อิโต้ เคน | 1-B (ผปค.เป็นไข้ ตอบช้ามากๆ)

#AZK_Event | #AZK_Homework

📚 宿題を助けてくれ ! 📚
( Shukudai o Tasuketekure ! )
ช่วยฉันทำการบ้านที !

เมื่อเข้าสู่ช่วงใกล้สอบกลางภาคการบ้านก็ถาโถมมาไม่หวั่นไม่ไหว คุณครูก็รีบเก็บคะแนน ส่วนเด็ก ๆ ก็รีบปั่นการบ้านให้ทันส่ง ถ้ามีสักยี่สิบมืออาจจะทำทันก็ได้ แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว ใครก็ได้ช่วยที !

รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...

มันสั่นถี่ยิบจนนึกว่ามีสายเรียกเข้าแต่เปล่าเลยมันกลับเป็นข้อความที่สแปมเข้ามาจากเบอร์เดียวกัน ซึ่งไม่ใช่เบอร์ใครที่ไหน เบอร์ของเคนนั่นเอง

ฉัน
---
จะ
---
ไป
---
รอ
---
ที่
---
ร้าน
---
รา
---
เมน
---
รีบ
---
มา
---
ให้
---
ไว
---
อย่า
---
ต้อง
---
ให้
---
รอ
---
นาน
---

เหมือนเพื่อนร่วมห้องเขาหนีไปร้านราเมนก่อนซะแล้ว

(ชิ)

เหมือนแผนการของคุณไม่มีปัญหาถึงในเจ้าแมวอีกตัวมันจะพยายามวิ่งตามคุณมา แถมตัวที่อยู่เสื้อก็ยังดิ้นไม่หยุด แต่ก็ยังดีที่พลังแขนของคุณเยอะพอที่จะจับเจ้าก้อนขนนี้ได้อยู่หมัด

นอกจากเสื้อกักคุรันที่เต็มไปด้วยขนแมวแตกๆจนแทบจะเปลี่ยนร่างไปเป็นเสื้อคลุมขนสัตว์คุณไม่ได้รับความเสียหายอะไรอีก

̶Q̶u̶e̶s̶t̶ ̶C̶o̶m̶p̶l̶e̶t̶e̶

ในขณะนั้นเองโทรศัพท์ของเคียวยะก็สั่นขึ้นมา

(1 ถึง 5 เอาเลขหนาย)

การเขย่าเสื้อทำเอาแมวชะงักของเขานั่นได้ผล!!!

พวกมันทำหน้างง เลิกสนใจที่จะชะเง้อมอง กลับมาจดจ้องเสื้อที่ขยับแทนแล้ว

แต่ทว่าเคียวยะที่ต้องการความช่วยเหลือเลยร้องเรียกหาเพื่อนร่วมห้องนั้น กลับหันไปไม่เจอใครเลย ไม่มีแม้แต่เสียงตอบกลับ

อ่าว อยู่ดีๆก็โดนทิ้ง

งานเข้าแล้วเคียวยะคุง จะเอาไงดี

เหมือนจะได้ผลจากที่มันทำเสียงขู่กัน ก็กลับมาทำหน้างงแต่ยังพยายามมองหาคู่ต่อสู้ของตัวเองต่อด้วยท่าทีหวาดระแวง

ดูเหมือนจะต้องแยกตัวใดตัวหนึ่งออกไปนะ

แต่นายไม่มีมือเหลือแล้วจะทำไงดี

แมวส้มเริ่มดมกลิ่น พยายามชะเง้อมองหาแมวสลิดอีกด้าน

"ไอ๊เวรตัวไหนมันกล้ามาแอบกินขนมของช้านนนนน"

"อย่าให้รู้นะว้อย พ่อจะจับมัดแล้วราดด้วยหนมแมวเลีย!!!"

🫵😡🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥

#AZK_Coop

(มาช้าแต่มานะ มาหาเพื่อนให้ยูกะจังค่ะ (*´Д｀*))

—————
Doc : bit.ly/4iBj9Ev

🔁เนียนรู้จัก ช่วยหาเพื่อน
💚สนใจโค (หรือทักได้เลยคับ)

( โยโรชิกุโอเนไกชิมัส~ )

(ผปค.เคลียการบ้านเสร็จล้าว ขอโทษที่ตอบช้านะคะ)

(เลข 4 อย่างงั้นเหรอ!!)

