📓 LUZ 🌑

"อือ ก็น่าจะหิวแหละ"

เด็กสาวพยักหน้าเบาๆ ไม่มีผ้าเช็ดหน้าให้เธอก็ใช้ผ้าคลุมตัวเองมาเช็คเสร็จสรรพ

"จะดีเหรอ ขนมมันหายากมากเลยนะ"

ถึงจะพูดไปแบบนั้นสายตาก็ไม่ละจากขนมปังเลย คงจะหิวสุดๆ

"อ... อ.. อุบ..."

เหมือนเธอจะพูดอะไรสักอย่างในขณะที่หน้าคว่ำกับหิมะแต่ก็ฟังไม่ออก จนกระทั่งสองพี่น้องช่วยกันพยุงตัวขึ้นมานั่ง

"อา ไม่ไหวแฮะ ขอโทษด้วยนะ"

เธอกล่าวเสียงเรียบแต่ใบหน้าเต็มไปด้วยหิมะขาวโพลน

"ไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วง มันเกิดขึ้นเป็นปกติอยู่แล้วเวลาใช้เวทมนตร์​"

"อีกเดี๋ยวมันก็คง..."

จ๊อก~

อยู่ๆ เสียงท้องร้องก็ดัง

"นั่นไงมาแล้ว..."

ใช้เวทมนตร์​เสร็จหิวเลย

สบตาโนนาที่ดูจะตื่นเต้นไม่น้อย ก่อนจะสลับไปตบตาเซปที่ดูจะกังวล

"...."

"👍✨"

ยกนิ้วชูโป้งด้วยสีหน้ามั่นใจพร้อมเสียงพ่นลม​ดัง หึ เบาๆ หรืออีกความหมายคือแค่นี้หายห่วงสบายมาก

ว่าแล้วก็หยิบไม้คทากิ่งแอปเปิล​ออกมาทำท่ากำลังจะเริ่มร่ายเวทมนตร์​ แต่ก็...

ตุบ!

ร่างเด็กสาวล้มหน้าคว่ำไปบนพื้นหิมะแทบจะทันที

"อืมม... ไม่รู้เหมือนกัน แค่กว่าจะทำได้ขนาดนี้ก็หมดแรงจนไม่เป็นอันคิดอะไรแล้ว"

ตอนนี้ก็เริ่มรู้สึกล้าๆ แล้วเหมือนกัน

"จอนกับเจนเหรอ.. อือ เป็นชื่อที่ดี"

เด็กสาวพยักหน้าเห็นด้วยแม้สีหน้าจะไม่ได้แสดงออกมากนัก แล้วก็ยังไม่วายลูบหัวโนนาด้วยความเอ็นดู

เธอมองจอนกับเจนสลับกัน ก่อนจะหันมาหาโนนา

"อยากได้เพื่อนให้จอนกับเจนอีกไหม?"

"ชื่อ...ยังไม่มี แล้วก็อย่าพึ่งขึ้นไปเลย มันอันตราย"

เห็นเด็กสาวชื่นชอบสิ่งที่ตนสร้างก็รู้สึกดีใจจนไม่รู้จะแสดงสีหน้าออกมายังไง เลยทำได้แต่ลูบหัวเด็กสาวเบาๆ ก่อนจะปล่อยให้เธอไปเล่นกับโกเลม

"อือ ลูช แต่...คุณน่าจะรู้จักชื่อฉันแล้ว"

เธอกล่าวแนะนำตัว พลางพยักหน้ารับเบาๆ

"ยินดีที่ได้รู้จัก เซป โนนา แล้วก็ขอโทษด้วยที่เจ้านี้มันยังขยับไม่ได้"

ตอบรับความคาดหวังเด็กสาวไม่ได้เลยจ๋อยๆ

"หือ? อะ ใช่ ลูซ หัวหน้าชั้นปี"

เธอค้อมหัวกลับอัตโนมัติเหมือนโดนสอนมาแบบนั้น แต่บางทีก็ลืมไปเหมือนกันว่าตนเป็นหัวหน้าชั้นปี

"อือ ถนัด ...มั้ง? แต่ขอบคุณที่ชม"

"มันไม่ได้ง่ายเลยที่จะสร้างมันขึ้นมา ต้องใช้เวลาฝึกอยู่หลายอาทิตย์ แถมมันก็กินพลังงานมากด้วย"

แม้จะไม่ได้แสดงสีหน้าออกมา แต่ฟังจากน้ำเสียงก็พอจะรู้ว่าเธอภูมิใจแค่ไหน

เธอเดินไปหาเด็กสาวที่กอดโกเลมอยู่

"ชอบเหรอ?"

