[ ประกาศปิดคอมมู ]
01.07.2025 09:59 — 👍 13 🔁 12 💬 1 📌 0@maiden-roc.bsky.social
เมเดน โจราน | 10y | 140 | มนุษย์ แคว้นเซอร์เฟียร์ เมืองโทรอานัม Doc : http://bit.ly/4jUlta8 role-playing acc for #ROC_commu
[ ประกาศปิดคอมมู ]
01.07.2025 09:59 — 👍 13 🔁 12 💬 1 📌 0#ROC_beta04
คำถามนั้น คือการทดสอบสุดท้าย
หากคุณให้ข้อมูลสำคัญไป
อ่าน bit.ly/4l70xxm
ไม่แน่ใจว่าทำอะไรกันแน่
อ่าน bit.ly/4khvOwr
และหากคุณไม่ได้ปริปากบอกไป
อ่าน bit.ly/3TfogiT
#ROC_beta04
'แปลก..'
'แปลกจัง..'
เด็กน้อยที่ล้มลงหลังมอนสเตอร์ขนาดใหญ่ได้ตายลง ตื่นขึ้นหลังวูบไปได้ครู่
แม้แทบไม่เหลือแรง แต่ความรู้สึกแปลก ๆ ทำให้รัคชายกมือมาแตะบริเวณตาโดยสัญชาตญาณ
'มองไม่เห็น..'
เมเดนไม่ใช่เด็กที่รอบรู้ขนาดจะพอจะรู้เรื่องอาณาจักรธอรัน
"การคัดเลือก..เพียงเข้าร่วมก็ได้เงินเละเสบียง"
เสียงของเด็กน้อยพูดติดขัด เต็มไปด้วยความเจ็บทั่วร่างแต่ก็พยายามเค้นเสียง เธอไม่ได้กล่าวโกหกแต่อย่างใดเพราะรู้ว่าไม่ควร
"ให้พวกเราเดิมพันทุกสิ่ง แม้แต่ชีวิต เพื่อยกตนเองให้สูงขึ้น"
"โปรเจ็คเอจิส"
"ข้าจะพูดมากกว่านี้ ถ้าท่านปล่อยข้า"
แต่หากพูดความจริงแล้วรอด เมเดนจะทำมัน
#ROC_beta04
[ Part 2 ]
bit.ly/4n4AmZP
เมื่ออสูรร้ายล้มลง
ดั่งสัญญาณสิ้นสุดความเหนื่อยยาก
เหล่าเด็กน้อยต่างร่วมมือกันเพื่อให้มีชีวิตรอด แม้ต้องหลั่งเลือด เผชิญความสูญเสีย
...ทว่าชีวิตอาจถึงจุดสิ้นสุดลงก่อนได้เริ่มเฉลิมฉลอง
เมื่อฝันร้ายนั้นมิได้จบลง
เพียงแปรเปลี่ยนรูปลักษณ์ไป
#ROC_beta03
[ Mirror of the Soul ]
bit.ly/4lbQeYP
เมื่อทรายทรุดตัวลง
โพรงทะมึนสูบกลืนทุกสิ่งลงอย่างตะกรุมตะกราม
ประสาทสัมผัสของคุณกลับมาอีกครั้งยามม่านหมอกเยียบเย็นปะทะใส่
ร่างของคุณลอยคว้าง
ไร้ที่ยึดเหนี่ยว
กระจัดกระจาย
ร่วงหล่นสู่ห้วงอนธการ
ตัดขาดพรากจากทุกผู้คนที่คุณพยายามควานหา
ลึกเข้าไปยังใจกลางวงกตแห่งความโดดเดี่ยวอันแสนพิสุทธิ์
#ROC_beta02 | โรลปิด
เธอรู้—รู้ดีอยู่แก่ใจ
แต่ไหนแต่ไรแล้ว หากเมื่อเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับโชคชะตา...
วิเวียนนับได้ว่าเป็นผู้ที่ไม่เคยถูกเหลียวมองโดยเหล่าเทพหรือเทพีองค์ไหน
แต่ ณ ตอนนี้
ในสถานที่ชั่วร้ายนี่
ไม่ว่าตัวการของลมกรรโชกก่อนหน้าที่เกิดขึ้นทันทีหลังจากที่เดินทางมาถึงทะเลทรายจะเป็นฝีมือของอะไร
ไม่ว่าจะด้วยจุดประสงค์ใดก็ตาม
เธอ...ขอสาปแช่งมัน
(ขอบคุณค่า)
02.06.2025 05:16 — 👍 0 🔁 0 💬 0 📌 0(รวมมิตรจากการสังเกตุไอ้เด่กจากอีเวนต์ที่ผ่านมาค่ะ เหมือนจะนิ่งน้อยกว่าที่คิด แต่ก็ยังแปลกเสมอต้นเสมอปลาย)
30.05.2025 23:58 — 👍 16 🔁 13 💬 0 📌 0ร่างกายของเธอร่วงหล่น เม็ดทรายมากมายเข้าปะทะลำตัว ในมุมที่ไม่มีผู้ใดสังเกตุเห็น เมเดนกำลังฉีกยิ้มเล็กๆราวกับเด็กที่กำลังสนุกกับการเล่นเกมไล่จับ...
