🌷Freesia🌷

เป็นมือของเด็กผู้ชายที่หยาบกร้านมากเลยล่ะฟรีเซียจับมือของเธอเบาๆเขย่าๆนิดหน่อยก่อนจะปล่อยคืน เคยมีคนสอนเขาว่าไม่ควรจับมือเด็กผู้หญิงนานเกินไปมันจะดูไร้มารยาทก็เลยดูรีบๆนิดหน่อย

"จะตั้งตารอเลยครับ หวังว่าจะไม่นึกเบื่อไปซะก่อนนะครับ~"

เขาหัวเราะ
พอมาถึงในอาคารเจ้าตัวก็เดินตรงไปห้องพยาบาลเหมือนกับที่อีกฝ่ายบอกก่อนหน้าเป็นรถ่นพี่ที่เป็นเด็กดีมากเลย

"ขอบคุณที่มาด้วยกันนะครับ"

ฟรีเซียตบบ่าเซปเบาๆแต่ก็ยกยิ้มให้กับคำตอบที่ซื่อตรงพวกนั้นนะ เซปกับโนนานิสัยค่อนข้างแตกต่างกันพอสมควรฟรีเซียจึงอดห่วงไม่ได้ว่าจะคุยกันได้มั้ยนะ แต่ยังไงก็เป็นพี่น้องกันล่ะนะ

"เอาน่า~ เซปกังวลมากเกินไปแล้วครับ"

"ยังไงก็ ไม่อยากให้คิดมากเกินไปจนเป็นแบบวันนี้อีกครับ ต้องพักผ่อนบ้างนะครับ"

✨🫴

(อุ่นๆ✨🫴🔥)

หากมองมาก็จะเห็นดวงตาสีแดงที่กำลังจับจ้องคุณอยู่ก่อนแล้วมันเต็มไปด้วยความสงสัยใคร่รู้และความเป็นห่วงล่ะ

"แบบนี้เอง เข้าใจแล้วครับ"
"ทางเชิงความรู้สึกก็ได้อยู่นะครับ แต่ลองสมมุติว่าผมคือโนนา แล้วถามเพราะต้องการจะมอบของขวัญให้เซปสิ~"

ฟรีเซียยิ้มพลางแกว่งนิ้วไปมา ถึงเขาจะไม่รู้ว่าทำไมโนนาถึงถามก็เถอะ

"ลำบากแย่เลยเนอะ~ "
"คุณพี่เซป"

หยอกอีกเล็กน้อย

พอมาเดินอยู่ข้างกันฟรีเซียเหมือนว่าจะตัวค่อนข้างสูงเลยล่ะเวลาคุยกับเธอก็เลยแอบงอหลังลงคุยด้วยระหว่างเดินไป

"คงปฏิเส--อะ-เอ๋!?"

ฟรีเซียที่เตรียมคำพูดเผื่อเธอปฏิเสธไว้ถึงกับหยุดปากแทบไม่ทัน สีหน้าตกใจถูกแสดงออกมาก่อนที่จะรีบหัวเราพลางลูบท้ายทอยแก้เขิน

"ขอโทษครับ พอดีคิดว่าจะปฏิเสธก็เลย..แหะๆ"

"ดีใจที่ได้ฝึกกับเธอ จากนี้ก็ขอฝากตัวด้วยนะครับ"

ฟรีเซียยื่นมือให้(เช็คแฮนด์!)

#Mgr_commu

ผอ.กับคนขี้หนาวสองคน!
(อะไรไม่รู้แต่ฟรีเซียสนุกมากคับ)
(ผ้าคลุมผืนเดียวแต่อยู่ได้สามคนเลยเชียว!อุ่น!)

