Base🐱

#Graduation_SMUs

จบแล้ว :) ยิ้มเยอะๆ

[Cms.ErwaUwU]

Event 13 : Final Test Samut Manta University มหาวิทยาลัยสมุทรมันตา Event 13 : Final Test #FinalTest_SMUs #Event_SMUs Duration : 21-25 Apr 2025 Participate : Student, Professor and NPC Location : มหาวิทยาลัยสมุทรมันตา หล...

[ 📢 ประกาศจากพี่วาฬ 🐳 ]
#FinalTest_SMUs
#Event_SMUs
Duration: 21-25 April 2025

เวลาแห่งความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ และตอนนี้ก็ถึงเวลาที่การสอบปลายภาควนกลับมาอีกครั้ง นิสิตที่น่ารักของพี่วาฬคงเตรียมตัวอ่านหนังสืออย่างขยันขันแข็งกันแล้ว เอาล่ะ ! พี่วาฬก็จะเปิดหนังสือทบทวนความรู้ไปพร้อม ๆ กัน 🐳📘👓

รายละเอียดกิจกรรม >> urlkub.co/eVreEJ

(เก็บตกไปเที่ยวสนุกหลังจบเว้นท์บูธค่า🤏🏻✨️)

( @parit-smus.bsky.social 😔 ลงอีกทีให้ชอกช้ำใจเล่น)

(แล้วฉันเลือกอะไรได้ไหมแล้วฉันเลือกอะไรได้รึเปล่า..)

( แรงรักแรงแค้น มาสุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ 🙂✨

@hanabi-smus.bsky.social , @azir-smus.bsky.social , @tintin-smus.bsky.social , @darin-smus.bsky.social , @laopyy-smus.bsky.social , @base-smus.bsky.social , @parit-smus.bsky.social )

ไม่มีหมาด้วย..

แต่เขาว่าถ้าใส่ชุดร่ายคาถาทำอาหารไปด้วยมันจะอร่อยยิ่งกว่าเดิมนะ😞

(เค้ามีความคาดหวัง🥺555555555 คุณมองเข้ามาในดวงตาเค้าสิ👀55555555555)

#MantaFair_SMUs

/ยืนเฝ้าหน้าบูธ เหลือบเห็นคุณที่เดินผ่านมา

/ส่งมินิฮาร์ท 🫰🏻💕

“ถ้าไม่รังเกียจกัน ไม่อยากลองรับบริการจากผมเหรอครับ ยอดยาหยี”

/เมดคนนี้กำลังแสดงตามคาแรคเตอร์ที่ตนเองได้รับ

(แวะมาอุดหนุน มาบวกสั้น ๆ กันได้นะคะะ🌹✨)

การที่ใส่ชุดแบบนี้ทำงานในครัวด้วยก็ไม่เสียหายนะ😔✨️

อ่ะแฮ่ม! แล้วนี่คือเมนูจากเชฟชาวเด็กนิเทศส่งตรงถึงคุณผู้ชาย คุณผู้หญิง ทุกท่าน
หากต้องการอะไรก็สามารถออเดอร์มาได้เลย !

แล้วสำหรับใครที่สั่ง [SETเมนูของเมด] จะได้เมดเจ้าของเมนูไปบริการถึงที่ด้วยนะเอออออ 📣 📣 ✨️✨️!!!

#MantaFair_SMUs #สเปคของเธอเป็นแบบไหนกันล่ะ_SMUs

🌹สเปคของเธอเป็นแบบไหนกันล่ะ🌹

สายลมพัดปลิวมาพร้อมกลีบดอกกุหลาบที่ถูกจัดตั้งอยู่หน้าบูธ กับเหล่าหนุ่มสาวเมดนิเทศที่รอต้อนรับคุณเรียงราย

คณะนิเทศจะมาบริการความสนุกและความอิ่มอร่อย ในคาแรคเตอร์ต่าง ๆ เฉพาะตัวของเมดแต่ละคน สุดเอ็กซ์คลูซีฟแล้ววันนี้ ! ✨

ชินดัน : th.shindanmaker.com/1236154
รายละเอียดเมนู👇🏻💬

[ 📢 ประกาศจากพี่วาฬ 🐳 ]
#MantaFair_SMUs #RandomEvent_SMUs

พี่วาฬได้รับรายชื่อบูธเรียบร้อยแล้ว! แค่ได้ยินชื่อก็ตื่นเต้นแล้วครับ ☺️

ตั้งแต่วันนี้ทางมหาวิทยาลัยก็เปิดให้เริ่มจัดบูธได้ พี่วาฬจะคอยช่วยแจกของว่างให้น้อง ๆ ทั้งสองวันเลยนะ!

สุ่มเหตุไม่คาดฝันในช่วงเตรียมงาน >> shorturl.at/GWjjH

"โอ้.."

