梅宮 I อุเมมิยะ (เดดไลน์ทำพิษ)

“ ปลาหมึกอะไรเนี่ย หน้าตาตลกเหมือนรุ่นพี่เลย ฮาฮาฮ่าๆ ! “

” เอาเถอะ ผมว่าผมหิวพอดี เราไปหาอะไรกินดีกว่า ผมให้รุ่นพี่เดินนำหน้าเลย “

(ขอโทษที่ช้าค่ะ ผปค หายไปกรี๊ดมา (⁄ ⁄•⁄ω⁄•⁄ ⁄)⁄)

(ได้เลยครับโผม)

ผมยาวสีเข้ม ใบหน้าและส่วนสูงที่คุ้นเคยดี นั่นมัน..
“ยูยะจัง?”

สังเกตเห็นหยดนมไหลลงมาเป็นทาง ฝ่ามือเอื้อมไปรองใต้คางก่อนมันจะหยดโดนยูนิฟอร์ม
“อยู่นิ่งๆก่อนนะ“

ค้นกระเป๋าแบบไม่ได้รีบร้อนมาก แค่ไม่กี่อึดใจก็หยิบผ้าเช็ดหน้าสภาพใหม่ออกมาหวังจะช่วยซับ แต่เมื่อหันไปสบกับแววตาสุดเซ็งนั้นก็หลุดขำพรืดออกมาอย่างอดไม่ได้

“ขอโทษน้า ไม่ได้ตั้งใจให้ต้องมาเปื้อนแบบนี้“

ถ่มเลือดซิบๆจากปากทิ้ง จ้องมองอีกฝ่ายด้วยสายตาว่างเปล่าเหมือนกำลังประมวลผลบางอย่าง

เลือดนักเลงเก่าแล่นพล่าน ทำให้เกิดภาพจินตนาการสดๆร้อนๆขึ้นในหัวเป็นฉากๆ

“………….”
แต่ในความเป็นจริงเขายืนนิ่งอยู่ที่เดิม ก่อนจะถอนลมหายใจยาวๆ

“หมัดยังหนักเหมือนเดิมเลยนะ“
พูดเสียงเรียบ แววตาอาลัยให้กับตัวเอง

“ฉันลืมไอ้นี่ไว้น่ะสิ” ยกหูกระเป๋าที่กำลังพูดถึงขึ้น

“เกือบแย่เลย มีโน้ตที่ต้องใช้วันนี้ด้วย”

“ยูกิจังล่ะ? ทำไมมาอยู่ในตึกค่ำๆแบบนี้ ทำเวรหรอ“

แม้ขายาวๆไม่ได้รีบร้อนเดินตามมากนัก ใข้เวลาไม่นานก็ยังตามทันขนาบข้างตัวชิกิบุ

“ถึงจะพูดแบบนั้นแต่ดูเหมือนความเร็วจะตกไปซักหน่อยนะ“

”ชิกิจัง ..กลัวหรอ?“

รอยยิ้มเย้าแหย่ผุดขึ้นจางๆ โคลงหัวมองสังเกตอีกฝ่ายครู่หนึ่ง ก่อนจะหันหน้ากลับไปทิศทางเดิม ดวงตาสีอ่อนยังคงเหลือบมองเธออยู่

”หรือว่าจริงๆแล้ว ก็อยากเดินกลับด้วยกัน?“

อุเมมิยะรับรู้ถึงท่าทีที่ลังเลเล็กน้อยตรงนั้น
“ฮะๆ” สุดท้ายก็ตอบรับหมด เป็นเด็กดีจังเลยน้า

“ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เดินไปด้วยกันสิ”
เขาเอ่ยชวน พร้อมกับดันหลังเบาๆให้เดินไปต่อ

“เมื่อกี้โทโมะจังกำลังฟังอะไรอยู่หรอ?”

(แวะมาลองวาดสีหน้าริวคุงแยกให้เห็นแต่ละอารมณ์?ด้วยคนคับ)

#KMI_Bunkasai 2-A
/เป็นคนเริ่มคุยงานกับห้องกับเพื่อนที่รู้จักคนหนึ่ง
(ถึงเจ้าตัวจะเกเรแต่เป็นคนทุ่มเทกับงานกลุ่ม)

((โดนวิญญาณผีสาวผมแดงตามทวงทุกวัน))

เขากำลังมองหาชมรมที่เข้าตา หลังจากเดินผ่านมาหลายแห่ง สายตาก็มาหยุดอยู่ที่ผมทรงรีเจนท์สุดเท่กระชากใจ

