@cetaceax.bsky.social
[🔕] Ce/Shi — 'cetacea🍀 | fanfic writer🖋️ | 22↑ | TH/EN | allxmc-allCaelus-allAether-allWise | waiting Sunday/Elio | Genshin☁️•StarRail🚂✨•ZZZ🔫 | raw: http://bit.ly/cetaceax | twitter: @_cetaceax
นึกรหัสออกในรอบล้านปี 😂
03.11.2025 06:44 — 👍 0 🔁 0 💬 0 📌 0
#flinther
#dancae
Happy Songkran!! 🥳🎉🔫💦
/reusing old pic lol
.
#Xiaoaether #魈空 #xiaother #art #ชุมชนนักวาด #haanssfox_art
เปิดพรีเล่มลงงาน #CQ8 ค่า
เป็นแอนโธ #อัลเบเธอร์ #Albether ร่วมกับคุณคาสุมิและคุณมาโย รอบนี้จับเจ้าชายชอล์กขาวไปเป็นนางเอกนิทาน เลยเกิดเป็น Kreideprinzessin นั่นเอง
เปิดพรีตั้งแต่วันนี้ - 10 มี.ค.
👑 สั่งซื้อ: forms.gle/iK25VZLsFjxM...
FANMERCH อื่น ๆ ที่ลงงาน CQ8 เหมือนกันค่ะ 💫
02.03.2025 06:43 — 👍 1 🔁 0 💬 0 📌 0Fanfiction ⸜❤︎⸝
[‼️] แจ้งเตือน
SIMPLY ✦ COINCIDENCE #อเวนไค ปิดพรีคืนนี้ 💫
โดยมีไปวางหน้าบูธ ~10 เล่ม พร้อมของแถมพิเศษที่หมดแล้วหมดเลย 😹
(ของแถมพิเศษให้การสนับสนุนจากคุณโป @.pomatodo เป็นเข็มกลัดหัวใจฟรุ้งฟริ้ง)
🔞 มีการตรวจบัตรยืนยันอายุ โปรดเตรียมบัตรปชช.ให้พร้อม
[stock]
OWNER FAVORITE #DANCAE *9 เล่มสุดท้าย*
OWNER FAVORITE #AVENCAE #DANCAE *15 เล่มสุดท้าย*
คำอธิบายเวิร์สและบทเกริ่นนำสั้น ๆ ของแต่ละเรื่องในเล่มค่ะ ❣️
02.03.2025 06:35 — 👍 0 🔁 0 💬 2 📌 0
[share appreciated]
【PRE-ORDER】: Star Rail Fanfiction ༘♡ ｡˚
‘SIMPLY ✦ COINCIDENCE’
pairing: AVENTURINE x CAELUS
B6 | 170+p | R-18 (ตรวจบัตร)
270 ฿
🎟️ Feb 20 - March 2, 2025
📦 #CQ8 บูธ A11-12 / ไปรฯ
form — bit.ly/presimplycoin
—————————
#อเวนไค #AVENCAE 🎲💫
หมายเหตุ —
จะมีสินค้าบางรายการที่ถ้าหมดแล้วเราจะปิดรายการนั้นไปนะคะ เช่น สแตนดี้โฮโลแกรม มีแค่ 5 ชิ้น/ลายเท่านั้น
status — ชีทมีสองหน้า
docs.google.com/spreadsheets...
——————
❣️ ที่บูธมีซื้อของครบยอดจับฉลากด้วยนะคะ ! มีขนมแจกด้วย
แค่แวะมาหาก็ดีใจแล้ว 🥺 ขอบคุณมากนะคะ 💫
[share appreciated]
ใบเมนูรวม #CQ8 มาแล้วค่ะ ( * ॑꒳ ॑*)♡
📦 รอบนัดรับ วันนี้ - 14/03
📮 รอบไปรพรีได้ถึง - 31/03
fanfiction — bit.ly/presimplycoin
fanmerch — forms.gle/LRdRSZUEcsy8...
• สามารถส่งรวมกันได้
นัดรับ — บูธ A11-12
Union Mall, ชั้น F6 (อา. 16/03)
รอบไปรฯ — th-post
สอบถามเพิ่มเติม — dm
ขอบคุณมากนะคะ ❣️
#avencae 🦚💫
15.01.2025 16:48 — 👍 10 🔁 3 💬 1 📌 0มันเป็นคืนที่ยาวนาน ทว่าอย่างน้อยนอกจากมือที่กอบกุมกันแน่นจนชื้นเหงื่อแล้ว ทั้งเขาทั้งหาง…กระทั่งอัตลักษณ์ของเผ่าวิทยาธร [อีกอย่าง] ก็ได้จับได้รัดจนสาแก่ใจ
อาจไม่เต็มใจปวดกระดูกกระเดี้ยวนัก
แต่ท้องคงเต็มอิ่มไปอีกหลายวันเชียว
fin…?
