🦌 仁蒼 || Masahiro🍡 (busy)

( ไม่แน่ใจว่ามูจบรึยัง คิดว่าน่าจะไม่ได้แอคทีฟเซย์จิคุงแล้วครับ 😭🖐🏻 ด้วยปัญหาหลาย ๆ อย่างของทางนี้เอง ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่มาเล่นด้วยกันนะครับ

ใครสนใจแลกคอนแทคสามารถเฟบได้เลยนะครับ )

ถอยหลังไปสองก้าว กอดอกมองเพื่อนรัก รู้อยู่แล้วว่าเพื่อนเก่ง แต่ก็ไม่คิดว่าจะได้ตัวฟูขนาดใหญ่มาด้วย

“ฝากไว้เถอะ ขอโทษนะครับ~” ว่าแล้วก็ริบเจ้าฟูมายื่นคืนคุณเจ้าของร้าน บอกว่าฝากไว้ก่อนเดี๋ยวมาเอาคืน แล้วก็เอากระดาษแปะชื่อไว้ว่า ‘มาซาฮิโระ’ อ้าว เคลมเสียแล้ว

จากนั้นก็หันมายิ้มหวานให้คุณ สะกิด ๆ มือ “ฉันเลือกมาสองที่แล้ว ตานายบ้าง ไปไหนกันต่อดี”

“อื้ม เขียนให้หน่อย อยากได้สักร้อยฉบับ” หัวเราะคิกคัก ลอบมองหางสะบัดแทบจะฟาดพื้น

“ไม่เห็นต้องอิจฉาตาร้อนขนาดนั้นเลย เอาของฉันไปก็ได้”
ยังไงเขาก็ไม่ได้สนใจมากอยู่แล้ว ถึงจะสงสัยว่าใครจะเขียนเนื้อหาแบบไหนมาให้ก็เถอะ

แต่เห็นคนอยากได้ขนาดนั้นก็ไม่ทักท้วงขอคืนอะไร โดยที่ไม่รู้เลยว่านั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้เห็นจดหมายรักที่ตนเองอุตส่าห์ได้มา (....)

+

[story]

พอใกล้ขึ้นวัย 30​ พี่ชายคนโตของบ้านโอริฮาระ​ทำตัวคล้ายคนอายุมากกว่านั้นมาก​

ไม่ได้มีอะไรหวือหวา​ แถมยังทำงานเป็นครูที่นี่มาตั้งแต่เริ่มต้นทำงาน​

-เขาอยู่คามาคุระมา 6 ปีแล้ว​-

หลังทำข้าวเช้าให้น้องๆเสร็จก็ขี่จักรยาน​แวะไปที่ร้านของคนรักเพื่อไปเอาข้าวกล่องสำหรับมื้อกลางวัน​ก่อนไปโรงเรียน

วันๆของอายาโตะก็แบบนี้แหละ

(แวะมาบอกว่ามาคุงยังแอคทีฟนะคะ บวกได้เสมอค่า ไว้เค้าจะไปบวกด้วยเหมือนกาน อุแหะ >< ✨)

#SSR_ทัศนศึกษา

“ อากาศสดใสจังน้า ”

“ จะไปเดินที่ไหนดี น่าสนใจไปหมดเลย~ ”

( ไหนๆมูก็จะจบ ขอย้อนหลังยาวๆเลยค่ะ 🥺✨)

📢ประกาศจากทางคอมมู📢 #SSR_Event
เลื่อนการยุบอีเว้นท์บุงคะไซ - ระยะเวลาคอมมูเซ็ตสึเร็น

( ระหว่างนี้สามารถเล่นอีเว้นท์ย้อนหลังได้ตลอดเวลา)

สรุปแล้วก็ยิงโดนไปทั้งหมด 1 กระป๋องล่ะ!!?!

หัวเราะเบา ๆ แบบไม่นึกเสียดายเงิน ก่อนจะรับของรางวัลมา อยู่ในซอง มีสติกเกอร์รูปหัวใจด้วย

"อืมมมม.... จดหมายรักแหะ"
"โอกะจัง มีคนสารภาพรักฉันด้วยแหละ" หันไปพูดติดตลก แล้วก็ดูว่าท่าทีเขาเป็นยังไงบ้างนะ?

แม้ว่าเขาจะเป็นกวางซิกา แต่ก็เป็นถึงเกมเซนเตอร์ Great of All Time (GOAT)
ยังไงก็ไม่มีทางพลาดหรอก!

พอจ่ายเงิน ถือปืนด้วยท่าขี้โม้ ๆ
แล้วก็ ปั้ง!!

