Valtoarion

Yeni bir loser loading...

8/Bir paradigma yıkılıyor.

Amerika, kendi inşa ettiği düzende inandırıcılığını kaybediyor.

Ve dünya yeni bir çok kutupluluğa doğru evriliyor.

Bu kez kimse “özgürlük getiriyoruz” masalına kolay kolay inanmıyor.

7/Bugün artık bu maskeler düşüyor.

Amerika içeride siyasi, ekonomik ve sosyal krizlerle boğuşuyor.

Dışarıda ise kurduğu düzene kimse inanmıyor.

Çünkü herkes onun kuralları sadece işine geldiğinde uyguladığını gördü.

6/ Kurumsallık ve hukuk devleti…
ABD içinde güçlü kurumlar, sistemin sürdürülebilirliği için gerekiyordu.

Ama dış politikada o kurumlar çıkar aracıydı.

Uluslararası hukuk çoğu zaman sadece “başkaları” için vardı.

5/Vietnam’da, Irak’ta, Afganistan’da, Latin Amerika’da…
Ve bugün Filistin’de.

İnsan hakları mı?
Sessizlik. Göz yummalar. Çifte standartlar.

Çünkü mesele demokrasi değil, çıkar.

4/ İnsan hakları diyordu…

Kendi içinde savunmak zorundaydı çünkü bu rıza olmadan küresel model olamazdı.

Ama dışarıda durum farklıydı.
Amerikan çıkarları için her şey mübah olabiliyordu.

3/Yani serbest rekabet, ancak kendi kazandığı bir oyunsa kutsaldı.

Yenilmeye başladığında kuralları bozmak serbestti.

Bugün olduğu gibi: Gümrük duvarları, yaptırımlar, yasaklar, teknoloji ambargoları...

Serbest rekabet, aslında bir illüzyonmuş.

2/ Serbest rekabet diyordu…
Ama bu rekabet, doların hegemonik gücüne dayanıyordu.
İstediği kadar para basabiliyor, şirketlerini finanse edebiliyor,
Bastığı paranın enflasyonunu da dünyaya ihraç edebiliyordu.

1/ II. Dünya Savaşı’ndan sonra Amerika’nın inşa ettiği küresel düzende temel bazı paradigmalar vardı:

İnsan hakları

Serbest rekabet

Kurumsal yapı

Küreselcilik

Ama zaman geçtikçe bu paradigmaları en çok ihlal eden yine Amerika’nın kendisi oldu.

Amerika, II. Dünya Savaşı sonrası kendini bir medeniyet mimarı, bir değer ihracatçısı olarak konumladı.
İnsan hakları, özgürlük, serbest piyasa, kurumsal yapı...
Ama zaman geçti, ibre tersine döndü.
Ve bu "değerler imparatorluğu", kendi kurallarını bir bir çiğnemeye başladı.

(Tweet serisi)

Çadırını da sökseler, kitabını da çiğneseler senin o dik duruşun ve iraden arkandaki binadan daha sağlam abi. Sen bu zamanın Hasan Tahsin'isin.

@avmahmuttanal.bsky.social

@mahirgra.bsky.social

Burak Erdoğan trafik kazasında birinin canına kıydı ve yargılanmadi.

Burak Erdoğan trafik kazasında birinin canına kıydı ve yargılanmadi.

Burak Erdoğan trafik kazasında birinin canına kıydı ve yargılanmadi.

Bağımsız ve tarafsız yargı varmış 🖕

Iyice bokunu çıkardıniz kim oğlum karar mercii kim belirliyor bu boykot listesini her kafadan bı ses. Haluk Levent'e de boykot uygulamazsin aq

10.Diktatör gitmez.
Sandıkla gelmiştir ama sandığı ortadan kaldırır.
“Bu ülke bensiz yapamaz” der,
Ve gerçekten… yapamaz hale getirir. Çünkü tek alternatifin kendisi olduğunu empoze etmiştir...

9.Diktatör aile babasıdır:
Yalnız değildir, çevresi geniştir…
Yönetim kurullarında oğul, vakıflarda damat, belediyede kuzen.
Devleti şirket gibi yönetir ama şirket aile şirketidir.

8.Diktatör dış politikada da delikanlıdır:
Bir gün “ey!” der, ertesi gün el pençe divan oturur.
Dışa posta koyar ama çocuklarını dışarıda okutur.
Halk açtır, ama "itibar" her şeydir, uçağı 16 tanedir.

7.Diktatör sanata düşkündür:
Kendini anlatan diziler, belgeseller, anıtlar…
Eleştiren şarkılar ise ya “milli değerleri aşağılar” ya da “örgüt propagandasıdır.”
Sanat halk içindir, tabii halktan kastı "yandaş sanatçılardır."

6.Diktatör hukukçudur:
Bağımsız yargı der ama hâkim savcıyı WhatsApp’tan ekler.
Tutuklamalar hukuka uygundur çünkü “delil sonra gelir.”
İçeri girmek kolay, çıkmak için ya af, ya tövbe, ya da ölüm gerekir.

5.Diktatör ekonomisttir:
Faizler iner, enflasyon düşer (tabii onun dünyasında).
Dolar yükselirse "lobiler", domates pahalanırsa "market terörü" suçludur.
Ama maaşını 3 katına çıkarırken gayet realisttir.

4. Her diktatör biraz tarihçidir.
Kendini bazen Osmanlı sultanı, bazen Orta Asya hükümdarı, bazen peygamber gibi anlatır.
Ama faturayı hep "dış güçlere" keser.

3. Sandık kutsaldır, seçim demokrasinin şölenidir...
…ta ki muhalefet kazanma ihtimali gösterene kadar.
Sonra ya iptal edilir ya da rakip "yargı eliyle dinlenir."

2. Medya özgürdür…
…ama sadece onu överse.
Bir gazeteci “neden?” derse, cevabı önce savcı, sonra mahkeme verir.

1. Diktatör sabah aynaya bakar, "Ne müthiş bir halkım var ki, beni seçmiş!" der.
Aynı halkı öğleden sonra iç tehdit ilan eder.
Çünkü halk sevdiği sürece halktır, eleştirdiğinde terörist.

Bazı liderler vardır… Seçimle gelirler ama sandığı bir daha gören olmamıştır.
Güç zehirlenmesi öyle bir şey ki, zamanla aynada Tanrı'yı değil kendilerini görmeye başlarlar.
Diktatörler alemini tanıyalım…
Bir yanda mizah, bir yanda gerçekler:
Hazırsan başlıyoruz

(Bir tweet dizisidir.)

Ayın 16'snda bununla görüşüp 19. da adamı tutuklattı. Bu ülkede bir sömürge valisi varsa ismi bellidir...

100/365*7 = 1,917808219178082189

Önce tutukla, sonra bahane bul delil uydur yargıla. Eyyy deccal kalk büyüğün geldi

Mahalle yanarken orospu saçını tararmis

Ya buradan dönersin ya da magmaya inersin. Dönülmez akşamın ufkundayiz dostlar...