moonchild 🌔🐰

ทุกสายผลิตที่เจอคือสุ่มกาชาจริงจัง เจิมไปหมดทุกสาขาอาชีพละตอนนี้ ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมจ้างแต่คนเดิมๆ

นักวาดหลายคนที่เจอ ถึงงานดีแต่คงร่วมงานด้วยรอบเดียวจบ จะเอางานมาใช้ก็ตะขิดตะขวงใจ 😂

หลังๆ ไม่ได้อัพเดทยอดเลย ไม่ใช่ไม่ดีใจ แต่วันๆ ของนุผ่านไปไวเกิน...

#กาต่ายฝาก มัดรวมวันเกิดแก๊ง #เสียงแห่งดวงดาว อีกรอบ

เบอร์ลิน 06/06
ราเอล ??/08
ไซม่อน 31/10
เอเดรียน 31/12

ราเอล: ผมไม่ใช่ลูกแม่เหรอ...

//แค่ก เดือนเกิดรอ.คิดไว้ว่าเป็นราศีสิงห์ ยังไม่ได้ปักวัน

ละคุรนักวาดเสกไวมาก อยากอวด แต่ต้องรอวันเกิดก่อน

คอมมิชวันเกิดเฟรย์กะเอเดรียนไปละ สภาพมัมหมี 😂

ทางนี้ก็เผือกจนเลยเวลานอน พน.ออกตรวจเช้าอีก ชีวิ้ดดด

แท็ก #โลกทวิตวันนี้ อย่างกับรายการ รอบโลก by กรุณา บัวคําศรี 5555

แต่มีเพื่อนที่คอยหวีด คอยซัพพอตอยู่ตลอดคือโชคดีของนุมากๆ แล้ว จะให้หาคุยกะคนอื่นก้อคุยไม่เก่งอีก ;-;

เล่าปมพอ.เรื่องล่าสุดให้เพื่อนฟัง
เพิ่ล: เอาอีกแล้วเหรอ
นุขอท่ดที่ชอบรังแกลูกชาย–

จะว่าไป ทั้งคุณคลาวด์กับไอริสก็เป็นประเภทอบอุ่นทุ่มเทให้คนอื่นสุดๆ เหมือนกันด้วยนี่นะ เอาจีงบล.ก็ด้วย แต่น้องไม่รู้ตัว...

เฟรย์ 24 ธันวา เอเดรียน 31 ธันวา

เลยเป็นประเภทมีความรักแบบยึดติดทั้งคู่ แม้จะเป็นคนละแบบกันก็เถอะ //คันมืออยากเฉลย

เวิ่นในนี้ สองคนนี้มีจุดร่วมคือวันเกิดจริงกับวันเกิดอฟช.คนละวัน แถมโดน(...)เหมือนกันอีก ที่เลือกเดือนนี้เพราะขณะที่คนอื่นมีความสุข ความทรงจำแรกของน้องคือถูกทิ้ง 🥲 มันรส.เหน็บหนาวอ้างว้างสุด

ธันวาเดือนเกิดเอเดรียนกะเฟรย์ ยังไม่ได้ทำอะไรให้ลูกๆ เลยยยย

คือตอนแรกไม่ได้กะเขียนน้องเป็นเรื่องหลักเลยชิลได้ นี่ไม่อยากเร่งยัดปมจนลดทอนส่วนอื่นของเรื่องเหมือนกัน

มันอันตรายนะ รากของการห้ามมีอยู่น่ะ มันเริ่มจากอะไรที่คนมองว่า 'แค่' นั้นนี่แหละ ห้ามคิด ห้ามจินตนาการ ห้ามเขียน สุดท้ายก็จะทวีเป็นห้ามมีชีวิตอยู่

ตอนแรกว่าจะปิดเล่มเบอร์ลินภายในเดือนพ.ย. ตอนนี้ปล่อยจอยละ ลูกไม่อยากจบก็ไม่จบ 5555

ตอนนั้นพ้มยังเป็นกาต่ายกินเนื้ออยู่ มะใช่มุนชัย

วันนี้ก็มาเป็นมิสสน.อะเกน นุอยากลาออกกก

นุอยากเขียน slice of life ที่อบอุ่นได้แบบนข.คนโปรดบ้าง 🥹

ปห.เดิมวนมาอีกละ พอเจอนข.คนโปรดที่อยากตามงานต่อ ปะกดว่าในไทยมีลขส.แปลไม่กี่เรื่อง...

ถ้าปีที่แล้วซาเหย่เข้าวิน ปีนี้ก็ยกให้กวางน้อยหลินมู่ ฮือๆๆ

มาแรงแซงโค้งมากจริงๆ ตอนแรกใครบางคนจะเข้าวินละ ใครจะคิดว่าจะเจอเรื่องราวที่งดงามแห่งปีแทรกเข้ามาก่อน

คิดถึงครส.ตอนอ่านเจ้าปูเลย เป็นวันๆ ของชีวิตวัยรุ่นที่มีชิ้นส่วนที่ทั้งงดงามและที่ไม่สมบูรณ์พร้อมประกอบเข้าด้วยกัน แต่ร่องรอยพวกนั้นแหละที่ทำให้ชีวิตเจิดจ้าและมีสีสัน

วันนี้นั่งรถไกลเลยอ่านอีบุ้คที่ดองไว้ จังหวะหัวใจไร้เสียงดีมากกก ให้เป็น coming of age ที่ heartwarming ที่สุดแห่งปีเลย อบอุ่นใจแต่ไม่ได้หวานลูกกวาด เหมือนค่อยๆ ละเอียดไอติมในฤดูร้อน 😭

ตาจิปิดแล้ววว ตอนของพน.เช้าน่าจะอัพไม่ทันละ

คือถ้าเพื่อนไม่ทักก้อเกือบลืมไปแล้วว่ามีอีกเรื่องที่เดดไลน์สิ้นเดือนนี้...

พิหวังคือลาสบอส—