Fujiya📷 (3-I : ติดไฟนอล)

ฟุจิยะก้มมองคนที่ตัวเล็กกว่า ก่อนจะถอดกระเป๋ากล้องตัวเองออกจากไหล่แล้วไปห้อยคออาคาริไว้

“ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน อยู่ๆทุกอย่างก็มืดไปเลย จากที่มีดาวมีพระจันทร์แต่ทุกอย่างก็.. ไม่รู้สิ เหมือนคืนเดือนดับเลยล่ะ ”

พูดพลางค่อยๆหันหลังคุกเข่าลงกับพื้นตรงหน้าอาคาริเชิงว่าให้อีกฝ่ายขึ้นมาบนหลังตัวเอง

“ เกาะนี้ก็มีแต่อะไรประหลาดเกิดขึ้นอยู่แล้วนี่ ”

” อย่าไปคิดมากแล้วขึ้นมาเถอะ “

ถ้อยคำเต็มไปด้วยความหนักแน่น มือที่ไหล่ของอาคาริก็กระชับเอาไว้เพื่อให้เพื่อนสบายใจ

อีกฝ่ายนั้นเป็นเพียงคนไม่กี่คนที่เขาอยากจะถนอมเอาไว้ เพื่อนคนสำคัญ เพื่อนที่ไม่อยากเห็นเธอแตกสลายเพียงแค่เพราะค่ำคืนที่ไร้แสงสว่าง

“ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว“

ฟุจิยะโอบไหล่เพื่อนเอาไว้เพื่อให้อีกฝ่ายยืนได้ อีกมือหนึ่งหยิบเอาโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาคว่ำฝั่งที่เป็นกล้องลงกับพื้นแล้วยัดใส่มืออาคาริ

“อย่าไปสนใจ” เขาพูดตอบเรื่องอีกฝ่ายที่กังวลสายตาคนอื่น

เมื่อโทรศัพท์อยู่ในมือเพื่อน เขาก็กดเปิดไฟฉายให้ การคว่ำลงก็เพื่อไม่ให้สว่างเกินไปเพื่ออาคาริจะได้ปรับการมองเห็นได้

“…แสงสว่างไม่จำเป็นต้องรอถึงเช้าหรอก ไม่ต้องกลัว ไม่มีอะไรที่ทำร้ายเธอได้ทั้งนั้น“

+

มือที่ลูบหลังเปลี่ยนมากดให้ใบหน้าของอาคาริซุกอยู่กับไหล่ของตัวเอง เขากำลังคิดหาทางว่าควรจะทำอย่างไรดีในสถานการณ์ตอนนี้

“ เธอหลับตาอยู่.. ไม่เป็นไรนะ ”

“ ลุกไหวรึเปล่า? ฉันจะพากลับบ้านนะ ”

ไม่ว่าเปล่า ฟุจิยะออกแรงค่อยๆดึงตัวอาคาริให้ลุกขึ้นยืนพร้อมกันกับเขา

นั่งอยู่ตรงนี้เรื่อยๆต่อไปก็ไม่ดี นอกจากสิ่งอื่นที่น่ากลัวก็มีคนด้วยที่เขาไม่ไว้ใจ

“อืม.. ฉันเอง”

“มือที่ไหล่เธอคือฉัน ส่วนตรงอื่นน่ะไม่ใช่หรอก”

พูดตอบกลับอย่างใจเย็น ถือวิสาสะจับมืออีกฝ่ายที่ยื่นมาเอาไว้ ค่อยๆดึงคนตรงหน้าเข้ามากอดเพื่อให้อีกฝ่ายไม่รู้สึกถึงมือที่ไม่มีจริงนั่น

“ฉันกอดเธออยู่ เพราะงั้นอย่างอื่นน่ะไม่จริง”

มือหนึ่งลูบหลังอาคาริไปมา

”ฉันลูบหลังเธออยู่…“

”ตรงนี้ไม่มีใครเลยอากะ มีแค่เพื่อนของเธอฟุจิยะเท่านั้น“

”ไม่ต้องกลัว หลับตาลงแล้วหายใจเข้าลึกๆนะ“

(เปิดก่อนได้เปรียบ😇(😈))