#Mgr_commu
ตั้งใจวาดจนลืมเวลารู้ตัวอีกทีบนผ้าคลุมก็ถูกหิมะเกาะเต็มไปหมด

"ดูสิทุกคน! ผอ.ยิ้มล่ะ✨"
"ดอกไม้ก็เข้ากันดีนะ"

(ใช้แคนว่าไม่เป็นอดลงรูปเลยครับฮือๆ)

ระดับความชอบหน้าหนาวเพิ่มขึ้น40%

"อยู่สามคนอุ่นกว่านะครับ ดูสิอาจารย์ออกจะน่าสงสาร!"

/เกาะแน่นชี้คนฟันกระทบกัน

ฟรีเซียกระพริบตาปริบๆในใจคิดว่า
แย่ล่ะ...นึกว่าจะเป็นเด็กขี้แกล้งแต่ดันเป็นเด็กใจหรอกหรอเนี่ย แต่คราวนี้ฟรีเซียยอมตกลงไปล่ะ

"เอาสิครับ กลัวจะรบกวนจังเลย"

เขาหัวเราะแหะๆก่อนลุกขึ้นเดินไปเก็บดาบไม้ระหว่างนั้นก็เหมือนจะเดินไปด้วยคุยไปด้วย

"ที่ผมถามไปก่อนหน้านั้น"
"คิดว่ายังไงบ้างหรือครับ?"

ถึงในใจจะคาดเดาไว้แล้วว่าอีกคนคงไม่เอาด้วยล่ะนะ แค่ฝึกเวทก็น่าจะเหนื่อยมากแล้วด้วยสิ

ได้ยินที่พูดถึงโนนาก็อดป้องปากหัวเราะด้วยความเอ็นดูไม่ได้ ช่างเป็นน้องสาวที่แก่นแก้วเสียจริง ก่อนจะเลิ่กคิ้วสงสัยเมื่อสิ่งที่ชอบของอีกฝ่ายดันกล่าวมาแค่สิ่งเดียว

"หมดแล้ว...หรือครับ?"
"ไม่จริงน่า! น่าจะต้องมีมากกว่านี้สิครับ.."

ฟรีเซียตกใจ เด็กคนนี้โดนเลี้ยงมายังไงกันแน่เนี่ย!? หรือว่า...

"กินอาหารไม่ค่อยอร่อยหรือครับ?"

คนเป็นรุ่นพี่ถามอย่างซื่อๆด้วยสีหน้าเป็นห่วง

"ผมไม่เป็นไรครับ วันนี้สนุกมากเลยล่ะ!"
✨🌸🌸🌸

ฟรีเซียลุกขึ้นนั่งด้วยรอยยิ้มร่าเริงท่าทางจะร่างกายแข็งแรงพอรับดาบนะเขาขยับๆแขนตัวเองไปมาเล็กน้อยเพื่อเช็ค ดูท่าจะเจ็บที่บ่านะ

"ไม่ต้องนะห่วงครับ เดี๋ยวก็หายแล้ว"
"เดี๋ยวผมจะไปพักแล้ว เวราจะไปไหนต่อรึเปล่าครับ?"

เพราะมันเล็กน้อยมากฟรีเซียจึงไม่ได้คิดถึงเรื่องรักษาเลย

(เอาล่ะเจ้าเซปง้อน้องเหมือนตอนง้อพี่เร็ว!!)

เซปโดนแกง โดนแต่คนงอน

//ฟรีเซียปาหิมะใส่พวกคุณ
แผละ!!

(ถ้าขยับได้พี่ขอหนีคนแรกนะ)

เท่จังเลย!

(เดี๋ยวจะวาดเธอยิ้มให้ดูด้วย UvU ✨🫴)

น่ารักที่สุดเลย😭😭

สำหรับฟรีเซียที่ไม่เหลือใครแล้วการได้เห็นพี่น้องเอาใจใส่กันขนาดนี้ลึกก็แอบอิจฉาอยู่บ้าง แต่ส่วนใหญ่แล้วเขาก็เอ็นดูทั้งสองคน ได้ยินที่เซปถามฟรีเซียก็ทำหน้านึกตามเป็นคำถามที่กว้างจังนะ...

