خرماگیسوی سابق

بیست و هشت‌سالگی سالِ خون بود؛ سالِ مرگ خرماگیسو.سالِ محو شدنِ بویِ ادکلن‌های گلی و چای وانیل از یادِ دوستانم، سالِ مرگِ گلدانِ زیبایِ «ستون فقرات شیطان».من تمامِ روزهایِ بیست و هشت‌سالگی گریستم؛ برای موهایم که مانند امید ذره ذره می‌مردند، گلدانی که احیا نشد و شاید هم برایِ خودم./

02.07.2023 11:31 — 👍 0    🔁 0    💬 0    📌 0