เสียงทุ้มเอ่ยเรียกเพื่อนสนิทของตัวเอง เขารู้ว่าอีกฝ่ายเป็นอะไร ฟุจิยะมองรอบข้างอย่างกังวลเพราะคนเริ่มเดินไปมาด้วยความวุ่นวาย ย่อเข่าลงข้างหนึ่ง สองมือจับไหล่อาคาริเอาไว้

"อากะ" เขาเรียกซ้ำ

"อาคาริ" และเรียกอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง

"ฉันเอง ฟุจิยะ"

มือที่ไหล่ของอาคาริลงแรงบีบเบาๆเพื่อให้อีกฝ่ายเรียกสติกลับมา

( @thk-akari.bsky.social )

#THK_EVENT03 #THK_ทานาบาตะ #THK_โรลปิด

แสงไฟที่สว่างจนแสบตาในงานคราแรกพลันดับวูบไป รอบข้างเริ่มวุ่นวาย ฟุจิยะที่เพียงแค่มาถ่ายภาพบรรยากาศในงานก็ต้องคิดหันหลังกลับอย่างช่วยไม่ได้เพราะคิดว่างานในวันนี้เจ๊งแล้ว

ทว่าเพียงไม่กี่ก้าวที่หันหลังกลับ แผ่นหลังเล็กที่ขดตัวอยู่กับพื้นนั้นคุ้นเคยจนต้องเดินเข้าไปใกล้อย่างรีบร้อน

ตึกตัก

เสียงหัวใจเต้นด้วยความกังวล

"อากะ"

+

(ให้ไปช่วยมั้ย อยากช่วยมากเลย ฮือๆๆ ลุกขึ้นมาก่อนอากะจัง)

( ตายๆๆๆๆ อากะจัง😭😭😭😭😭 )

#THK_EVENT03 #THK_ทานาบาตะ
[เหตุการณ์แสงดับ]

แสงไฟสว่างไสวดับวูบในพริบตา อาคาริก็มองไม่เห็นสิ่งใดอีกแม้กระทั่งฝ่ามือของตนเอง

เสียงความวุ่นวายรอบตัวที่มองไม่เห็นยิ่งทำให้สติปลิดปลิวกระเจิง ความหวาดกลัวที่แล่นปราดจากสันหลังแผ่ไปทั่วร่างกายช่วงชิงเรี่ยวแรงไปจนสิ้น

สามนาทียาวนานราวหลายชั่วโมง แต่สิ่งเดียวเธอทำได้มีแค่การร้องไห้รอแสงสว่างมาเยือนอย่างน่าสมเพชเท่านั้น

#THK_EVENT01 #THK_ปฐมนิเทศ
#THK_1A

“อรุณสวัสดิ์นะครับ“
“อาจารย์ชื่อโซรานากะ อินาบะครับ ส่วนอีกท่าน อาดาชิ จุน เป็นอาจารย์ประจำชั้น 1A คู่กันในปีนี้ครับ”

“เนื่องจากพวกเราพึ่งพบกันเป็นครั้งแรก รบกวนทุกคนมาแนะนำตัวสั้นๆ กันสักหน่อยนะครับ“

”จริงสิ เดี๋ยวพวกเราต้องเลือกหัวหน้าห้อง รองหัวหน้า แล้วก็เหรัญญิกประจำห้องด้วย เพราะงั้นจะโปรโมทตัวเองด้วยเลยก็ได้นะเด็กๆ“

—(1/2)

“A girl should be like a butterfly. Pretty to see,Hard to catch”

💋 霧野 尚佳 | Kirino Naoka
💋 Model and Singer
💋 28 y/o | 171/50
💋 Role,Co all ok ✅
💌 DM Open !

