ＬＵＮＡＲＡ

“เป็นผู้ชายก็อย่าหยุดสวย” เธอหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะตบไปที่อกเด็กหนุ่ม โดยไม่ได้พูดอะไร

มีเพียงสีหน้ายิ้มเลศนัยเท่านั้นที่มอบให้เขา

#ESRA_Fairies

โมเม้นจับเพื่อนแต่งสาว ^____^
@esra-sherilshaye.bsky.social

#ESRA_Fairies

เชอริลเชย์ ลูนารา และลูนาเรียออกไปลองบินเล่นบ้าง การโบยบินมันสนุกอย่างนี้นี่เองสินะ! @lunariaesra.bsky.social @esra-sherilshaye.bsky.social

(มาลงภาพมั่งแย้วววว)

cmsจ่าย่า

#ESRA_Fairies
[ 3 Mar | อาเธอร์ไวลด์ ]

「 𝐈𝐟 𝐲𝐨𝐮 𝐰𝐢𝐬𝐡
𝐈 𝐜𝐚𝐧 𝐟𝐥𝐲 𝐭𝐨 𝐲𝐨𝐮 𝐧𝐨 𝐦𝐚𝐭𝐭𝐞𝐫 𝐰𝐡𝐞𝐫𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐚𝐫𝐞 」

━━━━༺ ❨ 𖥸 ❩ ༻━━━━

“เขยิบมาใกล้กันกว่านี้ก็ได้”

“ฉันไม่ทำอะไรหรอก”

youtu.be/xAFw99TER0k?...

ลูนาราหันมองตามความรู้สึกที่ราวกับถูกสายตาของใครบางคนลอดผ่าน ก่อนจะส่งยิ้มให้ทั้งสาวเจ้าผมสีสดและเจ้าพัฟบอลอันแปลกตาสำหรับนักเรียนใหม่อย่างเธอ

เธอพยักหน้าและลอบโบกมือให้ทั้งคู่

👋👋👋

(😭😭😭)

(เอาไนซ์ออกปายยยย 😔😔😔)

#ESRA_Starlit #ESRA_Roleplay
[3 Feb | สวน🪻หลังงานจบ - 21.40]

เสียงคลอบรรเลงดังมาจากที่ลับไกล ทั้งที่งานเลี้ยงเลิกราไปแล้วไยจึงยังมีเสียงดนตรีอยู่กัน ?

ปลายนิ้วเกี่ยวกดชำนาญ แต่เมื่อรู้สึกถึงผู้มาใหม่กลับหยุดชะงักลงอย่างน่าเสียดาย

"อ้ะ ขอโทษค่ะ..รบกวนเวลาเดินเล่นรึเปล่า?"

เธอลดมือลง, ยิ้มต้อนรับ｢ท่าน｣อย่างยินดี

"วันนี้พระจันทร์สวยดีนะคะ"

(+เนียนรู้จักได้เลยค่ะ!)

ลูนารากำลังเดินทอดน่องก่อนกลับหาพัก จนกระทั่งได้ยินเสียงของดนตรีจึงเดินตามเสียงปริศนามาด้วยความสงสัย และไม่คิดว่ามาก่อนว่าคนที่ได้เจอนั้นที่จริงไม่ใช่คนไกล

“ฉันสิคะ มารบกวนเวลาสุนทรีย์ของพี่เนฟี่รึเปล่า“

”เล่นต่อเถิดค่ะ ฉันอยากจดจำท่วงทำนองนี้จนกว่าจะถึงช่วงนิทรา“

”นะคะ… พี่เนฟี่“ น้ำเสียงช่วงท้ายจะอ้อนวอนอยู่ในที แต่ใครจะรู้ว่านั่นคือการแสดงหรือไม่

เหมือนเวลาจะผ่านไปสักพักแล้ว ลูนารานึกได้ว่าถึงเวลาสมควรที่เธอจะกลับไปหาแฝดพี่ จึงบอกลาด้วยความจำใจ

“ไปก่อนนะยาเร ไว้โอกาสหน้าเจอกันพร้อมกับเจ้านายของเธอนะ หวังว่าเราจะได้พบกันอีก”
ลูนาราลูบหัว(?)เจ้าออสติน ที่จนจบแล้วเธอก็ยังไม่รู้ชื่อแท้จริงของมัน ก่อนจะจากไปด้วยความเข้าใจผิด ที่ไม่รู้ว่าจะได้รับการแก้ไขอีกตอนไหน…

(ขอบคุณที่มาร่วมโรลด้วยกันนะคะ ไว้มาแกงน้อนอีก5555)

[ #ESRA_Starlit | 3 Feb ]

แสงไฟจากแชนเดอเลียร์ทอแสงลงมาสร้างความครื้นเครง งานเต้นรำในครานี้ถูกจัดขึ้นเพื่อต้อนรับเหล่านักเรียนใหม่ผู้เปล่งประกาย

มือเรียวควงแก้วน้ำองุ่นในมือของตนเบาๆ ดูเหมือนว่าเธอจะเริ่มเบื่องานเต้นรำเสียแล้ว แพทริเซียจึงได้เลือกออกมารับลมที่ระเบียงแทน

(มาช้าแต่มานะ- สามารถ + ได้ค่ะ!)

