ชะนีขี้บ่น

📷Hello นี่หนามเอง
“มาหลับอะไรตรงนี้”
“กรี๊ดดดพี่เดี่ยว”
“สวัสดีครับสวนทางชาแนลแวะมามักทายคนแปลกหน้าครับ”
“ไม่จริงๆฉันจิ้นจอแตก”
“ตัวยุ่งหลับแล้ว ขอตัวไปป้อนนม
สตอเบอรี่ก่อนนะครับ”
“แกรรรร”
“ฝันดีครับทุกคน”

...จบ...

“วันนี้หนามมีลิปทิ้นมาแนะนำครับ เนื้อสัมผัสไม่มันวาวทาแล้วสบายปากมากๆ สีชมพูเป็นธรรมชาติ ผู้ชายทาได้ ทาแล้วรอดครับ อันนี้หนามซื้อเองนะครับ”
“พี่หนามได้คุยกับพี่เดี่ยวบ้างไหมคะ”
“เพิ่งคุยเมื่อกี้ครับ”
“เงาใครคะพี่หนาม”
“วันนี้เพื่อนมาห้องครับ”
“กรี๊ดดดดดเสียงเหมือนพี่เดี่ยวเลย”

“ตัวยุ่ง”
“ไม่ชอบความสัมพันธ์แบบสั้นๆ ไม่ชอบการจากลา ไม่เอาอะไรทั้งนั้น”
“จบกันชีวิตที่แสนคูลของเรา”
“มีเรามันไม่คูลตรงไหน”
“อยู่นิ่งไม่เป็นเลย”
“อื้อ~”
“จะกินอะไรจะได้ซื้อเข้าไปด้วย เอานมสตอเบอรี่ไหม”
“เอาเยอะๆได้ไหม”
“ให้สองกล่อง”

3 เดือนผ่านไป
📷 สวนทางชาแนล
“วันนี้สวนทางชาแนลได้รับคำเชิญจากคนแปลกหน้า ขอให้ไปเป็นแขกรับเชิญที่ช่องเขาหน่อย ผมที่ไม่มีความรู้เรื่องสกินแคร์เลยคงต้องศึกษาดูบ้างแล้วแหละ”
“กรี๊ดดดวันนี้ที่รอคอย”
“คู่จิ้นกลายเป็นคู่จริงๆแน่ๆ”
“โอ๊ยเขิลไปหมดแล้ว พี่เดี่ยวสายลุยกับน้องหนามสายหวาน”

“บ๊ายบาย”
“ไปได้แล้ว”
“งื้อ”
“เราจะไปแล้ว”
“ขับรถดีๆ”

“เดี่ยวส่งผมที่โฮสเทลเพราะผมจะนั่งเครื่องกลับส่วนเดี่ยวก็คงขับมอเตอร์ไซค์กลับเช่นเดิมใจมันโหว่งๆยังไงไม่รู้ ตลอดหนึ่งอาทิตย์ที่อยู่ด้วยกันมีอะไรหลายอย่างที่ไม่ได้ถ่าย มีเรื่องเล่ามากมายที่ไม่ได้เล่าผมจะจำทริปนี้ไปจนวันตายเลย”

📷
“ไม่อยากให้จบเลย”
“แต่เราชอบการจากลานะ”
“ไม่ชอบเลย”
“เราชอบความสัมพันธ์แบบสั้นๆแค่บางช่วงเวลา บางทีถ้าเราเจอหน้ากันทุกวันเราอาจจะเบื่อหน้ากันไปเลยก็ได้”
“นั่นดิ”
“ถ้าเราจากกันตรงนี้แล้วอีกสักวันเรามาเจอกันอีกเราก็จะจำได้ว่าเราเคยทำแบบนี้ๆด้วยกันนะ”

Hello นี่หนามเอง IG UPDATE:
คืนที่ดาวเต็มฟ้า Photo by สวนทางชาแนล
“พี่หนามมมมมมมม”
“เขิลไม่ไหวแล้ว”
“เพิ่งดูคลิปล่าสุดเขิลตัวม้วนเลย”
“งื้อ~มันดีจนอยากให้คบกันจริงๆ”
“เป็นคนขอให้ถ่ายเองแท้ๆ”

🎸
“คืนที่ดาวเต็มฟ้าฉันจินตนาการถึงหน้าเธอ ละเมอไปไกล มองไม่เห็นเป็นดาว
จันทร์ที่ดูสดใสนั้นเป็นดั่งใจเธอหรือเปล่า
หากมันเป็นจริง จะเก็บเอาจันทร์ มาใส่ใจ...”
.
.
“
“อะไรคือสิ่งที่ยากที่สุดสำหรับทริปนี้”
“ต้องตอบแล้วเหรอ”
“วันสุดท้ายแล้วหนิ”
“หนามคือสิ่งที่ยากที่สุดในทริปนี้”

