Kemal Büyükyüksel

Harcanabilir Bedenler ve Seçici Haklar: Ankara’daki Olaydan Yola... Bugün bir trans bireyin uğradığı kötü muamele tam da kimliğine atıfla dolaylı yoldan normalleştirildiğinde, yarın başka bir aidiyet grubuna, bir sosyoekonomik kategoriye ya da bir siyasal duruşa sahip...

Yeni yazı.

“Bugün bir trans bireyin uğradığı kötü muamele kimliğine atıfla normalleştirildiğinde, yarın başka kimliklere sahip bireylerin aynı kaderi paylaşması kaçınılmaz hale gelir.”

Harcanabilir Bedenler ve Seçici Haklar – Kemal Büyükyüksel

www.ivmehareketi.com/2025/04/27/h...

Hakikat Rejimi, Kültürel Hegemonya ve Yozgat Mitinginin Siyasi... Hakikatin iktidarın çizdiği sınırları aşabileceğini gösteren her an, siyasal tahayyülün yeniden kurulabileceği bir fırsat yaratır.

Yeni yazı.

“Toplumsal hakikatin iktidarın çizdiği sınırları aşabileceğini gösteren her an, siyasal tahayyülün yeniden kurulabileceği bir fırsat yaratır.”

Hakikat Rejimi, Kültürel Hegemonya ve Yozgat Mitinginin Siyasi Anlamı – Kemal Büyükyüksel

www.ivmehareketi.com/2025/04/20/h...

Güzel bir program oldu bence. İzlemeniz dileğiyle.

İmamoğlu’nun tutuklanması Trump’tan icazetle mi oldu?

İddialar çarpıcı, zamanlamalar dikkat çekici…

Merhaba!

Tanışalım mı? Biz demokratik sosyalistleriz!
İVME; özgürlük, adalet ve dayanışma etrafında örgütlenen bir harekettir.
Kamucu, enternasyonalist, ekolojist ve feminist ilkelerle şekillenir.
Çoğulcudur; farklı kimliklere yönelik her türlü ayrımcılığa ve tahakküme karşı durur.

Vay vay vay. Son günlerde milyondan fazla takipçisi olan küresel sosyal medya hesaplarında Kanal İstanbul rıza üretimi videoları pompalanmaya başlanmış. Montrö Boğazlar Sözleşmesi'nden de bahsetmişler bir "sorun" olarak.

Mesela Brezilya'da Lula'ya kumpas süreci öncesi medya mahkemesi kurulmuş, kamuoyu aylarca suçluluğa ikna edilmeye çalışılmıştı. Üstüne de tutuklayıp hapse attılar. Sonra? Aklandı, özgür kaldı, o gösterişli anlatılar çöktü. Abartılı rıza üretimi çoğu zaman zayıf zeminin ilanıdır. (3/3)

Temeli sağlam bir suçlama kendi meşruiyetini hukuk yoluyla kurar. Fazla anlatı ve ikna çabası gerekmez. Rahat olur insan. Ama delil zayıfsa daha dava yokken medya yoluyla rıza üretmeye kalkılır. İşte o abartılı ısrar, zaten zemin eksikliğinin ve huzursuzluğun bilinçsiz ifşasıdır. (2/3)

Birini suçlu ilan etmek için henüz dava bile açılmamışken medya üzerinden sürekli anlatı üretme, kamuoyunu ikna etmeye çalışma ihtiyacı, suçlamanın sağlam temellere dayanmadığının bilinçsiz bir itirafıdır genelde. Suçluluğu önden ispat çabasındaki abartı, özgüvensizliği gösterir. (1/3)

Anlatı alanını boş bırakmak ve bu aktörlere serbest geçiş vermek, söylemin tepki görmemesi, negatif etkileşim almaması, görecek olanı alternatif söylemden mahrum bırakması demek. Zamanla zımnen kabul, normalleşme, doğallaşma getirebilir. Sonuçta bu bir anlatı ve hegemonya savaşı.

