Random Spinvis

Hou je goed vast, slap is het koord, hoog is het woord.

Sprookje zoals jij.

Vader, vergeef het hun.

Maar ik zweer je, er komt een keer geheid een dag dat-ie het nog een keer mag doen.

Het is zo koud en ik ben nog nooit zo moe geweest.

Shirt plakt, heel Holland bakt.

En dat het sneeuwde.

Alles is een raadsel en ik weet nog niet in wat voor vorm en in welke taal.

De thee is op. Zijn haar is kort. De maand is om.

Ik doe mijn eigen stunts.

Ik ben nog steeds verdoofd.

Dokter, dokter, dokter, dokter, ik zie vlekken op de zon.

En dat ik zo iemand was die van alles wou en niets begreep van de film waarin hij speelde en de lafbek die hij was. Ik hou van jou.

Ze zit achter je ogen en onder je huid.

Ik zweer dat ik een pony zag misschien ben ik wel dood.

Er zit een razend konijn in haar darmen en een steen met haar naam in mijn mond.

Voor ik vergeet dat hier een kerk heeft gestaan.

Van wat wat nog moet, en zal, en komt.

Je boek ligt in de tuin.

Hij fluit een liedje van de Bee Gees uit hun eerste periode.

Zo barsten mijn ribben naar buiten.

Misschien dat hij nog belt maar dat zal waarschijnlijk niet.

Droom een boot in de zon, geef hem zeilen en wind.

Het hoeft niet in de krant maar Ronnie knipt z'n haar. Het mocht een keer. Dat vond ze ook. Het zat ook raar.

Reis ver. Drink wijn. Denk na. Lach hard. Duik diep. Kom terug.

En ik doe precies wat de dokter zegt.

Ze deed een poging tot bidden. Heel oprecht, zonder meer. Zo echt zo op haar knieën. Dat zag er reuzegoed uit. Goed geprobeerd.

Aan de oevers van de tijd hing ik maar wat rond.

We rijden tot het einde waar de flamingo wacht.

Wat ben ik schuldig? Wat krijg je van mij?