𝚆𝙸𝙲𝙺𝚎𝚍

“เรย์ เบอร์ตัส ปีสามครับ…“

เด็กหนุ่มตัวเล็กผู้มีใบหูสัตว์แหลมสีน้ำตาลดำกล่าวแนะนำตัว ด้วยเสียงเรียบพอให้ได้ยินกล่าวแนะนำตัวเสียงเนือย

หากมองสังเกตใบหน้าจะพบว่าที่แก้มซ้ายมีรอยขีดสีดำเล็ก ๆ เหมือนลบไม่หมดติดอยู่

ก่อนหน้านี้เขาลอยเขียนบนใบหน้าออกแล้ว แต่มันยังติดเหลืออีกนิดหน่อยเพราะความเร่งรีบ

[เปิดโรล | ล่าลายเซ็นต์รุ่นพี่ ]

( ขออนุญาติแท็กรุ่นพี่นะคะแหะๆ🧎🏻‍♀️🙏🏻🙇🏻‍♀️ )

" เอ...ต้องตามหารุ่นพี่สินะ..ผมได้อะไรบ้างเนี่ย ? "

ไซกริสเกาแก้มตัวเองเบาๆก่อนจะหยิบคำใบ้ขึ้นมาดูให้ละเอียด

"รุ่นพี่ที่ฉีดน้ำหอม"
"รุ่นพี่ที่มีผมสีโทนเย็น"
"รุ่นพี่ที่สูง170-180 เซนติเมตร..?"

" อืม...หวังว่านี่จะผ่านไปได้ด้วยดีนะ ? "

#TWD_Orientation

[ห้องกระจก|ช่วง 19.00 น.- 20.00 น.]

ในขณะที่ช่วงเวลาปฐมนิเทศได้เริ่มต้นขึ้น ได้มีมังกรหนุ่มตนหนึ่งกำลังจดจ้องนักเรียนปี 1 ที่กำลังทะยอยขานรับกับกระจกแห่งความมืดด้วยความสนใจ

“หึ นี่น่ะเหรอพวกลูกเจี๊ยบปี 1 “

“ปีนี้คงไม่น่าเบื่อซะแล้วสิ”

แอสเตอร์กระตุกยิ้มออกมา ในขณะที่กำลังกอดอกมองพิธีตั้งแต่ต้นจนจบ

(สามารถ+เพื่อทักทายสั้นๆได้นะคะ)

#TWD_Orientation

[โรลเปิด | แยกรูท | โกงเวลา19:00-20:00]

เสียงฮัมเพลงของชายผมสีม่วงแดงดังขึ้นเบาๆ

เหรียญทองส่องสว่างกลิ้งไปมาบนมือสีแทน ก่อนจะถูกดีดขึ้นฟ้าและตกลงมาใส่มืออีกข้างอย่างพอดิบพอดี

" แหม แหม ปีนี้พวกเด็กปี1ดูน่าสนใจจังนะ~ อยากรู้จังว่าจะแวววาวได้เท่าเหรียญทองอันนี้รึเปล่า ? "

" แต่ว่านะ ชุดนี่มันอึดอัดจริงๆเลย "

( +ได้นะคะ ไม่รุ้ยังไงแต่+ได้ค่ )

#TWD_Orientation

หลังจากที่ประกาศหอแล้วเจ้าจิ้งจอกจิ๋วก็ได้เดินเข้าไปต่อแถวปี1ของหออิกนิไฮด์แต่ว่านะแต่ว่า.... ทำไมปี1แต่ล่ะคนสูงกันจังพอเข้ามายืนแล้วเขาเหมือนเป็นเด็กตัวจิ๋วเลยทั้งๆที่ตัวเขาอายุ17แล้วแท้ๆ!

"...."

"อาทิตย์หน้า....ไปออกกำลังแล้วก็หาที่โหนบาร์ดีกว่า"

ปีนี้ขอความสูงเพิ่มสัก5เซนก็ยังดี!