Kimi zaman teşhir, ironi, anlatı bozma gibi refleksler kritik. Özellikle skandal söylemler pompalanırken, bunları görünür kılıp kolektif tepki üretmek mümkün. Amaç, söylemi ciddiye alıp o aktörü ikna etmek değil. Alanı tümden onlara bırakmamak ve alternatif anlatıyı diri tutmak.

Boş bırakılan anlatı alanları böyle ekosistemlerde örgütlü şekilde dolduruluyor. Bin farklı hesaptan aynı söylem pompalanıyor zaten. Cevap vermemek her zaman görünürlüğü azaltmıyor, bazen sessizlik meşruiyet üretir. Stratejik müdahale, tamamen suskunluktan daha etkili olabilir.

Unpopular opinion: Trollere ve tetikçilere etkileşim vermeyip bloklamak doğru olmayabilir. Gözardı edilip boş bırakılan yerde anlatıların özgürce yayılmasına alan açan bir tarafı da var. Bu aktörlerin politik bir ağırlığı var ve yokmuş gibi yapmak sorunu çözüyor mu çok şüpheli.

Klasik ayrımları aşan bir toplumsal muhalif birlikteliği daraltmak ve sönümlendirmek için en kullanışlı yollardan biri, klasik partizan veya toplumsal kimlik hatları etrafında kutuplaşmayı körükleyecek bir politik saflaşmayı sağlamaktır. Egemen güçler hikaye burada kalsın ister. (2/2)

Şeytanın avukatı konuşsaydı 2: Süreç klasik partizan/toplumsal kimlikleri aşan, gençlerin öncüsü olduğu bir adaletsizlik tepkisi olarak halkı demokrasi lehine mobilize etti. Bunun klasik bir CHP-AKP veya suni bir seküler-muhafazakar didişmesi eksenine çekilmesi eğilimi risklidir. (1/2)

Bazen bir aktöre yapılan saldırılar onu büyütmek ve öne çıkarmak için yapılır, başkalarını arkaya itmek pahasına, veya başka tartışmaları. Yüzeyde görünenin tam aksine açıktan sert sözlü saldırılar bazen bizzat o aktörü yüceltme amaçlı da olabilir siyasette. Düşmanlar da seçilir. (2/2)

Şeytanın avukatı konuşsaydı: Özel’in son dönemde gösterdiği performans cidden takdir edilesi. Bununla birlikte son zamanlarda Özel’i artan biçimde konuşmak, hatta iktidarın bizzat oklarını ona çevirip halka onu konuşturtması, başka şeyleri unutturma işlevi de görme riskine sahip. (1/2)

Bu tartışmaları muhatapları yapmazken onlar adına yapan, yani asli muhataptan, mesela Özgür Özel'den daha fazla adını zikredenin de niyeti masum değildir. Bu ittirme, yaşanan sürece karşı muhalefeti sönümlendirmek için piyasaya sürülen bir oyundur. Sadece sabotaj etkisi yaratır. (3/3)

İşin ezikçe bir sinme olma tarafını geçiyorum. Bu söylemlerin stratejik olarak yayılması iyi niyetli değildir. Olanı unutturan, hedefi saptıran, muhalefete çizilen usluluk çemberine sadık kalınmasını tembihleyen ve hegemonyayı iktidara yeniden teslim eden bir ajandanın ürünüdür. (2/3)

Haftalardır yaşananları "o aday olmazsa bu olur" gibi bir tartışmaya çekmeye çalışan hiçbir hamleyi masum görmüyorum. Meseleyi adaylığa sıkıştırıp olanı normalleştiren, meşruiyet üreten demokrasi derdinden sapmıştır. Hele yeni bir 2023 travması yaratacak oyuna halk gelmez. Nokta. (1/3)

2024 Hukukun Üstünlüğü Endeksi’ne göre "Hükümet Güçleri Üzerindeki Sınırlamalar" başlığında Türkiye 142 ülke arasında Afganistan, Çin, Rusya, İran gibi ülkelerin bile gerisinde 135. sırada.

