sinac

اینارم اینجا گفتم چون توییتر داره و نمیخواستم ببینه اینارو.

خیلی عجیب بود صحبتامون. هرچی میگفتم تجربه کرده بود. هرچی میگفت تجربه کرده بودم. انگار زندگی دهن جفتمونو دقیقا یجور گاییده بود.

منو این دوستم که رفته بودم پیشش آلمان هیچوقت اونقد با هم صمیمی نبودیم و رفت و آمد نداشتیم توی ایران، بعد نمیدونم تحت تاثیر چیزایی بود که مصرف کردیم یا چی، ولی فک کنم یک و نیم روز کامل فقط با هم حرف زدیم و هیچ کار دیگه‌ای نکردیم. ازون روز به بعد یه صمیمیت عجیبی رو باهاش حس میکنم.

پففف

چرخ جون من کار بدی کردم منو فالو نمیکنی؟🌚

که اونم بریزی توو زباله؟

به قول یکی از کاربران بامزه‌ی تویوتر:
سلام من مریم عرفان هستم به تماشا خوش آمدید.