𝚃𝚜𝚞𝚢𝚞 ⋆ ｡⋆୨୧ ˚

(Tw. Eyes)

[ อีเวนท์ที่ 3 ฝั่งผู้เหลือรอดจากเงามืด : วิกฤตรุกล้ำ ราตรีเอาชีวิตรอด ]

docs.google.com/document/d/1...

เบสภาพ : https://pin.it/sevGCIL0Y

#KzK_Downpour
#KzK_Story

[เทิร์นที่ 1 : รูท 1B]
เพื่อนร่วมทาง : @kasumi-kzk.bsky.social / @tsuyu-kzk.bsky.social

---

หนึ่งวันหลังจากหนีออกมาคงต้องบอกว่าโชคดีแล้วที่ครั้งนี้พวกเราพบที่หลบฝน

ทว่าคนที่เหลือต่างหนีกันไปกระจัดกระจายคนละทิศ

แม้จะกังวลถึงคนที่อยู่ไกลแต่ครั้งนี้อย่างน้อยก็ไม่ได้อยู่คนเดียว

หวังว่าโชคดีนี้...
จะอยู่จนกว่าจะถึงตอนที่เราถึงจุดรวมพล

#KzK_NibbanaMara

( มาลงสกินครับ
ขอบคุณฝ่ายอาร์ตมากเลยนะครับ)

เธอกะพริบตาก่อนคลี่ยิ้มกว้างออกมาอย่างเป็นมิตร

“อ๋า~ ที่แท้ก็ไซอนจิซังนี่เอง” พูดพลางพยักหน้ารับเบา ๆ เหมือนจะจดจำชื่อไว้ในใจ

“อาโอมิ ซึยุค่ะ ปี 2 จากโรงเรียนเดียวกัน”

“อย่างน้อยตอนนี้ก็ได้รู้จักกันแล้วนะคะ“
”ถึงจะเป็นเพราะ .. กล่องอาหารสัตว์ก็เถอะ“ หัวเราะแผ่วพลางยกของในมือขึ้นเล็กน้อย

#KzK_LastMeal
#KzK_Story

TW : Cigarette / Suicidal thought

[ Sep.01.2016 ]​
[ ช็อปปิ้งสตรีท โซนเสื้อผ้าเก่า / เวลาส่วนตัวของโมโมะจัง / 18.30 ]​

"ฮึ่ม~~ฮึ~หืออ~~ฮืออ~~"

"เอ๋~งานเลี้ยงเหรอ~~แต่งสวยเรียบร้อย!! ต่อไปก็~"

"วัตถุดิบสำหรับมื้อเย็น!!"

+

#KzK_BigCleaning

“ อุหวาาา—-! น่ารักชะมัด! “

โชพักผ่อนจากการทำความสะอาดมาเล่น ไม่สิ! ให้อาหารเจ้ายูซุ นี่น่ะ เป็นหน้าที่สำคัญสุดๆ

ไม่ว่าใครที่ได้เจอกับเจ้าตัวนี้ต้องเอ็นดูแน่นอน! ดูสิๆ มีหมวกด้วย รู้เลยล่ะ ว่าถูกดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี

“ ทำเอานึกถึงเจ้าตูบที่บ้านเลยแฮะ~ จะเป็นยังไงบ้างนะ จะหิวไหมเนี่ย? ฮ่ะๆ “

เขาคิดพลางให้อาหาร ถึงจะบอกอย่างนั้นก็เถอะ แต่ถ้าให้เดาก็คง

…

เธอหันกลับไปยังเส้นทางข้างหน้าอีกครั้ง เสียงรองเท้าของทั้งสองดังสลับกันอย่างสม่ำเสมอ ในความเงียบและความหนาวที่แผ่วผ่าน

“ไทกะซังนี่ .. อ่อนโยนกว่าที่คิดอีกนะคะ”

