คต.

เดี๋ยวเขียนเรนเวิ้สใหม่ในทวิต (ถ้าไม่ลืม)

🦉🍙 #bokuaka #โบคุอาคา

โบคุโตะชอบเล่นฝน

ถึงแม้เขาจะหูดับเมื่อฝนตก แต่เขาก็ชอบยามที่สายฝนโปรยปรายลงมา ชอบให้เม็ดฝนเหล่านั้นกระทบผิวหนัง

และเพราะเขาหูดับ เขาจึงไม่เคยได้ยินเสียงผู้คนร้องห้ามเวลาตากฝนเลย

จนกระทั่ง…

“อ๊ะ!? อย่าตากฝนสิครับ โบคุโตะซัง!”

เขาได้ยินเสียงของอาคาอาชิ เคย์จิ

#คุโรสึกกี้ #kurotsuki
🐈‍⬛🌙
สึกกี้เป็นสัตวแพทย์ วันดีคืนดีเจอแมวดำบาดเจ็บหน้าคลินิก ด้วยความที่เป็นหมอน้องก็เอามารักษา เอามาดูแลอย่างดี พอเห็นว่าไม่มีปลอกคอน้องก็เลยคิดว่าคงเป็นแมวจร เอามาเลี้ยงที่คลินิกดีกว่า จากนั้นก็ตั้งชื่อให้มันว่าคุโระ เลี้ยงได้สามวันก็มีคนหัวไก่มาบอกว่าตัวเองเป็นเจ้าของแมว

"แกนะแก หายไปตั้งหลายวัน บ้านช่องไม่ยอมกลับ มาอยู่ที่นี่เองเรอะ!?"

🦉🍙 #bokuaka #โบคุอาคา

"วันนี้โบคุโตะซังไม่มาโรงเรียนหรอครับ?" นั่นคือคำถามแรกที่อาคาอาชิถามรุ่นพี่ในชมรม เพราะปกติทุกพักเที่ยง โบคุโตะจะต้องโผล่ไปวอแวเขาถึงในห้องเรียนจนถึงคาบบ่าย หรือไม่ก็จะได้ยินเสียงของอีกฝ่ายดังลั่นโรงยิมแล้ว แต่ว่าวันนี้โบคุโตะทั้งไม่โผล่ไปที่ห้องเรียนของเขา แถมยังไม่ส่งเสียงดังลั่นเหมือนทุกทีด้วย

"หมอนั่นหรอ ก็อยู่นั่นไง"

#sakuushi #ushisaku #ซาคุอุชิ #อุชิซาคุ ชงกลาง ๆ อ่านได้ทั้งสองโพฮะ เพราะเราชิปทั้งสองโพ

เขาเป็นเกย์...

นั่นคือเรื่องที่ซาคุสะรู้เกี่ยวกับตัวเองเมื่อไม่นานมานี้ เมื่อก่อนเขาคิดว่าตัวเองเป็นพวก aromantic มาโดยตลอด เพราะเขาไม่เคยมีความรู้สึกชอบพอผู้หญิงคนไหนเป็นพิเศษเลย เขาเคยคิดว่าคงเป็นเพราะเขาไม่ไว้ใจในเรื่องสุขอนามัยของคนอื่น แต่มันไม่ใช่

บลูสกายก็อปข้อความไม่ได้หรอ กุโพสต์เองแท้ ๆ ละกุจะเอาฟิคไปใส่เอ้กยังไง...

จากใจ ไอ้แถบซ้ายมือแอบไม่สะดวก

ละทำไมแถบเมนูมึงถึงยังใส่แว่นขยายมาวะ เออออกไป๊

จริง ๆ คำว่าหรอคือกุพิมพ์ผิด คือรุ้ว่าผิด แต่จะพิมพ์ วะฮ่าๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

มันยังไม่มีแท็กอีกหรอออออแแ

อัลกอของแอพตอนนี้เป็นไงบ้างวะ กุไม่ได้เข้ามาชาตินึงละ ดีกว่าทวิตเต้อยัง

สวัสดีชาวโลก.

บลูสกายมีภาษาไทยแล้งสววสววสวส

กอด ๆ นะคะ🫂

วันนี้ที่บ้านหมอกลงที่แปลว่าหมอกจริง ๆ ไม่ตอแหล ไม่ใช่ฝุ่น อากาศสดชื่น O3 เต็มปอดดดดด

เห็นข่าวเก่าคนชนท้ายรถละขอโทษ เจ้าของรถเลยไม่เอาความละรส.อยากเป็นคนแบบนั้นบ้างอะ เป็นคนที่ใจดี สวย รวย รถมีประกันชั้นหนึ่ง ถ้ามีคนมาชนท้ายละขอโทษก็แบบเครพี่ ไม่เป็นไร เพราะนี่ไม่ชอบอะไรกะใครยุละ แต่ถ้าเจอคนเปตร ๆ ก้อีกเรื่อง 5645555

ผ่านมา 9 ชม.แล้วจากการไปหาหมอฟัน กุยังรส.ว่าสมองยังได้รับการสั่นสะเทือนยุเลย...