“บรรยากาศตอนเย็นที่โป่งแง้น หมูกะทะกับเพื่อนร่วมทริปที่เพิ่งเจอกัน เสียงเพลงและเสียงกีต้าร์จากเดี่ยว มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก เราแทบไม่อยากให้ทริปนี้จบลงเลย”
.
“ลองสักเพลงป่ะ”
“ร้องไม่เป็น”
“งั้นฟังเพลงที่เราจะร้องนะ”

“ตอนเย็นพี่เจ้าของโฮมสเตย์ชวนเราไปล่องแพหาปลา และดูเหมือนจะมีแต่หนามที่สนุกกว่าใครเพื่อน เขาดูเข้ากันได้ดีกับเด็กๆอันที่จริงหนามก็เพิ้งยี่สิบสี่เอง ส่วนผมยี่สิบเก้าแล้ว แต่เราตกลงว่าจะพูดแบบกันเองตั้งแต่วันแรก และดูเหมือนตอนนี้หนามจะยังไม่อยากกลับที่พักซะด้วยสิ”

“บรรยากาศดีมากครับที่นี่เป็นหมู่บ้านชาวเขาเผ่าล่าหู่ เราพักที่โฮมสเตย์ของชาวบ้าน และมีเพื่อนร่วมทริปอีกสองคน”
.
“ทุกคนเสี้ยนตำมือหนามดูสิใหญ่มากเลย”
“ยังจะโชว์กล้องอีกนะ ไหนเอามาดู”
“เดี่ยวดูดิ”
“เดี๋ยวเอาออกให้”
“อ้ากเลือดใหลเลย”
“ใหญ่มากจริงๆนะครับ แต่คนเจ็บวิ่งไปไหนแล้วไม่รู้”

“เราจอดรถไว้ที่บ้านสบก๋าย นั่งรถของชาวบ้านมาที่จุดต่อแพไปที่โป่งแง้น สายน้ำไหลเอื่อยๆและตอนนี้มีเด็กงอแงอยากเล่นน้ำอยู่หนึ่งคน”
.
“เดี่ยวเล่นน้ำกัน”
“ไม่มีชุดมาเปลี่ยน”
“ไม่มีเหมือนกัน”
“หนามลงก่อนดิ”
.
“เย็นๆ!”
“นั่งหนาวๆไปเลย”

“พี่เจ้าหน้าที่บอกว่าจุดนี้เป็นจุดที่โจ๊กอร่อยที่สุด”
“ก็แค่โจ๊กคัพธรรมดา”
“ไม่ธรรมดาสิ วิวสวยจะตายและที่สำคัญได้กินมื้อเช้ากับเจ้าของเพจสวนทางชาแนลด้วยนะ”
“งั้นมื้อเช้าเราก็คงพิเศษมากๆเพราะได้กินโจ๊กกับHello...นี่หนามเอง”
“วันนี้เราจะไปไหนกัน”
“ไปให้เหนือ

“เมื่อคืนเป็นครั้งแรกที่ผมนอนเปลแต่พอตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอเดี่ยวแล้ว ผมเห็นเดี่ยวอยู่ไกลๆเขาเดินมาหาผมและยื่นโจ๊กคัพให้”
.
“แค่ได้ตื่นมาเห็นพระอาทิตย์ขึ้นทุกวันก็นับเป็นกำไรชีวิตแล้ว”
“ทำไมอ่ะ”
“เพราะนั่นแสดงว่าเรายังมีชีวิตอยู่ไง”
“เป็นคนเจ้าบทเจ้ากลอนตั้งแต่เมื่อไหร่”

“เดี่ยวรู้ไหมพระอาทิตย์ตกที่ไหนสวยที่สุด”
“มันก็สวยทุกที่ไม่ใช่เหรอ”
“ไม่ใช่สิ”
“แล้วที่ไหนสวยที่สุด”
“ที่ๆมีเดี่ยวไง”
“ถ่ายอยู่ป่ะเนี่ย”
“ไม่ได้ถ่ายแต่พูดจริงๆ”
“แล้วหนามรู้ป่ะว่าดาวที่ไหนสวยที่สุด”
“ที่ไหนอ่ะ”
“ที่นี่ ตอนนี้ไง”

