Celeste

เธอยิ้มพลางค้อมหัวลงเล็กน้อยรับคำ คำพูดแบบนี้แหละที่ทำให้เธอมีกำลังใจ

ส่ายหน้าเป็นคำตอบก่อนจะพูดต่อว่า "ไม่หรอกค่ะ เราชอบอากาศเย็น"

"องค์หญิงหนาวหรือคะ ถึงได้ถาม? เข้าไปข้างในก่อนไหม?" เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเจือความเป็นห่วง

#ESRA_CelestialPetals

คืนจันทร์พร่างพราวปลายหนาวเยือน
สายลมเฉื่อยเชือนโอบห่มไอเย็น
จันทราทอแสงเรืองรองดั่งเล่น
ระยับเงาเต้นทั่วพฤกษ์พนา

ดอกไม้จันทราระย้าเรืองรอง
รับแสงละอองจากจันทร์บนฟ้า
กลีบบางพลิ้วไหวดั่งม่านนภา
เมื่อเกสรลอยลับหล้าห้วงไกล

เล่าขานตำนานแห่งโชคลาภศรี
ผู้ครองดอกนี้จักพบพรชัย
สิ่งร้ายหลบเร้นสิ้นเคราะห์สิ้นภัย
ปีใหม่สดใสชะตารุ่งเรือง

+

เธอแย้มยิ้มจนเจ้าลักยิ้มบนแก้มซ้ายออกมาทักทาย ด้วยภาระหน้าที่ของเธอในอนาคตก็คงไปไหนได้ไม่บ่อย และถึงไปคงไม่มีทางที่เธอจะได้ไปเพียงคนเดียวแน่นอน แต่คำพูดที่จริงใจของอีกฝ่ายก็ทำให้เธออดยิ้มไม่ได้

"คงจริงอย่างคุณว่า ไว้ไปเที่ยวด้วยกันถ้ามีโอกาสนะคะ" เธอเลือกที่จะตอบอีกฝ่ายไปแบบนั้น

"ไว้ถ้าคุณมาเที่ยวที่อาณาจักรของเรา เราจะพาเที่ยวเองค่ะ" ถือโอกาสเอ่ยชวนเสียเลย

แต่ในเมื่ออนาคตถูกกำหนดไว้แล้วเธอก็จะทำมันให้ดีที่สุดอย่างมิขาดตกบกพร่อง

"เราน่ะยังโชคดี ที่มีเพียงความฝันเล็กๆแบบนี้ ไม่ได้ขัดกับหน้าที่เท่าไรนัก ไม่งั้นคงได้เหนื่อยหน้าดูเลย จริงไหมคะ?" เธอเอ่ยโยนคำถามไปอย่างนั้นเอง ไม่ได้ต้องการคำตอบ เพราะรู้ดีอยู่แล้ว ว่าจบก็ยกแก้วเครื่องดื่มจิบอย่างสบายอารมณ์

เมื่ออีกฝ่ายตอบมาแบบนั้นเธอก็ไม่คิดจะละลายละล้วงต่อ ทำเพียงพยักหน้ารับเท่านั้น

"ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ เราก็แค่อยากจะเขียนบทกวีซักเล่ม ได้แต่งเพลงซักเพลง"

"เป็นคนฝันเล็กๆที่ทำเพื่อความพอใจส่วนตัวเท่านั้น ตามประสาพวกศิลปินกระมังคะ" ว่าจบก็หัวเราะในลำคอเบาๆพร้อมรอยยิ้ม ในสายตาของตนเธอก็เป็นแค่เพียงศิลปินที่ใฝ่หาชีวิตแสนธรรมดาเท่านั้น

พยักหน้าเห็นด้วยกับเรื่องหาความสนุกในแบบผู้ใหญ่อย่างที่อีกฝ่ายว่า

"ฟังดูน่าสนุกจัง" เธอว่าพลางเอนตัวพิงต้นไม้ด้วยท่าทีผ่อนคลายมากกว่าเก่า

"ดูท่าคุณคงเป็นคนชอบท่องโลกน่าดู , คงต้องฝากคุณเที่ยวเผื่อด้วยแล้ว" เอ่ยแล้วก็เอียงคอมองอีกฝ่ายยิ้มๆ

เหลือบมองคนข้างๆเล็กน้อยเมื่อได้รับคำถามนั้น เธอทำท่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงตอบ

"ทำไปตามหน้าที่นั่นแหละค่ะ แต่ก็มีเรื่องดีๆหลายเรื่องเกิดขึ้นที่นี่นะคะ ได้มิตรภาพกลับบ้านไปด้วย รวมๆแล้วก็คง พอใจ?"