Değer, iktidarın yetkilerinin ne derece denetlendiğini ve hukuki sınırlara ne düzeyde bağlı olduğunu ölçüyor.

Nasıl ki dünyada son devirde yaşanan demokratik gerileme küresel bir eğilimse ve gittikçe birbirine benziyorsa, bunun karşılığında oluşacak demokratik mücadele ve kitlesel tepki de küresel ve eşzamanlı olacaktır. İnsanlığın hikayesi birlikte ilerler. Öncüleri de tarih yazacaktır.

Çok önemli bir soru ve hep birlikte düşünmek lazım. Öncelikle halkçı bir ekonomi programının söylemini ön plana çıkarmalı, belediye desteği sunulmalı, emekçilere hukuki destek sağlanmalı iş güvencesi için, işyerlerine karşı halka bunu anlatmalı, işçilerin kolektif hak aramasını kolaylaştırmalı.

Hele böyle kritik bir zamanda küçük olsun benim olsunculuk gibi gözüken hamleleri sadece masum bir bencillikle okumak da mümkün değildir. Siyasetin içindeki üst düzey kimse enayi değildir. Ondan dolayı böyle hareket edenlerin bunu bilinçli yaptığını varsayarak yaklaşmak gerekir. (4/4)

Kritik siyasi gelişmeler yaşanırken ve mesele daha büyük bir demokratik mücadele vermekken CHP’yi bu alana sıkıştırmayı kim istiyorsa bilin ki ülkenin akıbetini veya demokrasiyi pek umursamıyordur. CHP iç siyaseti bir bataklıktır ve oraya saplamak isteyenler iyi niyetli değildir. (3/4)

CHP’nin iç siyaseti halkın umrunda değil. İç prosedürleri veya tartışmaları da değil. Yüzü dışarıya halka bakıyor mu ve o yüz doğru kişilerden oluşuyor mu, halk buna bakar. Ne kadar Politbüro gibi olursa o kadar ilgi kaybeder. Kurultaylar zorunluluktur ama halkı alakadar etmez. (2/4)

CHP ne kadar parti içi tartışmaya gömülürse o kadar geriler, ne kadar bürokrasi partisi karakterine saplanırsa o kadar geriler. İki yanı var, halkçı vs. bürokratik. Dışa dönük kalmadığı sürece halkta tesiri zayıflar. En büyük düşmanı kendi iç siyasetidir. Bu altın bir kuraldır. (1/4)

Ondan dolayı eylemleri kimlik çatışması hattına çekmemeye, sıradan kırılgan vatandaşı geçmiş politik tercihlerinde dolayı suçluluğa ve dışlamaya sevk etmemeye, yapılan siyaseti sadece bir reddiye gibi negatif bir refleks algısından çıkarıp pozitif bir “dayanışma” siyasetine çevirmeye ihtiyaç var.

Burada egemen ve güçlü olan aktörlerle sıradan vatandaşı iyi ayırt edebilmek çok kritik. Yoksa farklı kimlikleri içeren yeni bir geniş hegemonik siyaset hattı oluşturmak yerine, klasik partizan kutuplaşmasına geri döneriz. O ekseni de iktidar çok iyi şekilde lehine kullanabiliyor bildiğiniz gibi.

Ekonomik kriz sürerken inşa edilecek herhangi bir karşı siyaset bu kesimleri kucakladığı hissini çok net şekilde yaratabilmeli. Bununla birlikte işin kolektif bir cezalandırmaya dönüştüğü algısının güçlenmesi de pek faydalı olmaz. AKP’liliği suçlulukla özdeşleştirmek sıradan vatandaşı korkutacaktır.