"ของที่ผมชอบก็มีหลายอย่างนะครับ เช่นของหวานซุปอุ่นๆ ดอกไม้ พวกสัตว์น่ารักๆ "

เขาไม่พูดถึงหนังสือเลยเพราะมันแพงเกินไป กลัวพวกเธอจะทำอะไรเเผลงๆ

"แล้วเซปกับโนนา ชอบอะไรหรือครับ"

ถามกลับบ้าง😊

ครั้งเมื่อฟาดไปท่อนไม้ก็แตกออกเพราะทนรับแรงโจมตีไม่ไหวแล้วฟรีเซียที่ไม่ได้ระวังกับเรื่องนี้จึงไม่ได้เตรียมตัวที่จะหลบ ดาบที่เวราฟันมาจึงถูกฟันเข้าบนตัวของฟรีเซียเต็มๆ

"อึก!"

ผู้เป็นรุ่นพี่หงายหลังลงไปนอนแหมะกับพื้นก่อนจะหัวเราะออกมาพร้อมดิ้นไปมา

"เจ็บๆๆ เเพ้ซะแล้วครับ โอ้ยเจ็บ ฮ่าๆๆ"

"ถ้าชอบก็แค่ทำ"

"แค่อยากทำหรือไม่อยากทำ แค่นั้นก็พอครับ แต่เพราะเวราดูจะพอใจกับมันผมถึงได้ถามไป ขอโทษที่ไม่ได้คิดคำตอบไว้นะครับ คุณนักเวท "

ฟรีเซียเผลอยิ้มตื่นเต้นขึ้นมาเมื่อเห็นเธอรับดาบเขาและเริ่มรุกกลับ ฟรีเซียจับท่อนไม้มั่นและตวัดมันขึ้นรับการโจมตีนั่นโดยไม่ถอยแต่ว่าดันลืมไป ว่าสิ่งที่อยู่ในมือนั้นเป็นแค่ท่อนไม้ธรรมดา +

#Mgr_commu
เช้าวันต่อมา คุณได้พบกับปุยหิมะขาวบริสุทธิ์กว้างสุดลูกหูลูกตา เมื่อเดินผ่านเกิดเป็นรอยเท้าเด่นชัด

นี่มัน... อย่างกับกระดาษวาดรูปเลยนี่นา?
มีเวลาอีกนิดหน่อยกว่าจะถึงเวลาเข้าเรียน วาดอะไรสักหน่อยดีไหม?

drive.google.com/file/d/1e_kV...

ทุกการโจมตีของฟรีเซียแม้จะดูไม่ได้จริงจังมากแต่การลงแรงในแต่ละครั้งกลับรุนแรงมากกว่าที่เห็นเป็นรุ่นพี่มือหนักล่ะ

"น่าเสียดายจังครับ ถ้าเรียนอีกเวราน่าจะใช้ได้ดีมากแน่ๆครับ"

"พอดีคนสอนค่อนข้างเอาจริงเอาจังน่ะครับ แต่ผมไม่รู้จักเขาหรอกครับคงเป็นพวกชนชั้นสูงที่หาอะไรทำฆ่าเวลาน่ะครับ"

เขาหัวเราะแห้งๆพลางใช้สองมือจับท่อนไม้มั่นและพุ่งเข้าใส่เธอและฟาดฟันใส่อีกครั้ง

"เวรามาฝึกกับผมมั้ย"

"ใช่แล้วครับ ทีนี้เราก็รู้จักกันแล้วเนอะ?~"

คนเป็นรุ่นพี่ยิ้มให้ถ้าต่างฝ่ายต่างรู้จักชื่อกันแล้วเวลาเจอครั้งหน้าก็ทักทายได้เเล้วล่ะ ไว้ชวนมาเล่น(?)อีกดีกว่าาา
ระหว่างคิดฟรีเซียก็เบี่ยงตัวหลบทำให้ดาบฟันเฉียดข้างตัวเขาไปก่อนที่เขาจะพลิกตัวกลับมาและฟันใส่อีกฝ่ายคืนเป็นแนวขวางจากด้านข้าง

"เวราเนี่ยสุดยอดเลยนะครับนอกจากจะมีเวทมนตร์แล้วยังใช้ดาบได้ด้วย"

"ฝึกมาจากไหนหรือครับ?"

