Barış Gerçeker

When will we have capability to turn off reposts of people we follow? @bsky.app

Tarihinin bundan önceki en uzun şampiyonluk hasretinin iki katına çıkmanın öncesindeki sezonda, Fenerbahçe'nin bir kez daha yanlış yöntem ve o yanlış yöntem için kurulacak kadroyla sezona girme lüksü var mı? Camianın cevaplaması gereken soru bu.

#FloodOut #AhkamSaati

Bunlara ne yapsa yaranamayan Szymanski'nin de eklenmesiyle, eğer bu iki oyuncu da kadrodan ayrılırsa, 2 sezonda ligde 143 gole (89 gol, 54 asist) katkı veren 4 isim ayrılmış olacak ve bunların yerlerinin dolması gerekecek.

2025-26 sezonu Fenerbahçe'sinin, Tadic ve Dzeko gibi iki çok büyük karakteri kaybetmiş olmasının yanı sıra, özellikle ligin sonunda takıma yönelen tepkilerden en çok nasibini alan isimlerden En-Nesyri'nin de takımdan ayrılması şaşırtıcı olmayacaktır.

Mourinho, kendi prime'ında, bu bakışa rağmen oyuncularından bireysel ve toplamında takım olarak alabildiği yüksek katkılarla bunu başarabilmiş olsa da, artık bunu yapamadığı ise görülebiliyor olmalı.

O nedenle de, oyuna ters tarafından bakan teknik direktörlerin, zirve hedefleyen takımlar için uygun profil olmadığının artık anlaşılması gerekiyor.

Hangi lig olursa olsun, zirve hedefleyen takımların Leicester ve Atletico gibi hemen sayabildiğimiz istisnalar haricinde, topu rakibe bırakarak şampiyon olması mümkün değil. Topla rakibin oynadığı, ama golleri sizin attığınız ve yemediğiniz bir oyunu bir sezon boyunca 30+ maçta uygulayamazsınız.

Geçenlerde, bizim ligin topla oynama - pas sayısı bilgilerini, diğer liglerle karşılaştıran 2 tweet'lik bir mini zincir yapmıştım. Orada sözünü ettiğim şeyi kısaca tekrarlamak zorundayım.

Sezonun bir noktasında, Fenerbahçe'nin sezonluk topla oynama oranının %50'nin altına düştüğünü gördük. Sarı-lacivertliler, ligin Opta döneminde (2014-15 sezonu başından bu yana) sadece Advocaat'lı 2016-17 sezonunda daha düşük possession oranıyla sezon bitirdi.

Son olarak, şampiyonluk yolunda çekişilen rakibin krize girmenin eşiğine geldiği 2 anda GS'ye çelme takma şansını kullanmamayı tercih eden, önce ligdeki maça 1 puan için çıkan, kupa maçında ise sahasında hiçbir varlık gösteremeyen oyunlarla momentumu tamamen karşıya veren bir Fenerbahçe izledik.

Özellikle içerideki Rangers maçında, sanki 3-0'ın rövanşıymış gibi yapılan erken oyuncu değişiklikleriyle turun verilmesi de bunlardan biridir (devrede Talisca, sonra çok beklemeden Saint-Maximin'in oyuna girişiyle, merkezin ve savunmanın tamamen çöpe atılması, HİÇ Mourinho hamleler değildi).

İzlenebilir ve sürdürülebilir düzene en yaklaşıldığı dönemde kadroya katılan Talisca'nın takıma montesi ise son darbe oldu. Yine, fizik gücü, hız ve tempoya inanır bildiğimiz Mourinho'nun maçlarında zaman zaman Tadic, Dzeko, Talisca'yı aynı anda sahada tutmaları şaşırtıcı şeylerin başında geldi.

Maç önü için Seyhan'a hazırladığımız, maçtan sonra Rezzan'ın sorduğu aynı 11'le çıkmama, maçtan maça çok oyuncu değiştirme, en çok forma giyen oyuncuların toplam sürenin az kısmını alması gibi sorunlar da, oyun sorununa eklenince, FB'nin izlenebilir ve sürdürülebilir düzeni olamadı.

Galatasaray bloğunda sözünü ettiğim 3'ü / 4'lü geçişi taktik bilinci yüksek, versatil çok sayıda oyuncu ister. Oyun ve saha alışkanlığı ister. Fenerbahçe'de bunların hiçbiri olamadı.

Fenerbahçe'nin sorunu fazla geniş kadro ve Mourinho'nun hem diziliş hem kadroyla çıkça oynaması ve kendince hedef maç olarak görmek yerine önlem maçına çevirerek özellikle ligin üst sıralarındaki takımlara karşı sahaya koyduğu oyun oldu.