[จบโรล]
เมเดนคิดได้ดังนั้นก็กำไม้แหลมที่ได้มาแน่น ก่อนจะรอและอาศัยจังหวะหลบการโจมตีของปีศาจร้ายแห่งทะเลทราย รอคอยโอกาสที่หลุมนรกจะเปิดออกอีกครั้ง
และก็เป็นไปตามแผน เมื่อปีศาจกลับลงสู่ใต้ผืนทรายก็ปรากฎหลุมขนาดใหญ่ เด็กน้อยไม่ลังเลที่จะโดดลงไป ก่อนที่พื้นดินจะกลับมาเป็นเช่นเดิม หากว่าการกระทำนี้จะเป็นการฆ่าตัวตายเธอก็ยินดีจะยอมรับมัน เพราะไม่มีสิ่งจะเสียอีกแล้ว
#ROC_beta02
ท่ามกลางทะเลทรายที่มองไปก็มีเพียงเส้นขอบฟ้า บททดสอบคือการอดทน? ไม่ใช่ ทะเลทรายเป็นสถานที่ที่เกินไปกว่าคำว่าอดทนอีกทั้งสัตว์ประหลาด ยากเด็กคนหนึ่งจะเอาชนะหรือหนีไปที่ไหนซักแห่ง
แสดงว่าสิ่งเราต้องทำไม่ใช้การสู้ หรือการเดินแบบไร้จุดหมาย
ทว่ามันคือการหา 'ทางออก'
ไม่ใช่บนดินอย่างแน่นอน ไม่ใช่บนฟ้าเป็นแน่ชัด เหลือเพียงอย่างเดียว..
" ตามอสูรกายใต้พิภพไป "
#ROC_beta02
[ Trial of the Fearless ]
bit.ly/45GBf4e
ตะวันเจิดจ้าแผดเผา
พายุทรายซัดกระหน่ำ
หลังวางรูเบธีสลง เพียงพริบตา คุณถูกส่งมายังทะเลทรายอันเวิ้งว้าง
ใต้ฝ่าเท้าคือผืนทรายที่พร้อมกลืนกินทุกชีวิต เบื้องหน้าที่ปรากฏพาดผ่านคือเงาทมิฬคืบคลาน
ไร้ทางหนี ไม่มีแม้ที่หลบ
คุณต้องเป็นผู้หาทาง 'ผ่าน'
แม้ไม่รู้เลยด้วยซ้ำ ว่าต้องทำสิ่งใด
(ดวงล้วนๆเลยค่ะ😭)
27.05.2025 10:20 — 👍 0 🔁 0 💬 0 📌 0(ขอบคุณค่า ทางนั้นก็สู้ๆนะคะ!)
27.05.2025 10:19 — 👍 0 🔁 0 💬 1 📌 0(คงไม่ใช่ว่าดวงทั้งหมดถูกใช้ไปกับรอบแรกหมดแล้วหรอกนะ555555)
26.05.2025 20:56 — 👍 0 🔁 0 💬 0 📌 0(ผ่านแล้วค่ะ เย้ๆๆๆ สองวันถ้วน ไม่เจออะไรเลยนอกจากหินจริงๆ5555555)
26.05.2025 19:36 — 👍 14 🔁 11 💬 3 📌 0(ขอบคุณสต๊าฟที่เหนื่อยเช่นกันค่า)
26.05.2025 14:57 — 👍 0 🔁 0 💬 0 📌 0จะมีใคร..ในหมู่เด็กบนรถม้าคันเดียวกันที่ไม่ผ่านไหม
ไม่มีเวลามาคิด
ตอนนี้ ในเวลาแบบนี้
ต้องเอาตัวเองให้รอดก่อน
มือเล็กคว่ำจับก้อนหินสีแดงค่อยๆวางมันลงบนช่องที่มีขนาดพอดี
-วาง
เมเดนสูดหายใจเข้าช้าๆก่อนจะเดินเข้าไปหาแท่นหินสูง มองรอบๆจนแน่ใจว่าไม่มีเด็กหรือผู้คุมคนใด้อยู่แถวนี้ เสื้อผ้าด้านในยังไม่แห้งดีจึงทำให้หนวเล็กน้อย แต่เธอเองก็ไม่มั่นใจว่าที่ปากของเธอสั่นอยู่เป็นเพราะความหนวาหรือความกังวลกันแน่
แบบนี้ก็ไปต่อแล้วใช่ไหม
จะมีเด็กคนไหนรู้อีกไหมว่าใต้น้ำนั้นมีหินมากมายที่เก็บได้โดยง่าย
หรือเธอควรไปบอกเรื่องนี้กับใครซักคนก่อนจะจบการทดสอบด้วยตัวคนเดียว
...เด็กหนุ่มมองหินตรงหน้าด้วยความระแวงสุดๆ คงเพราะมันง่ายเกินไปที่จะเป็นของจริง หรือถ้าเป็นของจริง...ก็อาจจะมีอะไรออกมากินเราก็ได้....
