özlem

Zamanın ellerinde sürüklenirken içimde eksik bir ezgi gibi taşıdığım her ne varsa, onu sonunda bulduğumda dizlerimin bağı çözülmüş hâlde bir deniz kıyısına çökeceğim; içimde biriken nehir, kavuşmanın sızısını ve geç kalmış bir huzurun hüznünü dalgalarla paylaşacağım.

Twitter’da kitap konuşunca sanki kalabalık bir odada fısıldıyor gibiydim, Bluesky’de ise herkes sessizce dinliyor, üstüne çay bile demliyor. Tüm kelebekler, siz gerçek birer kitap kurduymuşsunuz da, yıllarca kozada beklemişsiniz...

Bugün yoğunluktan IV yerine kahve takviyesi istedim, kimse fark etmedi.

Beni yargılamayın, ben sadece erken seçim istedim dedi.

Teşekkür ederim… Bir satırın yeşermesi böyle bir şey sanırım. :)

Üzgün üzgün yürümeye alıştığım sokaklardan sevinçliyken de geçmeyi seviyorum. Hiç sıkılmadan, kötü hissettirmeden derdini dinleyen birine “seninle gülüşmek de güzel” demeye benziyor.

Burada geçirdiğim kısa süre içinde karşılaştığım zihinlerin berraklığı,vicdanın rehberliğinde şekillenmiş bir dayanışma kültürüyle iç içe geçmiş durumda.Her biri sorgulayan,okuyan,düşünen ve katkı sunmayı ilke edinmişler.. Hepimize çok iyi geldi..

Kırmızı Kitap’ı herkes mistik bir başyapıt olarak överken, ben kendimi bir türlü o yoğun sembolizmin içinde konumlandıramadım. Jung’un içsel evreni derin ama ben bu evrende nefes alamadım. :/

Benim de öyle kitap önerilerim oldu ki, sanki birine değil de evrene yollamışım gibi hissettim. Ama sonra biri çıkıp “İyi ki önermişsin” deyince o boşluğa bağırmanın da bir ânlamı olduğunu düşündüm. Belki her öneri değil ama bazıları yerini buluyor, geç de olsa.

Hedefinize 2027 demeniz bile itiraf gibi! Mehmet Bey, bu millet pazarda tane domates alıyor, siz hâlâ geleceğe masal yazıyorsunuz. Gerçeklerle bağınız kalmamış, ekonomi değil sihirbazlık yapıyorsunuz. Bari 'tek hane' diyince marketteki ürün etiketleri sanılmasın.

Bazı şarkılar beni elimden tutup o günbatımına götürüyor.

Herkes buradaymış, bir ben geç kalmış gibi hissediyorum kendimi..

Bir zarfın içinde adımın saklandığı, hiç gönderilmeyecek bir mektubun sahibesi olmayı isterdim. Adımın geçmediği her satırda 'geleceğim' diye yazsın, yaşanmamış bir hayalin en güzel yeri olayım. İşte böyle sevilmek isterdim.