Sinem

Bostancı-Parseller metrosu çok güzel lan….. :)

Kurumsal hayatın içine s..mak üzereyim 💪

Sonbahar gibiyim. Bir ağacın dalından ha koptu ha kopacak yaprak misali……..

Şarkının da dediği gibi; “olmaktan korktuğum yerdeyim.” Hissizleştim!

İnsan kendiyle beraberken nereye kaçabilir ki… Gitmek istiyorum.

Belli bir süreden sonra insanın hayalleri ne kadar manasız geliyor.

Sinirin mideye vurması gibi bir şey var ki, aman allahım!

Oturdum bir köşede kahvem, sigaram hafiften üşütecek olan rüzgar…Yok, ne üzülmeye ne de sinirlenmeye gerek yok.Hayat hissettiklerinle şekillenmiyor, arkasından gelen mantıkla şekilleniyor. Huzur veren Rabbime şükürler olsun…

Ya bazen her şeyden o kadar nefret ediyorum ki!!!!

İnsanın yattıkça yatası, iş yaptıkça da iş yapası geliyor. Hiç boş durmamalı insan yoksa iç sıkıntısından başka bir şey gelmiyor.

Bence bu ülkedeki insanların çözmesi gereken en büyük sorun, ter kokusu. Çok net!

İnanmıyor olabilirsin banane ama gelip küfürlerini gözüme sokamazsın,sığır!

Bazen ayaklarımdan prangalanmış gibi hissediyorum bu dünyaya, aksine hiçbir yere ait olmama hissi ağır basarken!

Mübarek, ne güzel yağdı. Çok şükür!

Kadıköy’ü değil ama Moda’yı seviyorum. Neredeyse 30 yıldır binalar durduğu yerde duruyor. Zamanda tuhaf bir gezinti gibi, gençliğimizin burada geçtiğini düşününce!

Yeni neslin ne gibi zekasal sorunları var acaba, %90’ı baştan aşağı simsiyah giyiniyor. Hem de bu sıcakta!

Uyyy, Lailaheillallah…

Sonrası Poyraz, geliyor az kaldı🙏

Kavrulma evresini geçmek üzeriyiz sonrası direkt ateş herhalde.

Ulannn, motosiklet ne keyifli bir şeymiş yahu! Hakkaten kafa karıştırır.

Ofiste donup ısınmaya dışarı çıkıyorum. Pişince de içeri giriyorum. Oyun gibi :)

Bu saatte gelen uyku hali sinirimi bozuyor, 2 saat sonra gel insan gibi uyuyalım dim mi!

Sessizliğin ve yalnızlığın değeri paha biçilemez. Belki sürekli olmadığındandır!

Birilerininde “ziyan” olması gerekiyor ya, bir kısmı bilinçli tercihtir.

Bunlar kendilerini mükemmel mükemmel anlatırlar, etrafı karıştırmaktan kendim neyim acaba diye hiç düşünmeden.

Biriyle bir şeyleri paylaşınca o durum düzelmiyor, değişmiyor da. Çık yürüyüş yap,koş ama anlatma. Çünkü bu anlaşılma isteği değil karşındakini hapsetme. Anlaşılma isteği de yaşanan tecrübelerle kaybolup gidiyor. Umrumda değil,gören göze anlatmaya gerek yok akılla doğru orantılı olarak!

Kimsenin özel hayatını dinleyemiyorum. Yok aşık olmuş,o ona şunu demiş bunu demiş o kadar boş ki. Evet, evet haklısın diyip uzaklaşıyorum. Çocuk muhabbeti de aynı yanlışlıkla bir şey demeye göre ardı arkası kesilmiyor.

Bu sefer İstanbul hiç özlenmemiş…

Herkesin götü dışarda sanırsın herkes brazilian popoya sahip,insanlar hiç aynaya bakmıyorlar!

Kavramları o kadar birbirine karıştırmışız ki; sevmesekte saygı duyacakmışız, sevgi bitse de saygı devam etmeliymiş! Ben sevmediğim kimseye saygı duyamıyorum.En fazla adabımuaşeret olur her canlıya gösterilmesi gereken.