"คุณไม่มีบ้างหรอคะ เรื่องที่ทำให้รู้สึกว่าอย่างน้อยการมาในที่...แบบนี้ มันไม่เสียเปล่า" แอบพูดล้อการพูดของอีกฝ่ายเล็กน้อยอย่างยิ้มๆ พลางผายมือและเหลือบมองสถานที่'แบบนี้' ในคำพูดของอีกฝ่ายไปด้วย

"ถ้าเราทำหน้าที่ของเราได้ไม่ขาดตกบกพร่อง แล้วสิ่งที่เราฝันอยากทำมันไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน ใครจะมาว่าเราได้"

"การทำตามความฝันของคนอย่างเรามันอาจจะต้องพยายามมากกว่าคนอื่น และไม่สามารถทำตามใจได้ทุกอย่าง แต่ถ้าพยายามมากพอทุกสิ่งที่เฝ้าฝันก็เป็นไปได้ทั้งนั้น"

"องค์หญิงฝันอะไรเอาไว้ล่ะคะ" หันมาถามคนข้างกายด้วยสายตาและน้ำเสียงอบอุ่นตามฉบับของเธอ

ยิ้มกว้างจนลักยิ้มบนแก้มซ้ายออกมาอวดโฉมเมื่อเห็นท่าทีขัดใจของอีกฝ่าย แต่คิดว่าเธอคงยิ่งไม่ชอบใจไปใหญ่จึงหันหน้าหนีไปขำเบาๆอีกทางแทน

เมื่อได้ฟังคำถามที่ดูจะจริงจังขึ้นมาก็ปรับสีหน้าและอารมณ์กลับมาแทบไม่ทันเชียว

"ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ" เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงสดใส

"มันอาจจะไม่เหมือนที่วาดฝันไว้ไปเสียหมด แต่เราก็ยังทำมันได้นี่ สิ่งที่อยากจะทำน่ะ"

"ฉันต้องศึกษาต่ออีกนิดหน่อย แล้วค่อยกลับไปทำงานของที่บ้านค่ะ อีกแป๊ปเดียวก็ต้องเป็นผู้ใหญ่แล่ว" แกล้งพูดเสียงงอแง ทำหน้ามุ่ยเป็นเด็กๆเมื่อพูดถึงเรื่องต้องโต แต่เพียวครู่ก็กลับมาหน้าตาสดใสเช่นเดิม

"คุณอีสลินล่ะคะ? มีแผนอะไรต่อหลังจากเรียนจบ" คราวนี้เธอเป็นฝ่ายถามบ้าง

"จริงอย่างคุณว่า ฉูดฉาดระยิบระยับ"

"ทำเอาต้องแอบหนีออกมาพักสายตาเชียวล่ะ" ว่าจบก็หัวเราะในลำคอเบาๆ ยกเครื่องดื่มขึ้นจิบก่อนจะ พิงตัวค้ำกับระเบียงด้วยท่าทางสบายอารมณ์

"แต่เพราะเป็นวัยรุ่นนี่นา วัยเราเปล่งแสงสดใสแบบนี้แหละถึงจะถูก ว่าไหมคะ?" เธอเอ่ยถามแต่สายตากลับจับจ้องไปที่ท้องฟ้าเบื้องหน้า

"ก็หน้าที่พวกเขานี่คะ มีพวกเขาอยู่ก็ช่วยได้มากเลย" หลังเย้าหยอกพัฟบอลอีกฝ่ายเรียบร้อยก็หันกลับมาพูดกับคุณเจ้าของบ้าง ด้วยคำพูดที่เป็นการชมพัฟบอลทั้งสองตัวไปกลายๆ

"จะว่าไปก็ยังไม่ได้แนะนำตัวเลย เซเลสต์ค่ะ เซเลสต์ เฟธเทอมัวร์ ยินดีที่ได้พบ" ค้อมหัวเล็กน้อยเป็นการทักทายอย่างเป็นทางการพร้อมด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร

ยิ้มกว้างหัวเราะร่าจนลักยิ้มบนแก้มซ้ายเด่นชัดเมื่อเจ้าเห็ดมาหลบอยู่หลังตน

"เขากำลังชมนาคุณเห็ด มาหลบทำไมกันคะ อยากมาอยู่กับเราหรอ เราเองก็ดุเหมือนกันนา ไม่เชื่อถามมิสเตอร์บลูดูเลย" เอ่ยทีเล่นทีจริงกับพัฟบอลของอีกฝ่ายแล้วจึงหันไปพยักเพยิดหน้ากับพัฟบอลของตนที่พยักหน้ารับมุขอย่างรู้งาน

(ร เราอยากลองเห็นองยิ๋งเวลล่าใส่ชุดประจำชาติของอาณาจักรอื่นมากเลยค่ะ… /กำแบ ได้โปรดสานฝันมัมหมีคนนี้ด้วยการแปะรูป— 😭🤲)

#ESRA_CelestialPetals Event 2 : Moonlit Night of Celestial Petals
Activity's Detail : bit.ly/ESRA_Celesti...