.
ยังไงก็ต้องเสี่ยงเข้าไปเอามา....เพราะงั้นเขาเลยขอยืมโล่จากเบรน่ามาถือไว้ข้างนึง ส่วนอีกข้างถือดาบ
.
" ข้าระวัง เธอหยิบนะ..."
.
> ลูคัสตั้งท่าป้องกันแล้วค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ รูเบธีสที่วางอยู่ตรงหน้า
ไม่มีเหตุผลให้ต้องแวะที่ไหน
จุดหมายเพียงอย่างเดียวคือการนำหินนี่กลับไปที่แท่น
แม้ว่าเมเดนจะอยากรู้เช่นกันว่าในถ้ำที่มีหินปิดอยู่มีอะไร หรือที่โบราณสถานจะมีอะไรซ่อนอยู่ แต่บางครั้งความอยากรู้ก็ทำให้เกิดอันตราย
เธอก้าวเท้าต่อไปในป่าอันเงียบเชียบ
-เดินทางต่อ
เมื่อพระอาทิตย์ตกดินอากาศก็เริ่มหนาวขึ้นมาเล็กน้อย เธอจึงเอาเสื้อผ้าที่แห้งอยู่กลับมาใส่และใช้หินอบอุ่นใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อ มันช่วยได้มากเลยจริงๆ
เธอกำหินส่องแสงเอาไว้ในมือก่อนจะเดินทางผ่านป่าไปที่ลานกว้างซึ่งเป็นจุดเริ่มต้น
-ไปลานกว้าง
เธอว่ายกลับเข้าฝั่งหยิบสัมภาระที่แห้งอยู่มัดรวมกัน และยัดหินแดงที่ได้มาใส่ในกระเป้าคาดเอวใบเล็ก
"ต้อง..กลับไปที่ลานกว้าง" เธอพูดขณะยังหอบหายใจแรง
- หยิบหิน
-ขึ้นจากน้ำ
-เดินไปเก็บของบนบก
(นี่ผมเตรียมใจมาโดนปลางาบไปกินแท้ๆ5555555)
เมเดนตาเบิกโพรงในน้ำ แม้จะมัวไปบ้างแต่เธอก็มองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าสิ่งนั้นคือหินสีแดงที่ตนเองตามหาอยู่ เธอว่ายเข้าไปเก็บมันขึ้นมาหนึ่งก้อนและดีดตัวเองขึ้นสู่ผิวน้ำเบื้องบน
"ได้มาแล้ว.." หินถูกชูขึ้นมาระดับสายตา ให้ต้องแสงอาทิตย์เป็นประกายสีเงินเพื่อให้แน่ใจว่าได้หินมาถูกต้อง
ในตอนนั้นเองเธอจึงเลือกที่จะถอดชุดคลุ่มกับรองเท้าออก เหลือเพียงเสื้อบางๆกับกางเกงชั้นใน ร่างเล็กชูแขนขึ้นบิดขี้เกียจซักครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆเดินลงไปที่แหล่งน้ำใหญ่ เมื่อมั่นใจว่าน้ำลึกพอที่จะดำได้หัวสีขาวก็จบลงไปใต้พื้นน้ำ หวังจะลองลงไปสำรวจภายใต้ดู อีกอย่างก็เพื่อจะพิสูทว่าที่นี่ไม่มีสัตว์อื่นจริงๆ
- โดดลงน้ำค่ะเลสโกววว
"บ้าจริง..แล้วจะหาของกินยังไงล่ะเนี่ย ผลไม้ล่ะ?"
เธอพึมพำขณะเดินเมื่อรู้ว่าแทบไม่มีสิ่งมีชีวิตอื่นเลย ระบบนิเวศของที่นี่มันเป็นยังไงกันแน่นะ แมลงซักตัวก็ไม่มีเลยรึไงกัน พอมองลงไปน้ำแล้วก็หวังให้มีสิ่งมีชีวิตอยู่บ้างล่ะนะ แต่คิดอีกที ปลาที่อยู่ใต้น้ำสีเขียวนี่อาจจะมี4ขาก็ได้ใครจะรุ้
นัยตาสีฟ้าสว่างจ้องไปยังหนองน้ำ...
เมเดนยังคงสงสัย ไม่มีทางที่ป่าแห่งนี้จะไม่มีสัตว์เลย
เดินทางต่อจนถึงหนองน้ำแต่ระหว่างทางหาร่อยรอยสัตว์ไปด้วย เพราะอย่างไรปากท้องก็สำคัญ ถ้าหาอะไรกินไม่ได้ก็ต้องล่าเอา
-ไปต่อแต่หาร่องรอยสิ่งมีชีวิตอื่นไปด้วย
ในเมื่อในถ้ำมีหินใหญ่ที่ขยับไม่ได้แถมทางเข้ามีแค่ทางเดียว คงมีแต่ต้องมุ่งหน้าไปที่อื่น เมเดนลุกขึ้นบิดขี้เกียจก่อนจะหยิบขวานออกมาเดินออกไปจากถ้ำ
เป้าหมายคือ หนองน้ำ!