“คิก ๆ ถูกรู้ทันเสียแล้วสิคะ” เธอหัวเราะร่วน “ฉันจะตั้งความคาดหวังไว้นะคะ” ลูนาราดูจะถูกใจในความตั้งใจนี้ของคุณมากเชียว

“คิดว่าสมควรแก่เวลาแล้ว ขอให้เจเนวีฟคุ้นเคยกับวัฒนธรรมที่นี่ในเร็ววันนะคะ“ เธอเอ่ยเสริมพร้อมแย้มยิ้ม ”แล้วก็หากมีโอกาส ช่วยแนะนำฉันเกี่ยวกับวัฒนธรรมทางบ้านคุณทีนะคะ ฉันคิดว่ามันคงจะน่าสนใจมากเป็นแน่“

(ตร่กกกกก555555555😂)

“อา…..“ ลูนาราเว้นช่วง เธอมองหาคนที่ดูมีส่วนสูงใกล้เคียงกับที่ออสตินบอก แต่น่าเสียดายที่ลองเดินไปถามแล้วกลับยังไม่ได้คำตอบสักที

“ขอโทษทีนะยาเร ฉันคงจะยังรู้จักคน้อยไป เลยหาให้ถูกคนไม่เจอสักที…”

“ตกใจหรอ ขอโทษน้ายาเร” ลูนารากล่าวขอโทษจากใจ เธอพยักหน้าคุยกับออสตินทั้งที่ตนเองไม่เข้าใจ แต่เธอก็คิดว่าความพยายามของเธอจะสำเร็จผล มั้ยนะ?

“หลงกับเจ้านายอยู่หรือ”
“เขามีจุดเด่นตรงไหนมั้ย เดี๋ยวพาไปด้วยกันได้น้า“

ลูนาราถามและมองไปรอบข้าง เผื่อว่าจะมีใครที่ท่าทางน่าจะเป็นเจ้านายพัฟบอลตนนี้

(คนละเรื่องเดียวกัน!!)

#ESRA_Starlit
| 3 Feb - งานเต้นรำ |

คุณเจอพัฟบอลตนหนึ่งขณะที่กำลังเดินอย่างไรจุดหมายอยู่ในงานเต้นรำ

“ยาเระ ยาเระ?”
(แปล : มีอะไรให้กระผมช่วยไหมขอรับ)

(+ได้ค่ะ🧍‍♀️)

ลูนาราหันไปมองเจ้าของเสียง ดวงตาฉายแววสับสน มึนงง และไม่เข้าใจในเพียงชั่วแวบเดียว ก่อนมันจะกลับสู่ภาวะปกติ

“เอ...?”

ว่าแล้วเด็กสาสก็ลองใช้ปลายนิ้วแตะเบา ๆ ไปที่พัฟบอลประหลาด

สมเป็นโรงเรียนนี้ แม้แต่พัฟบอลบางตนก็ยังน่าทึ่งเสียทีเดียว

“ยา..เร??? เจ้าหนูชื่อยาเรหรือคะ?”

(มาแจมค่าาาา)

“นึกถึงช่วงเวลาฝึกเรียนเต้นด้วยกันเลยนะคะท่านพี่”

ลูนาราวางมือแปะ

(พี่โผ้มมมม ๆๆๆๆ)

(อยากรู้ ๆ อิอิ)

เด็กสาสผมสีประหลาดเพียงทำตาหยีก่อนใช้ปลายนิ้วแตะริมฝีปากตนเอง

ชู่ว~

“ทริคสำหรับการนั้นเป็นความลับค่ะ หสกแยกกันง่ายแล้วก็ไม่เรียกว่าแฝดเหมือนสิ จริงมั้ยคะ?”

ลูนาราลอบสังเกตท่าทีของเจเนวีฟ เธอดูสนุกที่ได้ลองแหย่เพื่อนใหม่เล่น

“เพราะตอนนี้เชย์มีฉันยังไงล่ะ”

แซวเล่นเล็กน้อยเพื่อรอดูปฏิกิริยาคนงามพอชื่นใจแล้วจึงกลับมาเปลี่ยนเป็นจริงจัง

“แล้วเป็นอย่างไรบ้าง คิดว่าที่นี่เป็นอย่างไร“ เธอลองถามเพื่อนสนิทดูว่ามีความเห็นกับการเข้าเรียนอย่างไรบ้าง โดยเฉพาะสถานที่ที่มีชนชั้นสูงมากมายหลากหลายประเทศรวมตัวกัน

“ได้สิคะ เจเนวีฟ ตั้งแต่วันนี้ไปก็ฝากตัวด้วยนะ แต่ระวังเรียกฉันกับแฝดพี่สลับกันล่ะ“ เธอกล่าวกลั้วหัวเราะเบา ๆ สื่อเป็นนัยว่าฝาแฝดคู่นี้เหมือนกันมาก