[ #TWD_Orientation | โรลเปิดแยกรูท ]

พิธีการดำเนินไปจนถึงเวลาไขโลงให้เหล่านักเรียนใหม่ออกมา เด็กใหม่คนแล้วคนเล่าทยอยออกจากโลง ทีละคน ทีละคน จนเหลือเพียงผู้เดียว

เด็กชายผู้นั้นจับจ้องมอง [คุณ] ไม่วางตา ทั้งยังไม่มีทีท่าจะออกจากโลงเสียที

ไม่รู้ว่ากำลังตื่นตาตื่นใจหรือกลัวที่จะออกไปกันแน่

หรือบางที…อาจจะทั้งคู่

#TWD_Orientation
[ โถงกระจก ]

ท่ามกลางเสียงจอแจของเหล่าผู้คนที่กำลังเฝ้ารอการมาถึงของนักเรียนใหม่ กลุ่มคนจากหอเดียซอมเดียก็พากันเดินเข้ามาในงานพิธีเช่นเดียวกัน

ไอริสกวาดสายตามองบรรยากาศโดยรอบ

หวังว่าปีนี้จะเป็นปีที่ไม่วุ่นวายเกินไป

"ลิเวียนธีน่า เดอโซลเนียร์ ดำรงตำแหน่งหัวหน้าหอพอมฟิโอเร่คนปัจจุบัน"

" Magic mirror on the wall Please tell me. ใครคือผู้ที่มีความงดงามซ่อนอยู่ในตัว "

" พวกเธอไงล่ะ ยินดีที่ได้พบกันนะเหล่าเด็กใหม่ "

วิคเตอร์ยิ้มก่อนกลับมาอยู่ในท่าทางปกติ เขาแอบจิกอุ้งมือตัวเองจนเป็นรอย เอาน่า รับมือกับคนแบบนี้มาบ่อยแล้วนี่

“ขอบคุณครับ” พูดจบก็โค้งให้เล็กๆ

เจ้าตัวปีนขึ้น magical wheel แบบเก้ๆกังๆ นอกจากจะไม่เคยเห็นแล้วก็ยังไม่เคยนั่งด้วย เมื่อทรงตัวได้ก็ประทับมือตัวเองลงบนไหล่ของคนด้านหน้า ส่งสัญญาณอ้อมๆว่าบิดเครื่องได้;จะขับไปที่ไหนก็ไป

“ได้อยู่แล้วล่ะ ถ้าเธออยากไปตอนไหนก็บอกนะ”

พูดเว้นจังหวะซักครู่

“โซนาต้า ฉันมีความจริงที่ต้องบอกเธอ”

วิคเตอร์หันหน้ากลับมา สายตาดูจริงจังพอสมควร เหมือนกับเขากำลังทุกข์ใจอะไรบางอย่าง เขาก้าวขาเร็วขึ้นกว่าเดิมเสียอีก

“คือ”

เขาเม้มปากพร้อมขมวดคิ้ว มือไม้สั่นเข้าทุกที

“มันหนัก”

หมายถึงกระเป๋าน่ะ

( เค้าลองวาดเบสปู่ขำๆมาค่ะ หากเผื่อใครสนใจมาพาคุณปู่เดินได้นะคะ55555555 😂 )

(ขอมาบวกนะคะ🥺🙏）

เพราะไม่นึกว่าจะเจอใครอื่นที่นี่,ในเวลานี้ เขาเลยไม่ได้เตรียมใจเข้าสังคมมาเท่าไหร่ แต่ก็เอาเถอะ

“สวัสดี…”
“เธอจัดของเสร็จแล้วหรอ?”

พยายามรักษาระยะการยืนไม่ให้อึดอัดจนเกินไป เนื่องจากไม่รู้จักกันเขาจึงนึกหัวข้อชวนคุยได้แค่สถานการณ์ปัจจุบันเท่านั้น

“มาทำอะไรคนเดียวล่ะ”

[ 𝕭𝖆𝖉𝖜𝖔𝖑𝖋 ]

ฉันมีนะ เธออยากขอยืมก่อนหรือเปล่า?