"!?"

ถึงโกเลมจะขยับแค่นั้น ก็เพียงพอให้เด็กสาวตาลุกวาวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

เธอหันมาสบตาครูหนุ่ม ก่อนจะหันไปมองโกเลมอีกครั้ง และมองสลับไปมาอยู่หลายรอบ เหมือนอยากจะพูดอะไรออกมา แต่ก็ตื่นเต้นจนพูดไม่ออก

"น นี่มันสุดยอดไปเลยค่ะ ครูเวสเกอร์เก่งอย่างที่คิดไว้จริงๆ"

ไม่ได้สนใจคำขอโทษเลยสักนิด

"ส สอนหนูหน่อยได้ไหมคะ?"

"?"

เด็กสาวหันไปดูตามเสียงก็พบเด็กสาวกับคนที่คิดว่าเป็นเพื่อนร่วมชั้นล้มหน้าคว่ำกับหิมะ เลยเดินเข้าไปช่วยพยุง

"เป็นอะไรไหม"

เอ่ยถามเสียงเรียบหน้านิ่งขณะใช้มือค่อยๆ หิ้วปีกขึ้นมา

/ส่ายหน้า
/จ๋อย 😔

#Mgr_commu
ตั้งใจวาดจนลืมเวลารู้ตัวอีกทีบนผ้าคลุมก็ถูกหิมะเกาะเต็มไปหมด

"ดูสิทุกคน! ผอ.ยิ้มล่ะ✨"
"ดอกไม้ก็เข้ากันดีนะ"

(ใช้แคนว่าไม่เป็นอดลงรูปเลยครับฮือๆ)

พอโดนชมว่ารูปทรงงดงามเด็กสาวก็พ่นลมเบาๆ ดึง หึ อย่างภูมิใจ ถ้าลอยได้คงลอยไปไกลแล้ว

"ไม่ได้ค่ะ... ฉันยังไม่รู้วิธีทำให้มันขยับ"

ตอบอย่างจ๋อยๆ ก่อนจะหันไปสบตาคนเป็นครู

"ครูเวสเกอร์พอจะรู้วิธีไหมคะ?"

ส่งสายตาอ้อนวอน ในเมื่อทำไม่เป็นก็ถามคนรู้ก็สิ้นเรื่อง!

#Mgr_commu

“เอ๋ ตามมาส่งกันหรอ”
“ขอบคุณนะกลับบ้านดีๆล่ะ”

#Mgr_commu
🎗️
"...รู้ใช่ไหมว่าผ้าคลุมไม่ได้มีไว้สำหรับใช้สามคน?"

#Mgr_commu (โนนาเดินไปส่งเซปล่ะ แล้วแอบเนียนไปเรียนด้วยซะเลย!?)

#Mgr_commu
❄️
“หนาวเนอะ แต่ไม่เป็นไร เวทมนตร์ก็ทำให้อุ่นได้ล่ะ…”

เด็กสาววางกิ่งไม้เล็กๆที่เด็ดมาตามทาง จากนั้นก็เสกไฟขึ้นมา แต่เพราะหิมะตกหนัก ไม้เลยค่อนข้างที่จะชื้น ทำให้ต้องใส่พลังเวทไว้ตลอดเวลาไม่งั้นไฟจะดับ จึงตัดสินใจนั่งเป็นเพื่อนกระต่ายขาวขนปุยซักพัก

/เอนหัวไปดูว่าเสียงใคร

"อรุณสวัสดิ์ค่ะ ครูเวสเกอร์"

ทักทายเสร็จก็หันไปมองโกเลมแปปนึงแล้วหันมาสบตาครูต่อ เหมือนอยากให้ช่วยคอมเม้นผลงาน

"✨"

❄️
"เหวอ" มีเสียงร้องเบาๆ จากด้านหลังโกเลม

#Mgr_commu
เด็กสาวผมสีฟางย่ำหิมะจนสำเร็จ เธอมองผลงานแล้วเท้าเอวอย่างพอใจ ก่อนจะหันกลับ เตรียมไปโรงเรียนต่อ--

"ว้าย!? อาจารย์ยืนดูอยู่จนจบเลยเหรอ ...น่าอายจัง"
🍇"แน่นอน ข้าก็ต้องคอยมองไว้สิ เกิดเจ้าลื่นล้มคงแย่" ถึงปากจะพูดแบบนั้นแต่ที่จริงสไปน์แค่ยืนมองเพราะสงสัยว่าภาพที่ออกมาเป็นหมาแน่เหรอ

🍇"ข้างนอกหนาวจะแย่ รีบๆ ไปกันเถอะ"
"ค่าา"