#orv #joongdok

ป๋าโคตรเคะควีน โอ๊ยยย กุจะบ้า🛐

สภาพไปหาหมอฟันวันนี่คือกรอฟันทีสะเทือนถึงสมอง หลับตาปี๋แต่รู้ว่าหมอกำลังเอาตะไบมาถูฟัน เสวเกินคุรน้า

ใครก็ได้ทำเฟ่ยิมสามที สัญญาว่าถ้าไม่ติดปิดเทอมจะไปแน่ ๆ 😭

บลูสกายทำเด็มกลุ่มได้ยัง ผมอยากมีที่ให้กรี๊ดเป็นหมู่คณะนอกจากดิสคอร์ดและทวิต

พอโบคุโตะคุยเสร็จ ก็พบว่าอาคาอาชิที่หน้าแดงมากอยู่แล้ว ยังสามารถแดงขึ้นกว่าเดิมได้อีก
พอแล้ว... วันหลังจะไม่มาเดทกับโบคุโตะซังแล้ว
อาคาอาชิคิดในใจ เพราะดาเมจที่เขาได้รับในวันนี้มันเยอะเกินไปแล้ว!!!

"โอ๊ะ นั่นมันเจ้านกฮูกไม่ใช่หรอ!?" เสียงทักทายที่คุ้นหูดังขึ้นข้าง ๆ พอโบคุโตะและอาคาอาชิหันไปมอง เขาก็พบกับคุโรโอะ ยาคุ และไค
"โอ้! คุโรโอะ!! นายก็มากินซูชิหรอ!?"
"ใช่ เห็นว่ามีเมนูใหม่เลยอยากมาลองน่ะ นายเองก็คงมากินเมนูใหม่เหมือนกันสินะ?"
"ใช่! แล้วก็มาเดทกับอาคาอาชิด้วย!"
"เหหหหห" คุโรโอะยิ้มแซวออกมา
"งั้นฉันไม่กวนแล้วดีกว่า เดทกันให้สนุกนะ"
"อื้อ!!"

อาคาอาชิเผลอพูดเสียงดังเพราะทนความเขินอายไม่ไหว แต่โบคุโตะกลับเอาแต่หัวเราะออกมา
"นายเขินจริง ๆ ด้วย! ฮ่า ๆ หน้านายแดงไปหมดแล้ว!"
"แกล้งผมสินะครับ..."
"ก็เวลานายเขินน่ารักดีนี่นา!"
"!!!" อันนี้โบคุโตะคงพูดออกมาจากใจจริง แต่จะแบบไหนเขาก็ทนไม่ไหวแล้วทั้งนั้นแหละ!!
บ้าจริง หัวใจเต้นแรงเหมือนกับจะหลุดออกมาเลย...

"โอ๊ะ!? นายป่วยหรออาคาอาชิ!?"
"เปล่าครับ ผมสบายดี..."
"แต่นายหน้าแดงมากเลยนะ!"
"เพราะโบคุโตะซังนั่นแหละครับ..." อาคาอาชิพึมพำตอบ แต่โบคุโตะก็ยังได้ยินชัดเจน เขากะพริบตาปริบ ๆ ส่งเสียงเอ๋ออกมาเป็นเชิงว่าไม่เข้าใจ
"นายนี่แปลกจริง ๆ เลยนะ อาคาอาชิ เคยจูบกับฉันมาแล้วแท้ ๆ ยังเขินกับอะไรแบบนี้อีก!?"
"อย่าพูดตรงนี้สิครับ!?"

"!!!!" อาคาอาชิเบิกตา หัวใจเต้นโครมครามไม่เป็นจังหวะ แต่เขาก็พยายามไม่แสดงอาการอะไรออกมา ก่อนที่จะเห็นว่าบนนิ้วของโบคุโตะมีเม็ดข้าวอยู่ด้วย จากนั้นอีกฝ่ายก็เอานิ้วไปไว้ที่ปาก เผยอปากเล็กน้อยเพื่อกินข้าวเม็ดนั้น
เม็ดที่เคยติดมุมปากของอาคาอาชิ...
พออาคาอาชิคิดได้แบบนั้น หัวใจของเขาก็เต้นแรงกว่าเดิมราวกับจะหลุดออกมา เลือดสูบฉีดรุนแรงจนใบหน้าเห่อแดงไปหมด

"พอก่อนเถอะครับ ถ้าไม่อิ่มค่อยหยิบใหม่ก็ได้"
"แล้วก็ของหวาน กินอะไรดีล่ะ ทิรามิสุดีมั้ย!?"
"..." โบคุโตะไม่ฟังเขาเลยสักนิด
ทั้งสองคนกินซูชิโระด้วยกันเงียย ๆ จนกระทั่งอยู่ ๆ โบคุโตะก็เอื้อมมือมาสัมผัสที่มุมปากของเขา

🦉🍙 ซูชิโระ

"หยิบมาเยอะไปแล้วนะครับ"
"ไม่ต้องห่วง ฉันกินหมดอยู่แล้ว!!!"
อาคาอาชิถอนหายใจออกมาเล็กน้อยหลังจากที่ได้ยินคำตอบ แบบนี้ต่อให้เขาห้ามก็คงไม่ฟังอยู่ดี
"อ๊ะ!? อันนี้เมนูใหม่สินะ เอาอันนี้ด้วยดีกว่า! อาคาอาชิ นายเองก็ต้องกินเยอะ ๆ นะ กินอย่างอื่นนอกจากแซลมอนบ้าง!"
โบคุโตะพูดจบก็หยิบซูชิอีกหลายจานแล้วเอาไปวางฝั่งของอาคาอาชิ ดู ๆ แล้วตอนนี้น่าจะ 8-9 จานได้แล้ว...

โคนันภาพเผาจังวะ