(จบได้เลยค่ะๆ พี่หนีเพราะกลัวเฉยๆ ขอบคุณที่มาโรลกันค่า🫴✨💕)

น้ำเสียงเย็นเยียบทำให้ฟรีเซียชะงักไปพอถูกพูดแบบนั้นใส่ผู้เป็นรุ่นพี่ก็เผลอก้าวถอยทันทีด้วยความผวาจนหลังชนตู้ไปเล็กน้อย

'ข-ขอโทษครับ'

เขากล่าวออกมาอย่างกล้าๆกลัวๆก่อนที่ผู้เป็นรุ่นพี่จะปลีกออกไปเตรียมของให้ตามที่นายสั่งไม่เป็นปัญหาเลยเพราะเขาละลายมันก่อนแล้วค่อยแบ่งมันเอามาวางไว้ให้ข้างๆนาย

"คือว่าผม... ขอตัวก่อนนะครับ"

เขากำลังกลัวนายหลังจากเตรียมของให้ก็เดินกลับออกไปทันทีล่ะ

ฟรีเซียมองมือน้อยๆนั่นที่ยื่นมาทางตนพอเห็นอีกฝ่ายที่ยอมทำขนาดนี้จากที่รู้สึกไม่พอใจก็พลันใจอ่อนแทบจะในพริบตา คนสูงกว่าเม้มปากเพราะอยากจะงอนต่อนานกว่านี้หน่อยแต่ใจก็ไม่แข็งพอ

จบด้วยเสียงถอนหายใจยาวพร้อมกับมือที่วางลงบนมือนายส่วนอีกข้างก็ขยับไปยีหัวนายด้วยความเอ็นดูล่ะนะ

"รู้ตัวว่าผมเป็นคนนอกอาจพูดยากครับ แต่เรื่องของครอบครัวยังไงก็มีแต่ต้องเปิดใจคุยกันนะครับเซป"

นานๆจะมีคนมาซ้อมด้วยฟรีเซียเองก็เหมือนจะเก็บสีหน้าดีใจไว้ไม่ค่อยอยู่เขายิ้มปริ่มเลยล่ะ

"ค่อยๆรื้อฟื้นกันเถอะครับ ถือซะว่าเราแค่เล่นสนุกกัน"

พูดจบฟรีเซียที่เห็นเธอตั้งท่ารอรับก็เลยควงท่อนไม้ที่ถือไว้เข้าไปตวัดเป็นแนวตรงใส่แบบตั้งใจตีใส่เฉพาะดาบในมือเธอนะ เหมือนเวลาอัศวินสอนพวกเด็กๆเลย เหมือนกระทั่งท่าที่ถือเอาไว้

"เหมือนเธอ...จะชื่อเวราสินะครับ?"

เขาชวนคุยไปด้วย

"....."

เห็นท่าทีที่เปลี่ยนไปของเด็กตรงหน้าฟรีเซียก็อดไม่ได้ที่จะจับแก้มทั้งสองข้างของอีกฝ่ายแล้วดึงมัน ถึงจะไม่เจ็บมากก็เถอะ

รุ่นพี่นาแสนใจดีตอนนี้กำลังปากคว่ำใส่นายอยู่ลาะหน้าตาดูไม่พอใจนะก่อนแก้มจะพองตุบ อย่างกับเด็กขี้งอน

"หึ!.."

ไม่พอใจจริงๆล่ะ

"ก็เป็นกันซะแบบนี้..."

/ท่าทางจะงอนจริงๆกับท่าทีของนาย