◦❧◦°˚°◦.༊*·˚HIYORI

“ ถ้ายางามิคุงจะรอล่ะก็ “

ถ้าคุณยังจะชอบกัน
เลือกเธอและเธออีกครั้ง ทั้งที่จะไม่ทำก็ยังได้

“ พอเราเรียนจบ เข้ามหาวิทยาลัย— “

เด็กสาวคลี่ยิ้ม
แก้มกระทบแสงไฟแดงก่ำ, แต่ไม่ใช่ความเขินอาย

” ช่วยขอฉันคบด้วยนะ “

แล้วคำตอบที่ให้กลับไป จะไม่ให้คุณเสียใจที่เลือกรอ

—ว่าถ้าไม่มีสักนิดที่ชอบคุณบ้าง
ก็จะไม่ขอให้สัญญาอย่างนี้

อาจจะ
ก็อาจจะเป็นแบบนั้น

ไม่รู้หรอกว่าคนอื่นจะต้องแบบไหน หลงรักกันเท่าไหร่ถึงจะปลงใจคบหากัน

แต่สำหรับฮิโยรินั้น—มันรอได้

จะไม่บอกหรอกนะว่าจะรู้สึกได้เหมือนกับที่คุณรู้สึกไหม
หากจะเอาตาชั่งมาถ่วงดุลน้ำหนักในใจ อาจจะเอนไปก็ได้กับสิ่งที่คุณให้มา

แต่ขอให้เชื่อมั่น—

“ สัญญานะ? “

เธอยิ้ม ยื่นนิ้วก้อยออกไป—อีกครั้ง
ที่ครั้งแล้วนะที่คุณถูกผู้หญิงคนนี้ขอให้สัญญานู่นนี่นั่น

จริงจังบ้าง ไม่บ้างปน ๆ กัน

ชอบอยู่ด้วย
ชอบที่คุณชอบกัน
ได้คบก็คงดี

มีแต่ประโยคขี้โกงของคนโลภมาก

แต่ถ้าเลือกได้
ก็ไม่อยากเสียคุณด้วยเหมือนกัน

“ แต่ว่าตอนนี้คงไม่ใช่แฟนที่ดีน่ะ ”

“ ดังนั้น— ”
“ รอกันได้ไหมคะ? ”

จะเป็นความจริงใจ
หรือเป็นความใจร้ายอย่างถึงที่สุดเลยก็ตาม

ถึงปฏิเสธก็คงช่วยไม่ได้

ความจริงอาจดีกว่ากับคุณมากกว่าด้วยซ้ำถ้าจะไปชอบคนอื่น

แต่บอกว่าชอบกันนี่นา
งั้นจะปฏิเสธกันหรอคะ

ยางามิคุง?

แต่จนถึงที่สุดก็ยังหวงเยาว์วัยตัวเองยิ่งกว่าอะไร

“ ตอนนี้มีเรื่องที่อยากทำเยอะมากเลยนะ ”
“ ชีวิตวัยรุ่น—ฉันอยากใช้ให้เต็มที่ค่ะ ”

น้ำเสียงใสเจื้อยแจ้วให้คุณฟัง แม้จะยังไม่ได้ระบุชัดว่าคืออะไร

“ เพราะจะไม่กลับมาอีกแล้วนี่นา ”

มือก็มีแค่สองมือเล็ก ๆ ที่สัมผัสคุณอยู่นี้เท่านั้น
คว้าได้แค่อย่างสองอย่างก็ถืออย่างอื่นแทบไม่ไหว

“ ฉันน่ะชอบอยู่กับยางามิคุงนะ ”
“ คิดว่าถ้าได้คบกับเธอก็คงดี ”

