海 ∥ 𝗎𝗆𝗂 🐋✨

-bake no hana ft; 1A

ด้วยรัก
@ryuichi-kmi.bsky.social
@kmi-tamago.bsky.social
@kmi-izuchi.bsky.social
@kmi-arata.bsky.social

“ ไม่เป็นไรครับ ”

ยิ้มหวานและยื่นมือไปลูบหัวโดยพลการ

“ ไมจังก็เก่งเหมือนกัน “

ก็เลยชมกลับไปบ้างเพราะแค่อยาก

มีความสุขจนคิดว่าถ้ามันจะล้นออกมาคงใช้มือกอบโกยไม่หมด

” ถ้างั้นครั้งหน้าผมก็คงต้องรบกวนด้วยเหมือนกัน “

บอกโดยนัยว่าคงจะได้เจอกันอีกเร็ว ๆ นี้อีกครั้งอย่างแน่นอน แต่เธอเป็นอิสระแล้วล่ะ ถึงจะแค่ชั่วครู่ ถึงจะแค่ตอนนี้ก็ตาม

( ◠‿◠ )

“ ตอนนี้ก็กำลังช่วยอยู่นะครับ ”

โน้มไปกระซิบ

“ ตามที่ไมจังบอก ถ้าคุยกันเวลาก็จะผ่านไปเรื่อย ๆ ใช่มั้ยล่ะ ”

ถ้าบอกว่าคำชมที่พูดมาก่อนหน้านั้น มากพอจะต่อชีวิตอุมิให้นั่งยิ้มไปได้อีกสองสามวันก็คงไม่ดูจะเว่อร์เกินไป

เขาไหลตามน้ำอย่างแยบยลโดนที่อีกคนไม่มีทางรู้ว่ามันเป็นแค่คำแก้ตัวที่พึ่งจะคิดได้เมื่อครู่

“ อ้ะ หมดเวลาแล้วล่ะ ”

พูดจบก็ถอยออกมายกมือสองข้างขึ้นแกมฉลอง

ยินดีด้วยน้า 🤗

“ พึ่งผ่านไปแค่ 30 วินาทีเองนะครับ ”

แม้หลายคำชมจะเคยได้ยินจากคนอื่นมาจนหูชาแต่พอเป็นเธอคนนี้พูดแล้วก็สัมผัสได้ถึงความจริงใจไม่หวังสิ่งใด

แน่นอนสิก็ชมเพราะถูกบังคับนี่นา ถ้าจะมีอะไรที่หวังจะได้จากคำชมพวกนี้คงขอให้เวลาหมดไปไว ๆ แล้วออกไปซะ

สินะ?

ถึงแบบนั้นก็ไม่เป็นไร

“ แต่พึ่งรู้เลยนะครับว่ามือสวย ”

คำชมใหม่ได้จากเธอที่เป็นคนสังเกตมัน เขายกเรียวนิ้วและฝ่ามือกว้างขึ้นมามอง

ดูเหมือนจะเป็นอะไรที่ต้องเตรียมตัวยกใหญ่สำหรับเธอเลยสินะ

“ ได้อยู่แล้วครับ ”

ปึ้ง! เหมือนโดนยิงเข้าที่หัวใจไปทีนึงหลังจากคำถามนั้น เป็นการถูกจ่อกระสุนที่น่ายินดี มีความสุขซะจนเหมือนกับว่าข้างในอกถูกบีบรัด ปวดแปลก ๆ แต่ก็ชอบ

“ ชมอีกสิครับไมจัง “

ถึงแม้จะไม่ได้แสดงปฏิกิริยาอะไรออกไปเป็นพิเศษแต่ก็เห็นได้ชัดว่าเปรม

ใบหน้ายิ้มค่อย ๆ ลืมตาสบเข้ากับนัยเนตรสีม่วงแซมน้ำเงินอย่างตั้งใจ

ถอนหายใจซะอยากรู้เลยว่าคิดอะไรอยู่ แต่ก็พอจะเดาได้จากการกระทำ…

“ ผมก็ขอบคุณเหมือนกันครับ ครั้งหน้าถ้ามีภารกิจแบบนี้อีกก็ฝากตัวด้วยนะ ไมจัง ”

