Tuna

Dışarıdan üniversite ve lise öğrencilerini getirip namaz kıldırmışlar. Fotoğraf onun fotoğrafı.
Bir başka densiz de “Boğaziçi Üniversitesi fethedilmiştir” demiş.
Silah zoruyla silahsız, sivil insanların inlerine girdiniz.
İyi bok yediniz. Aferin!

Güney Kampüs’e de isteyenin gelip seccadesini açıp namaz kıldığı çok oldu. Bunun için o kadar silah kullanmaya, öğrencileri ve hocaları okuldan attırmaya, Boğaziçililer’i düşman gibi anlatmaya, canımızı tehlikeye atmaya gerek yoktu.

Biz de zamanında Boğaziçi Üniversitesi’nin kapılarını başka üniversitede okuyanlara açtık.
2010 yılında Türkiye’nin ilk Teknoloji Girişimciliği Kulübü olarak okulumuza diğer üniversite öğrencilerini davet ettik. Kaynaklarımızı paylaştık.
Gelenekselleştirdik.
Her yıl yüzlerce genç buraya geliyor>>>

Bunu mesrulastiracak kadar gozunu hirs burumus bir toplum mu var, yoksa sahsi cikarlari icin toplumu birbirine kirdiran secim kazanma aygitlari mi?
Bu yontemleri kullanacak kadar aciz idarelerin elinde renklerimiz siliklesiyor.
Keske Demokratlar vaatlerinin altini doldursalardi da… (3/3)

Zira buna inaninca bizim Trump-Musk ikilisi tarafindan ozgurlestirildigimize inanmamiz gerekli.
Yalan haber uretip yaymayi, kara propagandayi, secim kazanmak icin mesru bir yontem olarak goren bir idarenin elinde yonetilmek o kadar keyifli degil. Biliyoruz. (2/3)

Evet, bu konuyu monitor etmekte fayda var. Konusmayi izledim. Fact-checking endustrisinin bir nevi otokrasi yonetim ve sansur mekanizmasi oldugu onermesine, bir noktaya kadar alan acabilirim. (Dinlerim yani) Fakat bu onermenin hakikatin kendisi olduguna inanmam icin somut kanitlar gerekli. (1/3)

Walt Disney'i görünce fark ettim, hatırladım. Birçok şirket kuruluşunda bir sanat eseri gibi büyüyor, ilham veriyor.
Bugüne gelince bütün bu sanat eserlerinin üzerimizde yük olduğunu hissediyorum.
Örneğin, Disney'in "sanat" değil "zaman ayırma rızası üretme makinesi" haline gelmesi.

hi

Beni okudugunuz icin tesekkur ederim.
Saat 2:35. Iyi geceler.

Egitim endustrisinden kastim bu.
Belki ben kafayi is ile bozmus oldugum icin egitimden, spesifik olarak “ogrenme” mevhumundan beklenti, is ile ilgili olmaliymis gibi geliyor, yaniliyor olabilirim
Hatta kesin yaniliyorum. Bana sadece acil problem buymus ve bunu cozunce degisim olacakmis gibi geliyor

Memlekette de cok cok buyuk bir talep oldugu kanaatindeyim.
Her sehirden, her siniftan, her insan grubundan birileri, “bir ogrenme yolculugu ve emek sonrasinda globale calisacak hale gelecek” taahhudune dayanarak buyuk zaman ve heves yatirimi yapacaktir, yapilmasi fizible’dir.

“Mantik valid” anlaminda.
Ve eger oyle ise, bu degisimin lokomotifi egitim endustrisi olacak.
Case’in modeli bu baglamda guzel bir model (olacak). Tek guzel model de o degil yani bu endustrideki tum kurumlarin hizla olceklenip globale talent yetistirmesi gerekiyor.

Dolayisiyla bir sonraki asamada icgudulerime guvenmemezlik etmeyecegim.
Benim gozumden bu cumle bir anlam ifade etmiyor, yani neye benzedigini bilmiyorum. ‘Yoksunluk’ anlamindaki degil, gozumde canlanmiyor. Napacam yani bir V kavsaga gelecegim ve orada bir vahiy mi zuhur olacak? Degil yani.

Ama istikrarli bir sekilde cok marjinal basarilari olan insanlarla calistim. Ama istikrarli bir sekilde para kazanamadim ya da ergenligimdeki hayalimdeki aski yasayacagima dair pek umudum kalmadi.
Halbuki biz bu yola neden cikmistik?
Ama cok guzel seyler de yasadim.

Benden beklenen baska bir sey idi. Neredeyse her karar donemecinde marjinal olani sectim
Benim mantikli gordugum, fakat ahalinin marjinal tanimladigi kararlarin, sonrasinda mantikli oldugu deklare edildi. Demek ki ben bir early adopter’im
Halbuki o marjinal kararlarin hepsini tembellikten vermistim

Herkesin amacina gore, bir sonraki asamaya gecebilmesi icin hangi problemi cozmesi gerektigine gore.
Kimisine kariyerinde ilerlemek, kimisine emegi karsiliginda belli bir standartta yasam saglamak, kimisine saglik, kimi icin seks, kimi icin ot, okul, ask, dil, para whatever.

Isin dogrusu, memlekette bir degisiklik olacaksa, bunu globaldeki Turkler’in gucuyle yapacagimizi dusunuyorum.
Hem memleketten cikarabildigimiz kadar adami disari cikarmamiz lazim hem de memlekette ogrenmeye, gelismeye, ilerlemeye hazir herkesi guclendirmemiz lazim.

Bu sefer Turkler’le takilmaya sicak bakar bir sekilde geldim.
“Benim arkadas olabilecegim Turkler’in orani, hatta sayisi burada daha fazladir. Herkes kacti.” argumanim vardi.
Hic kovalamadim ama denk geldim. Tr’de yedigim kaziklarin ihtiyati da var uzerimde, umut da var.

“Turkiye’de cok ilginc bir sessizlik var” dedi @mermi.bsky.social Benim Cuneyt Ozdemir ya da Rusen Cakir’dan aldigim izlenim de o.
Ama esas bilgi, fikir, yorum kaynagim Ckare adinda bir Youtube kanali.

https://youtube.com/@CKare

Bugun 24 Haziran saat 1:50. Tr saati ile 11:50.
Alpkan bana tutun gonderecekti. 400 g pakede 1900 TL istemis Yurtici Kargo.
Son mesajimdan bugune 1 ay Portland’da kaldim. Simdi ise yeniden California’dayim ve 2 haftadir calisiyorum. Secimleri kaybettik. Bir memleketim kalmamis gibi davraniyorum.

i wonder who collects real time this graph

Same in English: today is Monday, May 8th. 20:20 in san francisco. I just completed a semi-productive day. There is a trip tomorrow evening. Hot topic is elections in Turkey. my agenda also tends towards there the more we use twitter or youtube. like addiction. but elections are important anyway.

ilk turkce tweet’im: bugun 8 mayis pazartesi. san francisco’da saat 20:20. yari-verimli bir gunu tamamladim. yarin aksam yolculuk var. turkiye’de gundem secimler. benim de gundemim oraya dogru meylediyor twitter ya da youtube kullandikca. bagimlilik gibi. ama secimlerin onemli zaten su goturmez.

today is my first day in the new twitter 😎😎