Aras Basmacıgil

Ironheart’ı izlemeye başladım, falsolu kurşun ney lan? Wanted mı çekiyoruz?

MCU’nun multiverse saga ile dönüştüğü vasatlık seviyesinden cidden sıkılıyorum.

Milletin ölümüne karalar bağladığı Güllü isimli hanımefendinin varlığını bugün öğrendim.

Mavi kan desen, o da var…

Sırf muhalif olmak uğruna manifest dinlemek zorunda kalmak istemiyorum, kötü pop müziğe tahammülüm çok düşük zira :(

Eğer kafamın üzerinden alçak uçuş yaparak geçen jetler cidden 29 Mayıs yüzündense, sizin vizyonsuzluğunuza sokayım be kardeşim.

LinkedIn Queens bir bağımlılıktır, uzak durun…

Sebastiao Salgado ölmüş... Modern çağın muhtemelen en önemli fotoğrafçısı, sayesinde fotoğrafın anlatısının ne demek olduğunu kavrayabildiğim insan, çok büyük usta...

Hayatım boyunca bir fotoğraf referansı verirken sanırım onun adının önüne kimse geçemeyecek. Cidden üzüldüm...

Bugün gözlerimi kullanmadan araba sürmeyi başardım, vallahi yaptım bunu.

Bu süper zeka Bayrampaşa’daki göz doktoru randevusuna yalnız başına arabayla, hem de güneş gözlüksüz gitti.

Ama bilin bakalım o damla damlatılına göze n’oluyoooorrrr?

Ben denedim, siz denemeyin.

Bugün, yarın, belki 1 ay boyunca bomba etkisi yapması gereken bir haber var önümüzde amakimse konuşmuyor, hatta hala timeline’ın futbol falan dolu.

Oğlum çok mu normal lan bu? Neyi alelade bir haber gibi karşıladığımızın farkında mıyız?

Her şey aşırı saçma şu an.

Bugün 24 Nisan, neşe dolmuyor insan.

The Killing Joke’u test ettiğimiz o günlerden birindeyiz. Bakalkm daha ne kadar kötüleşecek.

Novichok aşamasına takribi ne zaman geçeriz?

Normalde Larrain, ideolojik olarak zıt olsam da aşırı beğendiğim bir yönetmendir. Dilini de, incelikle dokunmuş anlatısını da çok severim.

Ama Maria ultra vasat olmuş, kadın triyolojisinin tartışmasız en kötüsü. Taşlamalı siyasi filmlerine devam etse keşke, her biri eşsiz oluyor.

Imamsson yemin etmiş yeni Navalny olacak :(

The Brutalist’i izlemeye sinemaya geldim. Bana sabır, filmi sevmezsem yorumlarıma katlanmak zorunda kalacaklara metanet diliyorum.

3.5 saat film çekiyorsanız, bir bedeli olacak bunun…

Sonunu da iyice gore’a bağlamışlar. Sanki çok önemli bir alt metin veriyormuşçasına dünyanın en öngörülebilir senaryosunu da yazmışlar zaten.

Esinlenilmiş fikirleri harmanlayarak güzel film olmuyor yalnız ya :(

The Substance sanki The Neon Demon’dan hayvani ölçüde “esinlenmiş” gibi. Hani eğer bu film için bu kadar fırtına kopuyorsa, 9 sene öncesinin The Neon Demon’ının günahı neydi?

Tüm Meksikalılar tek tornadan, tüm translar tek tornadan çıkmış gibi bir anlatı olması da aşırı saçma olmuş.

Tam anlamadığım bir kültürde, bilmediğim bir dildeki filmde ben bu duyguyu yaşadıysam, kimbilir İspanyolca bilenler ne yaşamıştır.

Filmin matematiğinde ve temposunda veya oyunculuklarda hiçbir sıkıntı yok bu arada.

Ama aynı oturmamışlık hissi filmdeki LGBT represantasyonunda da var bu arada.

Emilia Perez cidden çok garip hissettiriyor. Uzun saman sonra bir filmi sevdim mi cringe mi oldum kararsızlığını yaşıyorum.

Hani bir Türk olarak İstanbul’da çekilen bir filmi Meksika filtresiyle izleyip, Kapalı Çarşıda muhafazakar kadınların korktuğumu sahneleri görmek gibi.

Hayat bazen çok saçma ya. Bedia abla öldüğü için sabahtan beri bok gibi hissediyorum, kafamdan bir çok şey geçiyor.

"Onun sesini duyabileceğim son yer LoL kaldı, Lissandra onun sesi" diyordum. Kafam dağılsın diye oyuna girdim, sevdiğimin oyunu 170 karakter arasından Lissandra verdi... 🤷‍♂️

Inside Out’un ilkini ne kadar beğendiysem, ikincisinden de o kadar rahatsız oldum.

İlk film olabildiğine gerçekken, ikinci film resmen karikatür olmuş.

Amerikan dizilerinde/filmlerinde yapılan ergenlik anlatısının kötü bir kopyası sadece.

Bazı şeyleri tadında bırakmak gerektiğinin kanıtı…

Günde 12 saat oyun oynadığım dönemden, günde 3 film izlediğim o ulvi döneme geçmiş bulunuyoruz. Bendeki bu mod değişimlerinin mantıklı bir açıklaması cidden yok.

Her filmde gerçekçilik aramıyorum elbette, yani Marvel filminde adamlar yeşil canavarla uzaylı dövüyor ya da Lanthimos distopya tasarladığında adam insandan ıstakoza dönüşebiliyor.

Ama sunduğun filmin premise'inde "gerçekçilik" varsa, ben de gerçekçilik beklerim. Basit mantık hatalarına gelemiyorum

Benzerini bu sene The Color Purple'ı da izlerken yaşadım bu arada. Yani bir eseri müzikale çevirecekseniz bunun hardcore dram olmaması gerekiyor bence :)

Filmi izlerken "eminim 1910'da siyahiler köleyken dans ederek dertlerini anlatıyordu" diye düşünmeden edemedim.

Hayatta 2 gram tecrübeli insanların yapmayacağı, maksimum lise öğrencisinin yapacağı hatayı yetişkinler yapmış gibi kurgulayınca benim için kabul edilebilir bir içerik olmuyor, özür dilerim.

Bazı filmleri izlerken, bunun son örneği de The Teachers' Lounge, gerçek hayatta bu şekilde işlemeyecek bir senaryoyu izleme fikrinden aşırı rahatsız olup filmden soğuyorum.

Larrain’in El Conde’sinin yerlisi, bundan 30 sene sonra. 🤞🏿

Kim çeker, çekecek çocuk bugün kaç yaşında onu bile bilmiyorum ama çekileceği kesin..