จะขืนตัวหนีก็ถูกหางเกี่ยวเอวไว้มั่น จะเบี่ยงใบหน้าก็โดนบีบคางและแก้มบังคับให้ต้องยอมรับคำต่อว่าเอาแต่ใจผ่านกลีบปากซึ่งโดนบดขยี้ ชำแรกลึก ดูดดึง กระทำจนไคลัสดิ้นเร่าส่งเสียงครางเครือไม่ขาดสายขณะถูกไล่ต้อนจุดอ่อนไหวทุกจุดบนร่างกาย
.
.
อย่างไรเสียเขาก็เป็นอดีตผู้สืบทอดตำแหน่งมังกรผู้ทรงเกียรติ ขนบธรรมเนียมมากมายของเผ่าพันธุ์ต่างสืบทอดและหลอมรวมอยู่ในเลือดและความทรงจำ
จะว่าหัวโบราณก็ใช่ คิดปฏิเสธเสียเมื่อไร
“เพราะผู้ที่สัมผัสมันได้…“ เขาโน้มใบหน้าลงขบใบหูนิ่มจนอีกคนสะท้านไหวแล้วเอ่ยประโยคที่จะทำให้เด็กซน ๆ คนนี้เสียใจไปอีกหลายวัน
“มีแค่ [คู่ครอง] อย่างไรล่ะ”
ทีนี้ก็เป็นทีของไคลัสที่ต้องคร่ำครวญขอให้หยุดบ้างแล้ว
ไคลัสยังคงสับสน แม้กระทั่งตอนที่ช้อนตาขึ้นแล้วเห็นว่าเพื่อนสนิทของตนในโฉมจ้าวยลจันทรากำลังปลดอาภรณ์ออกเชื่องช้า ดวงตาคมปลาบสะกดเขาให้นิ่งเหมือนถูกสาปด้วยห้วงมรกตสีครามเรืองรอง
ยากให้ไคลัสเข้าใจ แม้ตอนนี้จะเป็นทีที่กางเกงของเขาค่อย ๆ เลื่อนหลุดจากกาย
“ต—ตันเหิง…”
“รู้หรือเปล่า…ว่าทำไมเขาของวิทยาธรถึงห้ามแตะต้อง…?”
“…”
ก่อนสัมผัสนุ่มหยุ่นจะกดแนบบนเรียวเขา ฉีกเส้นความอดทนของตันเหิงให้ขาดไม่เหลือชิ้นดี
“อะ—!?!“
เสี้ยวพริบตาก่อนทันได้รู้ตัว ข้อมือทั้งสองของผู้บุกเบิกก็ถูกรวบแล้วตรึงไว้เหนือหัว
พวงหางวิทยาธรเกี่ยวกระหวัดรอบเอวคอดแนบแน่น เกล็ดแข็ง ๆ ถากโดนผิวเนื้อโดยตรงเมื่อเสื้อยืดตัวบางเลิกสูงเปิดเผยหน้าท้องแขม่วเกร็ง พันคดเคี้ยวรอบร่างบางและจบลงที่รัดข้อมืออีกฝ่ายแน่น พันธนาการจนยากขยับกายหนี
ซ้ำร้ายเจ้าตัวดียังขยับใบหน้าเข้าใกล้เสียลมหายใจจ้าวยลจันทราสะดุด แพขนตายาวที่กะพริบไหวเชื่องช้าในระยะห่างไม่ถึงคืบพาลให้อวัยวะใต้อกซ้ายเต้นระส่ำรุนแรง แต่เมื่อถูกแตะบนกิ่งเขาอีกก็เผลอจิกเล็บกับโต๊ะจนเนื้อไม้เกิดรอยลึก
ครั้นเห็นดังนั้น รอยยิ้มเผล่ยิ่งวาดกว้าง ดวงหน้าหวานขยับเข้าใกล้กว่าเคย
“ตันเหิง…” สุรเสียงทุ้มนุ่มกระซิบ ดันตัวเข้ามาใกล้ขึ้นอีก
พลันลมหายใจร้อนผ่าวก็เป่ารดบนผิวเรียบลื่น
ทุกจุดที่ถูกแตะต้องล้วนทำให้เจ้าของของมันยิ่งพยายามขืนตัวออกแต่ก็ไม่อาจฝืนสะบัดเต็มแรงเมื่อต้นขาอวบอัดโอบรัดเขาแน่นขึ้นราวไม่ต้องการให้หนีไปไหน ทำได้แค่สะบัดเรียวหางฟาดแรง ๆ
“…หยุด…”
“เถอะน่า…นิดเดียว มันสวยมากเลย”
น้ำเสียงไคลัสทั้งเย้าแหย่ หว่านล้อม…และไม่ได้รู้ว่ากำลังพาตัวเองไปเจอกับอะไร
แค่ปลายนิ้วแตะก็สะดุ้งสะท้าน ไม่ต้องพูดถึงตอนที่อุ้งมือนุ่มนิ่มกำรอบมันไว้แล้วขยับเบา ๆ
“ไค…!”