เงยมองประตูลิฟต์ที่เปิดไว้ก่อนจะก้าวขาออกไปชั้นของตัวเอง

"งั้นไว้เจอกันตอนไปเรียนนะภีม"

หันหลังไปโบกมือให้รอจนลิฟต์ปิดแล้วก็ค่อยเดินกลับเข้าห้องพักของตัวเอง

"นั้นสินะ..อากาศร้อนแบบนี้"

"ถ้าละลายขึ้นมาที่ภีมตั้งใจทำก็เสียเปล่าพอดี"

หน้ายิ้มตลอดตั้งแต่เดินขึ้นลิฟต์มาเอากล้องมาสวมไว้ที่คอตัวเองเหมือนเดิมคอยมองชั้นลิฟต์ที่ค่อยๆขึ้นไป

"กลับไปก็พักผ่อนเยอะๆนะภีม"

มองกล้องที่ถูกยื่นส่งกลับมาก่อนจะยกมือไปรับมันคิดว่าอีกฝ่ายก็คงน่าจะลืมไปเลยแต่เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร

"ขอบใจน้า"

เอ่ยคำขอบคุณไปเช็คกล้องในมือตัวเองอีกทีแล้วค่อยเงยมองคนตรงหน้าอีกครั้ง

"วันนี้ขอบคุณมากที่มาด้วยกันนะ"

"สนุกมากเลย"

พยักหน้ารับก่อนที่จะลงรถไปในหัวนึกอะไรซักอย่างอยู่ซักพักหนึ่งแล้วค่อยหันไปหาอีกฝ่าย

"จริงด้วย.."

"กล้องเราล่ะภีม?"

ของที่ลืมมาตลอดทั้งวันจนพึ่งมานึกได้ตอนป่านนี้จะว่าไปแล้วอีกฝ่ายก็หิ้วซะเป็นกล้องของตัวเองจนทำให้เขาลืมไปเลยว่าตัวเองนั้นแหละคือเจ้าของ

"อื้อ ได้เลย"

เลือกเพลงอยู่ซักพักหนึ่งก่อนจะสุ่มมาซักเพลงแล้วปล่อยให้มันรันตามเพลย์ลิสต์ของตัวเองไป

เดี๋ยวรถมันจะเงียบเกินไปยิ่งช่วงเทศกาลบวกกับเป็นสถานศึกษาคนก็ต้องพลุกพล่านเป็นธรรมดา

วางเก็บโทรศัพท์มือกอบกุมอะไรซักอย่างในอากาศ..ลืมอะไรซักอย่างจริงๆนะ...

ระหว่างทางกลับก็เดินคิดอยู่ตลอดว่าลืมอะไรเพราะรู้สึกว่าตัวมันโล่งแปลกๆมือเองก็รู้สึกว่ามันต้องการจะถือหรือจับอะไรซักอย่าง

แต่ก็นึกไม่ค่อยออกอย่างน้อยก็ในตอนนี้

พอมาถึงรถแล้วก็ยังนึกไม่ออกสุดท้ายก็ขึ้นไปนั่งเงียบๆอยู่ดีระยะทางที่เดินกลับรถมาก็ไกลอยู่..

ได้ยินคำถามก็ครุ่นคิดเล็กน้อยแต่ก็ส่ายหัวตอบกลับไป

ความจริงแล้วอยากแวะร้านขายยาแต่ว่าที่ห้องก็ยังพอมีอยู่เลยคิดว่าค่อยออกมาซื้อเองก็ได้

"ไม่มีนะ"

แต่เหมือนลืมอะไรซักอย่างกำลังนึกอยู่

"อิ่มแล้ว"

เอ่ยบอกไปตามความจริงอิ่มแล้วและอิ่มแบบพอดีไม่ได้แน่นท้องมากจนเกินไปแถมในส่วนของตัวเองก็กินหมดเกลี้ยงแล้วด้วย

"อร่อยแต่แค่รอนานไปนิด"

แอบบ่นพึมพำไปเบาๆ

ได้ยินว่าอร่อยก็รู้สึกพึงพอใจไปด้วยเหมือนได้เป็นคนกินเองอาจจะเพราะว่าอยากให้อีกฝ่ายรู้สึกอร่อยกับอาหารที่มากินด้วยกัน

ก้มหน้าก้มตาทานอาหารตรงหน้าต่อ มานั่งกินด้วยกันแบบนี้ดีกว่านั่งกินคนเดียวเป็นไหนๆ

พอกินเสร็จจนเลี่ยมแล้วก็ยกน้ำขึ้นดื่มขณะนั่งย่อยไปด้วย

เอื้อมไปคีบเสี่ยวหลงเปามากินบ้างก็พอจะรู้วิธีกินอยู่เลยไม่มีปัญหาเรื่องที่มันจะลวกปากน่ะนะ

"อร่อย"

น้ำซุปในตัวแป้งเกี๊ยวอร่อยมากทำให้ต้องพูดชมออกมาถ้าจะบอกว่าถูกใจอะไรมากสุดก็คือเจ้านี่แหละ

"ภีมลองกินดูสิ อร่อยนะ"

อาหารที่เข้าปากไปก็ไม่ได้แย่อาจจะพอทำให้รู้สึกคุ้มที่จะรออยู่..หรือว่าเขาหิวจนกินอะไรก็อร่อยมากกว่านะ?

