Lucas (ติดปั่นงานทั้งเดือน)

((มาหย่อนเล่น ๆ วาดไว้สำหรับใครที่นึกไม่ออกว่าเลอาร์เวลาไม่มีเขากวางจะเป็นยังไงค่ะ >< เด็กคนนี้ชอบผลัดเขาตลอด ไม่ได้ผลัดตามฤดูที่ควรเป็น เราจะได้เจอเลอาร์ลุคนี้บ่อยนิดหน่อยน้า))

( แหย่แมว = free tattoo 😓 )

#AVR_SV

@avrsv-tigris.bsky.social
@avrsv-raul.bsky.social
@singhavrsv.bsky.social
@diottoavrsv.bsky.social
(ตั้ม💣💥💥)

#AVR_CO

Feb = ต้องการโค เดี๋ยวนกตบพุงบินไปหานะคะ

Re = เนียนรู้จัก ช่วยหาเพื่อน

Co DM 24/7 (จีบ👌 แต่เน้นความเข้ากันและสโลว์เบิร์น)

Doc in bio

Tea Cheeseju แท ชีสจึ (타 치즈)

♦︎Y.2 170cm.
♦︎ เสือไฟ
♦︎ กรีฑา,น้ำชา,ลีลาศ

DM 24/7 doc in bio

11/05/XX ( 16:25)

Lululululucass: ผมชอบอันล่างเท่มาก แต่ผมว่าจะเท่กว่าถ้าใส่ทั้ง2อันแบบนี้เลย โคสเท่ห์

( ชีวิตประจำวันของหนุ่มจืด🐍 )

#AVR_SV

(ได้เชื้อแม่มาเต็มๆ555 จ๋วยเกมือนคุณแม่่)

(ระหว่างรอก็ไม่รู้จะทำใย งั้นเอาแม่แท้ๆน้องเอมิตี้ไปค่ะ😔 หน้าเหมือนกันเป๊ะ)

“อ๋าาา งี้นี่เอง! นั่นสินะมันก็แอบร้อนแหละเนอะะ”

“ตอนทำเดินก็รักษาตัวด้วยนะครับ เดี๋ยวเป็นลมแดด! หรือว่ายังไงถ้าเกิดอะไรขึ้นทักผมมาได้นะะ ผมพร้อมจะวิ่งไปหาเลยฮี่ๆ”

ลูคัสเหลือบไปเห็นนาฬิกาเขาก็พบว่าเวลาผ่านไปนานมากแล้ว เขาจึงได้หันไปบอกกับรุ่นน้องของเขา

“เหมือนพี่จะรั้งเราไว้นานเลยสินะเนี่ย55 ไม่รบกวนละดีกว่า เดี๋ยวผมจะเดินไปด้านหน้านั้นต่อแล้ว เอมิตี้อย่าลืมไปพักด้วยนะ!”

"อะ-อ๊าา!?"

เอมิตี้เพิ่งรู้ว่าตัวเองดันมีอาการหน้าแดงออกมาและตกใจที่รุ่นพี่ตัวสูงก่มมามองดูเขา เขาถอยหนีหนึ่งก้าวและกระแอมพยายามปกปิดว่าตัวเองหน้าแดงเพราะอะไร

"อะ-เปล่าครับๆ แหะๆ ผมไม่ได้ไม่สบายแค่อากาศมัน-อบอ้าวนิดหน่อยครับ..."

เขาพูดด้วยรอยยิ้มเขินๆ

(คู่นี้น่ารักกันจังวุ้ย🥺)

(อ้กากกืกสาอาดนดา😞🤏❤️❤️ โอมมมม)

(เอิ้ก น้องลูคัสโดนรุ่นเพ่แก้ง😆😆 แย่มักๆ55555555)

ในขณะนั้นในหัวของเขาตอนนี้คิดแค่ว่าจะทำยังไงดีนะถ้ารุ่นพี่รู้ความจริงจะทำยังไงดี แต่ยังไงมันก็เป็นเรื่องจำเป็น… น่าสงสารจริงๆเจ้าเสือที่ตกเป็นเครื่องมือแก้แค้นของจระเข้หนุ่ม

หลังจากบ่นพึมพำ เขาก็ตัดสินใจอีกครั้งครั้งนี้เขามีแววตาที่ตั้งมั่นและมุ่งมั่นเป็นอย่างมากที่จะทำให้สำเร็จ เค้าค่อยๆก้าวไปอย่างระมัดระวัง ใช่แล้วเจ้าเสือตัวนี้ต้องทำได้อยู่แล้ว! เขาพยายามอย่างสุดชีวิต เมื่อเข้ามาถึงระยะแล้ว เขาก็รวบรวมกำลังของเขายื่นมือไปด้านหน้า และหลับตาปี๋ หวังที่จะพลักคนตรงหน้าอย่างเต็มกำลัง