#TWDmagicame
[ SONATA_Ely💋 ]

เหมือนฉันจะยังไม่ได้ลงรูปลุคเมื่อวาน

งั้นหวังว่าถ้าฉันลงรูปชดใช้ให้ตอนนี้จะยังทันนะ

[ 𝕭𝖆𝖉𝖜𝖔𝖑𝖋 ]

เดี๋ยวนี้เรามีเรียนวิชารหัสลับกันแล้วหรอ ?

วิคเตอร์ยิ้ม ปรบมือไปพลางๆเหมือนว่าเขาประทับใจการแสดงออกของอีกคน-แม้จะไม่ได้คิดแบบนั้นเลยซักนิด

“เข้าใจล่ะ…งั้นฉันควรเรียกเธอว่าอะไรดีนะ”

“อืม…ได้โปรดเถอะท่านสหายแห่งจันทรา…บุตรแห่งราตรี ถ้าท่านยอมให้สุนัขต่ำเตี้ยตัวนี้ติดตามท่านไป”
“ขอมอบสัญญาว่าจะให้เกียรติท่านเหนือสิ่งใด หากท่านบัญชาก็พร้อมรับใช้”

บีสต์หนุ่มตีหน้าซื่อ เขาประสานมืออยู่ระหว่างอกคล้ายการคำนับ หวังว่าคงพอนะ?

“นั่นสิน้า…”

พอถือไปซักพักก็เริ่มชินหรือเพราะแขนชาไปแล้วก็ไม่รู้ เขาจึงกลับมาโฟกัสบทสนทนาได้สะดวกขึ้น

“ตอนเป็นรุ่นน้องแล้วได้รับการต้อนรับดีๆแบบนั้นก็ชวนให้ประทับใจสุดๆเลยนี่นา”
“ฉันก็คงไปช่วยนั่นล่ะ”

“แต่ก่อนหน้านั้นคงต้องช่วยนางฟ้าข้างๆขนสัมภาระก่อน..”

เขาเร่งความเร็วขึ้นเล็กน้อย อาจจะช่วยให้ถึงที่หมายเร็วขึ้นก็ได้

#TWDmagicame

[Ala_Talise🐍]

ขอบคุณพี่ชายคนดีที่ส่งรูปถ่ายช่วงปิดเทอมมาให้ ถึงจะไม่รู้ว่าไปถ่ายตอนไหนก็เถอะ🥰

(สาเหตุที่ทำไมราสคุงถึงไม่มีโซเชียลมีเดีย : )

"เขาว่าปฏิเสธน้ำใจคนอื่นเป็นมารยาทที่ไม่ดีนา~"

หัวเราะสบายๆ ขณะฟังอีกฝ่ายพูดเรียบๆ ทว่าคล้ายบ่นในที

"หืม—?"

"....."

"อ๊ะ"

แสดงสีหน้าว่าโอ๊ะจริงด้วยเอาป่านนี้แบบว่าช็อคสุดๆ

Cms.fayrito kun

[ 📍โถงกระจก | 🕑 13.10 น. ]

ถึงช่วงเวลาดีๆที่เทเตอร์รัก ช่วงเวลาที่เขาจะได้กลับเข้าสู่รั้วไนท์เรเวนคอลเลจ ได้เจอผู้คนที่เขาแสนจะชื่นชอบ

แต่เหมือนขณะที่กำลังดี๊ด๊าเดินออกกระจก อุ้งเท้าดันสะดุดกันเองซะได้

(ไม่เป็นไรค่ะ555555555555ชอบมาก55555555555)

“งั้นหรอ”
“แต่ฉันเชื่อว่าคงมีคนอยากเป็นเหมือนเธอนะ”
“เธอดู…เท่?”

