IBUKI🎐✨

📢 ประกาศปิด Kumei Gakkou Community อย่างเป็นทางการ
(วันที่ 1 มีนาคม 2025)

ขอขอบคุณผู้เล่นที่รักที่คอยให้การสนับสนุนคอมมูนิตี้นี้มาอย่างยาวนาน
การเดินทางของพวกเรามาถึงทางแยกแล้ว ขอให้เส้นทางนับจากนี้ราบรื่นดี

- ฝากถึงทีมงาน
- แนวทางของคอมมูหลังปิดตัว
- การใช้งานเชิงพาณิชย์และส่วนตัว
- จากใจทีมงาน
- ข้อมูลเชิงลึก

รายละเอียด : bit.ly/4kpglfg

#KMI_OtonaNoKaze
KMI artbook project

"10 ปีต่อจากนี้ ฉันและเธอ"
"เราจะยังจำกันได้ไหม
"ตอนนี้พวกเราเป็นอะไรกัน"
"แล้วเราจะยังมีวันได้พบกันอีกหรือเปล่า"

รายละเอียด
docs.google.com/document/d/1...

ลงชื่อเข้าร่วม
forms.gle/fmdW7z6wNqLt...

เช็ครายชื่อได้ที่นี่
docs.google.com/spreadsheets...

#KMI_SotsugyoShiki

🖍️กระดานดำ📚

กระดานที่รวบรวมความรู้สึกเอาไว้ และยังเป็นกระดานที่ทำให้คุณนึกย้อนกลับไปในวันวาน
ยังมีที่พอสำหรับคุณอยู่นะ
มาลองขีดเขียนความในใจของคุณกันเถอะ

>> magma.com/d/vY9ZvjLYvB <<

#KMI_SotsugyoShiki

🌸 บทเรียนสุดท้าย : การจากลา 🌸
(mini event 10th)

“ ฝากความทรงจำไว้กับสายลมที่พัดมาในวันนี้
กล่าวอำลากันด้วยรอยยิ้มกันเถอะครับ ”

รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...

#KMI_undoukai

🔵สีน้ำเงินประกาศรับสมัครทุกตำแหน่งแล้ววันนี้!
สามารถลงชื่อทุกตำแหน่งได้ถึงวันที่ 5 ก.พ. (22.00 น.)

สำหรับฝ่ายที่รับไม่จำกัดจำนวน สามารถลงได้ที่ชีทนี้
👉 bit.ly/AOteam

สำหรับนักกีฬาประเภทที่รับจำกัดจำนวนคน
ลงชื่อที่ฟอร์มนี้ วันนี้ 4 ก.พ. เวลา 21.00 น. (ส่งก่อนไม่นับนะ!)
👉 forms.gle/SenG6UXnbTA8...

#KMI_เปิดโรล
Supermarket | บ่ายวันหยุด

ผมสีเงินที่ยามปกติมักเซ็ทเป็นทรงเรียบร้อยร่วงปรกใบหน้า บนลำตัวไม่มีสูท กั๊กและแอสค็อตที่คุ้นตาแต่กลับแทนที่ด้วยเชิ้ตสีอ่อนพับแขน หากสิ่งนี้ยังแปลกตาไม่พอคงต้องนับรวมตะกร้าช็อปปิ้งที่พาดอยู่ตรงข้อพับศอกไปด้วย

โทโฮ โนกามิ บุรุษมาดเนี้ยบที่ละทิ้งตัวตนดั้งเดิมชั่วขณะยืนอยู่หน้าตู้แช่เนื้อด้วยสีหน้าพิจารณา — กลมกลืนไปกับเหล่าแม่บ้าน

คุณอาจจำเขาไม่ได้..?

“มาสิๆ ไม่มีใครรู้หรอกว่าเราหายไปจากกลุ่มน่ะ”

กวักมือเรียกแล้วชี้ไปทางนั้น

“ถ้าใครถามเราก็แค่ตอบไปว่า เราเดินพักแปปนึงเพราะพึ่งทำงานส่วนตัวเองเสร็จแล้ว”

“เป็นข้ออ้างที่ฟังขึ้นใช่มั้ยล่ะ?”

ฟังแล้วก็พยักหน้าเห็นด้วย เถียงไม่ได้เลยว่าเริ่มคล้อยตาม

“อันนี้พูดยากมากจริงๆนะ ผมเองก็หาคำอธิบายมาหักล้างไม่ได้”

“แต่ผมมีเรื่องหนึ่งที่พูดได้ ผมวิ่งตามแมวดำไป แล้วก็เจอแสงสว่าง แบบที่เคยเห็นตามเอนดิ้งของภาพยนตร์น่ะ เดินตามแสงสว่าง ปลายทางคือตอนจบที่ตามหา“

จากนั้นเขานั่งกอดขาตัวเอง ซบหน้าลงไปอย่างผ่อนคลาย

”ตื่นมาก็รู้สึกว่า รู้ความหมายเกี่ยวกับความฝันครั้งนี้แล้วล่ะ“

#KMI_Shigyoushiki

🍁 ยินดีต้อนรับสู่ภาคเรียนที่ 2 🍁
(mini event 7th)

“ ฤดูใบไม้ร่วงมาเยือนพร้อมกับสายลมเย็นที่พัดใบไม้สีส้มแดงปลิวว่อน
เกมไล่จับยักษ์ต้อนรับการกลับมาได้เริ่มขึ้นแล้ว ”

รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...