“ชู่ว ไม่ทำให้เจ็บหรอกนะ”
ไคลัสไม่ได้รู้ตัวเลยว่ากำลังทำอะไรลงไป
ประกายอยากรู้อยากเห็นเพียงแค่สั่งให้เขาชื่นชมและสัมผัสอัตลักษณ์วิทยาธรสีครามมรกตด้วยมือของตน ลูบไล้ ชักรูดตามผิวเรียบลื่นของกิ่งเขามังกรจ้าว
เพราะมัวแต่คิดว่าจะอธิบายยังไง ตันเหิงที่ไม่ได้ตั้งตัวจึงถูกเด็กหนุ่มคล้องแขนรอบลำคอพร้อมตวัดขาเกี่ยวรอบเอว ออกแรงนิดเดียวก็ดึงร่างสูงโน้มเข้าหาได้สำเร็จ
ด้วยท่วงท่าแปลกประหลาดจึงยากให้ตันเหิงหาจุดค้ำน้ำหนักมั่นคงเลยกึ่ง ๆ ทับลงไปบนตัวอีกคน แต่ก่อนจะได้เอ่ยปากดุ ร่างของมังกรหนุ่มก็พลันแข็งทื่อ เมื่อตอนนี้ส่วนที่เขาห้ามกำลังถูกสัมผัสอย่างเบามือ
ยิ่งตอบสนองรุนแรง ลูกแก้วทองคำทั้งสองยิ่งสุกสกาว มุมปากได้รูปวาดโค้งเผยเขี้ยวซี่แหลมเผยภาพลักษณ์เจ้าตัวแสบ ก่อนใช้นิ้วมือข้างที่ไม่ได้ถูกจับกุมมาจิ้มกลางหว่างคิ้วอีกคนเบา ๆ
“จุดอ่อนสินะ !!”
“…ไม่ใช่แบบนั้น”
“แล้วทำไมต้องห้ามด้วย นายกลัวจะเผยธาตุแท้ออกมาล่ะสิ !?”
นั่นก็ใช่…แต่อาจคนละความหมาย
กระทำกะทันหันเสียไคลัสหลุดเสียงคราง เมื่อเงยหน้าคิดสบตาก็ประสานกับเนตรมรกตเรืองรองจ้องเขม็งมาเสียคนซุกซนเมื่อครู่ร้อน ๆ หนาว ๆ เอง
ตกใจก็ส่วนหนึ่ง แต่กลัวจะเลยเถิดเกินย้อนกลับมากกว่า
“…อย่าจับ…ตรงนั้น…”
“…”
ทว่าหากผู้บุกเบิกว่าง่ายยอมเข้าใจ มีหรือสันติสุขแสนสงบบนขบวนรถไฟจะเป็นได้แค่คำขอความร่วมมือจากกัปตันขนปุย
ผู้บุกเบิกยิ้มล้อ ยังคงกระชับมือมั่น ลูบขึ้นลูบลงสะกิดผ่านเกล็ดแข็งเสียมังกรหนุ่มต้องข่มดวงตาสบฟันแน่น
ทว่านั่นกลับเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาด เมื่อเสี้ยววินาทีต่อมาดวงตาตันเหิงจะเบิกกว้างรีบคว้าข้อมือเรียวแล้วบีบแน่น ทั้งยังพลิกอีกฝ่ายมากดกับโต๊ะแทน ดันจนแผ่นหลังแนบไปกับบอร์ดแผนที่สุริยะ
เรียวหางมรกตที่โปร่งแสงเหมือนกับภาพสะท้อนชีวมิติชาติกำเนิด พอถูกจับแล้วลูบย้อนเกล็ด พวงหางแวววาวก็กระตุกรับอย่างเผลอตัว
ด้านหลังก็ชนขอบโต๊ะ ด้านหน้าก็มีเจ้าตัวดียืนขวาง ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยประกายขณะปลายนิ้วลูบไล้อัตลักษณ์ของเหล่าวิทยาธรด้วยความตื่นเต้น
ไคลัสชอบโฉมจ้าวยลจันทรา
ไม่ต้องเพ่งจากดาราดวงใดก็เห็นชัดเจน
“อันนี้ก็ [จุดอ่อนไหว] เหรอ ?”