เขายืนกอดอกก่อนจะเอียงคอใส่ หางฟูๆด้านหลังส่ายนิดหน่อยโดยไม่รู้ตัว คงกำลังตื่นเต้นอยู่น่ะ

“อีกอย่าง ฉันก็เป็นผู้ถูกเลือกจาก(กระจกแห่ง)ความมืดเหมือนกัน”
“แบบนี้ฉันจะไปกับเธอได้หรือเปล่า?”

สรุปแล้วเขาก็เป็นแค่เด็กบ้านนอกที่อยากซ้อนมอ’ไซค์ดูเท่านั้นแหละ

เอ…หรือจะมีจุดประสงค์อื่นแอบแฝงอยู่กันแน่นะ?

[ โรลปิด | เก็บของ ]

ณ บ้านของโฮตาห์

เวลาเปิดเรียนใกล้เข้ามาทุกที โฮตาห์รู้สึกตื่นเต้นอยู่ภายในใจ เขาตั้งหน้าตั้งตาเก็บของส่วนตัวยัดลงกระเป๋าใบน้อย ๆ ที่มีชื่อของเขาเขียนไว้อยู่

เหล่าพี่น้องและแม่ของเขาต่างช่วยเขาเก็บของอย่างตื่นเต้น อาจจะเรียกได้ว่าวุ่นวายมากกว่า

(แอบมาหย่อนรูปหมาลาเต้ก่อนหนีไปจมงานค่ะ--)

#TWDmagicame

[ Sweets_AstriRose ]

กลับมาถึงห้องตัวเองแล้วล่ะ เฮเฮะ～ ไม่ทันไรก็จะเปิดเทอมซะแล้ว ปีนี้ก็ขอฝากตัวด้วยน้าา า💕

[โรลปิด | การเดินทางของแฝดโบนิเฟซ]
[7:47]

แฝดได้เพิ่งมาถึงเกาะแห่งปราชญ์ ทั้งสองดูแผนที่กำลังหาเส้นทางไปบ้านของพ่อเลี้ยง คิดว่ากะจะไปเยี่ยมพ่อเลี้ยงกับน้องชายแสนซนสักหน่อยก่อนเดินหน้าไปโรงเรียนไนท์เรเวน ค่อยขนกระเป๋าเข้าหอพักทีหลัง..

แต่บังเอิญ ทั้งสองนานๆครั้งจะได้ไปบ้านพ่อเลี้ยง จึงพยายามดูเส้นทางว่าบ้านของพ่อเลี้ยงอยู่ตรงไหน???? จะใช้เวลานานเกินไปรึป่าว-?

[+]

(มาบวกนะคะ)

วิคเตอร์ที่อยู่ตรงนั้นพอดี(เรื่องบังเอิญเท่านั้นแหละ ไม่ได้ตั้งใจจะมองหรอก💢) ก็อดประหลาดใจไม่ได้

“เด็กหออิกนีไฮด์เป็นแบบเธอทุกคนหรือเปล่า ?”
ถ้าถามว่าทำไมถึงรู้ว่าอยู่หออะไร คงต้องเปลี่ยนคำถามเป็น ทำไมถึงจะไม่รู้ดีกว่ามั้ง-

“แล้วเธอจะไปที่ไหนต่อหรอ?”
“กับไอ่เจ้า…ที่เธอนั่งอยู่น่ะ”

โกงเวลา 25/10 [12:30] | ถนนสายหลัก

เสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นทำให้[คุณ]และผู้คนหันไปมอง สิ่งที่ปรากฏคือ….ชายหนุ่มที่กำลังขี่ซิ่ง Magical wheel ทะลุผ่านกระจกมา!! เป็นการปรากฏตัวที่เด่นจริงๆแต่เจ้าตัวกลับไม่สนใจ เขาสนเพียงสายจากแม่เท่านั้น

“ถึงแล้วน่า…ไม่สิ..ถึงแล้วครับ..”

“ปีนี้ไม่ซ้ำชั้นแน่ ผมสัญญาแล้วกัน..”

วางสายก่อนหันมามอง[คุณ]เพราะรู้สึกเหมือนถูกจ้อง ทำหน้าแบบมีอะไรก็พูดมา