พูดตามตรงว่ายิงแม่นมาก โดนทุกนัดเลย
แต่เป้าอยู่ไหนก็ไม่รู้นะ

กระเด็นไปทางโน้นที ทางนี้ที ถึงจะยิงมั่ว แต่ก็ยังทำท่าสุดเท่ขี้โม้อยู่

(+)

เหลือบมองเล็กน้อย ทีแรกก็ไม่คิดอะไร แต่ยิ่งเห็นความต้องการแสดงออกทางสีหน้าชัดขนาดนั้นก็ชักรู้สึกตื่นเต้นตามโดยไม่รู้ตัว

"นั่น นั่นไงเล่า~!" หัวเราะคิกคักชอบใจ นึกว่าจะยังไงก็ได้ซะอีก ที่แท้ก็มีกิเลสกับเขาบ้างนี่เอง-
"ปะ เราไปตามล่าของที่ฮานะจังอยากได้กัน" ว่าแล้วก็จัดการจูงกึ่งลากไปที่บูธยิงกระป๋อง

(+)

สำรวจจำนวนผู้เล่นที่ต้องการเข้าร่วมบุงคะไซ_SSR สามารถกรอกได้ตั้งแต่ 7 กันยายน - 9 กันยายน (23.59)

สวัสดีค่า เนื่องจากจำนวนผู้เล่นที่แอคทีฟคอมมูอยู่ในขณะนี้มีจำนวนน้อยลง ทางทีมงานเลยอยากสำรวจจำนวนผู้เล่นที่ต้องการเข้าร่วมบุงคะไซค่ะ

ผู้เล่นที่ต้องการเข้าร่วมสามารถทำการกรอกฟอร์มตั้งแต่วันที่ 7-9 กันยายน

โดยหากห้องไหนที่มีจำนวนเหลือน้อยจริงๆ ทางทีมงานจะทำการรวมห้องเฉพาะกิจสำหรับกิจกรรมนี้นะคะ

ลิงค์แบบสอบถาม
forms.gle/J1xPZ33twazX...

#SSR_event #SSR_ทัศนศึกษา

ออกสัมผัสประสบการณ์ของหน้าร้อนที่หาไม่ได้ในรั้วโรงเรียน การออกทัศนศึกษามาถึงแล้ว มาสนุกกันตลอดสามวันเลยเถอะ! 🚌

ระยะเวลา : 29 - 31 สิงหาคม เล่นย้อนหลังได้

รายละเอียด :

docs.google.com/document/d/1...

(แงงงงง555555555 ร้านคุณภาพพพ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ มั้วะ ๆ เยย 😭✨✨💗)

อ้าปากอย่างว่าง่าย อ้ า ม-
กิจกรรมเวียนป้อนอาหารแหละ (??)

พอหมดแล้วก็เริ่มสนใจอย่างอื่นแทน มีหรอคนที่เป็นเซียนเกมเซ็นเตอร์จะพลาด

“ซากุระจัง ยิงกระป๋องกันไหม?”
“อยากได้รางวัลใหญ่! มาหารางวัลใหญ่กันเถอะ“

(ชิโยะจังแฮปปี้เบิ้บเบครับบ ✨)

「誕生日、おめでとう…俺。」

( เย่ วันเกิดน้องชิโยะแล้ว อายุเพิ่มขึ้นอีกปีแล้ว ขอให้ปีนี้ผ่านไปได้ด้วยดีนะก๊าบลูก💘🎂🎉 )

“..?“ คุณพ่อ??

เหลือบมองยิ้ม ๆ ไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่เห็นอีกฝ่ายกินแล้วมีความสุขออกหน้าขนาดนั้นก็เริ่มสงสัยใคร่รู้รสชาติ

“ขอกินด้วยได้ไหม?”

ไม่รอตอบเพราะเป็นประโยคบอกเล่า อ้าม

หวานเหมือนสีผมของโอกะจังเลย
”อื้อ อร่อยดี“
“ลองกินของคุณแม่ด้วยสิ” ยัดดังโงะเข้ามือคุณ ยังไม่ได้กินสักคำ ให้เกียรติกินก่อนเลย-

(ปล. เมนูแซ่บจากร้านนี้ค่ะ อร่อยมากราคาดีที่จอดรถกว้างขวางห้องน้ำสะอาด ขอบคุณที่ให้พามาวาดนะคะ tt !! 💗)

bsky.app/profile/taku...

ถามนิ่ม ๆ ‘อยากกินอะไรหรอ?‘ พอได้คำตอบก็จัดการซื้อให้เสร็จสรรพ ส่วนตัวเองก็สั่งแค่ดังโงะพอ ถึงจะน่ากินไปหมดก็เถอะ

“เอ้า”
พอได้อาหารแล้วก็ทำท่าจะส่งให้คนด้านข้าง แต่พอเขาเอื้อมมาก็ชักมือกลับ อะไร

“…ซากุระจัง~”
“อ้ า มสิคะลูกชายแม่ แม่จ๋าป้อนเลยน้า”

หุแหะแหะแหะ
รู้สึกสองสามวันมานี้ไม่ได้เล่นเลย ต้องสำรวมท่าทีตลอด ได้โอกาสก็ขอหน่อยเถอะนะ ไม่โกรธน้า 🥺

#SSR_Event #SSR_Obon
[ โรลปิด l ศาลเจ้ามิซึนางิ l 16 สิงหาคม 5 pm ]