Story : #Naoka_Noted
Bio : bit.ly/Naoka
#THK_Commu

#THK_Commu

“ไฮไฮฮาย~ ซากุระเดส✨”

“นี่ๆ เธอเห็น「อ̸̢̛̟̪͖̳̲̬̦̎̽̃͋̆͝͝ะ̸̼͋́̑̑̈̈́̚͝͝ไ̶̡̞̰͚̜͔̗̥̊̌̀̔͘ͅร̸̻̠̼̝͈̘͈̪̼̐̄̓̉́͊̽͊」รึเปล่า?“
“ว่าไปนั้น ล้อเล่นจ้า~~🌸”

夜叉姫 •偲夢 | 🌸 Yasaki Sakura(21)
NPC | นักศึกษา/พนักงานพาร์ทไทม์

📍คุโรบาเกะ・黒化け

___________

Doc : bit.ly/4j57kGC
Co ,Role , DM OK
(ผปค.ค่อนข้างงานเดือด อาจจะตอบช้าหน่อยนะคะ🙏)

#THK_COMMU อีเวนต์ที่ 2

สัปดาห์ที่ 2 ของการใช้ชีวิตในรั้วโรงเรียนมัธยมปลายไทเฮ
ช่วงเวลาแห่งการโปรโมทชมรมที่เรารักได้เริ่มขึ้นแล้ว !

แท็กประจำอีเวนต์ #THK_EVENT02 #THK_โปรโมทชมรม

รายละเอียด : bit.ly/3EtvMCG

ระยะเวลาการเล่นอีเวนต์ : วันที่ 11 เมษายน - 15 เมษายน (ไม่มีการเล่นย้อนหลัง)

หมายเหตุ สต๊าฟจะตอบกลับข้อความในช่วง 20:00 - 23:00 น.

[ #THK_EVENT02 #THK_โปรโมทชมรม #THK_Kyudo #THK_โรลเปิด ]

(โกงเวลา | แยกรูท | +บวกได้)

“ นี่! สนใจมาเข้าชมรมคิวโดไหมครับ!”

ในช่วงที่มีการโปรโมทชมรม คุณที่เดินอยู่ก็พบเจอกับเด็กหนุ่ม ที่เข้ามาทักทายคุณด้วยท่าทีน่ารักๆ เพื่อเชิญคุณเข้ามาที่ชมรมคิวโดของเขา

“ จะแวะมาเที่ยวชมสักหน่อยก็ได้นะ~✨”

"ก็ดี จะใช้ได้มากกว่านี้ถ้าไม่จินตนาการถึงฉันสกินกุ้งด้วย"

"แล้วชมรมเธอคิดยังไงถึงใส่เมดในอากาศช่วงนี้ล่ะ"

หาเรื่องคุยไประหว่างที่ช่วยแจกใบปลิวไปด้วย ยังไงเขาก็ไม่ได้รีบไปไหนอยู่แล้ว

"ไม่สิ จริงๆควรใช้สาวๆอัธยาศัยดีกว่านี้มาแจกใบปลิวมากกว่าใช้งานเธอที่เอะอะก็กางครีบพุ่งใส่เป็นปลาบินอย่างเธอนะ"

(ว้าว)

(ขุดรูปเก่า ๆ มากันแอคร้างค่ะ🧹 เร็นอนชุดนอน (ㅅ´ ˘ `) ถอดเครื่องประดับหมดเลยค่ะ)

( ไปเจอเพลงที่ตรงกับน้องมาเมะมาค่ะ🙌🏻🥹 เลยแวะทำคลิปมาให้ชมกัน 🤍)

ต้นฉบับ : youtu.be/TXfJVNqaHiM?...

"ฮ่ะฮ่ะ ถ้าเครย์ฟิชทำให้เธอขำได้ก็จะยอมเป็นให้วันนึงแล้วกัน"

ฟุจิยะหัวเราะแผ่วเบา มองเพื่อนที่ถ้าจะยิ้มก็ยิ้มได้นี่นา? แม้ว่าจะเพราะมองเขาเป็นตัวตลกก็ตาม

"งั้นจินตนาการหน้าทุกคนเป็นหัวมันเครย์ฟิชซะ คนจะได้ไม่พากันหนีเธอหมด"

พูดจบเจ้าของร่างสูงก็ขยับมายืนอยู่ข้างๆ ช่วยยืนแจกใบปลิวให้ด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจที่ทำให้หน้าเขาดูสดใสขึ้นมา

"ฝากชมรมคหกรรมด้วยนะครับ~ อย่าลืมแวะมาหากันนะ^ ^ "

สิทธิพิเศษ...

