Cercis s.

#inktober2025
day 11 - sting

#inktober2025
day 10 - sweep

واقعن بی‌سابقه ست این سطح بی‌شعوری به نظرم.

الانم از سر پسیو اگرشن دارم مسجش رو سین نمی‌کنم. دو تومنم شد پول آخه جدی که سرش همچین می‌کنی؟

من برای پروژه گرفتن و ارتباط با آدم‌بزرگ‌های کسکش ساخته نشده‌م به نظرم. همون بچه‌هامو بدید برم. نخواستیم.

دوستان نمی‌دونم چطور بگم غلط کردم. گفتم ساعتی صد (که مفت ه واقعن و همینم نباید می‌گفتم)، ۲۲ ساعت کار کردم، و نه تنها چس تومن پولمو نمی‌دن می‌گن زیاده بلکه کلن دبه کرده‌ن که کار نصفه ست و دوباره دارن خودشون انجام می‌دن، چون با تنظیمات اونا انجام نداده‌م. خب کون لقت باید می‌گفتی چی می‌خوای تقصیر من چیه. عجبا.

#inktober2025
day 9 - heavy

#inktober2025
day 8 - reckless

#inktober2025
day 7 - starfish

توله‌ی موردعلاقه‌ی امسالم به‌جای «معمولی» می‌گه «معلومی»، به‌جای «مسابقه» می‌گه «مباقسه»، و به‌جای «میوه» می‌گه «نیوه».
هر روز هزار بار قربونش می‌رم.

#inktober2025
day 6 - pierce

کاش کار مهم ولی غیرفوریِ واقعی نداشتم و زودتر از تعمیر حلقه، یه بهانه‌ی خوب به ذهنم می‌رسید.

می‌خواستم مرخصی بگیرم همین‌جوری بشینم تو خونه هیچکاری نکنم، بعد دیدم خب یه دلیل محکمه‌پسند‌/مدیرپسند لازمه ارائه کنم. یکم فکر کردم دیدم طلاسازی و تعمیر حلقه‌م دلیل خوبیه. یکم بیشتر فکر کردم دیدم دلیلِ زیادی‌خوبیه.
الان زانوی غم بغل کرده‌م چون اگه در روز مرخصی‌م حلقه‌مو ندم تعمیر، فکرش مثل خوره در انزوا.

#inktober2025
day 5 - deer

پوستاشونو‌ جمع کن. :)))

هیچ‌کس این‌گونه ازم تعریف نکرده‌بود که شما، نوشینجون. 🥺 من و برت هلکوئیست رو کجا می‌برین.

یاد جنون آدامس خرسی افتادم که سیزده چهارده سال پیش همه‌مونو درگیر کرده‌بود :))

دلم می‌خواد یکی دو روز حسابی مریض شم بمونم خونه زیر پتو. بی‌نهایت خسته م از زندگی در اجتماع انسانی. بس نیست جدی؟ به نظرم بسه واقعن.

#inktober2025
day 4 - murky

I know right .-.

#inktober2025
day 3 - crown

#inktober2025
day 2 - weave

وا چرا باید حالمون بد شه؟ :))

#inktober2025
day 1 - mustache

یک عدد مامان متولد ۱۳۷۹ دارای یک فقره طفل چهار ساله رو امروز از نزدیک دیدم. روز شما هم به خیر.

من خیلی فن کتابش بودم (چون نوستالژی) ولی واقعن پلات و شخصیت‌پردازی و غیره‌ش سوپرتخمی جدی. :))

چون زندگی به حد کافی پدرسگ نبود، یک ساعت دیگه می‌رم دوست عزیز عزیزم رو بدرقه کنم تا فرودگاه. با دست خودم بفرستمش بره. باید هم خیر سرم خوشحال باشم واسه‌ش.
دیشب اشک‌به‌چشم که برمی‌گشتیم خونه فکر کردم خاطره‌ی موردعلاقه‌م از خونه‌ی ثمین چیه. فکر کردم هرچی که بشه، اون خونه دیگه از دست رفته. برای همیشه.

کمربند قرمز موردعلاقه‌م پاره شد و یک ساعت و پنجاه دقیقه‌ی تمام در مسیر پونزده دقیقه‌ای توی ترافیک موندم. عصر به خیر.

خیلی دلم می‌خواد امسال اینکتوبر کنم. نمی‌دونمم بتونم تا تهش برم یا نه. کاشکی لااقل بیشتر از پارسال برم.
امروز منتظر پسره که نشسته‌بودم تو کافه، همین‌جور اسکچ بی‌هدف می‌زدم واسه کاراکتر امسال. چیز بانمک توش به ذهنم رسید ولی مطمئن نیستم ازشون.
فعلن فقط می‌دونم دلم می‌خواد اینکتوبر. جزییاتش رو دیگه نمد.

در ۲۸ سالگی به اون نقطه از شغلم رسیدم که مامان‌های بچه‌هام یا هم‌سنّم ن یا ازم کوچیک‌تر.
جالب نبود. لطفن دیگر نفرستید.