ระหว่างที่กำลังเดินอยู่ เคียวยะก็สังเกตเห็นก้อนกลมหน้าหมีสีส้ม และ ก้อนกลมหุ่นหมีสีสลิดกำลังมองหน้ากัน

ขนและหางของพวกมันตั้งตรง ลำตัวแข็งทื่อ ถ้าเป็นคนเลี้ยงแมวก็จะรู้ได้ทันทีว่ามันกำลังจะตีกัน

เอาล่ะเคียวยะคุง นายจะทำอย่างไรดี

(กลับมาแล้วค่ะ ผปค.เพิ่งเคลียการบ้านเสร็จอะเอื้อออ)

"อูย" เขาไม่ได้ตอบอีกคนทันทีเพราะยังมัวลูบหน้าตัวเองอยู่

"ก็เจ็บนิดหน่อย เทียบกับหมัดตรงแล้วอันนี้เด็กๆ" เคนยกนิ้วโป้งให้อีกคน

ไอ เอม ฟาย ไอ เอม โอ เคร

"จะว่าไป...เธอ...คือ..." ก่อนที่อีกคนจะอ้าปากเคนกลับยกมือห้ามไว้

"ยัยเด็ก เลขที่ 20"

"ฮารุโตะจังสินะ!!" เคนพูดเสียงมั่นใจมาก

ความจำชั้นดีมาก ต้องถูกแน่นอน 💯

"ดี! กำลังหิวเลย" รับคูปองก่อนจะผิวปากเดินออกไปอย่างอารมณ์ดี

อืม...หิวแหละ

(ขอบคุณมากนะคับ!)

(ชอบมากเลย!!!)

หลังจากไปวิ่งออกเหงื่อ ร่วมกิจกรรมของแต่ละชมรมจนพอใจแล้วก็เอาบัตรสแตมป์มาแลกของที่โต๊ะประชาสัมพันธ์

"คูปองส่วนลดค่าข้าว เอามาให้ไว"

(ผปค.ตัดเส้น ลงสี ถมดำไม่ไหวแล่ว ขอมาแบบภาพรัฟนะคะ ฮืออ😭)

(แปะผลชินดัน)

"อะไรนะ แข่งกับคิงงั้นเหรอ ฟังดูเก่งดีนี่"

"น่าสนุก ไหนมาลองกันสักยกดี๊" ยักคิ้วท้าทาย

(ขออนุญาตแท็กนะคะ @azk-yoshita.bsky.social)

"ไว้รอบหน้ามาแข่งตอนจะจับผมช่วงโดดเรียนละกันจารย์"

หัวเราะเหอๆ ก่อนจะเดินหายไปทำกิจกรรมชมรมอื่นต่อ

(ขอบคุณสำหรับกิจกรรมนะคะ สนุกม๊วก)

(สกอร์นักวิ่งระดับโลกมากคร๊ะจารย์ 555555)

"ชิ" ทำหน้าเซ็งหน่อยๆ

ลูกผู้ชายไม่พูดมาก แพ้ก็คือแพ้ เจ็บใจก็คือเจ็บใจ ล้างแค้นโอกาสหน้าก็ยังไม่สาย

"ไหนๆก็แพ้ ขอรับสแตมป์เลยละกัน" ยื่นบัตรกิจกรรมให้ปั๊ม

ขว้างไม้เบสบอลลงพื้นอย่างหัวเสีย ก่อนจะเดินกระฟัดกระเฟียด

ไม่ เข้า ไอ๊ ชม รม เ_ี้ย นี่ แน่ นอน!

"กีต้าร์นี่ยากชะมัด ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ยังไงก็ต้องร้องเพลงนั่นล่ะ" เขาพึมพำพลางดีดทำเสียง ตะแหน่ว ตะแหน๊ววว

"ระดับชั้นยังไงก็ต้องท้ากับคนที่เก่งที่สุดอยู่แล้ว!!!"

"โฮชิโนะ เอย์จิ เซนเซย์!!!!"