เป็นเพียงคำพูดเบา ๆ เหมือนพึมพำกับตัวเองมากกว่าจะพูดให้เขาได้ยิน

เธอชะงักไปครู่หนึ่ง กะพริบตาช้า ๆ ก่อนหันกลับมามองคนที่เดินอยู่ด้านหลัง

“ค่ะ จะเหลือไว้แน่นอน” ตอบด้วยน้ำเสียงบางเบา รอยยิ้มบางปรากฏขึ้นอีกครั้ง

บางที สิ่งที่เธออยากแบ่งปันจริง ๆ อาจไม่ใช่อาหาร

แต่คือความหวังเล็ก ๆ ที่ยังพอจุดให้ใครอีกคนได้เดินต่ออีกครั้งเท่านั้นเอง
+

หลังจากหย่อนอาหารเม็ดเข้าปาก เธอดูจะนิ่งไปครู่หนึ่ง …

“อืม—” เธอขมวดคิ้ว ทำสีหน้าเหมือนกำลังวิเคราะห์สุดฤทธิ์

“มันมีรส .. กรุบ ๆ ..“
”คล้ายขนมกรุบกรอบแต่ก็ .. แข็ง”

เธอหันมามองสบกับคนข้างกานที่หน้ายู่

…

“ซาโยะจัง” ฮื่อ

“ม่ายอาหร่อยเลย（；へ：）“

#KzK_Commu

แด่องศาผู้สูญสิ้น และแด่ส่วนศูนย์ในทุกเศษส่วนของความสัมพันธ์

“ ไม่รู้สิ พี่คงขาดนายไม่ได้ ‘ โชออน ’ ”

————————

泣川 彼音 | นากิงาวะ ฮิออน
• นักเรียนคิไซ ปี 2
• 17 ปี
• ผู้เหลือรอดจากเงามืด

Doc : surl.lt/jroqel
โค / โรล / เวิ่น >>👌🏻

#KzK_LastMeal #KzK_story

หลังจากที่ "งานเลี้ยงครั้งสุดท้าย" ได้เริ่มต้นขึ้น และผู้รอดชีวิตหลายคนได้แยกย้ายกันไปตามหาวัตถุดิบที่จะมาดื่มด่ำกันในค่ำคืนสุดท้าย

โชโตะเองก็เดินแยกออกจากฝูงชนออกมาเพื่อตามหาวัตถุดิบเช่นกัน เขาเดินตามร้านรวงที่ล่มสลายจากวันโลกาวินาศนั้นด้วยอารมณ์ที่เลื่อนลอยเห็นได้ชัด

เขาหิว จนกระทั่งไม่หิวแล้ว
เขาเหนื่อย จนกระทั่งไม่เหนื่อยแล้ว

(+)

[ อีเวนท์ที่ 2 ฝั่งผู้เหลือรอดจากเงามืด : ฝนชำระแห่งจุดสิ้นสุด ]

docs.google.com/document/d/1...

[ โพสต์รวมข่าวสาร # KzK_Undoukai | รัตติกาลเงิน🌕 ]

ข้อมูลทุกอย่างสำหรับรัตติกาลเงินใน BlueSky จะอยู่ที่โพสต์นี้ทั้งหมดโพสต์เดียวเพื่อไม่ให้ข้อมูลกระจัดกระจาย รวมถึงแจ้งข่าวสารให้สมาชิกที่ไม่ได้อยู่ใน Discord

- ผู้ดูแลโพสต์นี้จะมีดังต่อไปนี้เพื่อให้ข้อมูลครอบคลุมค่ะ -
@sorae-kzk.bsky.social 🍘
@naoe-kzk.bsky.social 🐕
@aliz-kzk.bsky.social 🔫

เธอกะพริบตาปริบ ๆ มองสบคนคุ้นหน้าคุ้นตาจากกลุ่มเดียวกัน ก่อนจะก้มมองของในมืออย่างพะวง

“ว่าจะเก็บไปด้วยล่ะค่ะ” เธอหัวเราะแห้ง ๆ
“ไม่แน่ในอนาคตถ้าเราหิวมาก ๆ มันอาจจะอร่อยกว่าที่คิดก็ได้นะคะ—“

”เห็นว่าเป็นรสแซลม่อนด้วยนี่นา“ เธอยกถุงอาหารสัตว์ขึ้นพลิกดู ลองหมุน ๆ ดม ๆ แล้วกลิ่นก็ยังโอเคดีล่ะ ! 👍

[ ประกาศรายละะอียดกีฬาสี ]

docs.google.com/document/d/1...

“เอ๊ะ จริงเหรอคะ ซาโยะจัง!?”

