Faye_Felicola(กลับมาแน้วอยากโรลอะ)

hastag : #odyz_HeyBuddy
ระยะเวลาจริงในการเล่น : 20-31 พ.ค สามารถย้อนได้ไม่เกิน 3 วันหลังจากอีเว้นท์จบ
ระยะเวลาคอมมู : 3 วัน ของช่วงฤดูร้อน
ตัวละครที่สามารถเข้าร่วม : พนักงานบริษัท และ npc
สถานที่ : ทุกที่ในบริษัท

รายละเอียดอีเว้นท์ : shorturl.asia/5KLYR

[ DREAM — 1 ]

' ทานาทอส '
' ทานาทอส '
' ทานาทอส '

“ ธานาทอส ”

เสียงเอ่ยเรียกดังย้ำๆภายในสมอง อาเชสตาสีมิ้นต์พูดขึ้นมาอย่างรู้เจตนา ชายหนุ่มอยู่ในสภาพผมฟูฟ่อง เปลือกตาขยับขึ้น

พลังควบคุมของอาเชสสายเลือดเดียวกันไม่ได้ทำให้รำคาญใจเมื่อนึกได้ว่ามาจากคนสำคัญ

ยกเว้นยามหลับ

เขาสบถด่าออกมา ลุกขึ้นจากเตียงก้าวเท้าไปยังห้องน้ำ ก่อนที่เสียงน้ำไหลจะดังไปทั่วห้องอันเงียบงัน

10.30 น.

เป็นอีกหนึ่งวันที่จะได้เห็นพนักงานผุ้นี้ทำตัวตึงเครียดในบริษัท

เพราะมีพวกเหลวแหลกไม่ทำงานมันเลยน่าหงุดหงิด

CMS by. Li Ting

'หมากบนกระดานเล็กๆนี่น่ารักใช่เล่น ต้องพยามยามไม่เผลอทำพังแล้วล่ะนะ'

(แวะมาแปะรูปน่ารักๆ ที่เป็นเหมือนภาพรวมความสัมพันธ์งงๆในสายตาของพ่อหนุ่มเทลอสล่ะ)

@frau-odyz.bsky.social
@felicolaodyz.bsky.social

#odyz_NightBack
[ #ODYZ_เปิดโรล | นิฟล์เฮม | แยกรูท]
- 17.00 น.

เมื่อได้ข่าวคราวว่าชาวแดนเหนือหลายคนหลับใหล ลูซิลล์จึงกลับบ้านเกิดของตนมาเพื่อดูสถานการณ์ แม้จะไม่แย่เท่าที่คิดแต่ในเมื่อมาแล้วจึงแวะเก็บส่วนผสมสำหรับทำยาสักหน่อย

แม้เนื้อตัวมอมแมมก็ยอมเพื่อขุดมันขึ้นมา ในตอนนั้นเองเงาที่พาดผ่านทำให้เขาเงยหน้ามองว่าใครกันที่เดินเข้ามาใกล้ในเวลานี้

🐅: น่าสนใจนี่ ดีมากเลย

(แปะไว้เดี๋ยวมาบวกค่า)

#odyz_NightBack | นิฟต์ไฮม์

( 13:00 น. )

จามาเรธได้ทราบเรื่องราวที่แดนเหนือ ณ นิฟต์ไฮม์ชาวเมืองต่างหลับไหล เธออยากจะช่วยเหลือจึงได้เสาะหา ส่วนผสมสำหรับทำยาที่จะคลายมนต์สะกด

“ โถ่เอ้ย ฉันต้องลำบากขนาดนี้ไหมเนี่ย ไอ้น้ำบ้านี่มันอะไรกันทำไมถึงได้ลื่นขนาดนี้ “

จามาเรธกำลังวุ่นเพราะหาวิธีที่จะนำวัตถุดิบนี้กลับไปปรุงยา

(+ได้นะคะหนูเหงาเหลือเกิน เนียนรู้จักกันเถอะค่ะ)

🐅: งั้นหรอ คง..ไม่อ้วนมากมั้ย? งั้นเธอมาช่วยเรากินไหม

//กระแอมเขินหลังจอเพราะเข้าใจผิดเป็นท้อง

🐅: ของอร่อยที่นายว่าดี

//หลังจอไม่กล้าบอกว่าตนเองชอบกินอะไร

🐅: ท้องป่องนี่ ท้อง?