น่าเสียดายที่ความอ่อนโยนดังกล่าวไม่อาจสั่นคลอนความมุ่งมั่นในแววตาสีทอง
ไคลัสยังคงสนใจกับ [จุดอ่อน] นอกเหนือจากส่วนอ่อนไหวเช่นเดียวกับของมนุษย์
หลังนิ่งคิดสักพัก ตำแหน่งต่อมาที่ถูกสัมผัสก็ทำให้ตันเหิงผงะถอย
“!”
“!! ตรงนี้เหรอ !?”
ครั้นมีปฏิกิริยา ไคลัสก็ไม่ลังเลที่จะคว้าหมับทันควัน
ซอกนิ้ว ข้อพับ ลำคอ และใบหูแหลม… จุดสุดท้ายเขาแอบเห็นตันเหิงสะดุ้งเล็กน้อย
“จุดอ่อนเหรอ”
“[จุดอ่อนไหว] และนายก็มีเหมือนกัน”
“อะ…จริงด้วยแฮะ”
รอยยิ้มซุกซนปรากฏบนดวงหน้าหวานพร้อมเจ้าตัวดีที่เผลอย่นคอหนีนิด ๆ หลังถูกสัมผัสใบหูตนบ้าง
ท่าทีดังกล่าวทำมุมปากจ้าวมังกรวาดเส้นโค้งเบาบาง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นไล้แก้มนวลผ่องอย่างทะนุถนอมแทน
“พอใจหรือยัง”
“ยัง !?!“
“โกรธไหม ?”
“…”
ไม่รู้ทำไมถึงได้รู้สึกว่าภาพมันซ้อนทับกับฉากในการ์ตูนสักเรื่องโดยบังเอิญ
เมื่อไม่ได้คำตอบ ไคลัสก็เข้าใจได้เองว่านี่คงไม่ใช่จุดอ่อนที่ห้ามแตะต้องของลูกหลานมังกร
มือเรียวขยับต่อ คราวนี้ปลายนิ้วซุกซนไล่ตามแนวเส้นเลือดบนท่อนแขนที่ไม่ถึงกับกำยำแต่ก็ไม่บอบบาง ลูบขึ้นมาจนถึงต้นแขนและหัวไหล่
ดูไปก็คล้ายกับเขากำลังลวนลามเพื่อนร่วมทาง ทว่าหากอีกฝ่ายไม่ว่าอะไร เขาก็แค่ไปต่อ
อาจเพราะแบบนั้น แก้วมรกตเรืองรองทั้งสองจึงคอยจับจ้องผู้บุกเบิกหนุ่มที่ขยับเข้าใกล้อย่างไม่วางตา
เด็กหนุ่มผู้ไม่รู้เรื่องรู้ราวสนใจแต่จะเข้าประเด็นเพราะทุกวินาทีมีค่า ไม่บ่อยนักที่ตันเหิงจะเผยร่างนี้ออกมา ดังนั้นเขาจึงผลีผลามรีบแตะตัวอีกคน
แรกเริ่มก็วางมือจับท่อนแขน จากนั้นก็ค่อย ๆ เคลื่อนไปจับหน้าท้องแข็งแรง ไล่ถึงช่องว่างโชว์เนื้อหนังส่วนกลางอก ก่อนจิ้มนิ้วจึ่ก ๆ ลงไป ช้อนตามอง
กว่าจะหลุดจากภวังค์ก็เป็นตอนที่วิทยาธรผู้ทรงเกียรติทอดถอนใจพลางเอ่ยย้ำคำแผ่วเบา
“ห้านาที”
“อะ !”
ไคลัสคงไม่รู้ อากัปกิริยาแบบนี้ล่ะที่เป็นเหตุผลให้ตันเหิงไม่พึงใจแสดงร่างมังกรจ้าวของตน
ความตื่นเต้น ความหลงใหล ความชอบพอยิ่งกว่าอะไรฉายชัดในแววตาคู่สวยตั้งแต่ครั้งแรกที่พานพบใต้ธารสมุทรสีคราม มากมายจนเจ้าของกิ่งเขาคู่งามยังไม่อยากยอมรับว่าตนเผลอ [ไม่พอใจ] อีกตัวตนของตนเอง