"มาเจอกันหน่อยเด้!" เสียงราวกับยากุซ่าจะมาบวกด้วย

(ไม่ชัวร์ว่าต้องแท็กรึเปล่าแต่ยังไงก็ขออนุญาตนะคะ @azk-hoshino-eiji.bsky.social)

"ชิบ" เคนลูบเช็คหน้าตัวเอง ว่าตำแหน่งอวัยวะยังอยู่ถูกที่ถูกทางหรือเปล่า

"โอเค ไม่แย่ๆ หนอยยย เป็นแค่ลูกบาสโง่ๆแท้ๆ" พาลไปทั่ว แต่อย่างน้อยก็พึงพอใจกับของรางวัลที่ได้อยู่นะ

"ไว้จะกลับมาล้างแค้น!"

"จะว่าไงดีล่ะ รักแรกงั้นเหรอ" เคนกอดอกทำหน้าคิดหนัก

"แบบว่าอะน่ะมันแบบ บะคู้มม!! เหมือนโดนปืนอัดอากาศของโดรายากิมอนยิงใส่เข้ามากลางอก"

เคนทำเสียงเจ็บปวดราวกับมันเพิ่งเกิดเมื่อกี้ ก่อนจะถอนหายใจยาวเหยียดออกมา

"และอย่างนั้นแหละ หลังจากนั้นชั้นก็หลงเสียงเพลงจนโงหัวไม่ขึ้น" กลับมาพูดแบบปกติ

"อยากเป็นนักร้องว๊อยยยยย" ตะโกนสุดเสียง

สุดท้ายก็โดนตัดสัญญาณทิ้งไป

(จับที่แค่จับเฉยๆเลยเพื่อนรัก ว่าไงสนใจมาจับด้วยกันไหม การมองแมลงที่โดนจับกำลังดิ้นทุรนทุรายในโหลคอตบันเทิงเลย)

"เหรอ? ลองหาเป็นแลนด์มาร์กดูเผื่อช่วย" เคนให้คำแนะนำ(?)

"อาจจะหลงน้อยทางลง"

(1 ถึง 5 คุณเลือกเลขอะไร)

(อมก. เราตกโรล แงง้ ขออภัยด้วยนะคะ ฮืออออ ไม่เห็นจิงๆ)

"ลูกอมถูก" เคนตอบไม่ใส่ใจ

"อีกตั้งนานกว่าจะเข้าชั้นเรียนจะรีบทำไมล่ะ" ไม่ได้สะทกสะท้านสักนิด

สายนิดสายหน่อยจะเป็นไรเพ่!!!

(อีกสองโรลค่ะ...เกือบจะโดดแล้ว 5555555

ขอบคุณสำหรับรูทนะคะ)

ชิ เสียดายคนอดชนหมา

"ลงมาทางสายใต้" เคนชี้บอกทาง

"ไม่งั้นจะอ้อมเยอะเกินไป"

"จะว่าไปนายไม่เคยมาแถวนี้เรอะ!?" สวนสาธารณะของเมืองเลยหนา

#AZK1B_BotanyTrip #AZK_1B

"โฮ่ว...โอกาสอู้งานแบบนี้มีเรอะฉันจะพลาด"

"เห็นว่าให้แต่งอะไรโมริๆแต่ ชั้นมีเท่านี้ เขียวๆน้ำตาลๆเหมือนกัน เอาเป็นว่าหยวนๆให้หน่อยละกันนะ"

"ไปสวนดอกไม้ชะ ดีเลยแมลงทั้งสวนพ่อจะจับให้เหี่ยนเลย"

#AZK_1B #AZK1B_BotanyTrip

( pov : นัตสึมินั่งรอคุณไปเที่ยวด้วยกัน 💐 )

(แล้วใครบอกชั้นเป็นคนไม่ดี! ดีกว่าชั้นนี้ก็พระเจ้าแล้ว!!!)

"หืม ไปไวดีนี่" มองอีกคนจ้ำจักรยานออกไปอย่างไวก็ไม่อะไร

แต่ไม่ทันไรจุดน้ำมีมองอยู่ก็กระเพื่อมเล็กน้อย เคนมองตามอย่างไว

ทว่าเงาตะคุ่มดันพุ่งลงไปที่เขากำลังมองอยู่จุดเมื่อกี้

เคนถึงกับเบิกตากว้าง

"ไอ๊ปีศาจนั้น! บังอาจมาเล็งปลาตัวที่ชั้นมองไว้"

"สารชั่ว!"

พูดจบเขาก็ไม่รอช้าขี่จักรยานออกไป

ไม่ได้ลงไปสู้กับสิ่งนั้นอย่างใด