Anıl Kemal Aktaş

İVME Hareketi'nin, Bolu Kartalkaya’da 78 kişinin yaşamını yitirdiği Grand Kartal Otel yangınına dair raporu yayında!

“Piyasanın Yıktığı Devlet, Aranan Adalet” başlıklı bu çalışma, felaketin ardındaki yapısal çöküşü ortaya koyuyor.

Raporu okumak için: www.ivmehareketi.com

Türkiye’nin çıkışı, sadece yargı reformu değil; hukukun ne olduğunu yeniden tanımlamakta yatıyor. Çünkü mesele artık hukuksuzluk değil, hukukun bizzat baskının aracı haline gelmiş olması.

Bu düzende kimse hukukun güvencesi altında değil. Bugün Saraçhane’de slogan atanlar, dün KHK ile işinden olanlar, yarın ise bambaşka bir kesim olabilir. Çünkü bu sistemin düşmanı bitmez, hukuk ise ona göre şekillenir.

Türkiye’de hukuk devleti, artık sadece anayasada yazan bir temennidir. Gerçekte var olan şey, hukuksuzluğun kurallar üzerinden yönetildiği, düşmanlaştırılan kitlelerin sürekli cezalandırıldığı bir düzendir.

Anti-hukuk düzeni, toplumu sürekli olarak disiplin altına almayı hedefler. İfade özgürlüğü, toplantı hakkı gibi kavramlar kâğıt üstünde vardır, ama fiiliyatta her şey “yasak” olabilir. Sadece ne zaman yasaklanacağını bilemezsin.

Türkiye, sürekli bir olağanüstü hal rejiminde yaşıyor. Ama bu OHAL, ilan edilmesine gerek kalmayan, her an her yerde devreye giren bir yönetim biçimi. İstisna artık kural oldu.

Bu düzenin en tehlikeli yönü şu: Hukuk artık öngörülebilir değil. Suç dediğimiz şey, yasada yazandan çok, iktidarın o an neyi "suç" saydığına göre belirleniyor. Bugün serbest olan yarın tutuklama sebebi olabilir. Herkes şüpheli, her hareket suç potansiyeli taşıyor.

Saraçhane’de ve diğer yerlerde gördüğümüz şey sadece orantısız polis müdahalesi değil. Bu, hukukun tamamen keyfileştiği, kimin suçlu olduğuna kanunların değil, polis amirinin karar verdiği bir düzendir. Slogan mı attın? Artık hukuk dışındasın. Buraya da bir günde gelmedik.

Bugün İmamoğlu’na açılan soruşturmalar ya da her protestoda polisin atılan hemen her slogana “attığınız slogan yasa dışıdır” diyerek insanları gözaltına alması, bu anti-hukuk düzeninin doğal sonucudur. Yargı, iktidarın sopası; polis ise fiili mahkeme haline geldi.

KHK’larla yargı denetimi dışına çıkarılan binlerce karar, sadece hukuksuzluk değil; hukukun yeni mantığıdır. Bu mantık, kanunsuzlukla değil, kanun eliyle keyfiliği kurumsallaştırır. Yani artık yeni kurallar var, ama adalet yok. Yoğunlaştırılmış bir milli güvenlik ethosu var.

Düşman ceza hukukunda kişi, hukukun koruması altındaki bir birey olmaktan çıkar. Kim olduğunuz, hangi haklara sahip olduğunuz değil; iktidarın sizi “tehdit” olarak görüp görmediği belirleyici olur. Türkiye’de bu mantık yerleşti. "Biz" olarak görmediğimiz şüpheliler denekleşti.

Bu dönüşümde merkezde Düşman Ceza Hukuku var. Ceza hukuku artık bireyi koruyan değil, iktidarın “tehdit” olarak gördüğü kesimleri tasfiye eden bir araca evrildi. Muhatap artık vatandaş değil, “düşman” ilan edilen özneler. Yargı denetimi kaldırılır, soruşturma şüpheden arındırılır

OHAL, klasik anlamda geçici bir “istisna” rejimi olarak başlamadı. Türkiye’de OHAL, hukuku dönüştüren, olağanüstü hali kalıcılaştıran bir yönetim tekniğine dönüştü. Artık "hukuk" denilen şey, istisnanın kurumsallaşmış hali. Kanuna, kurala, usule doğru bir genişleme halidir.

Türkiye’de son 10 yılın hikayesi, sadece otoriterleşme değil; hukukun anlamının kökten değiştirilmesidir. 2016 OHAL’iyle başlayan süreç, hukukun askıya alınması değil, yeni bir “hukuk” düzeninin inşasıydı: Anti-hukuk düzeni. Hukuksuzluğun kurumsallaştırılmasıdır.