“ว้ากกก!! ผมขอโทษนะค้าบรุ่นเพ้แต่ผมจำเป็นต้องทามมม!! ย้ากกกกกก”

แต่เมื่อแตะโดนตัวอีกฝ่ายแล้วเขานั้นก้ไม่กล้าที่จะทำซักที
เค้าจึงกระโดดตัวออกมาตั้งหลักใหม่

“อ้ากก! แต่วันรี้มันวันเปิดเทอมวันแรกเลยนะ ถ้าพี่เขาตกลงไปคงสภาพไม่ได้ดีเลย หว๋าๆๆ ถึงรุ่นพี่ไซเลอร์จะบอกไม่เป็นไรก็เหอะแต่ว่ามันก็ยากแหละะะ”

เขาพูดออกมาด้วยความกังวล และตื่นตูม

#AVR_Orientation #AVR_SignMeCrazy
โรลปิด / 14:10
@avrsvtheothara.bsky.social

ณ ริมลำธาร

“ฮ่า ผมกำลังสำรวจโรงเรียนอยู่หล่ะะ แบบว่าอยากรู้ว่าปิดเทอมไปนี่มันมีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้าง แถวนี้มันดูน่าสงสัยผมเลยเดินมาน่ะฮี่ๆ”

เขาเหลือบมองไปที่คู่สนทนา

“ละก็เจอคนน่าสงสัยจริงๆด้วย! ก็ว่าไปนั่น”

“ผมพึ่งกินเสร็จเลย ที่บอกว่ามาสำรวจจริงๆก็คือมาเดินย่อยหน่ะแหละ“

เขาสังเกตไปทั่วร่างกายของอีกฝ่ายและคิดประมวลผล

“ไม่เปลี่ยนไปเลยนะเนี่ยย ง่วงๆเหมือนเดิมเลย! วันนี้ก็คงร้อนสิเนอะ!“

( จากโรลคั้บ ซน 1 มึน 1 พากันไปหาลายเซ็น เล้สโก😂 @avrsvmichaelsocool.bsky.social )

(สอบถามค่ะ อันนี้เค้าต้องไปเปิดโรลกับแฝดพี่แยกใช่มุ้ยคะ555 ป๋มมือใหม่เอิ้กๆ🥺)

(โมเม้นน่ารักเกิน อยากปั้นไอเดกเป้นก้อนๆและกลืนลงท้อง)

“อื้มม! ถ้ามีอะไรให้ผมช่วยมาบอกได้เสมอเลยนะ ผมพร้อมช่วยเหลือรุ่นน้องกวางตะเล้กน่ารักคนนี้เสมอ!”

หลังลูบไปซักพักเขาก็เอามือออกมา และสังเกตเห็นอาการของอีกฝ่ายที่มีสีหน้าแดงราวมะเขือเทศ เขาก้มตัวลงเล็กน้อยและถามกับอีกฝ่าย

“หื้ม- เอมิตี้ร้อนหรอ หน้าแดงๆนะครับ? หรือเป็นหวัดรึเปล่า หว๋าา ผมพึ่งสังเกตเห็นนะเนี่ย”

เขาถามอาการรุ่นน้องกวางด้วยความเป็นห่วง และมีสีหน้าที่กังวล

”หว๋าา อย่าพึ่งสิครับTT ก็ได้ๆเดี๋ยวผมไปทำๆ รุ่นพี่ก็ ใจร้อนเกินไปแล้วครับ! รอผมอยู่ตรงนี้นะครับ เดะผมกลับมา“

เมื่อพูดจบเค้าเลยมุ่งหน้าไปตามทางเดินเพื่อไปที่ลำธาร แต่ก็หันกลับมาหาทางรุ่นพี่อีกรอบ

”ห้ามหนีไปไหนนะครับ! และก็ถ้าเกิดอะไรขึ้นมันไม่ใช่ความผิดของผมนะ รุ่นพี่ต้องช่วยผมด้วยนะคั้บ!!“

เขาจ้องอีกฝ่ายไว้ไม่วางตา เมื่อมั่นใจว่าจะไม่หนีไปไหนจึงหันกลับมาและมุ่งหน้าไปด้านหน้าต่อไป

“อ๋าา55 จริงด้วยเนอะ อือๆ!”