(เท่สุดๆ ไปเลยล่ะ ✨)​

#Mgr_commu
หิมะยังคงตกอยู่เรื่อยๆจนกองหิมะบนหลังคาเริ่มทับถมหนาขึ้นอย่างเห็นได้ชัด หากปล่อยทิ้งไว้จนจับตัวเป็นน้ำแข็งแล้วร่วงลงมาคงอันตรายน่าดู

ในเมื่อยังพอมีเวลาก่อนเรียนคาบเช้า เด็กสาวจึงบินขึ้นไปยังหลังคาหอพักหญิงและใช้เวทลมปัดเป่าหิมะให้กระจายออกไป~ ฟิ้ว~~ 🍃❄️

#Mgr_commu
เดินหยิบกิ่งไม้เล็กๆตามทางมาถือเล่น
พอมีเวลาเหลือสะหน่อยเลยปั้นตุ๊กตาหิมะและเสียบเขาลงไป…ดูเหมือนจะพยายามทำกวางน้อยนะ(?) จดจ่อมากๆเข้าเลยวาดรูปก้อนเมฆ หน้ายิ้ม และลูกเจี๊ยบซะเลย!
•x•
(ถ้าเอ้อระเหยนานไปเดี๋ยวไปสายนะไอลี💦)

(เสียดายที่ขยับไม่ได้ 😔)

(น้องว่างเลยหาอะไรทำ 🥺 /ขอบคุณนะค่าา 😭🙏)

#Mgr_commu

ไม่ว่าจะหิมะตก พายุเข้า เด็กสาวก็ยังคงฝึกใช้เวทมนตร์ต่อไป และเหมือนคราวนี้จะไปได้สวยกว่าครั้งก่อนๆ

"✨"

ที่ยืนนิ่งไม่ใช่อะไร กำลังเชยชมผลงานอย่างภาคภูมิใจ 😤

🪵
"วันเกิด...? อ้อ หลุยส์เองเรอะ" มัดร็อคทวนเหมือนแปลกใจก่อนที่จะอ๋อเมื่อเห็นว่าคนที่พูดคือคุณ

"มีขนมปังขิงอยู่พอดี เอาไปสิ อย่าไปบอกเด็กๆ ล่ะ" เขายื่นแผ่นผ้าบางๆ ให้ ของที่ว่าน่าจะพับอยู่ด้านใน ถ้าเปิดดูเมื่อไหร่จะเจอว่ามีผลไม้แห้งนิดหน่อยด้วย

"สุขสันต์วันเกิดนะ" อวยพร

รอยยิ้มจางๆและตาที่หรี่ลงเล็กน้อย... ราวกับกำลังสมเพชคนตรงหน้าอยู่

เธอถอนหายใจเบาๆ และหายใจเข้า..

"..ข้ายอมรับนะคะว่าท่านแปลก แต่ไม่คิดว่าจะโง่เง่าด้วย" พูดออกมาอย่างไม่คิดอะไรทั้งนั้น

กลอกตานึกประโยคก่อนหน้าด้วย อะไรนะ?..เราคงไม่ปล่อยให้เลือดหมดตัว?

"..ไร้สาระค่ะ" เธอยิ้มตอบทิ้งท้าย
+

(ปีปลายแล้วก็ยังใส่อยู่ ไอ้ที่ให้เขาไปแล้วเขาไม่ใส่-)

???????

สีหน้าของคนตรงหน้าที่ไม่เคยเห็น ไหนจะคำด่าทิ่มแทงที่ฟังก็รู้ว่ากล่าวออกมาไม่ได้คิดกลั่นกรอง

เห~?…. สีหน้าแบบนั้น
เด็กหนุ่มเหงื่อตก—ในขณะเดียวกันก็เผลอกลั้นยิ้มราวกับกำลังสนุกกับเหตุการณ์ตรงหน้าจนต้องยกมือมาปิดริมฝีปากหลบเอาไว้

คุณเวราผู้รักสงบคนนั้นทำสีหน้าแบบนั้นเป็นด้วย?

ปฏิกิริยาน่าสนุกกว่าที่คิดนี่นา?

+

#Mgr_Commu (ว่าด้วยเรื่องพี่น้องบ้าจี้(จั๊กกะเดียม)หรือไม่นั้น...//ใช่คับ บ้าจี้คู่ แต่คนพี่หนักกว่า--)

#Mgr_commu
ตื่นขึ้นมากลางดึกเนื่องจากความหนาว
เพราะว่าก่อนนอนเผลอหลับแบบไม่ใส่ถุงเท้า… •x•

(ฟึดฟัด…คัดจมูกนิดหน่อยเพราะอากาศเปลี่ยน)