“ล่องเรือตาหมื่น ฉันมาหาแกแล้วนะ ผมนั่งมองวิวรอบๆในขณะที่พี่ๆจัดเตรียมอาหารและที่พักให้”
.
“สวยเนอะ”
“คืนนี้ไม่มีน้ำให้อาบนะ”
“มีที่ให้ฉี่ก็พอแล้ว”
“เดี๋ยวจะนอนใกล้ๆเผื่อปวดฉี่จะได้พาไป”

“ไหวป่ะ”
“คนบ้าที่ไหนเขาขึ้นเขาวันละสองลูก”
“สองลูกเอง”
.
“ก็นั่นน่ะสิ แต่พอได้ดื่มน้ำเย็นกับผ้าเย็นที่เดี่ยวยื่นให้แล้วโคตรสดชื่นเลย นี่สินะเสน่ห์ของการเดินทาง ดูจะมีแค่ผมคนเดียวนะที่เดินไปบ่นไปเพราะพี่ๆเจ้าหน้าที่ไม่เห็นมีใครบ่นสักคน แต่บ่นได้ไม่เท่าไหร่ก็ถึงสักที”

“เราออกเดินทางขึ้นเรือตาหมื่นก่อนที่จะสายไปมากกว่านี้ เดี่ยวอาสาสะพายกระเป๋าให้ผม แต่เจ้ารองเท้าแตะสีชมพูที่ติดอยู่กับกระเป๋าดูไม่เข้ากับเขาเลย”
.
“รองเท้าน่ารักอ่ะ”
“อย่าแซวดิ คีพลุคอยู่”
“น่ารักดีออก”
“รองเท้าหนามนั่นแหละ”
“ขอบคุณนะครับที่สะพายให้”

“เรามาถึงจุดนัดกันกับพี่ๆที่จะพาเราขึ้นล่องเรือตาหมื่น ผมแยกย้ายกับหนามไปอาบน้ำ เพราะด้านบนไม่มีที่ให้อาบ ปกติถ้ามาคนเดียวเรื่องพวกนี้แทบไม่อยู่ในหัวด้วยซ้ำ แต่นี่มากับบิวตี้บล็อกเกอร์ทั้งทีต้องทำตัวให้สะอาดหน่อย”
.
“เชื่อป่ะปกติถ้ามาคนเดียวจะไม่อาบน้ำนะ”

“เราเก็บของและลาท่านเจ้าอาวาส เดี่ยวพาผมแวะทานข้าวร้านข้างทาง ก่อนที่เราทั้งคู่จะไปที่ล่องเรือตาหมื่น”
.
“อะไรคือสิ่งที่ยากที่สุดสำหรับทริปนี้”
“ขอตอบวันสุดท้ายได้ป่ะ”
“แล้วอะไรคือสิ่งที่ชอบที่สุดในทริปนี้”
“ถ่ายอยู่ป่ะ”
“ไม่ได้ถ่าย”
“ชอบที่สุดคงเป็นเพื่อนร่วมทาง”

“ถึงแล้วเย้!!!”
.
“เสียงหนามตะโกนอย่างดีใจพร้อมยิ้มตาหยีส่งให้ผม เขาค้นอะไรบางอย่างในกระเป๋าก่อนที่จะยื่นนมสตอเบอรี่ให้ผม”
.
“เดี่ยวรู้ป่ะนมสตอเบอรี่กินที่ไหนถึงจะอร่อย”
“ที่ไหนอ่ะ”
“ที่แบบนี้ไง”
.
“ผมกับนมสตอเบอรี่ดูจะขัดกันยังไงไม่รู้ แต่พอลองชิมดูก็อร่อยเหมือนที่หนามว่าจริงๆ”

“บอกไปใครจะเชื่อว่าคนทำเพจรีวิวความสวยความงามอย่างผมจะมาปีนเขาเสี่ยงชีวิตแบบนี้ จากวันแรกที่กลัวผิวเสียตอนนี้ขอแค่ถึงจุดหมายปลายทางก็พอ ผมทาแค่ครีมบำรุงนิดหน่อยตามด้วยกันแดดในตอนเช้า ส่วนเดี่ยวเขาใช้แค่โฟมล้างหน้าหลอดเดียว จะมีก็แต่มาร์คที่ผมหยิบยื่นให้เท่านั้น”

“ไหวไหม”
“ไหวดิ”
“เดี๋ยวรอ”
.
“เวลาหกโมงเช้าผมและหนามมุ่งหน้าสู่ยอดเขาหน่อ อาจคงเพราะเช้าเกินไปทำให้หนามยังตื่นไม่เต็มตา แต่ก็ฝืนเดินตามผมมาติดๆผมคอยถามตลอดทางว่าไหวรึเปล่า และอีกคนก็ขานรับว่าไหวตลอดทาง”

