⚜️ 𝑰𝒔𝒂𝒅𝒐𝒓𝒂 ⚜️ (กลับมาแล้วจ้าสังคม)

“กังวลจนออกนอกหน้าแล้วนะคะ”

เธอจะไม่บอกหรอกนะว่าสีหน้ากังวลของเขานั้นเปรียบเสมือนภาพวาดชิ้นเอกของจิตรกรชื่อดัง เดี๋ยวเขาจะหาว่าวิกลจริตเอาได้

แต่ถึงอย่างนั้นหล่อนก็อดไม่ได้ที่จะรำคาญต่อความพูดจาซ้ำซากของอีกฝ่ายจนเผลอมองด้วยสายตา...ไม่พอใจ

“ถ้าเช่นนั้นฉันจะเต้นนำเองค่ะ”

“ไม่อย่างนั้น ฉันจะชวนท่านชายออกไปเต้นรำที่กลางสวนนะ”

...ห้ะ?

ไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายนั้นโดดเดี่ยวเสียจนต้องหันมาพูดคุยกับผีสางที่อาจจะไม่มีจริงเช่นนี้เลยหรือ? ไม่รู้จะใช้คำว่าอนาถใจยังไงดีเลยเชียว

แต่ถึงอย่างนั้นมันก็น่าสนุกดี เพราะปกติตัวเธอนั้นก็ใช่เรื่องนี้ในการขู่ขวัญคนอื่นไปทั่วเช่นกัน

“พูดไปก็เปลืองน้ำลายเปล่า ไม่ว่าจะร้องไห้ หรือหนีไปไกลแค่ไหน… สุดท้ายฉันก็จะเอาเธอไปด้วยอยู่ดี”

“มาอยู่เป็นผีเฝ้าแหล่งน้ำแห่งนี้ด้วยกันสิ”

เจ้าหญิงการละครเสียจริง

“ฮะๆ...”

เสียงหัวเราะดังก้องออกมาจากลำคอสวย ก่อนจะรวบพัดเก็บเคาะลงบนฝ่ามือเรียวที่มีถุงมือลูกไม้สวมอยู่

“อาจจะฟังดูวิปริตจิตวิปลาสไปบ้าง แต่ดิฉันสนุกกับการที่ผู้คนตกอยู่ในความหวาดกลัวน่ะ”

สายตาสีม่วงอ่อนทอดมองกลับไปที่ตัวงานอีกครั้ง พร้อมยิ้มสรวลบนใบหน้า

“ฉันชอบเห็นการรับมือที่แตกต่างกันไปในแต่ละคนค่ะ”

#ESRA_Fairies #ESRA_Roleplay
[ 4 Mar.│อาเธอไวลด์ ]
แสงแดดไออุ่นผ่านมวลก้อนเมฆสีทอง สาดส่องแสงกระทบกับเหล่าดอกไม้สีเหลือง และ 1 ในนั้นมีคุณแฟรี่ดอกแสงอรุณกำลังนั่งเพลิดเพลินชมเหล่าหยดน้ำค้างที่ง่วงหงาวบนใบไม้ ดวงตาสีน้ำตาลเธอสบเข้ากับ [ คุณ ] โดยบังเอิญ

"ตายจริง ไม่คิดว่าจะมีคนตื่นเช้าเพราะตื่นเต้นกับกิจกรรมวันนี้ ทั้งศิลปะดอกไม้และเต้นระบำแฟรี่ ใครจะอดใจนอนต่อได้"

cmsจ่าย่า

#ESRA_Fairies
[ 3 Mar | อาเธอร์ไวลด์ ]

「 𝐈𝐟 𝐲𝐨𝐮 𝐰𝐢𝐬𝐡
𝐈 𝐜𝐚𝐧 𝐟𝐥𝐲 𝐭𝐨 𝐲𝐨𝐮 𝐧𝐨 𝐦𝐚𝐭𝐭𝐞𝐫 𝐰𝐡𝐞𝐫𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐚𝐫𝐞 」

━━━━༺ ❨ 𖥸 ❩ ༻━━━━

“เขยิบมาใกล้กันกว่านี้ก็ได้”

“ฉันไม่ทำอะไรหรอก”

youtu.be/xAFw99TER0k?...