เธอมองอย่างตกใจปนดีใจ กลัวว่าถ้ามันกินไม่ได้จะทำให้อีกฝ่ายจะปวดท้องเอา แต่ก็ยอมเทอาหารเม็ดใส่มือแล้วยื่นให้ด้วยท่าทางพิถีพิถันราวกับกำลังมอบของมีค่าชิ้นหนึ่ง

“งั้นลองเลยไหมคะซาโยะจัง ถือว่าเป็นอาหารร่วมสาบานเนาะ !”

“พร้อมไหมคะ ! นับสามนะ หนึ่ง … สอง …”

อะ อ้ามมมมมม

“อื้อ งั้นกลับกันค่ะ“ เธอว่าพลางพยักหน้าเบา ๆ ฝีเท้าเริ่มเคลื่อนไปในทางเดิมที่เคยผ่านมา

“คนอื่นจะเจออะไรบ้างไหมนาา “

”เดี๋ยวจะลองเอาอันนี้ไปปรุงดูแล้วมาแบ่งกันนะคะ !” ว่าพลางชูอาหารเม็ดในมือขึ้นเล็กน้อย

เธอเดินตามอีกฝ่ายไปอย่างระมัดระวัง มีฝุ่นเกาะตามรองเท้าและชายกระโปรงเล็กน้อย แต่กลับไม่ได้สนใจมันนัก

สายตาจับจ้องสิ่งรอบตัวไปเรื่อย ๆ มองหาสิ่งที่อาจใช้ประโยชน์ได้ ..

“แถวนี้คงโดนค้นไปแล้วแน่เลย … ( ｡･-･｡｀)”

แต่ก็ดูเหมือนว่าวันนี้โชคคงจะไม่เข้าข้างสักเท่าไหร่
+

佐々木 智海 | ซาซากิ โทโมมิ

ผู้เหลือรอดจากเงามืด | นักเรียนโรงเรียนคิไซ ปี 2
———
"ฉันไม่รู้จักมังงะยาโอยอะไรนั่นหรอกนะ เรื่องxxของอาจารย์xxxที่เธอถือมาก็ไม่ใช่ของฉัน ฉันรู้จักชื่อมันได้ยังไงไม่สำคัญ อย่ามายุ่งกับฉัน "

"จะเอาไปจุดไฟ? บ้ารึเปล่า!? เอามานี่! "
———
... = บรรยาย
".." = พูด
(..) = ผปค.

co/role ok (ตอบช้า)
doc: bit.ly/4hfaCY1

#KzK_Commu

”หืมม คนชิมงั้นหรอคะ …“ ก้มมองคิดพิจารณากับของในมือ

( ｡･-･｡｀)

…

!!

“งั้นลองเลยไหมคะ ซาโยะจัง !”
เธอพูดอย่างกระตือรือร้น ในมือยังถือถุงอาหารสัตว์ไว้แน่นราวกับเป็นของล้ำค่า

“ดูสิคะ บนถุงเขียนไว้ว่าสูตรเนื้อปลาแซลมอน ทูน่าและข้าวนะคะ ฟังดูหรูจะตาย ~”

ว่าแล้วเธอก็ฉีกถุง เทอาหารเม็ดสองสามชิ้นลงในฝ่ามือ พลิกดูอย่างจริงจังราวกับเป็นนักชิมมืออาชีพ

เอ้า จะอ้ามละนะ(??)

แสงเย็นย่ำเริ่มแตะขอบท้องฟ้า ในดวงตาของเธอยังคงมีประกายเล็ก ๆ อยู่ แม้มันจะสั่นระริกจากความเหนื่อยล้าก็ตาม

”ถ้างั้นเราลองไปดูแถว ๆ นี้อีกรอบดีไหมคะ ?“

เธอเสมองไปอีกทาง มีอีกหลายที่ที่ยังไม่ได้ลองค้นดู บาทีอาจจะเจออย่างอื่นอีกก็ได้นะ

เธอเงียบไปครู่หนึ่ง ไม่ได้ตอบอะไรในทันที เพียงแต่มองอาหารเม็ดในมือ

แล้วก็ยิ้มอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่ได้ยิ้มเพราะต้องการให้ใครสบายใจ แต่เพราะไม่อยากให้เขากังวลต่างหาก

“อื้อ จะไม่ทิ้งค่ะ !“
”ถึงมันจะไม่อร่อยเลยก็เถอะ แหะ” ว่าพลางหัวเราะแผ่ว ๆ

+

[ วันที่ 1 ]