“ถามจริงไม่เคยมาร์คหน้าเลยเหรอ”
“ถ้าบอกว่าครั้งแรกจะเชื่อป่ะ”
“แล้วถ้าบอกว่าไม่เคยนอนวัดจะเชื่อป่ะ”
“ขอโทษ เดี๋ยววันนี้เราเฝ้าหน้าเต้นท์ให้”
“ไม่เคยมาเที่ยวแบบนี้ด้วย”
“ก็บอกแล้วว่าไปให้บ้าที่สุด”
“หน้าไหม้หมดแล้ว”
“กลับไปจะได้รีวิวของเยอะๆไง”
“คอมเม้นต์แตกมาก”
“ตลกดี”

📷 Hello นี่หนามเอง
“สวัสดีครับตอนนี้หนามอยู่ที่วัด อย่างที่รู้กันว่าหนามมาโร้ดทริปกับคุณเดี่ยวสวนทางชาแนล วันนี้หนามมีแผ่นมาร์คที่อยู่ใน Favorite ปี 2020 มาแนะนำด้วยนะครับ แต่วันนี้หนามไม่ใช่คนรีวิวนะ”
“ทำแบบนี้ป่ะหนาม”
“ไม่ๆต้องให้มันแนบลงไปเลย”
“แกพี่หนามมาร์คหน้าให้พี่เดี่ยว”

📷
Hello นี่หนามเอง IG Update :
กับข้าวมือแรกกับคนแปลกหน้า ถ้าท้องเสียต้องรับผิดชอบนะ
“เดี๋ยวยืนเฝ้าหน้าห้องน้ำให้”
“พี่เดี่ยวพี่หนามเคมีเข้ากันมาก”
“แพคกระเป๋าไปด้วยคนนะคะ”
“เชียงใหม่บ้านเราเอง”
“คู่นี้น่ารักมากเลยค่ะ”
.
.
“เดี่ยวมาร์คหน้าป่ะ”
“จะดีเหรอ”
“ลองดู”

📷
“คืนแรกของการโร้ดทริป เดี่ยวพาผมมานอนที่วัดครับ”
.
“นอนได้ป่ะ”
“ถ้าตอบว่าไม่ได้จะพาไปนอนโรงแรมรึไง ก็ต้องได้สิ”
.
“ปกติผมเดินทางคนเดียวนอนไหนก็ได้ แต่คราวนี้ลืมไปว่ามีผู้ติดตามมาด้วย สงสัยคืนหน้าคงต้องเริ่มวางแผนใหม่แล้ว”
.
“ขอโทษนะ...Hello นี่หนามเอง”

📷
“เดี่ยวพาผมมาที่เขาหน่อ แต่ด้วยเวลาใกล้ค่ำ ทำให้เราเลยไม่ได้ขึ้นไปบนยอดเขา ผมก็ไม่คิดว่าจะได้มาให้อาหารลิงและนั่งดูฝูงค้างคาวบินออกจากถ้ำกับคนแปลกหน้าแบบนี้”
“สวยป่ะ”
“สวยดิ เชื่อไหมว่าเราไม่เคยมาเลย”
“เราก็ไม่เคยมาเหมือนกัน”
“แล้วคืนนี้จะนอนไหน”

“ไม่เคยนั่งมอไซต์จริงๆเหรอ”
“ก็เคยแต่ไม่เคยนั่งนานขนาดนี้”
“เดี๋ยวจะสอนวิธีนั่งให้ใหม่”
.
“ผมจัดการสอนวิธีนั่งมอไซต์ให้หนามใหม่ และนั่นทำให้เขาหัวเราะชอบใจหลังจากที่นั่งผิดท่ามาตั้งนาน”
.
“เดี่ยวตอนเย็นมาร์คหน้ากัน”

“ไม่เคยซ้อนมอไซต์จริงๆเหรอ”
“ไม่เคย”
.
“ผมขอพูดแบบกันเองกับหนามเพื่อละลายพฤติกรรมและเขาก็เห็นด้วย เราทั้งคู่นั่งเกร็งตลอดทาง จนผมเริ่มรู้สึกว่าเสียงพูดได้หายไปและแทนที่ด้วยหมวกกันน๊อคที่ซุกอยู่ด้านหลัง หนามคงกำลังหลับ ผมแวะปั๊มทันทีเพื่อหาน้ำหวานให้เขาทานแก้ง่วง”