Caspar Dullaart

Als ik goed om me heen luister hier op de camping, houden al die baby’s en dreumesen niet heel erg van op vakantie gaan. Ik snap ze wel.

Mooi.

❤️

Ik mis de tijd dat ik geen geluiden maakte bij het opstaan.

Oef mooi. Maar toch maar naar bed.

Ja klopt. Maar veren wie veren toekomt.

Even nog: ik post alleen maar door. Deze post is oorspronkelijk van Nienke ‘s Gravemade en ze is briljant en je kunt (moet!) haar volgen op Instagram. Dus.

Inspiratie?

Ik vind taalherziening op zich prima, maar dat appèl appel geworden is vind ik nog steeds volkomen achterlijk, met je appelklok.

Vakantie. Even lekker de krant van gisteren downloaden.

Ik geloof niet in campingwifi, maar ik geloof wel dat er iets is.

Tijd voor m’n jaarlijkse vakantiegrapje.

Tering, Sartre, wat zijn er veel anderen op zo’n camping.

In Frankrijk vierden ze vandaag Tweede Zwarte Zaterdag.

Ah ja. Deze haathel had ik daarstraks ook. Inmiddels volle vaart naar Spanje.

De Tuinscheurkalender staat vol met verborgen boodschappen; bijvoorbeeld als je van achteren naar voren scheurt, staat er ‘Paul is dead, Paul is dead’.

Het grootste gevaar, jezelf te verliezen, kan in de wereld zo geruisloos verlopen alsof het niets is. Geen verlies kan zo geruisloos verlopen; ieder ander verlies, van een arm, een been, 5 Rijksdaalders, je vrouw enzovoort, wel wordt opgemerkt.

Anti-Climacus (kierkegaard), 1849

De man goot net het oude ingedikte restje koffie bij de verse op het warmhoudplaatje.

Dankjewel!

Frankrijk, in Tours. We zijn onderweg naar Spanje.

Overigens is droogkookkoffie op een warmhoudplaatje een misdaad tegen de menselijkheid.

De eigenaar van ons hotel heeft iets te vaak (of te weinig, dat kan ook) naar Falwty Towers gekeken. De man is een volmaakte kruising tussen Basil en Manuel.

Princess in de Keukenhof.

‘Princess hierrrrr!’

Ik moet de eerste dagen van de vakantie altijd even oefenen op het vakantiegevoel.

Toch blij dat ik de memo gemist heb dat je als Nederlandse man tijdens je vakantie een te strakke afgeknipte en opgerolde spijkerbroek dient aan te trekken.

Mijn zoon en ik zeggen tegenwoordig op alles: ‘Niet alle mannen’. Is echt heerlijk. ‘Iemand nog koffie?’ ‘Niet alle mannen!’

Ik denk dat die terugkerende storingen een straf zijn voor het bedenken van de naam Odido.

En onthutsend beroerd opgepend ook nog.

De geweldige @marijnhogenkamp.bsky.social stuurde deze (wel eerst 2025 nog uitscheuren).