เขาทวนคำอีกฝ่ายในใจ

ในความเป็นจริงเขาไม่ได้คิดว่าตัวเองพิเศษขนาดนั้น จึงทำเพียงโบกมือให้

"บาย"

คำบอกลาสั้นๆถูกส่งให้ ก่อนที่เขาจะเดินออกจากตรงนั้นไป

(ขอบคุณที่ให้เล่นด้วยนะครับ อากะจังน่ารักมากๆๆ)

มือถือวิสาสะเอื้อมไปแตะมุมริมฝีปากอีกฝ่ายแล้วดันขึ้นจนหน้าดูตลก

"ก็แค่ยกมุมปากขึ้นไม่เห็นจะยากเลย"

"คิดสิว่าคนอื่นเป็นแค่หัวมัน น่าจะง่ายขึ้นนะ?"

"คิดมาก"

"ไม่ต้องไปสนคำพูดของคนอื่นหรอก"

ฟุจิยะทำเพียงแค่อมยิ้มให้แม้ว่ามันจะเป็นเพียงรอยยิ้มที่ไปไม่ถึงดวงตาอย่างเช่นทุกที เขาดูเหมือนจะมีอะไรที่อยากพูดเพิ่มแต่สุดท้ายก็ไม่พูด

"ฉันไปละ"

เจ้าตัวหยัดกายลุกขึ้นจากพื้นหญ้าจนเต็มความสูง ก้มลงมองเพื่อนสาวที่ยังจุมปุกอยู่กับเพื่อน

"ฉันไม่กวนงานเธอแล้วล่ะ"

“นี่เธอจะบอกว่าฉันเป็นเพื่อนรักแค่ตอนมีประโยชน์ใช่มั้ยเนี่ย?”

รับใบปลิวมาจากอีกฝ่ายมาถือไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง

“ส่วนชุดเมดเธอน่ะใส่ไปคนเดียวเลย อ๊ะ- ฝากชมรมคหกรรมด้วยนะครับ^^ “

….และนี่คือคนจากชมรมถ่ายรูปที่มาช่วยชมรมคหกรรม….

พอคนเดินผ่านก็ฉีกรอยยิ้มการค้าซะกว้างพร้อมเนียนยัดใบปลิวใส่มือคนที่มองหน้าเขาอยู่

”นี่คุณเมดก็ลองยิ้มสิ บางทีใบปลิวอาจจะหมดเร็วขึ้นก็ได้นะ“

# THKEVENT02
# THKโปรโมทชมรม #THK_HomeEconomics

[การประชุมโปรโมทชมรมคหกรรม]

[w Kuwashima Aeri, Masashi Sayuri]

“ กินสิ แต่ฉันเป็นคนกินข้าวไว ”

“ หรือจะให้ยกกล่องข้าวมากินกับเธอเลย? ”

เขาลองเสนออะไรทึ่พอจะเป็นไปได้ไป ในความเป็นจริงถ้าหากเจอหลังเลิกเรียนอาจจะสะดวกกว่านี้ แต่ช่วยไม่ได้ที่เขามีอะไรต้องทำ

“ ฉันไม่ติดหรอกนะถ้าต้องไปนั่งกินข้าวห้องอื่น ยังไงฉันก็ชอบนั่งกินข้าวที่ดาดฟ้าอยู่แล้ว ”

ยกสองมือขึ้นสูงเป็นการแสดงออกว่ายอมแพ้แล้วหัวเราะคิกๆ

“ หยอกเล่นหน่า ฉันไม่ถ่ายรูปคน ”

ถ่ายรูปคนแล้วติดอะไรแปลกๆมาก็แย่สิ

“ ให้ช่วยแจกมั้ย? ฉันหน้าตาดีนะ เดี๋ยวจะใช้หน้าตาให้เป็นประโยชน์ช่วย ”

(เป็นเสียงกรีดร้องที่หอมหวานมาก☺️)

“นี่ งั้นเธอก็เถรตรงเหมือนปลาบินนั่นแหละ”

เมื่อโดนนำความฉลาดไปเปรียบเทียบกับกุ้งก็ฉุนขึ้นมานิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้โวยวายอะไรเพิ่มเติม

”จบเรื่องสัตว์น้ำเถอะ เอาเป็นว่าฉันจะไปหาวัสดุมาแล้วก็วาดแบบมาเท่าที่ทำได้… เธอก็ช่วยสอนฉันช่วงพักเที่ยงแล้วกัน”

“ดีลมั้ย?”