O nedenle, merkez rotasyonuna, hem Fred'i yedekleyebilecek, hem de çok iyi işleyen İsmail - Fred - Szymanski rotasyonunu döndürebilecek bir isim lazımdı. Amrabat bu profile yakın bir isim olarak kadroya katıldı, ancak harikalar yarattığını söylemek mümkün değil, parladığı anlar olsa da.

İrfan Can ise pek forma yüzü göremediği için Tadic'in dakikalarına ortak olamadı. Fenerbahçe'nin bana göre önceki sezonda ligdeki sorunu, Fred'in yokluğuna çözüm bulamadığı periyottu. İsmail Kartal'a yüklenebilecek çözüm bulamama sorumluluğu neredeyse bundan ibarettir.

Normalde, Mourinho gibi fizik güce, hıza ve tempoya önem veren bir teknik direktörün, ilk fırsatta Tadic'in de yerine birini monte etmeye çalışacağını düşünmüştüm ama öyle olmadı. Oğuz Aydın kısa süreleri ondan alabildiyse de o da kendini 3-4-1-2'nin sağında daha çok gösterdi.

Yanıldığım bir şey ise, solda bir önceki sezon çok iyi bir performans sergileyen Tadic'in sağda (ve sonrasında bir dönem 3-4-1-2'de forvet arkasında) beklentimin epeyi üzerinde verim vermiş olması oldu.

Sezonu 1211 dakikada 7 gol katkısıyla bitirerek (173 dakikada bir tabela) beklentilerimin üzerine bile çıktığını söyleyebilirim ancak bu sayıların ve sezon içinde çıkardığı krizin de beni haklı çıkardığını söylesem itiraz eden sanırım çıkmaz.

En-Nesyri transferi, oyuncunun performansına da bakınca hiçbir şekilde kötü değil. Oyuncunun imaj (görünüş) sorunu olduğunu ve karşısında Osimhen olmasından muzdarip olduğunu düşünüyorum. Allan Saint-Maximin transferine ise sezon başında anlam veremediğimi belirtmiştim.

Çünkü o takım ve kadronun daha iyisini yapabilmek için gereksinimi olan şey oyuna ters taraftan bakan bir Portekizli teknik direktör olamazdı. Ancak bu yaşandı.

99 gol atıp 99 puan toplayan bir takımın başına Mourinho'nun getirilmesine anlam veremediğimi belirtmiştim. FB'nin İsmail Kartal'la şampiyon olamaması ve Avrupa'da tatsız elenişini çözecek hamle Mourinho'yu takımın başına getirmek değildi.

Fenerbahçe'yi anlatmak hem daha zor, hem daha kolay.

Zor, çünkü kulübün önünde bir kongre gündemi var. Eylül'den önce yapılabilecek gibi gözükmese de, 2025-26 sezonu planlamalarını her halükarda bozan bir kaygan temel yaratıyor. Yokmuş gibi yapmadan yorumlamak anlamsız, yokmuş gibi yapacağım.

İlk 24'e kal ve o turu da geçip ilk 8'de bitirenlerle kapışmaya çalış, Galatasaray için, ligde dörtlemeye giderken en mantıklı yol gibi gözüküyor bana.

#FloodOut #AhkamSaati

Hevesli olunup ilk 8 hedeflenir denebilir, ama takımlarımızın Avrupa performanslarına bakınca, bunu gerçekçi bulmuyorum, onu hedeflemenin, gerçekleşmemesi halinde yaşatacağı hayalkırıklığı yüzünden de anlamı yok.

Önümüzdeki sezon işin içine Şampiyonlar Ligi de giriyor. O nedenle "ligi kazanan dar rotasyon" konusunun Avrupa için geçerli olmadığını düşünenler olabilir. Şampiyonlar Ligi'nde, ilk lig aşamasında elenmemenin dışında gerçekçi bir hedef görmüyorum Galatasaray'ın önünde.

Sonrasında, ligler dar rotasyonla kazanıldığı için koruyacağı iskeletten kalan eksikleri tespit edip, bu kez önceki birkaç transfer sezonunda üst üste yapılan "çok alalım, yolda elenirler" mantığından uzaklaşılması gerekiyor.

Onsuz kalındığında, yeniden düzen ve sistemin ön plana çıkacağı bir şey gerekecek, onun için de, eldeki kadroya aslında sayıca çok montaj gerekmiyor. Eldeki oyunculardan sözleşmeli olan ancak düşünülmeyen herkesten çıkması gerekiyor Galatasaray'ın.

2025-26 sezonu için, Galatasaray'ın önündeki 1 numaralı seçim bence diziliş kararı. Osimhen kalıyor olsaydı, ligin ÇOK üstünde bir oyuncu olduğu için, dizilişten bağımsız bir sorun çözücü olarak sahada oluşu bazı şeyleri kolaylaştıracaktı.