ตอบกลับพร้อมรอยยิ้มตามเคย

“ แล้วก็ จะชนะให้ได้เลยครับ ”

เธอที่พูดน้อยกับเสียงยกยอเชยชม จะเป็นแบบไหนกันนะ

ผมไม่ได้เดินหนีไปไหน แม้เมื่อครู่จะเป็นประโยคบอกลาก็ตาม แค่หันหน้าไปอีกทาง ถ้าเธอจะเดินไปขอแค่อยู่ในระยะสายตาก็พอ

อ้ー

โดนปิดปากซะแล้ว อุมิจับข้อมือของเธอแล้วค่อย ๆ เลื่อนหน้าออกมา

“ ครบ 1 นาทีแล้วหรอครับ? ”

เมื่อพูดจบก็เลื่อนหน้ากลับไปไว้ที่เดิมให้มือนั้นปิดปากตนไว้พลันปล่อยข้อมือออก

เพิ่งจะคิดคำชมเพิ่มได้อีก 1, เวลาเขิน ลนลาน หน้าแดง แล้วน่ารัก

นี่มีแต่คำว่าน่ารักเต็มไปหมดเลยนี่? ถึงจะไม่ได้พูดออกไปเลยก็ตามเถอะนะ

พฤติกรรมลอกเลียนแบบ?

“ ถ้างั้นก็ー”

อุมิสูดหายใจเข้าและเริ่มเปิดปากชมคนตรงหน้า คำพูดค่อย ๆ ถูกเอ่ยออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ ด้วยเสียงที่อ่อนนุ่น

เริ่มตั้งแต่ทรงผม สีผม กิ๊บ จากนั้นก็ไล่ลงมาที่ดวงตา ผิว และสีหน้า

พอจบก็ยกเรื่องการแสดงออกมาพูด เช่น เป็นคนเข้มแข็งที่มักจะกลับบ้านคนเดียวแม้จะกลัว หรือ เก่งที่พยายามจะสื่อสารกับเขาคนนี้

…

เวลาล่วงไปจนเกิน 1 นาที ตัวเขาก็ยังไม่หยุดพูด

น่ารักจัง

ดูเหมือนกลัว แต่ที่ผ่านมาก็ตามติดผมตั้งขนาดนั้นแท้ ๆ ครั้งนี้พูดออกมาหลายคำให้ได้ฟังซะระรื่นหูเชียว

“ พูดแล้วนะครับ ”

เธอยอมแต่โดยดี

ถือว่าเป็นโชคของเขา เพราะปีนี้พอพวกเราไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน ผมก็ต้องพยายามอย่างหนักเลยล่ะเพื่อที่จะเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในสายตา

ยื่นเข้าไปจับมือนุ่มที่เล็กกว่ามือของเขา

“ ถ้างั้นก็รบกวนด้วยนะครับ ”

แค่นี้ก็คุ้มแล้ว แต่ผมมันมักมากอยากฟังเธอชม

พอโดนถามเข้าด้วยเสียงแบบนั้น ก็เลยฉวยโอกาสกระซิบกลับไปใกล้ ๆ ใบหูด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

“ ได้สิครับ แต่เอาเข้าจริงผมก็อยากได้ยินไมจังเป็นฝ่ายยกยอตัวเองอยู่นะ “

หลบใบหน้าออกมาและส่งยิ้มหวานให้ตามเคย เพราะถ้าเขาเป็นฝ่ายเชยชมเธอมันคงดูน่าเบื่อ

ก็ทำอยู่แล้วนี่ในหัวตัวเองน่ะ?

