Tugce Ebesek Buyukugurlu

Çocuklarla Felsefeyi konuştuk.

Bazen de üzgün, öfkeli ve huzursuz olmayı bırakmasak. Sürekli önce iç huzurumuz, iyi kalma halimiz diye diye toplumsal olana öfkeyi bastırmaktan da bezdim. Bazı zamanlarda huzursuz olmak sağlıklı olan, faydalı olan olabilir mi?İnsanlar hukuksuz tutuklumalarla içeride. İç huzuruna yakın bile değiliz.

Şu ortamda nasıl minnoş kalbimizi koruyacağız yazıları da normalleşmeye giden iyi niyet taşları. O kalpler kırılalı, üstünde tepineli,yerlerde süründürülmesine and içileli çok oldu.
Bazen de canım kendim olmasın hayat, bazen de iç huzuru ve ben nasıl iyi olacağım peşinden gitmeyiverelim.

İstemsiz tasarruf dönemine girdim. Kahve çekirdeğinden ekmek kızartma makinesine, firma sahibi, babası, kuzenine kadar araştırıp ticari sicillerine bakmaktan sonunda delirip alamıyorum. Araştırma yöntemleri okumuş insanlara bu refleksi kazandırmayacaktınız. Topluca tasarrufa gidiyoruz.

Bir kısım insanda “ya tatil matil bunlar 2 günde unutur”, “konforlarından vazgeçemez bunlar” intibası yaratmış olmamız can sıkıcı. Ama sanırım yanıldıklarını görmek de onlar için can sıkıcı olmuştur. Gündemi tutuyoruz, yüzlerce genç içerdeyken normalleşebilen de bi’zahmet kenarda oynasın.

Birden fazla mecrayı aktif yürütmek çok iş ama baskıcı ve yasakçı mecralardan göç etmek şart. Memleketin değilse, o zaman kalır sahip çıkarsın. Ama delinin birinin sosyal medya oyuncağı o kategoriye girmiyor.