#GHN_social

🐅: ถ้ากินของหวานตอนนี้ น้ำตาลจะทำให้ความโกรธลดลงบ้างมั้ย?

แน่ล่ะว่าดูเหมือนบรรยากาศรอบตัวจะดูหนักขึ้นพร้อมกับแววตาที่ดูจะมีความโทสะปนความเจ็บปวดเพิ่ม

มันอาจเป็นจุดที่ไม่ค่อยหน้าแตะต้องสำหรับเธอ

"ที่จะสาวตัวคนร้ายน่ะ"

ไม่รู้ว่าคุณคิดไปทางไหนแต่ความสำคัญของเบาะแสเจ้าของสร้อยคือสิ่งนี้นั่นแหละ

"นายมีพี่ทำงานที่สังกัตนี้ด้วยงั้นรึ?"

สีหน้าเหมือนอ่อนลงพอเป็นเรื่องของครอบครัว แต่ความตึงเครียดต้องกลับมาอีกครั้งเมื่ออีกฝ่ายถามถึงสาเหตุที่มาของสร้อยที่มาอยู่กับเฟย์

"เรื่องนั้นอาจลำบากใจที่จะพูด"

เขาเริ่มหน้านิ่ว กำอุ้งมือที่ประสานอยู่แน่นขึ้น

"คิดว่าอาจเป็นหรือไม่เป็นของสำคัญของอีกฝ่าย แต่มันเป็นเบาะแสเดียว.."
+

คนที่ชอบชื่อนี้ต้องเป็นคนแบบไหนนะ น่าหงุดหงิดใจ

"ไม่จำเป็นต้องจำมากก็ได้"

เพราะเฟย์คิดว่าก็ไม่ได้ทำอะไรให้น่าจดจำนะ

"เชิญ"

ไม่คิดรั้งอะไร ปล่อยให้อีกฝ่ายลาจากโดยที่ตนเองยังนั่งอยุ่ที่เดิม

พยาขามเมินกับคำที่บอกว่าใจร้ายแม้ในใจจะรู้สึกอะไรนิดหน่อยก็เถอะ

"ชื่อไม่มงคลเลยนะ"

แต่คนอย่างเธอจะมีสิทธิ์ว่าใครไหม ถ้ามีคนรุ้ความหมายของชื่อคง..

ถอนหายใจหงุดหงิดไม่น้อยเชียว

"ช่างเถอะ จะจำไว้แล้วกัน"

"ไม่หรอก นายอาจไม่ชอบคนที่ทำหน้าจริงหรือหรือดูหงิดหงิดแบบเรามากกว่าก็ได้นะ"

ไม่ได้ตั้งใจแต่หน้ามันก็เป็นงี้ พูดไปแล้วนั่งลงในที่นั่งที่ผายมือมาให้

"อืม ใช่ แต่ว่าช่วงนี้แวะเฮลไฮม์บ่อยเพราะมีคนบอกว่าเคยเห็นเจ้าของเครื่องประดับนั่นที่นี่น่ะ"

หน่วยที่เขาสังกัตอยุ่มันทำไมหรือเปล่านะ

เลิกคิ้วกับสีหน้าสลดใจ รุ้สึกไม่ถูกใจที่เห็นเท่าไหร่

"ภาคกลางงั้นรึ"

สงสัยคงต้องแวะไปบ่อยขึ้นล่ะมั้ง? ครุ่นคิดและพึมพำออกมาเบาๆ

"ได้ ขอบคุณมาก"

หวังว่าจะได้รับข่าวเพิ่มเติมจากอีกคนในเร็วๆนี้นะ

"ว่าแต่ คุณชื่ออะไรนะ?"

ดูเหมือนเสือสาวจะไม่ได้อยากจำชื่อแต่ถามเพื่อให้จำได้อีกนิด

#ODYZ_เมคเฟรน

(เนื่องในโอกาสผปค.ปิดจ็อบไฟนอลเเล้วเลยมาหย่อนใบโคก่อนจะหายไปปั่นปักหมุดคับ

Doc. on bio
🔁 เนียนรู้จัก/ช่วยหาเพื่อน
🩷 ก๊อกๆDM

หรือDMมาเองเลยเพื่อความทันใจ สามารถมาลองคุย เทสคาร์กันก่อนโคได้นะคับ มาเล่นกับคุณทูตตกสวรรค์กันเยอะๆนะคับ🥹🤲✨)