สถานที่ : สวนพฤกษศาสตร์ และธารน้ำดารา
วันและเวลาในเนื้อเรื่อง : 14 กุมภาพันธ์ เวลา 17:00 - 21:00 น.
วันและเวลาเล่นย้อนหลัง : 2 มีนาคม เวลา 23:59 น.

ปิดให้ลงชื่อรูมเมทวันที่ 14 Feb 2025 นะคะ ใครที่หารูมเมทได้แล้วแต่ยังไม่ได้ลงชื่อในฟอร์ม อย่าลืมมาลงกันนะคะ

หมายเหตุ : หาตัวแทนห้องมาลงนะคะ ไม่จำเป็นต้องลงทุกคน เช่น A B C D ตัวแทน A มาลงฟอร์มให้เพื่อน ๆ แล้ว คนอื่นไม่ต้องลงค่ะ เพราะชื่อจะซ้ำ

ติดปัญหาส่วนไหนสามารถทัก DM Bluesky ได้โดยตรงค่ะ

📢การจัดกิจกรรมจากผู้เล่น🪗

หากไม่มั่นใจหรือมีข้อสงสัย สอบถามเข้ามาใน DM Bluesky ได้เลยนะคะ

ฟอร์มขอจัดกิจกรรม forms.gle/XNvYNHLGjAbx...
ตรวจสอบสถานะ docs.google.com/spreadsheets...

เมื่อพูดถึงเรื่องปิดเทอมก็อดไม่ได้ที่จะคลี่ยิ้มบางๆออกมา

"ก็สนุกดีค่ะ ทำเรื่องเถลไถลมาเยอะเชียว" เธอว่าด้วยน้ำเสียงเจือหัวเราะ

"เป็นครั้งท้ายๆของพวกเราแล้วนะคะที่จะยังได้ทำตัวเป็นเด็กๆแบบนี้ จบจากที่นี่ไปคนตั้งรับผิดชอบอะไรมากขึ้นแล้ว" พูดไปถึงอนาคตข้างหน้าที่ต้องกลายเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวเสียที

"เหลือเวลาในรั้วแห่งนี้ไม่นานแล้วล่ะ"

( ได้เลยครับ ไว้มาเจอกันน้า✊🏼 )

?

เธอหันไปหาชายหนุ่มด้วยแววตางุนงง แต่เมื่อมองตามสายตาของอีกฝ่ายก็พอจะเดาได้ว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร

"ดวงดาวน่ะหรอคะ , คงเพราะคืนนี้ข้างล่างสว่างเป็นพิเศษ สิ่งที่อยู่ไกลกว่าถึงโดนกลบแสงไปหมด"

"หลบผู้คนมาเหมือนกันหรอคะ" เธอเอ่ยแซวด้วยรอยยิ้มอย่างอารมณ์ดี

"ถ้าองค์หญิงสะดวกใจน่ะนะ" ทิ้งท้ายเอาไว้เพื่อไม่เป็นการบังคับอีกฝ่ายจนเกินไป

"ส่วนเรื่องทำอะไรต่อ ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเราก็จะไปศึกษาด้านการปกครองต่อ ตามหน้าที่นั่นแหละ"

"เก็บข้อมูลอยู่หรืออย่างไรคะ องค์หญิง" อดจะแซวรุ่นน้องที่ดูจะมุ่งมั่นกับหน้าที่ของตัวเองมากไม่ได้ ดูผิดกับตนไปโขเชียวล่ะ

"พี่" เธอพูดขึ้นหลังจากคำถามของคนข้างกาย

"เรียกพี่เฉยๆก็ได้นะคะ ไม่ต้องพูดเป็นพิธีรีตองนักหรอก เจริญสัมพันธไมตรีต่อกันแล้วก็อย่าพูดจาห่างเหินกันนักเลย" เธอเอ่ยด้วยรอยยิ้มเป็นมิตรตามฉบับของเธอ ว่าตามตรงเธอทั้งสองก็รู้จักกันมาหลายปีแล้วแม้จะไม่ได้คุยกันบ่อยนักก็ตาม อีกอย่างเธอก็ไม่ได้ชอบใจจะโดนเรียกอย่างคนมียศเสียเท่าไหร่ ให้อีกฝ่ายเรียกว่าพี่คงไม่แปลกนักหรอกกระมัง?