TW: ผีเสื้อ 🦋
#ESRA_Fairies #ESRA_Roleplay
[ 3 Mar | 22:22 | ใกล้ที่พัก | โรลเปิด ]

ปกติแล้วเธอคงหลับไปแล้ว

แต่คืนนี้แตกต่างออกไป เธอมีนัดกับคนสำคัญ

องค์หญิงยืนนิ่งใต้แสงจันทร์ ดวงตาทอดมองไปยังความมืดเบื้องหน้า รอบกายเงียบสงัด ทว่ากลับมีบางสิ่งผิดแปลกไปจากปกติ

ราวกับมีบางอย่างกวนใจเธอ

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าแผ่วเบาของคุณ

“คุณก็ออกมาฝึกบินหรือคะ?”

[ 3-5 Mar | อาร์เธอร์ไวลด์ ]
#ESRA_Fairies

เสียงดนตรีราวกับบทเพลงขับกล่อมดังแว่วมาแต่ไกล

หญิงสาวยังคงบรรจงเล่นคาลิมบาในมือด้วยความตั้งใจ

ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาพบกับคุณแล้วระบายยิ้มออกมา

“หลงทางเข้ามาหรอคะ?”

“ราวกับว่าเป็นลูกแกะน้อยเลย…”

youtu.be/FrV-sM5W3CM?...

#ESRA_Fairies

แว่วทำนองหวานขับขานใส
พริ้มพรายกังวานไกลสุดแดนฝัน
เสียงเพรียกก้องท่วงทำนองดั่งวิมาน
ล่องสะท้อนแสงสวรรค์อันเรืองรอง

กล่อมวสันต์ชื่นฉ่ำล้ำละไม
สายลมไหวโอนเอนเย็นละออง
มวลบุปผาแย้มบานทั่วลำคลอง
รับทำนองฟ้าหวานซ่านฤดี

(ปล่อยบทพาน้องภัทรนั่งร้องเพลงค่ะ
youtu.be/T4s-OcynIkc?...)

#ESRA_Egglight
[16:30 | Celestial Blossoms]
เมลิเซ่ในวันนี้เธอเลือกใส่ชุดสีชมพูหวานเพื่อให้แมทช์กับตีมภายในงาน พร้อมผูกโบว์จิ๋วให้ฮันนี่บันที่บินตามมาต้อยๆ ทั้งคู่หยุดที่หน้าโซน 2 ทำขนม

"น่าแปลกใจนะฮันนี่บัน ที่เธอจะลงแข่งกิจกรรมพัฟบอล แต่เอาเถอะ ฉันชื่นชมในความพยายามนะ ไม่ต้องได้รางวัลหรอก แค่เธอพยายามก็พอแล้ว" เธอพูดแล้วสะบัดลอนผมทรงสูง

(แวะมา+สั้นๆได้ค่า)

(ไม่เป็นไรเลยค่ะ ทางนี้ก็สอบตึงๆเลยค่ะ😭)

“ถ้าหลับตาแล้วเผลอเหยียบเท้าเราขึ้นมาล่ะ?”

เอียงคอถามด้วยความสงสัย — ถ้าเป็นคนอื่นเธอคงชิงด่าไปเสียแล้ว แต่คงไม่ใช่กับคนแบบองค์ชายนรภัทร

ซึ่งเหตุผลนั้นไม่ใช่เพราะว่าเขาเป็นองค์ชายผู้มากล้นคุณธรรม มันเป็นเพราะว่าเขาแกล้งสนุกดีก็เท่านั้น... ส่วนที่เหลือนั้นอธิบายไม่ได้

“ถ้าหลับตาตอนนี้ก็จะหายกลัวแค่ตอนนี้ แต่ในอนาคตนายก็จะยังคงกลัวอยู่เหมือนเดิมนะ”

(ชายภัทร นี่เพื่อนไง-)

“นี่”

ทักขึ้นเสียงแข็งอีกครั้ง ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ค่อยชอบพูดซ้ำสักเท่าไหร่นักแต่เธอก็ไม่ได้มีเจตนาที่จะดุหรอกนะ

“ดิฉันถามยังไงล่ะคะว่าใคร?”

อันที่จริงเธอจะลุกขึ้นไปดูด้วยตาของตนเองตอนนี้เลยก็ได้ แต่แล้วเรื่องอะไรเธอจะต้องเคลื่อนไหวอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าล่ะ?

เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายประสงค์ดีหรือประสงค์ร้าย สิ่งเดียวที่ได้ยินก็คือเสียงฝีเท้าของบางสิ่งเพียงเท่านั้น

เจ้าก้อนขนได้บินกลับมาอยู่ข้างผู้ที่เป็นนายด้วยรอยยิ้มราวกับว่าก่อนหน้านี้ไม่เคยเกิดอะไรขึ้น

“น่าเสียดาย ตอนแรกก็นึกว่าจะกล้ากว่านี้ แต่สุดท้ายก็หนีไปจริงๆ... หรือว่าเราจะขู่แรงไปเหรอ?”

