Marcin Ostrowski

Francesco Camarda (rocznik 2008) w barwach Milanu gra w LM. Gdy ja miałem 16 lat w Milanie występowali rówieśnicy moich rodziców a nie moi rówieśnicy!

W91czy92 koło szkoły był sam w którym z niejasnych powodów bywały magiczne rzeczy w rodzaju książeczki z tekstami z Innuendo Queen lub SportBild i czasem kupowałem SportBild choć nie znałem 🇩🇪 ale lubiłem zagraniczne i w tym SB było dużo naszych ale jak ktoś był w tytule artykułu to był to Jan Furtok

W telewizji szedł finał Sudamericany, Cruzeiro (dla hipsterów: Dinis) - Racing Buenos Aires i jedyny w swoim rodzaju Bartłomiej Rabij podsumowuje doping "Gdy Argentyńczycy grają z Brazylijczykami, jest to koncert bez ballad" ❤️

Kończąc ten mój rant sam nie wiem zresztą co mnie wkurza bardziej: te wtopy w rodzaju Mołdawii czy Szkocji u siebie których przez dekadę nie było czy fakt że w 4 edycjach Ligi Narodów w 16 meczach z czołówką europejską nie wygraliśmy ani jednego meczu.

Prawie każdy selekcjoner zyskuje wraz z czasem który upłynął od jego odejścia / zwolnienia: dziś trudno patrzeć na Brzęczka inaczej niż na ofiarę megalomanii Bońka a dyskusja o stylu repry Czesława - pomijając kwestie pozasportowe - też urasta do rangi problemów pierwszego świata.

Ja jestem już chłop 45 lat a po porażkach kadry, zwłaszcza takich trudnych do zaakceptowania, dalej kładę się spać z takim uczuciem jak dziecko które nie dostało prezentu pod choinkę. Cieszę się że moje sympatie wobec piłki klubowej są letnie, januszyna przynajmniej cierpi rzadziej.

Mam wrażenie że McTominay się nam ztrequartiścił od mieszkania na południu

#POLSCO

Ależ te okładki triggerują mojego psa Pawłowa, prawie czuje smak kawy przy której wertuję A Bolę przy kostropatym zgniłozielonym stoliku w słoneczne październikowe przedpołudnie

Rzeczywistość dziś postanowiła dość brutalnie przypomnieć nam że ryzykownie jest chwalić najlepszą godzinę reprezentacji za kadencji selekcjonera na pół godziny przed końcem meczu

To może dziwne ale patrząc na Ronaldo przypominam sobie fazę grupową Euro 2016 i to wrażenie podczas meczów 🇵🇹 w niej że patrzę na gwiazdę schodzącą już ze sceny (pokonaną) #PORPOL

Może to listopad budzi we mnie nostalgię ale patrzę na kontuzjowanego Bartosza Bereszyńskiego i myślę że nie wiem kiedy zleciała mi jego młodość

Patrząc na Bogusza z nr 9 mówię koledze że jakieś 20 lat temu denerwowałoby mnie że nie mamy stałych numerów na całą edycję Ligi Narodów, a on na to że gdyby tak było, u nas Gurgul grałby z nr 52. Przypominam sobie Mielcarskiego w czasach gry w Porto i myślę że na Dragao nawet by to pasowało #PORPOL

Loved to see that many of my fav football voices already joined here