адны суткі"

захацелася пакаштаваць😅

адзін👹

а што вы скажаце пра бутэрброд з салёным селядцом?

я не настолькі люблю гуляць пад снегам адна, каб вылазіць з-пад коўдры. а мая сяьровачка з'ябла дадому

у ложку надта добра, каб уставаць і апранацца

даспадобы, але выходзіць лянота ў выніку 😂

а я актыўна думаю пра тое каб выйсці прагуляцца пад снегам!

якая прыгажосць!!

смачна праябала функцыянальную граматыку, замест яе чытала фік усю пару, вярнулася на французскую, з фонам з фічка ненавіджу яе крыху менш, чым звычайна

тут вельмі нязручна скакаць паміж старонкамі

дзяўчаткі, прашу мяне не піздзіць анучамі, але калі хочаце больш мяне то вэлкам на расмоўную старонку @bezdnadushi.bsky.social

хелова

#проза #белфік
Ну вось неяк так, першая частка на ао3, мне нават падабаецца тое, што атрымліваецца.

фемслэш. хёрт/камфорт. кавярні.

бэкграунды абедзвюх персанажак ну... не тое, каб добрыя.

плануецца слоуберн, а там паглядзім

archiveofourown.org/works/523712...

Мы паспелі абсерыцца.

Што ж, паспрабую быць актыўнай і тут
Таму трымайце замалёвачку

archiveofourown.org/works/50932609

Я не ведаю, што рабіць... Я нічога не разумею і вельмі шмат плачу.

Я ведаю, што гэта скончыцца калі-небудзь. Трэба толькі перажыць.

Прабачце, што я вынесла гэта сюды. Я ўжо проста не магу маўчаць

Я заўсёды расказваю адны і тыя ж гісторыі па трыста разоў. Я не ведаю, што абмяркоўваць з людзьмі.
Я не самаразвіваюся, не гляджу серыялы/фільмы/анімэ, я не ведаю, дзе знайсці агульныя тэмы... Я сяджу ў адным фандоме да якога я зараз таксама перагараю...

Мяне ябе вельмі моцнае пачуццё віны за тое, што я тупа ныю тым, з кім маю ўзаемадзеянні. Я не ведаю, як людзі ўсё яшчэ мяне церпяць... Я не ведаю, што такое нармальная камунікацыя... Я не ўмею.

Мне балюча, мне заўсёды здаецца, што я тупа да людзей даёбваюся.

Адчуваю, што заябала ўсіх і кожнага з кім я узаемадзейнічаю
Быў час, калі я намагалася знаёміцца ва ўсялякіх ціндарах/дайвінчыках, з усімі, акрамя адной дзяўчыны, мы пераставалі размаўляць на наступны дзень/максімум праз тыдзень... У асноўным людзі зліваліся, але і я таксама... Проста знікала.

Я шмат заганяюся наконт таго, што я нікому не патрэбная. Што я нецікавая. Я амаль не веру людзям, калі мне кажуць, што я прыгожая/камфортная/утульная/раблю прыгожыя рэчы/са мной цікава і гэтак далей. Я адчуваю, што людзі хутка ад мяне стамляюцца.

Нават спаць нармальна не магу (або 5 гадзін на дзень або 12-13), есці таксама не магу. Калі я паем раз за дзень, будзе ўжо добра. Функцыяную на энергосах/каве/чаі і цыгарэтах. Перманентна хачу або спаць, або забіцца, або адлічыцца.

Ладна, похуй, буду ныць.

Буду максімальна шчырай з сабой і вамі і скажу, што ў мяне моцна едзе менталка зараз. Мне трэба паныць, я ведаю, што лягчэй ад гэтага не стане, але душа патрабуе...

Я не магу рабіць нічога карыснага, не магу перакладаць паўнавартасна ўжо амаль месяц, не магу вучыцца...

Не тое, каб у мяне ў твітары шырокае кола. Ніхто новы і невядомы не прыходзіць, а тут неяк.... Новыя людзі...