ใช่ ทำเกินไปจริงๆ เป็นใครจะไม่หนีกันบ้างล่ะ

“ม-ไม่หรอกเพคะ”

“ฮะๆ ก็นั่นสินะ เราไปกันเถอะ”

เธอไม่เสียเวลาวิ่งไปวิ่งไล่ตามหรอกนะ มันจะกลายเป็นข่าวเอา เสียหายกันทั้งคู่ — ดังนั้นพวกเธอจึงจากไป

เมื่อเห็นว่ามาสคอตหมาน่าลัก(?)ตัวนั้นได้หนีลับสายตาไปแล้ว จึงเดินไปหยิบช่อดอกกุหลาบสีแดงช่อใหญ่ที่ถูกอีกฝ่ายวางทิ้งไว้ขึ้นมาดอมดมราวกับว่าเขาวางไว้ให้เธอ

...ทั้งที่ความจริงอาจจะไม่ใช่แบบนั้น ไม่ใช่เลยซักนิด

“ท่านชายในนั้นเป็นคนน่ารักเนอะ เธอว่าไหม พรูเนลล่า?”

ฟังจากน้ำเสียงตอนโวยวายก็พอจะเดาได้แล้วว่าอีกฝ่ายเป็นเพศอะไร

“ค่ะองค์หญิง”

+

“ไม่ต้องกังวลไปหรอกค่ะ”

รู้ตัวอีกที ทั้งคู่ก็มายืนอยู่กลางฟลอร์เต้นรำเสียแล้ว

“แต่ท่านชายจะวิ่งหนีทุกครั้งที่ต้องเผชิญหน้ากับความกลัวไม่ได้นะ”

หันหน้าไปหา พร้อบกับรอยยิ้มสวยบนใบหน้า ราวกับเป็นการให้กำลังใจในรูปแบบหนึ่ง

“ดังนั้นถ้าจะปฏิเสธเรา ก็ควรรีบเสียก่อนเสียงเพลงบรรเลงจะดังขึ้นอีกครั้งเถิด”

(เย้ยยยย ขอบคุณมากๆน้าชายภัทร😭)

(ได้เลยยย เดี๋ยวโรลเดิมเราไปไล่ตอบนะชายภัทร😭)

[คิดหนักมากค่ะว่าจะหย่อนสิ่งนี้ลงมูดีไหม แต่ผปค.วาดเล่นตามกระแสค่ะ🙈🦋]

สิ่งมีชีวิตกลมจิ๋วตัวสั่นต่อคำถามของผู้เป็นนาย แม้ว่าจะโดนกลั่นแกล้งอยู่ร่ำไปแต่ความภักดีที่มีคงฝังรากลึกไปยังจิตวิญญาณของมันไปแล้ว

“อ-องค์หญิงอิซาโดรา เดอ จิลยานี”

“เรียกใหม่”

ออกคำสั่งอย่างเด็ดขาดภายใต้เสียงเรียบนิ่ง เกือบจะเรียกว่าดุได้แล้วด้วยซ้ำ

“องค์หญิงอิโซลด์ค่ะ”

“เก่งมากจ้ะ... ทีนี้ท่านก็ลองพาเจ้านี่หนีดูไปสิคะ”

“ถ้าหนีพ้น จะไม่มีข่าวลือเรื่องมีคนอยู่ในชุดตุ๊กตาแพร่ออกไปนะ”

“ตุ๊กตาสุนัขเองสินะคะ จิ๊ๆ...มีตาหามีแววไม่เสียจริงตัวฉัน”

คงเพราะอยากได้มากเกินไปจนลืมพิจารณาให้ถี่ถ้วนว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้ามันคือตัวอะไรกันแน่

“ส่วนเรื่องพัฟบอลตัวน้อยนี้ ดิฉันคงต้องขอเกริ่นก่อนนะคะว่ามันไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น”

กอดอกยืนดูท่าทีการเคลื่อนไหวของ...วัตถุที่อยู่ตรงหน้า ตอนนี้เธอมั่นใจอย่างแน่ชัดแล้วว่าต้องมีคนอยู่ในนี้

“พรูเนลล่า บอกไปสิคะว่าใครคือนายของเธอ?”