#KMI_coop

(ยังไม่ค่อยว่างมาแอคทีฟ แต่เนื่องจากกำลังวางแผนสตอรี่แล้วพบว่ายังขาดคนช่วยรันสตอรี่อีกจำนวนนึงเลยมารับเพิ่ม ถ้าใครสนใจสามารเมนชั่นไว้หรือทักเดมมาได้เลยครับ หลักๆจะเป็นการนำมาวาดหรือชวนโรลปิดครับผม

เนื่องจากจำเป็นจะต้องมีการดีลและพูดคุยถึงสตอรี่ที่น่าจะต้องลงลึก แนะนำให้เช็ค Trigger Warning ก่อนด้วยนะครับ)

#KMI_Obon

🏮 งานเทศกาลบง🎆
(mini event 6th)

“ เสียงกลองตีเป็นจังหวะ ชายแก่ที่กำลังเต้นบงโอโดริคือคุณปู่ที่ตายจากไปตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อน
วนมาอีกครั้งงานเทศกาลบง… ”

รายละเอียด : bit.ly/3ZXFd3Y

น้อมรับคำชมอย่างจริงใจ

“แหม ผมเองก็แค่อ่านหนังสือมาเยอะ เลยรู้สึกว่ามุมมองมันมีแนวๆกันได้ ไม่ได้แตกฉานหรอกนะ~” ถึงจริงๆจะเพราะเขาคิดแบบนั้นจากใจก็เถอะ แต่เรื่องอะไรต้องทำตัวจริงจังล่ะ

เขาลุกขึ้นเดินตามไปอย่างไม่รีบร้อนแล้วเอ่ยเสียงเนิบ

“ได้เลยคร้าบ ผมไม่ลืมแน่นอน ถ้ากลัวลืมอนุญาตให้มาเอาหนังสือถึงบ้านได้เลย!”

ถึงตอนนี้ส่วนใหญ่จะอยู่ที่หอหมดแล้วก็เถอะ หุๆ

(ขอบคุณที่มาคับ🫶🏻)

เขารีบหยิบหนังสือวรรณกรรมที่เล่มมีความหนาระดับนึงขึ้นมาโชว์ยิ้มๆ

”เปล่าหรอก ขึ้นมาหาที่สงบๆอากาศถ่ายเทอ่านหนังสือที่ซื้อมาใหม่น่ะ“

เอ่ยพร้อมเหลือบมองรอบตัวที่ไม่เห็นเงาแมวที่ว่าเลย จนเผยสีหน้าแปลกใจ

”ว่าแต่แมวที่ไหนเหรอ? ผมอยู่ที่นี่คนเดียวมาตลอดนะ ไม่เห็นแมวสักตัว“

(ขอบคุณที่มาโรลด้วยกันนะคะ! เป็นการรู้จักกันแบบเนิบๆน่ารักมาก!)

#KMI_VolunteerCamp
อยากฝังลึกลงไป
ไม่อยากนึกย้อนกลับมา

แม้มันจะสุขแค่ไหน

ทั้งๆที่ลืมได้แล้ว
ทั้งๆที่ทำได้

แต่ทุกอย่างกลับพัง เพราะเขาเลือกที่จะนำทางให้เหล่าปลาพวกนี้

ก็ถ้าจะรู้ว่าผลตอบแทนเป็นเช่นนี้
เขาคงไม่มาหรอก….

ใช่

เขาคง…ไม่

(นี่เรียกว่าหล่อยันแผ่นหลัง)

#KMI_VolunteerCamp

(ก็ผมไม่ใช่คุณหนูนี่นา/จิบน้ำ)

(อิบุกิฟัง=สำลักน้ำ)

#มารุมารุ_KMI
#KMI_Commu

เสียงจิ้งหรีดเรไรและสายลมในฤดูร้อนได้ซ่อนสเน่ห์ลึกลับเอาไว้ยังสถานที่แห่งหนึ่ง

เครื่องดื่มและประสบการณ์ใหม่ที่จะทำให้คุณจดจำพวกเขาไปอีกนาน...

อีเว้นโฮสต์คลับของคาเฟ่มารุมารุได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว!

(พนักงานที่เข้าร่วมกิจกรรมบางท่านจะทยอยมาเปิดโรลให้บริการนะครับ!)

