Kurşun Asker

Aptallığa övgü; “Beni ben yapan hatalarımdır.”

Kendisiyle yüzleşmeyi becerebilen bir insan, ızdıraptan başka hiçbir şey hissedemez.

En sevdiğiniz fotoğrafınıza bakarsanız, size hiç benzemediğini göreceksiniz.

Romantizm eşitsizliklerden doğar.

Yine unuttuk seni Bluesky :(

Kötü bir şey olduğunda zamanın yavaşlayıp, güzel anların hemen geçmesi, zamanın göreceli değil, kötü kalpli bir kavram olmasıyla ilgilidir.

Geçmişi o kadar çok düşünürdü ki, dünü yarın zannederdi.

Dünya üzerindeki hiçbir şeyi eski haline getiremeyiz. Çünkü olduğundan daha iyi hatırlıyoruzdur. Zaman gerçekleri yalana, yalanları da gerçeğe dönüştürür.

Yaşadığım güzel anların ne zaman sona ereceğini düşünmekten, o güzelliklerden keyif alamıyorum. Halbuki adı üzerinde; "An"

O kadar sade bir güzelliği vardı ki, bazen abarttığını düşünürdüm.

Kimse ölümden korkmasın. Bilsinler ki, evlatları onlar öldükten sonra farkında olmasalar bile dingin bir iç huzuruna kavuşacaklar.

Dün gece balkona sigaraya çıkmıştım, gökyüzüne bakarken yıldız kaydı. Aklıma gelen ilk dilek "kızım kötü bir hayat yaşamasın" oldu.

İyiden çoktan vazgeçip, sadece kötü olmamasını dilemek de güzel çaresizlik. Hem de ölen bir yıldızla konuşarak...

Yaşlı biri öldüğünde evine taziyeye giderseniz, duvar saatlerine kulak kabartın. Ağladıklarını duyacaksınız. Çünkü kurmalı duvar saatlerinin en iyi dostları yaşlılardır.

Yakın çevrem tarafından maruz kaldığım “Gönderdiğimi İzledin mi Terörü” ile başa çıkamıyorum.

Depremde camdan atlayan 151 kişi kadar sevmek lazım hayatı. Yoksa tadı pek yok.

Gece, melek ve bizim oyun kolları.

Kendi halindeliğin herkesi mutlu eden sakinliği.

Trafikte karşı taraftan “ben haklıyım” kornası yediysem ve karşı taraf gerçekten haklıysa gururum çok kırılıyor.

Alışkanlık, sadakatin görünmez yüzüdür.

Detaya gel; Büfedeki çay ocağının damlatan musluğunun ucuna bağlanan bezi oraya tutturan ipin ucundaki aşınmışlıktan oluşan yapay püskül.

Yaşlandıkça sebepsizce gülümserken yakalıyorum kendimi. Yitip giden hayatımın arkasından buruk bir veda mı bu, yoksa yaşayacağım günlerde ufak da olsa mutlu olma ihtimali mi böyle gülümsetiyor beni bilemiyorum. Sonra bir kez daha gülümsüyorum belli belirsiz. Uzaklarda uykusunda mırıldanan bir bebek.

Hiç var olmamış olmayı dilerdim ne demek? Var olmasaydın zaten hiçliğe ihtiyacın olmayacaktı. İki kere hiç seni de beni de, bu sakin cümleyi de bozar.

Pencereden dışarıyı izliyorum; olmayan umutlarımın üzerine geçmişte kalmayı bir türlü beceremeyen hayallerim yağıyor.

Yaşlandıkça ölüm fikrine alışmak çok acayip. Zamansız ölen arkadaşların, vaktinde giden akrabaların, kedin, kuşun, köpeğin, hepsi yokluğuyla sana cesaret vermiş aslında, sen üzüldüğünü sanarken…

KÖY EVİ DİYELİM :))

Bluesky kır evi düğünü gibi. Twitter ise uzun süredir Şanzelize Cafe.

Gebersem dönmem

Geç oldu hakkaten :) hoşbulduk