داریوش

بد دوره‌ای شده
تیمای پایین تیمای بالا رو میزنن

چجوری؟

کاشکی توییتر سه چار روز همینجوری کار نکنه

هم کمرت راس میشه هم دلتنگیمون تموم میشه 🫂

خطر پشت خطر

میان این همه تشویش در تو می‌نگرم

اسمش رو چی باید بذاریم؟ تدوین موازی؟ هر چی هست جادو میکنه آدم

یچجوری کشیده انگار آدم بالایی مخاطب آدم پایینیه. ولی نیست! در واقع آدم بالایی، یه تصویر از یه مجله‌ی کامیکه که یه پسری، که تو دوقدمی کسیه که آدم پایینی داره باهاش حرف میزنه، داره میخونه!

بعد از ظهرمون بخیر شد

مهاجرت؟

بتمن

عربده میکشدیم از دیدن تصاویری که دیو گیبنز و جان هیگینز برای پایان جلد 2 واچمن خلق کردن، بس که شاهکاره
اینو هم نمیدونستم که حکایت پالیاچی دلقک بواسطه‌ی واچمن به شهرت رسید. هرچند ریشش قدیمی‌تر از این کامیکه. چقدم یه مدت مجریا و روانشناسای زرد تو تلویزیون عن این حکایت درورده بودن.

واو. بار اولی که واچمن رو دیدم نفهیدم همون اوایل داستان چه نشونه‌ای گذاشته از پیچشی که قراره آخر سر برق از سرمون بپرونه. یه فلش بک درست و حسابی

احتمالا اکثر خواننده‌های معمولی، اینجا اولین بار متوجه ویژگی عجیب ماسک رورشاخ شدن. حدس میزنم طراح هم آگاهانه همچین تصویری ساخته؛ از حرکات نفر پشتی -جغد شب- که بگذریم، تنها تفاوت ایه سه تصویر لکه‌های صورت رورشاخه. حقه‌ی هوشمندانه‌ایه.

به هماهنگی متن و تصویر دقت کن یه لحظه: یه دست روی لبه‌ی پنجرس. پنجره‌ای که شخصیت کمدین ازش پرت شده پایین. و صاحب دست داره به پایین نگاه میکنه، به جایی که یه مامور داره خون کمدین رو از رو زمین میشوره.
عجب چیزیه این لامصب. بیخود نیس بهش میگن خفن‌ترین کمیک بوک تاریخ

انگار دارم حرفای ترامپ رو میخونم تو کمیکی که 40 سال پیش نوشته شده!
#watchmen

این که تمثالِ خندانِ زنٍ زیبای تازه به قتل رسیده رو درست گذاشته در مرکز صفحه‌ی غمگساری 🤌

قرمز

آبی
#minutemen