เขามองตามทางที่ว่า แล้วหันกลับมาพยักหน้าอย่างขอบคุณคำแนะนำอีกฝ่าย

“โอ้...งั้นผมลองเดินไปสำรวจที่ทางบ้างดีกว่า ดูซิว่ามีอะไรน่ากินอีกมั้ย

บอกตามตรง ผมค่อนข้างอยากกินอีกนะ มันน่าจะมีรสที่เปรี้ยวๆ หรือไม่ก็กินแล้วสดชื่นหน่อย”

[เก็บตกโมเมนต์โรลย้อนหลัง | Night Club]

"พวกเราอยู่ในสถานะอะไร?"
"เพื่อน..."
.
.
"ฝากตัวด้วยแล้วกันนะ 'เพื่อน' "

(ออกนอกหน้าร้อนมาจอยคริสต์มาสเล็กน้อย เมอร์รี่คริสต์มาสตามไทม์โซนญี่ปุ่นครับ ❄️อินสไปร์รูปมาจาก h*me alone ล่ะ)

(ไม่สวมหมวกเดี๋ยวเจอแดดจัดๆแล้วจะไม่สบายน้ารุ่นพี่😭)

เขาตาโตนิดหน่อย ก่อนจะพยักหน้าเช้าใจ

แปลว่าอยากให้ช่วยติวสินะ?

”ถ้ามีเวลา ผมช่วยติวให้ได้นะ แต่ไว้นัดกันโอกาสหน้านะ!“

บอกมือลารับการไล่ของอีกคนอย่างไม่คิดมาก ก่อนปิดประตูก็ตะโกนไล่หลังไป

”มาหากันได้ที่ดาดฟ้าเสมอเลยนะ!“

“ถ้าเป็นผม จะคิดว่าแมวตัวนั้นไม่ได้จากไปไหนยังคงอยู่ที่เดิมคอยวนเวียนอยู่กับคนที่ตนรัก แม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ได้มองเห็นแล้ว”

ขณะพูด เขาก็ชะงักเล็กน้อย เพราะนึกถึงเจ้าแมวสามสีที่อยู่กับเขาตั้งแต่วัยเยาว์

“แต่การไม่จากไป ไม่ได้แปลว่ายึดติด แต่เป็นเพราะไม่อาจตัดใจแยกจากน่ะ คงเพราะยังอยากจดจำและยังอยากแอบมองการเติบโตของคนที่รัก

ผมคิดแบบนั้นแหละ“

หลังจากที่ได้ฟังอีกฝ่ายสรุปความรู้สึกหลังการอ่าน เขาก็คล้อยตามในสําบัดสํานวนที่เอ่ยและอดพูดหยอกออกไปไม่ได้

“ผมนึกว่าชอบเพราะเซตติ้งเรื่อง ที่ไหนได้ เธอแค่อยากตามติดชีวิตแมวน้อยที่ฝ่าฟันเรื่องราวต่างๆเพื่อหวังว่าปลายทางจะมีทุกข์หรือสุขสินะ“ ดูคิดแง่ดีจัง

”บางทีจุดจบของเรื่องราว อาจเป็นสิ่งที่ผู้เขียนอยากให้คนอ่านตระหนักและดำเนินต่อเองก็ได้นะ“

+

(ชอบสิ! เพราะว่าฟ้าแบบนี้ทำให้ไม่หม่นหมอง! เดินเล่นไม่ต้องกลัวว่าจะใีฝนเทลงมา แถมไม่หนาวเกินไปด้วย✨)

เห็นอีกฝ่ายรับไปแล้วก็หดมือตัวเองกลับมากอดอกมองยิ้มๆ

“อิเนะจังสิน้า มากินข้าวที่นี่เหรอ?”

เขาถามหลังจากที่สำรวจกล่องข้าวในมือของอีกฝ่าย พร้อมกับยกโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาดูเวลา

อืม...ยังมีเวลาให้ทานอยู่ ไม่ต้องรีบกินนัก

ตบอกตัวเองอย่างผ่าเผย

”ไว้ใจได้เลย ผมจะกินก่อนที่มันจะเสีย ปล่อยให้ขนมที่เรนซังทำเสียเปล่า“

เดินไปครุ่นคิดไปด้วย จริงๆแล้วเขาก็ไม่ได้มีอะไรที่ชอบเป็นพิเศษนัก แต่ของที่ไม่ชอบมันก็มีนะ?

“เอ่อ...ผมไม่ชอบกลิ่นกาแฟ แต่ชอบพวกโกโก้ หรือผลไม้ อันนี้พอเป็นคำแนะนำได้มั้ย? คือว่าผมก็กินมันได้หมด แต่มีที่ถูกใจกลิ่นกับไม่ถูกใจส่วนตัวน่ะ”