คำตอบเรียกรอยยิ้มเบาบาง

รู้น่า
รู้ค่ะ

เพราะแบบนั้นนั่นล่ะ
ฉันเลยคงเป็นผู้หญิงไม่ดีไปแล้วมั้ง

แต่ช่วยไม่ได้ไงที่คุณมาชอบกันแบบไม่ได้ร้องขอไป แล้วก็เอาแต่อยู่ตรงนั้น

ทั้งที่จะรอบกองไฟนี้ ในโรงเรียน ในเมือง หรือบนโลกก็มีผู้คนอีกมากมาย คนที่อาจดีกว่าเธอตั้งไม่รู้เท่าไหร่

แต่ก็นะ—

“ ฉันน่ะ ”
“ คิดว่าตัวเองยังไม่ได้อยากมีแฟนค่ะ ”

เอาแต่พูดถึงคุณแฟนในอุดมคติ ในจินตนาการ โน่นนี่นั่นให้ใครฟัง+

แต่ตรงนี้ไม่ใช่เจ้าหญิงรัตติกาล หรือคนในฝันของใคร

ก็แค่เด็กสาวธรรมดา ๆ คนหนึ่งที่ไม่ได้พิเศษกว่าคนอื่นเท่าไหร่—แค่นั้น

“ ที่บอกชอบฉัน ”

ปลายนิ้วกระชับบ่ากว้าง

“ วันนี้ยังคิดแบบนั้นมั้ยคะ? ”

นัยน์ตามองสบไป
คุณไม่ได้ละสายตาไปไหน เธอก็ไม่เหมือนกัน

“ ฮิ ”

เสียงน่ารักลอดผ่านกลีบปาก
แกล้งเอ่ยไป “ ถูกเรื่องมั้ยน้า? ”

ก็คุยกันไว้มากมาย เรื่องนั้นเรื่องนี้เยอะแยะจะตายไป

ตอบกลับเสียมั่นใจ เลยนึกอยากแหย่จนได้
ถึงแค่ดูจากแววตาก็เข้าใจ—ว่าหมายถึงเรื่องเดียวกัน

แต่เพื่อความแน่ใจก็ถามให้ชัดออกไป

ก้าวเข้าไปใกล้ วางมือบนบ่าเหมือนในงานบุงคะไซก่อนหน้า

ฮิโยริหลุดขำ

“ จะรอนะคะ ”

ครั้งหน้า, ที่คุณว่าไว้ตอนนี้

แน่นอนว่าประโยคที่ขาดหายไป และนัยน์ตาอ่อนจางคู่นั้นถูกสังเกตได้

เสียงใส ๆ เลยเอ่ยถามออกไป ตอนที่บทเพลงทำให้เท้าเคลื่อนที่ไปจากจุดเดิมอีกครั้ง

เป็นจังหวะที่ต้องเปลี่ยนคู่แล้วด้วยซ้ำไป
แต่ฮิโยริก็โมเมเต้นรำกับคุณต่อไปอยู่ดี

“ นี่ ”
“ ยางามิคุง ”

เพราะมีเรื่องที่ตั้งใจไว้ ว่าจะคุยกันวันนี้

“ ที่เคยพูดไว้ ยังคิดเหมือนเดิมไหมคะ? ”

รู้ตัวน่าว่าคุณไม่ถนัดนัก
เลยลดฝีเท้าให้ช้าลงบ้าง แม้จะเหลื่อมจังหวะดนตรีไปหน่อยก็คงไม่มีใครว่ากัน

—การเต้นรำ คนที่จับมือกันสำคัญกว่าอยู่แล้ว!

“ หรอคะ ” เธอหัวเราะคิกคัก พยักหน้ารับหงึก

ไม่รู้หรอกว่าทำไม
แต่คุณได้พักก็ดี

“ ต้องกลับไปเรียนแล้วเนอะ ”
“ แอบเสียดายเลย ”

ฮิโยริก้าวถอยหลัง, เส้นผมที่รวบเป็นหางม้าปลิวแผ่วเบา ยกมือคุณที่จับกันขึ้น หมุนตัวกลับมาหา

สบตา
แล้วก็ยิ้มอีก

คนทางนี้ก็ใช่จะเก่งไปกว่าคุณนัก

เต้นงู ๆ ปลา ๆ ตามประสาคนที่เต้นมากสุดก็กับเพื่อนสาวตั้งแต่วัยเยาว์ในงานเทศกาล ที่จับมือเต้นรำงานวัฒนธรรมคราก่อนก็คงพอเดาได้

ถึงแบบนั้นก็เป็นความทรงจำที่ดีนี่
ใช่ไหม?