”หากมันปรับตัวยาก อาจจะลองกับอาหารรสอ่อนที่เน้นรสชาติแท้จริงของวัตถุดิบดีมั้ยคะ ฉันเองก็ไม่สันทัดเรื่องอาหารเท่าไร แต่ก็พอจะนึกออกบ้าง… เช่นสลัดผลไม้?“

“คงไม่รังเกียจหากฉันจะเรียกคุณว่ารุ่นพี่ซานโดร” เธอกล่าวด้วยรอยยิ้มอันเป็นมิตร แสดงออกถึงไมตรีอย่างสุภาพ

”หากเป็นความรู้สึกของฉัน นั่นพอจะคล้ายกับของรุ่นพี่ได้มั้ยนะคะ“ เธอกล่าวต่อ “มันคือความรู้สึกตื่นเต้น แปลกใหม่ และคาดหวังกับประสบการณ์ดี ๆ ในอนาคต ณ สถานที่แห่งนี้”

“พอจะมีอะไรแนะนำในฐานะรุ่นพี่มั้ยคะ”

(ชอบมู้ดมากเลยค่ะะ สีสวยจังเลย🫶)

#ESRA_Starlit

ตลอดชีวิตการเป็นองค์หญิงแน่นอนว่าอบิเกลต้องเคยเข้าร่วมงานเลี้ยงเต้นรำมานับครั้งไม่ถ้วน แสงสี เสียงเพลง ผู้คนมากมายไม่ได้เป็นเรื่องแปลกใหม่อะไรสำหรับเธอ

สิ่งหนึ่งที่ทำให้งานเลี้ยงวันนี้ต่างไปจากเดิมคงเป็นการมาถึงของลูกเจี๊ยบรุ่นใหม่ล่ะมั้ง

สายตากวาดมองหน้าใหม่ในงานขณะในหัวก็คิดว่าจะสลัดพ่อบ้านข้างๆ ทิ้งอย่างไรดีหนอ

(เหยียบเท้า @sebastian-esra.bsky.social)

[3 Feb.│หอเต้นรำ│17:00 น. ]
#ESRA_Starlit #ESRA_Roleplay

สำหรับซิลเวสเทียร์ นี่เป็นการปฐมนิเทศปีที่สองของเธอแล้ว แต่ความรู้สึกเหมือนช่วงเวลานั้นเพิ่งผ่านไปเมื่อไม่นานนี้เท่านั้นเอง วันเวลา 1 ปีช่างผ่านไปไวเสียจริง

“ยินดีต้อนรับนักเรียนใหม่ทุกท่านด้วยนะคะ”

”สายันต์สวัสดิ์ค่ะ ขอให้สนุกสนานกับงานเลี้ยงนะคะ“

(มาชวนคุยทักทาย ทำความรู้จัก หาขนมทาน หรือมาเต้นรำกันได้นะคะ)

ลูนารายกยิ้ม เธอแกว่งของเหลวใสแช่มช้าเป็นจังหวะ จนก้านของลูกเชอร์รี่พลิ้วน้อย ๆ

“เรียกลูนาราก็ได้นะคะ เรียกชื่อกันไว้ จะได้สนิทกันไวขึ้น”

เด็กสาวกล่าวหยอก เธอรู้ในทันทีว่าอีกฝ่ายคือคลาสเมทกัน เพราะลอบสังเกตและจดจำใบหน้าได้แล้วตั้งแต่ในแถว

“ปกติชอบทานอาหารแบบไหนเป็นพิเศษงั้นหรือคะ?”

Cr. Kandalux

#ESRA_Starlit #ESRA_Roleplay
[ 3 Feb | หอเต้นรำ | 19:00 ]

บรรยากาศในงานคึกครื้นเสียจนคนที่เคยชินกับงานเต้นรำอย่างเธอยังต้องหามุมสงบๆพักหายใจที่ระเบียง

"ดูเหมือนท้องฟ้าวันนี้จะเป็นใจนะ"

เอ่ยขึ้นมาลอยๆ ดาวบนฟ้าวันนี้สวยมากเสียจนยอมทนหนาวออกมาดูเลยล่ะ

หญิงสาวละสายตาจากหมู่ดาวมาที่ [คุณ]

"คิดว่ายังไงล่ะคะ?"

(บวกได้แต่ตอบช้าหน่อยนะคะ🥺✨)
(cr.ในรูป)

นั่นทำให้เธอคลี่ยิ้มแล้วสวมกอดแขนของพี่สาว ซบหัวลงที่ไหล่ราวแมวน้อยออดอ้อน และเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ยากจะคาดเดาความรู้สึกแท้จริงในใจ

“ท่านพี่ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น.. พวกเราจะอยู่ด้วยกันเสมอ อยู่ด้วยกันตลอดไปนะ”

”ท่านพี่ห้ามทิ้งน้องไปไหนนะ...“

“เพราะในใจน้อง นอกจากท่านพ่อและท่านแม่ น้องก็มีเพียงท่านพี่นี่นา~”

ลูนาราสบเข้าไปในดวงตาของลูนาเรีย ภายในนั้นเอ่อล้นไปด้วยความรู้สึกของลูนาเรียและมันมากพอที่ลูนาราจะดูออก

(+)