Reera ری‌را

حالا غر زدم، قسمت روشنش رو هم بگم که اون اتفاقای بد به خیر گذشت. همین برای شادی امروزم کافیه.

امروز بچه مریض بود، همسر مریض بود و چند تا اتفاق بد دیگه. عصر نشستم به شیر دوشیدن و یه لحظه پمپ شیر رو چک کردم دیدم رنگ شیر قرمزه. این دیگه تیر خلاص بود…

😁😁😁 اولین کار آ هم مبارک باشه 🥰

دوستم با دوست پسرش سر مراسم اشنایی خانواده ها و ازدواج اختلاف نظر داشتن و هی به هم میزدن و باز به هم برمیگشتن. در حالی که منتظر بودم همین روزا خبر ازدواجشو به من بده، آگهی فوت دوست پسرشو فرستاد! بیچاره توی باشگاه ایست قلبی کرده بود.

منم از وقتی به شهر جدید نقل مکان کردم خیلی این حسو دارم. قبلا توی معاشرت با ادما همچین نگرانیایی نداشتم.

ممدانی چقدر جوونه، فقط ۳۴ سالشه!

بنظر من اون استوریا ایده ی وکیلاش بوده، سپردن به خواهرش اجرایی کنه. اون متنی هم که وقتی از ایران اومد بیرون خواهرش از طرف پج پست کرد هم بنظرم نوشته ی وکیلاش بود.

این بچه هی عاشقانه به من نگاه میکنه و قلبم ذوب میشه. کاش وقتی بزرگتر میشه ناامیدش نکنم، ادم امن و مهربون زندگیش بمونم.

خیلی خانوادگی داغون و عوضین. تنها چیزی که دلمو خنک کرد این بود که مردم توی کامنتا خوب از خجالتش در اومدن.

توی یه گروهی که همه خانمای امریکای شمالی هستن، یکی از تجربه تجاوزش بصورت ناشناس نوشته بود و حتی اسم متجاوز رو نیاورده بود. اکثریت کامنتا نوشته بودن خود زن مقصر بوده وگرنه باید فرار میکرده! ترسناک اینه که خیلی از این حامیان تجاوز، عکسای پروفایلشون رو که نکاه کردم خودشون فرزند پسر داشتن.

واقعا کامنت ها ترسناک بود.

احساس میکنم از وقتی بچه دار شدم خداحافظی و دوری برام سخت تره. دوست دارم بچه ام عشق پدربزرگ و مادربزرگا و خاله اش رو داشته باشه. دوست این رابطه ی قشنگ دوطرفه فقط محدود به چند روز نبود. واقعا یک تیکه از قلبم رو دارم میذارم مثو برمیگردم…

این دفعه خداحافظی از خانواده خیلی خیلی برام سخته 😔😔

خیلی نارحت کننده بود. الان که پژمان جمشیدی خیلی شیک از ایران اومد بیرون…

در حالی که معصومانه نشسته بودم و منتظر بودم نوبتم شه سوار هواپیما شم، دختر کناریم باسنشو برد بالا و بلند گوزید 😭😭😭

دارن به فرزاد صیفی کاران که خبر رو به فارسی کاور کرده فحش میدن 😬

این بچه رفته کلاس قصه خوانی، دوست ده ماهه اش اومده پستونکشو ازش بگیره اینم با کمال میل پستونکشو درآورده و تقدیمش کرده 😂💘

🥺😍

میخوایم بریم یه کشور نزدیک ایران خانواده ها رو ببینیم. اما امروز با مادر این مرد که حرف میزدیم خیلی نگران جنگ قریب الوقوع بود و اینکه نتونن بیان. کاش دیگه جنگ نشه واقعا 😔

من هم از بلوسک اخرش که پاک کرد نگرانشم.

مامان این بچه بودن خیلی جالبه، بعض وقتا حس میکنم قلبم گنجایش این همه عشق رو نداره. ولی عشقش منو نسبت به دنیا لطیف تر کرده. سنجاب، خرگوش، مورچه، هر موجود کوچولویی میبینم یاد بچه ام میفتم 💘

یه پیرمرد ابرانی توی محلمونه، هر بار میبینیمش بدون اینکه ازش نظر بخوایم شروع میکنه نصیحت کردن. امروز تریدر جوز دیدیمش، میگه چرا از اینجا خرید میکنید شما که بچه دارین، برید فلان مغازه ی ارگانیک. منم تریدر جوز به یکی از خونه هام نزدیکه فقط میام اب میخرم 😬😏

هیچ وقت توی زندگیم انقدر سرشلوغ و در حال بدو بدو نبودم. بین کارای بچه و خونه و سر کار به سختی وقت برای جیم پیدا میکنم که اونم این هفته کلا نرسیدم. چون سر کار ملت به جون هم افتادن و دایم جنگ و تنش هست و کار زیاد رو ممکنه اوکی باشم ولی محیط مسموم رو نه. و باید وقت بذارم و بگردم دنبال جاب جدید 🤞🏻

تراپیستم ایرانه و نمیخوام شکایت کنم. جریان اینه که به تعدادی از دوستام معرفیش کرده بودم. یکی از دوستام که خیلی مشکل حادی داره گفت این رفته راز منو به بقیه کفته. اولش گفتم شاید اشتباه میکنه ولی هفته ی گذشته رازش رو از دهن یه ادمی که دوستم رو اصلا نمیشناسه شنیدم و دقیقا گفت که اقای تراپیست بهش گفته!

خیلی اتفاقی فهمیدم تراپیستم حرفایی که پیشش مطرح میشه رو به بقیه میگه. الان جایی رو که به عنوان مامن توی ذهنم گذاشته بودم رو از دست دادم و این باعث شده توی هفته ی اخیر برای هر اتفاقی دو بار بشکنم، یکی بخاطر اون اتفاق ازاردهنده و پشت بندش یاداوری اینکه دیگه جایی برای برون ریزی ندارم.

😔😔😔😭😭😭

بچه ها خیلی کناه دارن. این ترس و استرس برای قلب کوچولوشون زیاده 😔😔

😔😔 واقعا انصاف نیست.

با این قطعی اینترنت علاوه بر ترس جنگ و نگرانی برای عزیزان، تمام تروماهای آبان ۹۸ هم دوباره اومد بالا.

من ریدم به عمر و جوونی ای که به مهاجرت و دوری و تراول بن و ابان ۹۸ و هواپیمای اوکراینی و انقلاب مهسا و اعدام و جنگ گذشت. هر چی خواستیم به زندگی چنگ بزنیم باز غم بزرگ و دلهره های زیاد دست از سرمون برنداشت.