محو

منم همینطور🤡
فقط من یکم زودتر شروع میکنم که خیالم راحت باشه حداکثر تا ۳ نصفه شب بیدار میمونم.

متن‌های کاری و اکثر پیام‌ها رو سپردم به کیبورد گوگل و جمنای😓مجبوره از نوک زدن های من🐦 به تاچ اسکرین "الگوی جمله رو بفهمه" بعد با چندتا کتاب امثال درست بنویسیم ویراستاری کنه🥹 دوباره با مدل "هویت نوشتاری" من ویرایش کنه که مخاطب دلخور نشه، نهایتا صوتی به خودمم توضیح بده😅
بعد من ته پیام اینو می‌نویسم😈

قبول دارم

بله البته

ممنونم نسترن جان

سلام دوستان
چقدر بعد از یک سال همه همونید
انگاری اینجا هیچی عوض نشده🥹

تسلیت 🖤

تسلیت میگم زویا جان🖤
ببخشید دیر دیدم

مبارکا باشه🥳

من خودم سلیقم تو انتخاب عطر و ادکلن نه تنها خوب نیست بلکه مابقی رو آزار میده🤧
به نظرم به سلیقه فروشنده تو اینجور موارد اعتماد کنی بهتره، من که جواب گرفتم😅

نه اون نشد😂

برای مبارزه با بیماری خاص مردان، یعنی تحقیر خویشتن، مطمئن ترین درمان آن است که زنی باهوش آنان را دوست بدارد.
👋سلام دوستان
گفتم اول این سخن نیچه رو بگم که این مدت نبودم، بدونید با کی بودم🥰

هم گنگ بودیم پس🤠
با نزدیک به سه هزار اسکرین شات از اون سال ها
از دیالوگ ها و آدم ها و محیط ها که واقعا به هر طرف نگاه میکردی قاب نقاشی بود

اولین نفر کاری کرد که این صداها اینجور تاثیرگذاری داشته باشن🫡

و خدا می‌داند بی کسی از ته دلبستگی‌ام پیدا بود

من نه عاشق بودم
و نه دلداده به گیسوی بلند
و نه آلوده به افکار پلید
من به دنبال نگاهی بودم
که مرا از پس دیوانگی‌ام می‌فهمید

خیلی خیلی مبارکا باشه😍
چه عکس شیرینی

چقدر که گاهی دلم میخواد آدما رو اونجور که خودشون خودشون رو میبینن و میشنون کشف کنم
دنبال واقعیت خسته کننده آدما نیستم، دوست دارم با اون توهم وجودشون آشنا شم

آره شاید🤔
به این چشم نگاهش نکرده بودم

چرا؟

انگار یک نفر هست که اصلا نیست
انگار عده‌ای هستند که نمی‌آیند
شاید کسی در چشم من است
که رفته از چشمم
نمی‌دانم...

•بیژن نجدی

زیگفرید ساسون

سرباز کوچک بی گناهی را می شناختم
که در شادمانی عریان اش به زندگی نیشخند می زد
در انزوای تاریک اش به خوابی ژرف فرو می رفت
و بامدادان با چکاوکان سوت می زد.
در سنگرهای زمستانی، بیم و اندوه انفجارها،
شپش ها بر تن و تمنای جرعه ای “رُم” رهایش نمی کرد.
گلوله ای به سرش شلیک کرد
و دیگر هیچ کس از او سخن نگفت.

گنه کردم گناهی پر ز لذت
درآغوشی که گرم و آتشین بود
گنه کردم میان بازوانی
که داغ و کینه جوی و آهنین بود

حسی و ارزشی که اینجا برای من داره درواقع تجارب زندگی یکایک شما دوستانم است که دراین سوی دنیای امن خودم میچشم و وسعت دیدم رو گشترس میده🥰
در کل میخوام بگم خیلی دوستتون دارم❤️
و بابت خیلی چیزی ممنونتونم🫂

نميدونم چرا هرچی میگم بهم مرخصی نمیدن🫣
شاید واسه اینکه:
مدیر فنی یکماه داره میره ماموریت کارها رو هم داره خیلی سوسکی میندازه گردن من
اونوقت تا آخر اینماه هم محصول باید پایلوت تو این معدن بره واسه اجرا
همون روز هم UI&UX کار یک هفته میخواد بره مسافرت🏝
چند روز دیگه هم هد گرافیکمون داره میره سفر خارج🕌

بعدم لابد اتیششون بزنه
تا یک قدم واسه زیباتر شدن دنیا ورداره

شرمنده کردید احمد جان🥹💙
@ahmadpaymard.bsky.social

همکارم میگه اشکال نداره یه سوال بپرسم؟
بعد پرسید میشه آدرس جایی که دستبند رو ازش گرفتی بدی؟
میگم یادم باشه سال دیگه واسه تولدت کارت هدیه بگیرم😐
ولی حق داشت از سر بی‌حوصلگی همون اولی رو خریدم😓

رفتیم پارک از یه اکیپ دختربچه دبستانی اسکیت سوار کلی فحش جدید یاد گرفتیم!!!
جذابیش اونجا بود که یکیشون گفت:
به مامانت میگم😡
و در جواب اون‌یکی نعره زنان گفت:
به
به
به
به
به
به‌
چیزم.😅

الان من جرئت نمیکنم با اینا چشم تو چشم شم
وای از ده سال دیگه😵

بنظرم اون مواظب خودت باش میباس آخر باشه