เมื่ออีกฝ่ายยื่นกระดาษมาเขาก็รับด้วยความเต็มใจจากนั้นจึงค่อยๆเขียนลายเซ็นลงไป

“ผมดีใจนะเนี่ยที่เป็นคนแรกที่ได้เซ็นฮ่ะๆ ดีจังเลยที่วิ่งมาทางนี้^^ ”

เมื่อเซ็นเสร็จจึงยื่นกลับไปให้เจ้าของ

“เหลืออีกหลายช่องเลยย พยายามเข้านะคั้บบ โรงเรียนนี้ก็ใหญ่สุดๆคงต้องพยายามสุดๆเลยกว่าจะหาคนอื่นเจอ สู้นะคั้บ!”

เมื่อพูดจบจึงเอื้อมมือไปลูบหัวรุ่นน้องด้วยความเอ็นดู

“ง่ะะ พี่จะให้ผมไปสู้กับจระเข้หรอครับ??? ถึงผมจะบอกว่าทำอะไรก็ได้แต่มันก็.. ฮืออออ“

เขาคิดซักครู่

”ทำไมจระเข้มันไปอยู่บนต้นไม้ได้ครับเนี่ย? ?เอ๊ะแต่ว่า เอ๊ะะะ แล้วทำไมผมต้องไปแกล้งจระเข้กันครับTT”

หลังจากที่ประมวลผลคำสั่งนั้นเขาก็สับสนสุเๆ ถึงเขาจะบอกทำได้ทุกอย่างแต่ในตอนนี้เขากลับเริ่มรู้สึกผิดที่พูดไปแบบนั้นแล้วสิ เขาคิดในใจ

‘ว่าแต่รุ่นพี่เรียกจระเข้ว่าเขางั้นหรอ??? แปลกๆแหะ🧐’

เมื่อชายหนุ่นได้เฟ็นหน้าของคนที่เขาเรียกเขาจึงรึสึกเกร็งตัวขึ้นมาทันที และคิดในใจ
‘อูย- แย่ละๆ ดูเหมือนตะเจอของตึงเข้าแล้วสิ ทำไงดี พี่เขาจะยอมให้ลายเซ็นมั้ยเนี่ย ฮืออ ผมขอโทษ;;’

เมื่อได้ยินคำถามของอีกฝ่าย เขาก็รู้สึกเบาใจลง

“เออ.. ทะ ทำได้ครับ ผมทำได้ทุกอย่างเลย!! รุ่นพี่แค่สั่งมา วิ่งรอบโรงเรียนผมก็ทำได้ครับ หรือให้ปีนตึกผมก็พร้อมครับ-!!”

หลังพูดจบเขาก็ได้ยกมือขึ้นมาทำท่าตะเบ๊ะ

“ ฮ่าา ดีจริงๆนะที่มาเจอเอมิตี้ต่อเนี่ยย วิ่งมานานมากกว่าจะเจอคนครับ555”

หลังจากรับกระดาษคืนจากอีกฝ่าย

“ขอบคุณนะครับ! ที่เซ็นให้ผมสวยๆเลย… ว่าแต่ อันนี้เป็นอะไรรึเปล่าสีหน้าตอนแรกดูไม่ค่อยดีนะ55“

เขาเหลือบไปเห็นกระดาษในมือของรุ่นน้อง แล้วจึงชี้ไปที่มัน

“อันนั้นอ่ะ ได้ครบยังครับ? ให้ผมเซ็นมั้ย แลกกันๆ^^”

เมื่ออีกฝ่ายรับกระดาษไปเซ็นจึงแสดงท่าดีดีใจหางสะบัดใหญ่

“โถ่ หยอกกันอีกแล้ว555 ขอบคุณน้า ว่าแต่ว่าที่บอกว่าช่วยนี่.. เอ จำไมได้แล้วแฮะ ผมไปช่วยไว้ตอนไหนกันนะงือออ“

ด้วยสมองปลาทองบวกกับความเบลอในวันนั้นจึงทำให้เขานึกถึงเรื่องลูกอมครั้งก่อนไม่ได้..

หลังจากได้ยินอีกฝ่ายยื่นข้อเสนอให้ตัวเอง เขาก็แสดงท่าดีพร้อมรับฟัง

”อ๋ออ อื้มๆ ได้สิครับ! ผมก็พึ่งได้ลายเซ็นแรกมาเมื่อกี้นี้เอง55”

(ขอบคุณครับ ผมรู้สึกสุนทรีย์เป็นอย่างมาก น้ำตาไหลซึ้งเลย
55555555566667766666)

(ยันเช้าเลยค่ะบอกเลยเอิ้กๆ555555 ยังไหว🫨💀)