“ สนุกเนอะ! ”

นัยน์ตาสีน้ำเงินกระทบแสงไฟประกาย เปลี่ยนจักรวาลในนั้นให้คล้ายอาทิตย์อัสดง

“ ยางามิคุงลงแข่งกีฬาตั้งหลายอย่าง เป็นไงบ้าง? เหนื่อยไหม? ”

( เพิ่งจะ มาเห็น ปวดหัวเลย ไมเกรนขึ้น คุนทำไรลงไปคะ😭😭😭🥺🌷 )

#AZK_Undoukai #AZK_Daisy

3-B Undoukaiー!

(เนื่องในโอกาสกีฬาสีเลยอยากเห็นเพื่อนๆห้องสามบีมายืนเรียงกันค่ะ☺️)

**ภาพยาวมากกดเพื่อดูภาพเต็ม**

[ งานเต้นรำรอบกองไฟ | #AZK_Undoukai #Azk_Clover #Azk_Daisy ]

วันที่วุ่นวาย, จบลงด้วยเสียงกองไฟแตกปะทุแผ่วเบา คลอเคล้าเสียงหัวเราะไปกับตัวโน้ตดนตรี

คนที่มองหา—ท่ามกลางผู้คนก็ไม่ได้โดดเด่นสะดุดตา

แต่ก็ถือว่าง่ายกว่าที่คิด

“ ยางามิคุง! ”

เสียงหัวเราะเจือ ปลายนิ้วคว้าชายแขนเสื้อเบา ๆ
เอ่ยถามออกไป

” เต้นด้วยกันมั้ยคะ? “

@azk-shouhei.bsky.social

สีขาว (เซกิ ฮิโยริ)

ตั้งใจดึงสุดแรง ฮึบ—!!

#AZK_Bunkasai #AZK_คุณลูกค้ามานี้ดิ๊

— おかえりなさいませ ♡ —

ยินดีต้อนรับกลับ– หรือจะบอกว่าไม่ต้องโผล่หน้ามาอีกดี ?

คาเฟ่พิศวงที่มีทั้งน้องเมดแสนน่ารักและมาเฟียสุดโฉด ประสบการณ์ที่คุณจะไม่เคยพบจากที่ไหนมาก่อน กำลังรอทุกคนอยู่ที่ชั้นเรียนปี 3 ห้อง C นะ… เฮ้ย คุณลูกค้ามานี้ดิ๊ !!!

—————

มีเสียง ‘เย้’ กับเสียงหัวเราะใส ๆ
แล้วอุณหภูมิอุ่น ๆ ก็ขยับออกไปในที่สุด

” งั้นกิน~! “

บอกว่าได้ งั้นก็ไม่เกรงใจแล้วนะ

เพราะแบบนั้นเลยจับมือคนชวน ดึงเบา ๆ ให้นั่งลง, ดูกระตือรือร้นว่าจะมาเสิร์ฟเมื่อไหร่จนเท้าเล็ก ๆ ถูกแกว่งไปแกว่งมาใต้โต๊ะ

ว่าแต่—

” ว่าไป ยางามิคุงเรียกกันซะอลังการเลยเนอะ! “

โดดเด่นไม่เกรงใจใคร
ตอนนี้ก็ยังมีสายตาเหลือบมาอยู่เลย

เด็กสาวจับชายเสื้อที่คุณสวมไว้ มองโอโคโนมิยากิถาดใหญ่, และดูกระตือรือร้นซะยิ่งกว่าครั้งไหนเสียอีก

“ นี่— ”