Filistin Askısı, Vicdan Falakası – Anıl Kemal Aktaş – İVME Hareketi Gazze meselesinde bütün dünyanın yaşanan acılara gözünü kapattığını, dünyevi zevklerinden vazgeçemeyecek kadar düşkünlük, pespayelik içinde olduğunu iddia ediyorlar. Ama Gazze’deki acılar, onların göz...

Yılbaşı sonrası iktidar yanlısı grupların düzenlediği Gazze protestoları üzerine yazmıştım.

Filistin Askısı, Vicdan Falakası – Anıl Kemal Aktaş

www.ivmehareketi.com/2025/01/01/f...

+++İktidar kendini, adeta yargı gücü ile donatmış bir polis örneği ile hatırlatıyor, gösteriyor. Kolluk bu anonslarla hem yargısal denetimi devre dışı bırakıyor hem de protesto hakkını peşinen suç şüphesiyle bastırıyor.

+++Başka bir ülkede olsak buna belki yetki veya fonksiyon gaspı derdik, ancak burada bu durum bilinçli ve sistemli bir tercih olarak karşımıza çıkıyor. Devlet, anlık ve yerinde müdahalelerle, neredeyse olay anında yeni bir hukuk yaratma refleksiyle kendini muhatap olarak dayatıyor.+++

+++ Bu refleks, yüzeyde bir güvenlik tedbiri gibi sunulsa da, gerçekte hukukun ilkeden, kuraldan ve kanundan soyutlaştırıldığı; keyfi bir uygulamanın kurumsallaştırıldığı bir durumu işaret ediyor.+++

Hemen her slogana otomatik olarak ‘attığınız slogan kanunsuzdur’ anonsuyla karşılık verilmesi, kolluğun kendini yargının yerine koyarak rejimin yeni hukuki pratiğini inşa ettiğini gösteriyor. +++

23 yıl boyunca her türlü uğraşa, baskıya rağmen yok edilemeyen hamam böcekleriyiz biz bu sistemin gözünde. Valla ben kendi adıma gayet memnunum bu durumdan. İnat meselesi. Bu adamlara diz çökmedik, çökmeyeceğiz. Her sabaha 1 kişiyle daha örgütlenme isteği ile başlıyorum. 1 kişi 1 kişi.

2023 verilerine göre Türkiye, yükseköğretim öncesi kademelerde özel harcamaların payının en yüksek olduğu OECD ülkesi. Türkiye’de bu oran %23,5 iken OECD ortalaması sadece %8,6.

Türkiye'de gençlerin %32,2'si ne eğitimde ne de istihdamda (NENİ). Bu oran, OECD ortalaması olan %15,1’in iki katından fazla ve Kolombiya ile birlikte zirvede. Kadınlarda %44,4, erkeklerde %22,2; kadınlar için oran iki kat daha yüksek.

Türkiye’de eğitim kurumlarına ayrılan bütçe, GSYH’nin %4,2’si seviyesinde. OECD ortalaması ise %4,9. Özellikle ilkokul kademesinde kamu harcamalarının payı en düşük, özel harcamaların payı ise en yüksek seviyede.

Durum hiç öyle değil. 2024 verilerine göre Türkiye’de ilköğretimden yükseköğretime kadar öğrenci başına yapılan yıllık harcama 5.425 dolar. OECD ortalaması ise 14.209 dolar. Eğitim yatırımları konusunda ciddi bir fark var.

Türkiye bilgi üretmesi gereken mimarisini sürekli siyasal müdahaleler ile kaybediyor. Kapasitesi küçülüyor. Beğenmedikleri Cumhuriyet kurumları sayesinde elle tutulur işler yapabilen liselere, üniversitelere kendi siyasal kadroculuklarını taşırlarsa bir şey olmaz sanıyorlar.

Liseliler protesto yapınca hemen komplo teorilerine sarıldılar. Bu gençler neye erişebiliyor ki? Büyük eşitsizlikler mevcut. Zaten özel okulların çok gerisinde kalan devlet okulları bir de yıllardır saçma sapan yap-boz politikalar ile yönsüz bir sistemin parçası oldu. Bu gençler haksız mı şimdi?

İVME'yi takibe alalım arkadaşlar :) Buralarda yeni...

Şaka olm

Instagram'da gelen storylere bakması için asistan istihdam etmem gerekiyor. Stajyer falan da olur. Bakalım.

@kayzspaceship.bsky.social hi there