พยายามจะไม่ยัดอาหารเข้าปากมากเกินไปถึงจะหิวแค่ไหนก็ไม่ได้ปล่อยตัวให้ตัวเองกินตะกละตะกลามขนาดนั้น

เคี้ยวกินข้างแก้มคีบเส้นอีกเส้นเข้าปากพยักหน้าตอบอีกคนไปแทนคำพูดก่นจะยกน้ำขึ้นมาดื่ม

เหมือนสวรรค์จะได้ยินเสียงโหยหวนของเขาหรืออย่างไร ขณะที่ความอดทนกำลังจะถึงขีดจำกัดอาหารที่สั่งก็มาวางเสิร์ฟพอดี

อาหารหน้าตาดูดีไม่ได้แย่อะไรเท่าไหร่ ปกติก็จะถ่ายรูปไว้แต่คราวนี้ขอเถอะขอกินก่อน

นึกแล้วก็ลงมือทานอาหารของตัวเองตรงหน้าเลยไม่ได้พูดอะไรนั่งกินเงียบๆ

ถอนหายใจออกมารู้สึกห่อเหี่ยวขึ้นมาถึงจะบอกว่าเดี๋ยวก็เสร็จก็เถอะแต่ไอโต๊ะที่มาก่อนหน้ามันยังไม่ได้เลย

อาแปะกำลังโชว์ลีลาอะไรอยู่ทำไมมันถึงช้าขนาดนั้นกันนะ สรุปแล้วที่คนเยอะเป็นเพราะแปะทำช้าเหรอ

"...."

มองอาหารโต๊ะข้างๆก่อนจะค่อยหันกลับมามองหน้าอีกฝ่ายแทนแล้วก็มองที่มือนั้นแทนเหมือนอยากหาอะไรโฟกัส

เม้มปากเป็นเส้นตรงก้มหน้าไหล่ห่อถ้าขดตัวได้ก็คงจะทำไปแล้ว

"จะไปช่วยอาแปะทำ.."

ไม่งอแงจะไม่งอแงเด็ดขาด โตมาขนาดนี้แล้วแท้ๆอดทนหน่อยสิตัวเขา

"หิว.."

"หิวแล้ว"

"ก็รู้น่า..ไว้วันหลังจะกินครับ"

ทำปากบ่นหมุบหมิบไปก่อนจะมองไปที่อาแปะที่ทำอาหารเริ่มจะเปลี่ยนท่าเอามือท้าวคางกับโต๊ะ

รอ..รอ..รออยู่

"ภีม"

"เราลุกไปช่วยเขาทำได้ไหม.."

"ไม่ได้กินน่ะ"

"ตอนเช้าก็กินพวกขนมปังเบค่อนไป"

ตั้งแต่เช้ามาก็เตรียมตัวที่จะมาเที่ยวตอนบ่ายไม่รู้ทำไมก็ถึงเวลานัดโดยที่ไม่รู้ตัวซะแบบนั้น

เหม่อบ่อยก็งี้..

แต่นิสัยงอแงตอนหิวจะปรากฎออกมาตอนนี้ไม่ได้เขาเลยพยายามอดทนไว้เงียบๆอยู่

พอเห็นอีกฝ่ายสั่งถ้ามีหูหางคงเด้งออกมาแล้วส่ายไปด้วยความดีใจแล้วมุมปากทั้งสองยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม

หัวหันไปมองรอบร้านได้กลิ่นอาหารก็ลองแยกวิเคราะห์ดู มองไปที่อาแปะที่กำลังทำบ้างเหมือนอยากรู้วิธี

"หิว.."

พึมพำออกมาเบาๆก่อนจะกลับมาก้มหน้ามองที่โต๊ะเงียบๆ

พอจะเล็งไว้ตั้งแต่เห็นลิสต์เมนูหน้าร้านมาแล้วแต่พอเข้ามาข้างในก็ดันมีที่น่าสนใจเยอะมากกว่าที่คิด

"เอาบะหมี่หยกเป็ดย่าง"

"แล้วก็คะน้าหมูกรอบน้ำมันหอยจานนึง"

"น้ำเป็นน้ำเปล่า"

จริงๆอยากจะลองพวกติ่มซำด้วยแต่เดี๋ยวค่อยมาลองก็ได้..อยากลองกินเสี่ยวหลงเปาอยู่เหมือนกันนะ

หัวจ้องมองไปที่ภาพอาหารตรงผนังร้านก่อนจะค่อยกลับมาที่อีกคน