“โอ่โห้.. นี่แหล่ะ“

ไม่รีรอ กรอกใบสมัครไวเสียยิ่งกว่าความคิด ส่งให้รุ่นน้องคนนั้นทันที จะแก๊งหรือชมรมอะไรก็เอาเถอะ

“หลังจากนี้ก็ขอฝากตัวด้วย”

#KMI_Bunkasai
#KMI_ชมรมวารสาร

ในระหว่างที่ทุกคนกำลังเตรียมงานบุงคะไซกัน
ที่บอร์ดหน้าชมรมวารสารก็ถูกเปลี่ยนเป็นหัวข้อใหม่

"รู้ไหม ? ประธานชื่ออะไร"
ลองนึกชื่อเท่าไหร่ ก็ยังนึกไม่ออก... งั้นพวกเราก็มาตั้งชื่อให้ประธานกันเถอะ !

เขียนชื่อลงในโพสอิทแล้วแปะโพสต์ได้ที่บอร์ดนี้เลย!
👉 app.sli.do/event/m3GpdV...

(ได้เลยค่ะ !)

เห็นท่าทีหวาดผวาของอีกฝ่าย รุ่นพี่ที่แสนดีก็พร้อมแกล้งตีเนียนต่อ(..) เสียงต่ำๆยานคางเอ่ยขึ้นอย่างเนิบช้า

”อืม.. มนุษย์หลงเข้ามาในเขตแดนต้องห้าม“

มือค่อยๆยื่นออกมา

”หรือว่า.. ข้าจะต้อง.. จับเจ้ากินเสียดีไหม?“

เสียงช่วงท้ายสั่นเครือสุดจะกลั้น จับหมับบีบเข้าที่บ่าคนตรงหน้า

(555555555555!)

ถึงแม้จะมีทักษะการต่อสู้แต่ก็ไม่ได้เตรียมใจว่าจะโดนคว้าคอเสื้อไว้เลย เมื่อถูกยึดก็ทำแค่จับต้านแรงหน่อยๆไม้ให้ตัวเองล้ม

ตบแขนเบาๆเป็นสัญญาณให้หยุด

“โว้วๆๆ ยูกิจัง จำกันได้รึเปล่า นี่พี่ไง พี่เอง“

แค่เสียงฝีเท้าเบาๆจนแทบไม่ได้ยินนั้นก็เดาอยู่แล้วว่าต้องเป็นอีกฝ่าย เสียงหัวเราะไล่ตามหลังเธอมาเบาๆ

“เดินรอกันหน่อยสิครับ คุณหนู“

“ช่วงเวลาโพล้เพล้แบบนี้ต้องเกาะกลุ่มกันไว้ไม่ใช่หรอ?”

(ได้เลยค้าบ🙌🏼)

“ใครกันล่ะเนี่ย หน้าไม่คุ้นเลย”
ขยับยืดตัวเต็มความสูง ก้าวขาออกมา เลื่อนปิดประตูห้องให้เรียบร้อย

“ปี3 ห้องE ฮิโรเสะ อุเมมิยะ ขอฝากตัวด้วยคร้าบ~“
เสียงลากเนือยๆ ยิ้มร่าจนตาปิด ยื่นมือมาทางคนตรงหน้าคล้ายขอเช็คแฮนด์

「 อยู่ในฝันทั้งทีแต่ดันกลายเป็นแมวซะงั้น ?! 」

Storyที่+ได้ | Genre. LucidDream💫
cms. march mow ദ്ദി（• ˕ •マ.ᐟ

เมื่อถึงยามม่านรัตติกาลมาเยือน ขณะที่คุณกำลังใช้เวลาพักผ่อนอยู่บนเตียง หลีกลี้หนีความวุ่นวายซ่อนตัวอยู่ในห้วงฝันของตนเอง ในฝันของคุณกลับเกิดเรื่องราวสุดแปลกประหลาดขึ้นเพราะใครบางคนที่คุณรู้จักกลับปรากฏตัวขึ้นในสภาพที่แตกต่างไปจากทุกที !

“ ม่าวววววー “ (1/2)

เมื่อเดินมาถึงห้องที่ตั้งใจไว้ เขาเดินตรงไปหยิบกระเป๋าที่วางทิ้งอยู่บนโต๊ะ แต่ก่อนที่จะก้าวออกไป เสียงฝีเท้าปริศนาก็ดังขึ้นจากทางเดินด้านนอก

อุเมมิยะหยุดนิ่ง มุมปากยกยิ้มเล็กน้อยพร้อมท่าทางผ่อนคลาย เขาเคลื่อนตัวไปยืนหลบหลังประตู และเมื่อเสียงฝีเท้าค่อย ๆ เข้ามาใกล้ก็โผล่ตัวออกมาพร้อมกับเอ่ยเสียงเบาแต่ชวนสะดุ้ง

“Boo!”