“ซาโยะจางงง ~ “ พอเห็นอีกฝ่ายมาพร้อมกับความสดใสแล้วเธอก็ระบายยิ้มเหมือนที่เคยทำให้เหมือนเคย แต่ต่างที่ตอนนี้จะดูอ่อนล้าไปบ้าง

“ถ้าหิวก็คงต้องกินนี่เนอะ 💧” ยิ้มแหะพลางบีบ ๆ ถุงอาหารสัตว์ในมือ

“แต่ดูแล้วยังไม่หมดอายุนะคะ ! ”

“ซาโยะจังว่าไงคะ ? ควรกินดีไหมอ่ะ（´･△･ 💧）“

#KzK_BigCleaning

กริ๊ง—
เสียงกระดิ่งจากจักรยานแม่บ้านดังขึ้น

เขาไม่ได้ช่วยงานอยู่ที่เรียวกัง แต่ก็คอยนำของจากชาวบ้านมาส่งให้แทน

ช่วงนี้ดูเหมือนจะเริ่มขี่จักรยานคล่องขึ้นแล้ว

“ไปเลย โรสินันเต้!”

เขาเอ่ยอย่างอารมณ์ดี พลางคิดจะเร่งความเร็ว

ทว่าจังหวะถัดมา จักรยานกลับเสียหลัก เอนตัวพาเขาพุ่งตกลงไปในนาข้าว

จนร่างทั้งร่างเปื้อนโคลน

“ไทกะซังงง เจอนี่ด้วยล่ะ” เมื่อเจอคนคุ้นหน้าสีหน้าก็ยังคงยิ้มแย้มเหมือนเคย เธอลองจับ ๆ พลิกดูรอบถุงก่อนจะชูของในมือให้อีกฝ่ายดู

“อื้อ ดูแล้วสภาพยังดีอยู่ ปลอดภัยค่ะ ! ✨“ ถึงจะว่าแบบนั้นแต่จิตใต้สำนึกก็ยังคิดว่าเป็นของที่คนไม่ควรกินก็เถอะ .. แต่ตอนนี้เรากินเพื่ออยู่รอดนี่เนอะ แหะ💧

“แล้วทางไทกะซังเป็นยังไงบ้างคะ ?” ว่าพลางมองทางที่อีกฝ่ายเพิ่งเดินออกมา

[ ประกาศกิจกรรมที่ 2 เดือน 4 : ทามาเนกิจัง อยู่ไหนกันนะ………….?]

docs.google.com/document/d/1...

[ Story Unlocked ]

ใต้ผืนฟ้าคราม ภารกิจชำระล้างเรียวกังคิไซ

#KzK_LastMeal
#KzK_Roleplay

[01.09.2016 | เวลา ~ 18:10 น.
ช็อปปิ้งสตรีท — ร้านกาแฟเก่า]

หลังสิ้นเสียงประกาศ เธอก็แยกตัวออกมาเพื่อรวบรวมของที่พอจะนำกลับไปใช้ได้บ้าง

แต่ขณะที่กำลังก้ม ๆ เงย ๆ อยู่ที่บริเวณหลังร้าน ก็บังเอิญไปสะดุดตากับกล่องลังเก่า ๆ เข้า

พอลองค้นดูก็พบกับ …

อาหารเม็ด !?

“ เอ … 💦💦💦 ”

ทำยังไงกับเจ้านี่ดีล่ะเนี่ย ( ˊ͈ ᐞ ˋ͈ 💧)

( +ได้ค่ะ 🫡✨ )

#KzK_LastMeal
#KzK_Story

[ โรลเปิด | แยกรูท ]
01.09.2018 — 17:42 PM

เจ้าตัวชะงักไปครู่นึงเมื่อรู้สึกถึงบางอย่างหล่นลงบนศรีษะอย่างพอดิบพอดี ทำให้ภาพรวมตอนนี้ดูน่าอายพิลึก

เธอคิดไว้อยู่แล้วว่าของในถุงคงไม่หนักมาก แต่เรื่องที่มันจะเบาจนออกแรงนิดหน่อยก็หล่นลงมาก็..

|

ยังไงก็ตาม อย่างน้อยแผนเธอก็สำเร็จด้วยดี

( แวะมาคุยกันได้นะคะ ! )