เสียงเจื้อยแจ้วขานเหมือนจะเอ่ยอะไร ก่อนชะงักไป
แล้วเขย่งปลายเท้า มือทาบข้างใบหูอีกฝ่าย, กระซิบอย่างใคร่สงสัย

“ กินได้หมดเลยหรอ? ”

น้ำเสียงและใบหน้าเจือรอยยิ้มกว้างอย่างปิดไม่ไหว แต่ความไม่อยากมีภาพลักษณ์สาวกินจุก็ฝังในใจ

—ทั้งที่ก็ไม่น่าทันแล้ว

( ช่วงวันเกิดเมนทัลบึ้ม ยังม่ายด้ายบึ้มเทอเลย )

( ทาไดม้า )

( หอมแจ้ม เดะขอว่างจะไปโยนระเบริดใส่ก่อน )

( คิดถึงเหมือนกานนนน บวกไว้แล้วหายต๋อม ขอโทษน้ะTT——TT )

( /ผมทัดหู พูดจาดีนี่นา /ยัดทิป )

ฝีเท้าชะงักลง

เด็กสาวในยูกาตะสีสันสดใสลายคินเงียวเงยขึ้นไปตามเสียงเรียกนั้น

สบตากัน, ทั้งที่คุณอยู่ตั้งไกล

แล้วก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

มือเล็กรั้งชายขึ้น ไม่เรียบร้อยนัก แต่ก็เพื่อให้วิ่งเหยาะ ๆ เข้าไปหาได้โดยไม่สะดุดล้ม

นัยน์ตาเป็นประกายกระทบแสงไฟตอนเงยหน้ามองคุณ—ที่ปกติก็สูงมากพอ, และตอนนี้ก็สูงท่วมหัวกัน

“ กินสิ กิน!! ”

ไม่ได้ถามด้วยซ้ำว่าทำไมต้องเรียกกันเสียอลังการ

( กลับมาแล้ว สังคมยังจำผมได้ไหม )

#AZK_Event | #AZK_IcecreamTruck

🍦 ザ◦ミステリアス◦アイスクリームトラック 🍦
( The Mysterious Ice Cream Truck )
รถไอติมสัญจรปริศนา

สัปดาห์นี้ได้มีรถขายไอติมมาจอดทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีเลย แถมคนขายยังหลบอยู่ในเงามืดของรถอีกต่างหาก มันจะกินได้จริงไหมนะ ราคาก็ถูกแสนถูกเหลือเกิน หรือว่า … เขาจะมาสืบคดีกันนะ !!!?

รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...

ฮิโยริคลี่ยิ้มจนตายิบหยี ความสุขส่งต่อกันได้แน่นอนแล้วล่ะมั้ง—เพราะพอเห็นคุณมีความสุข ฮิโยริเองก็อารมณ์ดีขึ้นมาทันที

“ เอ~ ” เธอยกนิ้วแตะคาง แกล้งเอียงคอนิด ๆ ครุ่นคิด “ มาตามหาเด็กผู้หญิงสวย ๆ ของบ้านโฮริคาวะล่ะ! “

” ผ่านมาแถวนี้บ้างมั้ยน้า~ “

[ 10 July | Akari’s Birthday🎂 | หลังเลิกเรียน ]

พอเสียงกริ่งเลิกเรียนดัง หัวหน้าห้อง 3-B วันนี้ก็ไม่รอช้า—เธอคว้ากระเป๋า เอ่ยบอกลาคนในห้องเสียงใส ก่อนจะวิ่งปรู๊ดออกไปทันที

เงาร่างเล็ก ๆ นั้นไปโผล่ตรงประตูห้องข้างกัน เด็กสาวจับขอบประตู ชะโงกหน้าเข้าไปกวาดตามองหาเป้าหมาย

@azk-akari.bsky.social

( สุขสันต์วันเกิดคั้บบบบ อธิษฐานๆๆ )

( ฮิๆๆ มาหอม )