(แวะบวกได้ครับผม😊✨)

#KMI_เปิดโรล
พลบค่ำหลังเลิกเรียน | อาคารเรียน | แยกรูท

แสงสีทองทอดผ่านหน้าต่างไปตามแนวอาคารเรียน ชายหนุ่มยืนอยู่ใต้แสงที่ทาบยาวไปตามทางเดิน ช่วงเวลานี้ทั้งโรงเรียนดูเหมือนจะเป็นของเขาคนเดียว

‘ลืมของไว้อีกแล้วสิเรา’ เขาคิดในใจอย่างขำ ๆ พลางยกมือเสยผมให้พ้นหน้าผาก

(+)

#KMI_โปรโมทชมรม
#ชมรมสารพัดช่วย_KMI
คุณกำลังมองหาความช่วยเหลืออยู่หรือไม่
ไม่ว่าจะเรื่องเล็ก เรื่องความรักไปจนกระทั่งเรื่องผี

'ชมรมสารพัดช่วย'สามารถช่วยคุณได้!
เรื่องของคุณก็คือเรื่องของเรา

Doc: bit.ly/48BTJ5D

คุณคงสังสัยว่าชมรมไปหางบมาจากไหนมาทำใบปลิวให้ว่อนไปทั่ว

แต่ว่าใบปลิวเหล่านั้นจะมาหาคุณในรูปแบบไหนกัน ? มาลุ้นกันดีกว่า
th.shindanmaker.com/1224408

( #KMI_coop

พานายอุเมมิยะมาหาเพื่อนค่ะ☺️ ผปค.ติดงานตอบช้าซักหน่อย แวะมาเล่นกันได้เสมอ!

เนียนรู้จักสามารถทำได้เลย
🔁= ช่วยอุเมมิยะคุงหาเพื่อน
🤍/💬 = เฟบสนใจโค เดี๋ยวเราทักไป หรือทักมาก่อนได้ค่ะ

doc : bit.ly/3BWGe4h )

#KMI_Nekowadoko

🐱 เจ้าแมวอยู่ไหนกันนะ? 🔍
(random event 1st)

เมื่อไม่กี่วันก่อนมีใบประกาศตามหาแมวหายว่อนไปทั่วทั้งคูเมอิ ด้วยเงินรางวัลสูงลิ่วทำให้เป็นที่ฮือฮาในหมู่ชาวเมือง การออกตามหาแมว 5 ขาจึงเริ่มต้นขึ้น!

ตัวละครที่เข้าร่วมได้ : ทุกตัวละคร
รายละเอียด : bit.ly/3YWiCpe

(ผ่านมาถอนหายใจ)

“..?” อุเมมิยะจ้องเธอตาปริบๆ ก่อนที่จะหัวเราะออกมาเบาๆ

เหลือบมองเครื่องปรุงในตะกร้า
“อา นั่นสินะ เผลอใส่ผิดตะกร้าซะได้” น้ำเสียงขี้เล่นเอ่ย

มือเลื่อนไปหยิบขวดออกมาจากตะกร้าของตัวเอง ทำท่าจะส่งมันให้กับเธออีกครั้ง แต่แล้วก็ทำเหมือนจะหย่อนลงตะกร้าตัวเองอีกหน คราวนี้เขาหลุดหัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้ แล้วยื่นขวดให้กับเธอจริงๆ

“เอาไปครับ คราวนี้ไม่แกล้งแล้ว”

(โอ้โห สงสัยต้องโทรเรียกรถดับเพลิงไว้รอแล้วมั้ง)

(เสียงเหมาะมากเลยค่ะะ เฮ้อ กุมอกประทับใจ เพื่อนเท่สุดๆ😌)

[แวะมาแปะ CV ของ ริรุโกะซังค่ะ 🦋🤍
ไวป์เซมไปที่เหลือเวลาในรั่วโรงเรียนอีกแค่หนึ่งปีท่านหนึ่ง

CV: Ai Tomioka
youtu.be/MqdLD2YX-Zo?... ]

(ยูโตะคุงแบบจิปาถะ จะสกินหน้าร้อนหรือหน้าหนาวก็ยังใส่เสื้อสองชั้น++เสมอมาและเสมอไปล่ะค่ะ(...))

#kmi_commu

"เหมือนจะได้กลิ่นอะไรหวาน ๆ ล่ะ ✨"

"ถั่วแดงจริงด้วย! ✨✨"

----------

萬徳 犬翔空 | Mantoku Inushii
2 - H | 183/70 | Kendo club

doc : shorturl.asia/c2n7L