@ssr-ouka.bsky.social

“ถึงแล้ว ๆ~“

ทั้งสองเดินเข้ามาในศาลเจ้า รู้สึกคุ้นตาและแปลกใหม่ในเวลาเดียวกัน

น่าเสียดายที่มีเวลาเที่ยวเล่นค่อนข้างน้อย กว่าจะได้มาก็ล่วงเลยจนวันสุดท้ายแล้ว ถึงอย่างนั้นก็ยังคึกคักสินะ~

เขาอยากทำอะไรตั้งหลายอย่าง แต่เมื่อสายตาเห็นของหวานก็พุ่งไปก่อนเลยแหน่ะ (…)

+

#SSR_Obon

/เดินไปตามทางพร้อมขนมในมือ ก่อนหยุดมองบรรยากาศรอบๆ

'เทศกาลเนี่ย...ดีจังนะ'

(โดนงานรุมนิดหน่อยแต่ยังอยู่ดีค่ะ😭✌️ แวะมาแปะสกินแบบเลทๆ)

(หน้าตาขนมที่ขาย)

#SSR_MiniEvent
#SSR_ซ้อมอพยพ

📣 กริ๊งงงง—งงงงงงงงงงงง!!!!

เสียงกริ่งเตือนภัยดังลั่นอาคาร ถึงเวลาซ้อมอพยพแล้ว!

th.shindanmaker.com/1247598

#SSR_Event #SSR_Obon

โอบ้งนี้เต็มไปด้วยบรรยากาศสนุกสนาน! ที่ศาลเจ้ามิซึนางิ ร้านโยโยงิวากาชิยะยกขบวนความอร่อยมาเสิร์ฟ ทั้งดังโงะสีสันสดใส โดรายากิหอมหวาน เครปเคี้ยวหนึบ และไฮไลท์พิเศษ ‘ไทยากิซอฟต์ครีม’ น่ารักจนอยากถ่ายรูป ชิมขนมอร่อย ๆ แล้วสนุกกับเทศกาลไปด้วยกัน!

(พนักงานหยอดไทยากิ !
@ssr-asuna.bsky.social
@ssr-yamaken.bsky.social

#SSR_Obon

( แวะมาแปะสกินยูกาตะในงานโอบ้งทั้งสี่วันของยูนะจังค่ะ! พบเจอได้ทุกวันที่มีงานเล้ย > <🤍🩷🩵 )

#SSR_Event #SSR_Obon
(แวะมาแปะย้อนหลังค่ะ ฮิตสึทุ่มเงินไปกับชุดคอสตูมที่เป็นเรื่องเล่าจิ้งจอก9หางเพื่อมาขายชาโดยเฉพาะ)

"หางเยอะดีจัง....แต่ยินดีต้อนรับครับ"

꒰ #SSR_Event #SSR_Obon ꒱

[ เปิดโรลสั้น | แยกรูท | ช่วงค่ำ ]

วันนี้มีเทศกาลโอบ้ง...
ปีนี้ก็เป็นเหมือนดั่งเคย...ที่ผมโดนรูมเมทอย่างฮายาตะคุงจับแต่งตัวไปเทศกาลนี้

ขณะที่ผมกำลังเดินในบริเวรงานเพื่อหาของกินที่ชอบ ก็พบเข้ากับ [คุณ] ที่กำลังหาอะไรทานอยู่เหมือนกัน

(เฮ โดนจับใส่กิโมโนแทนที่จะเป็นยูกาตะล่ะครับ ฮรึกๆ แต่ชินแล้ว แวะมาเล่นด้วยได้นะครับ☝🏻😉)

"อืมม อะไรดีน้า"
เอียงคอไปมา แล้วในขณะที่กำลังหลับตาครุ่น เขาก็พลาดจักรยานที่ควรจะถูกนับรวมไปแล้วคันหนึ่ง..

"เอาอย่างนี้ คนชนะได้ของกินทำเองจากคนแพ้แล้วกัน"
ถึงที่ผ่านมาจะได้กินแต่ขนมอร่อย ๆ จากอาเมะจัง แต่ถ้าเขาแพ้ก็ไม่เห็นเป็นอะไร ทำขนมคงไม่ยากขนาดนั้นหรอก (ไม่จริง)

ไม่สิ แล้วจะแพ้ทำไมเล่า~
เบี่ยงเบนความสนใจเสียเลย!

"ที่พักเธออยู่ไกลไหม?"

หลังจากที่เห็นเขาดูจะลุกขึ้นได้ปกติแล้วก็ผละมือออก ก่อนจะเดินนำหน้าไปห้องพยาบาลประมาณหนึ่งก้าว

แต่เดินไปได้พักหนึ่งถึงหยุดเดินแล้วหันมามองอีกรอบ

"ซิกาจัง เดินเองได้ไหม? หรืออยากให้ช่วยประคอง?"
มองคนตรงหน้ายิ้ม ๆ เป็นรอยยิ้มแบบเดิมที่ดูไม่รู้สึกรู้สาอะไร