เผลอ ๆ เธอจะรับไม่ไหวเอาถ้าเขาต้องเป็นฝ่ายพูดอย่างไม่หยุดปาก

คิดแบบนั้นแต่ก็รอถูกยื่นมือมาเชื้อเชิญ

มีภารกิจแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน เพราะเขาเอาตัวเองไปอยู่ติดจนแทบจะชิด กับมาจิเมะซังคนนี้เกือบจะตลอดเวลา

ทันใดที่เธอหันมาสบตาด้วยสีหน้าซีดเผือกก็รู้ตัวแล้วล่ะว่าเป็นผู้ถูกเลือก

จึงขยับตัวให้เข้าไปใกล้อีกหน่อยโน้มลงเหมือนจะขออ่านกระดาษในมืออีกฝ่ายแต่ปากก็เอ่ยถามออกมา

“ ในกระดาษเขียนอะไรไว้หรอครับ? ”

จะว่าไป… ต้องแสดงตัวด้วยนี่เนอะ?

“ เดี๋ยวผมช่วยเอง ”

เสนอหน้าเรียบร้อย

( อยากไปบอกชอบที่บ้านให้ได้ยินกันแค่สองคนนี่เอง ไมจังขี้อายสุด ๆ >< )

( ไม่คิดว่ามันโรแมนติกบ้างหรอ )

( ต่อให้ปัดก็ไม่หายไปหรอกนะ )

( บอกชอบกันออกอากาศแบบนี้เลยหรอคะ .ทัดหู .เขิน .ตัวบิด )

( ไม่ต้องเกรงใจครับ แต่ยังไงผมก็จำหน้าเธอได้ทุกจุดอยู่แล้วนี่เนอะ ♡ )

( สุดยอด หล่อเหมือนตัวจริงเลยนะเนี่ย 🥰😍💥💥💥 )

( งดงามมากเลยครับ 📸📸📸💥 )

( เมี้ยว ♡ )

( ทักทายค่ะ😍💥

หล่อจังเลยน้า หน้าคม อิเคเมง☺️✨✨✨ )

(มาเทสๆนะคะ ใครเห็นหงอนดุ้กดิ้กโปรดบอกเป็นสัญญาณ 🥺)

( คุณตรงนั้นยืนนิ่ง ๆ ซักครู่ー อ้ะ ดูเหมือนหมึกจะแตกแต่ ผมวาดคุณครับจะได้จำได้แม่น ๆ (แผนการ) ยินดีที่ได้รู้จักนะคร้าบ

แวะมาทำความรู้จักทุกคนค่ะ นักดนตรีที่วาดรูปเป็น(ไม่เป็น)นิดหน่อย💃🏻💃🏻💃🏻✨✨💥💥 )

#kmi_coop

(หาเพื่อนพี่น้องครูบา(?)ให้จินคุงค่ะ..🫳💙💚

**เบื้องต้นหากใครสนใจโค จินคุงมีหมายเหตุ คือ ยังมีอาการของptsdและเป็นโรคซึมเศร้า แต่ตอนนี้อาการเบาลงมาก และใช้ชีวิตร่วมกับทุกคนได้ปกติค่ะ

ในส่วนของกรอบแดงจะมีการสอบถามเยอะหน่อย! แต่ปกติจินคุงเป็นเด็กดีค่ะ () และจะไม่แสดงออกว่าตัวเองมีอาการป่วยค่ะ)

doc ; shorturl.asia/9G4nx

( ไม่ปฏิเสธ ที่จะออกไปมองโลกกว้างด้วยกันสินะ พิมพ์ตกไปเยอะเลย😔 )

( ได้เลยครับ จะดูแลอย่างดี ☺️ )

(มาปัดฝุ่นด้วยคนค่ะ! แต่เสียดายโนนิมิยะจังไม่น่ากล้าพูด เลยฝาดคุณพ่ออุ้มมาฝากทุกคนแทนค่ะ ใครผ่านมาก็มาอุ้มๆกันได้ค่ะ!)

( คุณตรงนั้น ! โพสท่ามาใน3วิ !

นักวาดตัวน้อยกำลังจ้องมองคุณ✨ แวะมาปัดๆฝุ่นค่า 🧹 )

( ฉันเชื่อในตัวเธอกีตาร์จัง /เท้าคางโปรยเสน่ห์ หึหึหึ ☺️✨✨✨ )

(เข้าสิ(ไม่))