#GHN_social

♦️: พักผ่อนก่อนกลับไปใช้กรรม (😭✌🏻)

( cms: แพนสีแม่ฟาร้าด )

มองผู้ที่ลุกขึ้น คงถึงเวลาที่อีกฝ่ายจะไป

"อืม ยังไงก็ ขอบคุณมากนะ"

กล่าวขอบคุณสั้นๆกับคำแนะนำของอีกฝ่าย

"ถ้าได้เจอ ก็คงจะดี แต่กว่าจะถึงตอนนั้น ก็คงนานหน่อย"

เขาจะได้เจอก่อนหมดอายุขัยไหมนะ-- คิดแล้วก็ถอนหายใจ

และนี่อาจเป็นความผิดพลาดที่เขาเลือกที่จะแลกคอนเทคกับอีกฝ่ายหรือไม่นะ มือถือถูกหยิบขึ้นมาเพื่อเมมช่องทางติดต่อกันและกันไป

รอยยิ้มที่คลี่ออกเป็นจุดสังเกตให้พยัคฆ์สาวต้องนึกสงสัย และคำตอบของอีกฝ่ายชวนให้รู้สึกถึงความหวังที่จะได้เจอเป้าหมายแม้เพียงนิดเดียว

"คุ้นตางั้นหรอ? ช่วยนึกอีกสักนิดได้ไหมว่าเจอมันที่ไหน"

นั่นเป็นเหมือนเบาะแสเพียงหนึ่งเดียวที่จะคว้าจับได้ แต่ว่ากลับได้รับคำขอโทษกลับมาเสียอย่างนั้น

"อืม ถ้านึกออกล่ะก็"
+

ใบหน้าจริงจังดูไม่เหมาะกับการพูดอะไรขำขันเท่าไร แค่อยากให้บรรยากาศผ่อนคลายลงล่ะ

"บางทีได้พักผ่อนบ้าง ก็เป็นเรื่องจำเป็น เจ้านี่เอง ก็ตามหามันมาได้หลายร้อยปีแล้วด้วย"

คงไม่ได้หาเจอได้โดยง่ายอยู่แล้ว พูดจบจึงหยิบนามบัตรมาแลกบ้าง เพื่อให้รู้ถึงตำแหน่งงานของตน คนจากบริษัทเดียวกันแค่คนละทิศสังกัต

ได้ยินเช่นนั้นดูเหมือนจะผิดหวังที่ไม่ได้ข้อมูลเพิ่มเติมนิดหน่อย แต่ว่าถ้าหากได้ข้อมูลก็ชวนให้ลำบากใจอยู่เหมือนกัน

"งั้นหรอ ไม่เป็นไร.."

คงต้องตามหาต่อไปล่ะนะ รับเอานามบัตรมาอ่านดูตำแหน่ง

"สังกิตที่นี่เหมือนกับหมอนั่นสินะ"

เอ่ยพึมพำออกไปแล้วหยิบเครื่องมือสือสารมากดเบอร์ตนให้

"ขอบคุณสำหรับน้ำใจ แต่หากไม่พบเบาะแสแล้วจะชักชวนออกมาดื่มชาบ้างก็ไม่ว่าอะไรหรอก"

+

"อืม"

ขานตอบรับอีกฝ่ายและครุ่นนึกถึงสิ่งของที่กำลังตามหาเจ้าของ พยายามนึกถึงผู้ที่เป็นไปได้ที่อาจตามหามันอยู่

แต่ว่าผู้ที่เป็นเจ้าของคือคนร้ายของเหตุการณ์นั้นเชียวนะ หมายความว่าย่อมเป็นผู้ที่มีความแค้นกับครอบครัวของเราหรือเปล่า

แบบนั้นแล้วจะนึกออกได้อย่างไร เพราะไม่คิดว่าจะมีคนรู้จักคนไหนที่คิดร้ายกับครอบครัวนะ

"ยากอยู่ดี"

ถอนหายใจออกมาแล้วจิบกาแฟอีกนิด

(เช็คระบบการมองเห็นแอคเทวดาหมาทิชชุ่ค่ะ🧎‍♀️)

22.30น.

ยืนมองท้องฟ้าที่มีเปลวไฟร่วงโปรยลงมา

ถอนหายใจ