( วันนี้ขอเเชร์คอนเซ็ปต์ลุคของพี่มอนค่ะ ทั้งผมยาว เเต่งกิ่ง เเละพักใบช่วงหน้าหนาว

เดือนเเรก ๆ ของการเปิดเรียนจะไว้ลุคผมสั้นจนกว่าจะเข้าช่วง ฤดูใบไม้ผลิเลยนะคะ🌿 )

เธอพยักหน้ารับแทนคำตอบแล้วจึงพูดต่อ "เข้างานมาด้วยกันค่ะ แต่ตอนนี้แยกกันแล้ว ปล่อยพวกเขาไปเข้าสังคมด้วยตัวเองบ้าง"

"อยู่ด้วยเดี๋ยวพวกเขาจะรู้สึกว่าโดนเรายืนคุมอยู่ตลอดเวลา" ว่าพร้อมรอยยิ้มขบขันยามเมื่อนึกถึงน้องชายและน้องสาวของตน

"ช่วงนี้องค์หญิงเป็นอย่างไรบ้างคะ พี่ไม่ได้คุยกับองค์หญิงมานานแล้วเหมือนกันนะ" เอ่ยถามพลางผินหน้าเล็กน้อยมามองคนข้างๆ

"สบายดีอยู่หรือเปล่า"

( ขอมาบวกด้วยนะครับ ทั้งรูดอฟทั้งน้องเห็ดน่ารักมาก😭 )

เซเลสต์ที่กำลังพักจิบเครื่องดื่ม แต่สายตากลับเหลือบไปเห็นเจ้าของเรือนผมสีแดงกับพัฟบอลของเขาพอดีทำเอาเธออดยิ้มออกมาไม่ได้

"พวกพัฟบอลเขาเก็บรายละเอียดเก่งนะคะ พูดอะไรให้เขาได้ยินนี่ต้องระวังเชียวล่ะ" เธอเอ่ยกับเขาด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร แม้คำพูดของเธอจะเรียกสีหน้า -_- จากเจ้าก้อนขนสีน้ำตาลของเธอเองก็ตาม

เธอค้อมหัวเล็กน้อยแทนคำขอบคุณก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ

"ทุกคนตั้งใจแต่งตัวกันมากเลยนะคะคืนนี้" ว่าพลางกวาดสายตาเหล่าผู้ร่วมงานตรงหน้า

"แค่ปกติเห็นบางคนดัดแปลงเครื่องแบบก็ว่าดูดีแล้ว ได้เห็นทุกคนแต่งตัวแบบนี้สง่างามกันมากจริงๆ เล่นเอาแค่มองยังแสบตา" หรี่ตาเล็กน้อยประกอบคำพูดเมื่อหันกลับมามองคนข้างกาย ก่อนจะขำเบาๆในลำคอกับมุขที่ไม่ค่อยตลกของตน

( คุณเขาขอหนีสังคมซักครู่เดี๋ยวจะกลับไปเข้าสังคมใหม่ครับ555555 แล้วก็ขอบคุณสำหรับคำชมครับ ทางนั้นเองก็สง่างามมากเลยนี่นา🥺🥺🫶🏼 )

"องค์หญิงอิโซลเดอ" เธอค้อมหัวลงเล็กน้อยเป็นรับการทักทายตามมารยาทของรุ่นน้อง

"ไม่ถึงกับหน่ายหรอกค่ะ เพียงออกมาพักเท่านั้น องค์หญิงเล่าคะ หน่ายแล้วหรือ?"

เธอเอ่ยตอบด้วยความเป็นมิตรพร้อมด้วยรอยยิ้มบางประจำตัวของเธอ

"จบไปคงอดคิดถึงที่นี่ไม่ได้จริงๆ จะว่าไปตอนเราไม่อยู่ที่นี่แล้วคงต้องฝากคุณดูแลเจ้ากระต่ายเอลลี่แทนเราแล้ว" ผินหน้ากลับมามองคนข้างกาย แม้จะใช้น้ำเสียงทีเล่นทีจริง แต่แววตาก็บ่งบอกถึงความจริงใจในคำขอร้อง

ยกแก้วในมือขึ้นจิบแล้วจึงพูดต่อ "สี่ปี จะว่านานมันก็นาน แต่กลับกันก็เร็วจนใจหาย ยังจำตอนเข้าร่วมงานเต้นรำครั้งแรกได้อยู่เลย วันนี้ก็เป็นครั้งแรกของเจ้าหนูเอลลี่แล้ว" ว่าพลางยิ้มเมื่อพูดถึงน้องสาวหรือรูมเมทของเธออีกคน