سیــخ سیخی

يه بارون گَردي با چَترِت، يه زِندگي، پيِ عَطرِت
سِه ماه تَعطيلي تـو چِشمات، يه تابِستون روي لَب هات

۱- اصولا کم حرف بودم همیشه، این مدتم که دیگه خال و حوصله هیچی نداشتم

۲- تکذیب میکنم😅

جان

خیلی مخلصم

سلام عرض شد

ای قمرِ زیر میغ ! خویش ندیدی، دریغ !

روز زن رو به همه زن‌های ‌خط شکن ایرانی که هم باید با خانواده بجنگن هم با نظام تبریک و تهنیت عرض می نمایم
پاینده باشید❤️

به بهههههههه
ناااااادرررررررر

به کوری چشم بدخواهام هنوز زنده ام

جانم
چیزی شده؟

هستم ولی خستم

خونابه شد آن دل که نهانگاه غمت بود
از پرده درافتد اگر این راز چه سازم

...شب بخیر گفتیم، و بیدار ماندیم تا به تنهایی خود خیانت نکرده باشیم..

دلم کله پاچه میخواد

«اگر مرا خفه کردند، نعره‌ی مرا نمی‌توانند خفه کنند. یادت باشد که بعد از مرگ نیز من فریاد خواهم کشید...»

‏- از نامه‌ی غلام‌حسین ساعدی به برادرش علی‌اکبر از زندان.

از فردا روزها بلند می شود.
#شب_یلدا

تنها در یک شب،
پس از بسیار شب هایی که در انتظار بودی
ظاهر می‌شود بر تو
نور کذایی چراغ قرمز رنگ اتاقت...
نترس
هلهله نکن.
به آرامی چراغ را در دست گیر تا با رنگ آبی درونت بیامیزد
این آخرین آمیزش هردو نیرو است
برای تولد یک روز
روزی که در تمام عمر در انتظار آمدنش بودی...

سلام علیکم

همه‌چیز مرتب است. برف مفصلی در اتاق باریده، و هیولای زیر تخت در آشپزخانه می‌رقصد. پیراهنم روی مبل دراز کشیده و فیلم می‌بیند.
من؟ من با بادها به دورها رفته‌ام.

فراموش می‌شوی
گویی که هرگز نبوده‌ای
مانند مرگ یک پرنده
مانند یک کنیسۀ متروکه فراموش می‌شوی
مثل عشق یک رهگذر
و مانند یک گل در شب… فراموش می‌شوی

قمیشی دارد می‌خواند: بردی همه رو از یاد، از یاد همه میری.
قمیشی همه‌چیز را خلاصه کرد. بهتر و دقیق‌تر. پس خداحافظ،
و امیدوارم بدانی تنها گوزن گمشده‌ی زمستان نیستی.

- به چه مشغولی این‌ روزها؟
- فراموش کردن آرزوهایی که نشد...

غریب آشنا….
#محمدحسینی

خداروشکر از قبل همشون بلاک شده بودن

کاش قلبمون هم آهنی بود راستش

پشت شانه‌های تو را بوسیدم
‏هزاران بار
‏در آخرین دیدار
‏چرا که نمی‌دانستم می‌بینمت دوباره
‏شاید در رویا، شاید در غبار

‏هر بوسه، وداعی خاموش
‏آرام و بی‌پایان
‏بر شانه‌هایت فرو می‌ریختند
‏گویی زمان ایستاده

‏نمی‌دانم کی باز خواهم آمد
‏اما بوسه‌هایم جاودانه، بر شانه‌هایت باقی می‌ماند

شب مستی اگر یک توبه بشکستم
سحر تکرار توبه صد به صد کردم
به سیلابم کشاندی زیر و بم دیدم
تحمل در عذاب جزر و مد کردم

‏... و اگر همه فراموشت کنند من تو را به یاد دارم، تو را که نام کوچکت شروع اندوهم بود. زیرا جز این غم مدام، چیزی برایم نمانده‌ است...

کاش به شهر خوب تو
مرا هميشه راه بود
راه به تو رسيدنم
همين پل نگاه بود

جنگ؟؟؟
ما خودمون جمهوری اسلامی داریم!!!