+

#ESRA_CelestialPetals #ESRA_Roleplay - open

( Feb 14 | 20:00 น., ธารดารา )

เก้าอี้หินอ่อนถูกจับจองโดยเจ้าหญิงโพธิ์แดงแห่งเซเวเดน อิโซลเดออยู่ในชุดทะมัดทะแมงต่างจากปกติ เท้าคางเหม่อมองไม่จดจ้อง ข้างกายมีดอกไม้แก้วถึงสามดอก ความมุมานะสังเกตได้จากบูทส้นสูงเปื้อนดิน

จนกระทั่งการมาถึงของ ‘คุณ’

“มองอะไรคะ?”

“ถ้าอยากได้ก็เดินเข้ามาเอาสิ อย่าอ้ำอึ้ง”

(เพ้ทๆค่ะ แกล้งเสร็จค่อยโอ๋🥺)

#ESRA_CelestialPetals
[โกงเวลา]
/นั่งเถาวัลย์พิกซี่ลอยฟ้าแบบตัวมัม

(ปุๆนะคะ พี่สาวแค่อยากเล่นด้วยเฉยเอง🥰)

# ESRA_CelestialPetals

( ไม่รู้ว่าภาพอีเว้นต์จะเสร็จเมื่อไหร่ เลยแวะเอาดราฟชุดริต้าอีเว้นต์นี้มาลงก่อนครับ 😭 )

( 👉🏻👈🏻เห็นคนอื่นเขาทำกันเยอะแล้วเลยแอบไปทำบ้าง ไอรีนสมัยเป็นรัชทายาทค่ะ🤍 )

“เอ หรือว่าจะมีใครอยู่ในนี้กันนะ?”

มือเรียวถูกปล่อยมือออกจากไหล่ของตุ๊กตาตัวนั้น เดินถอยหลังไป 2-3ก้าว พร้อมกับเอามือไพล่หลัง

“จะลองวิ่งหนีดูก็ได้นะคะ แต่ถ้าฉันจับได้เมื่อไหร่... คุณคงไม่อยากนึกถึงหรอกใช่ไหมคะว่าจะเกิดอะไรขึ้น”

“คุณหุ่นยนต์หมีดี ด็อก~”

“มิสเตอ์ดี ด็อก?”

มองตุ๊กตาหมีเดินหนีไปอย่างทุลักทุเล ก่อนจะก้าวเท้าเดินตามไปอย่างใจเย็นและค่อยๆวางมือลงบนไหล่ทั้งสองของมัน

“แต่ด็อก แปลว่า สุนัขนะคะคุณหมี”

โน้มตัวไปกระซิบข้างหัวตุ๊กตาตัวใหญ่พร้อมด้วยรอยยิ้มที่ฉีกกว้างขึ้นกว่าเมื่อตอนก่อนหน้า

หากว่านี่เป็นภาพยนตร์ เขาคงอยู่ในหนังสยองขวัญสักเรื่อง และเขาก็คงจะเป็นตัวเอกที่กำลังประสบภัยกับการเจอผีหรือฆาตกรในเรื่องนั่นแหละ

+

#ESRA_CelestialPetals
[ 14 Feb│20:00 น.│สวนพฤกษศาสตร์ ]

เกสรล่องลอยไปมาราวกับแสงดาวต้องสายลม โอเด็ตมองภาพตรงหน้าเงียบๆสลักความสวยงามนี้ไว้ในความทรงจำ

มือข้างหนึ่งค่อยๆ ยื่นออกไปรองรับละอองเกสรที่ปลิดปลิวอยู่กลางอากาศ ก่อนที่มันจะร่วงลงสู่ฝ่ามืออย่างพอดิบพอดี จนตัวเขาเองยังอดที่จะแปลกใจไม่ได้ ถ้าเป็นปีก่อนเขาคงยอมแพ้ไปแล้วแท้ๆ

"ดูเหมือนครั้งนี้จะโชคดีนะ"

ชายผู้เป็นสหายของเธอโดนเล่นเข้าให้แล้ว มีที่ไหนที่สตรีเม็ดเยอะอย่างเธอจะยอมตกปากรับคำใครโดยง่าย โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายไม่ชอบหรือหวาดกลัวต่อสิ่งใด

“คงจะไม่ปฏิเสธคำขอของสตรีอย่างฉันหรอกใช่ไหมคะ?”

ยังคงยิ้มแป้นแล้นต่อหน้าไม่รู้สึกรู้สาอะไร