@sainampung.bsky.social
⩨ she,her | iNTJ ﹆ Readawrite ꔛ สายน้ำผึ้ง. , Xalithor โปรดระวัง เขตสมองไหล
Ref study
#夏油傑 #getosuguru
ในที่สุดก็ตัดสินรีไรท์จนได้ 🥹 จริง ๆ กลัวมากว่ารีแล้วมันจะแย่ไปกว่าเดิม ทำใจเป็นเดือน ๆ แต่ก็ตัดสินใจแล้วค่ะ พร้อมรับทุกคอมเมนต์ #รอยรักเกะกอ #เกะโกะ #GEGO #gego
30.01.2025 03:45 — 👍 1 🔁 0 💬 0 📌 0
Yeah , my bf pretty cool — but he's not as cool as me.
#บาสหนิง #barounagi
#อาริคานุ เพื่อนเขาแกล้งกันแบบนี้ป่าว ลองถามพี่โจจิดู
19.11.2024 14:42 — 👍 29 🔁 11 💬 0 📌 0
“Your wish is my command.”
#endochika #เอนโดจิกะ
www.readawrite.com/a/d8908da1b1...
จับมือไว้แล้วไปด้วยกันค่ะ เราก็มีกันแค่นี้ 🥹🥹
23.10.2024 04:26 — 👍 1 🔁 0 💬 0 📌 0ชูมือสูง ๆ จากตรงนี้ ชาวตี๋ฟ้า ริชหนิงตรงนี้ค่า
23.10.2024 03:24 — 👍 0 🔁 0 💬 1 📌 0ฟินจนร้องไห้มีจริงค่ะ การกระทำคู่ชีวิตมาก เรือพระราชทานที่สุด
22.10.2024 20:36 — 👍 0 🔁 0 💬 1 📌 0“ พะยะค่ะ ตามธรรมเนียมแล้วสนมที่ยังไม่ได้รับการแต่งตั้งต้องพำนักที่นั่นทั้งสิ้น เพื่อรับการอบรมจากกูกู”
“เหมือนเราจะลืมเรื่องนี้ไป”
“เช่นนั้นฝ่าบาทจะทรงแต่งตั้งเป็นสนมขั้นไหนดีพะยะค่ะ?”
“ให้เขาเป็นเฟย”
“เฟย!? ฝ่าบาทนี่-นี่มันไม่ถูกต้องนะพะยะค่ะ”
“เจ้าจะขัดราชโองการหรือ?”
“พะยะค่ะ! กระหม่อมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”
คนน่าสนใจเช่นนี้ควรจะให้อยู่ใกล้ตัวให้มากหน่อย
คงน่าสนใจทีเดียว
“หากไม่สนเราจะถามเจ้าหรือ?”
“กระหม่อมโง่เขลา องค์ชายตูหวานิสัยโผงผาง รักสนุก ชอบขี่ม้ายิงธนู ทั้งยังชอบการต่อสู้ยิ่งพะยะค่ะ ”
“เขาพักอยู่ที่ไหน?”
“ฝ่าบาทจะเสด็จหรือพะยะค่ะ?”
“ไม่ใช่เรื่องที่เจ้าต้องรู้”
“พะยะค่ะ องค์ชายตูหวาพำนักที่ตำหนักจิ้งอัน”
“ฮ่าๆ เราเกรงว่าไม่นานมันคงถล่มลงมาแล้ว”
+
ร่างเล็กถูกยกหิ้วไปเสียง่าย ๆค่อยลับสายตาไปเห็นแต่ปลายผมสีฟางข้าวปลิวไหวกับเลื่อมลูกปัดกระทบเป็นเสียงให้ได้ยิน ทิ้งความงงงวยเอาไว้แด่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ในแผ่นดิน
“เหริ่นลู่ คนเมื่อสักครู่นั้นเป็นใครกัน”
“กราบทูลฝ่าบาท นั่นคือองค์ชายสามแห่งเผ่าตูหวาพะยะค่ะ”
“เท่านี้เองหรือ?”
“ฝ่าบาททรงสนพระทัยหรือพะยะค่ะ?”
+
“ตอนนั้นท่านสวมเกราะทองผ้าคลุมเลือดถือธนูฝ่านักรบของเรามา! ดีใจจริง ๆ ที่ได้เจอท่าน! ข้าจะเลี้ยงสุราท่านเองสหาย!”
สหาย???
นี่พวกเราเป็นสหายกันตอนไหน???
“นายน้อยอย่าเสียมารยาท! ขอประทานอภัยฝ่าบาทพะยะค่ะ!”
“ปล่อยข้าสิ! ปล่อย! ข้ายังคุยกับเขาไม่จบเลยนะ!”
+
“ขอโทษด้วยเจ้าคงตกใจ..”
“น่าเกรงขามจริง ๆ ! เจ้าคือฝ่าบาทคนนั้นที่ออกรบใช่หรือไม่?”
หา? นี่มันอะไรกัน
หัวเขายามนี้ราวถูกเขย่าแรงๆหลายทีจนน้ำในสมองม้วนเป็นเกลียวไปเสียแล้ว ได้มองตาปริบ ๆ อ้าปากค้างเพราะพูดไม่ทันจบ
“อ่า..ใช่ ข้าเคยไปรบกับตูหวาเมื่อปี—”
“ข้าจำได้!”
ต้องยินดีด้วยที่อีกฝ่ายจำได้ แต่เขานี่สิแทบไม่เหลืออะไรในหัวแล้ว ยิ่งถูกรั้งไปกอดคอเสียสนิทสนมยิ่งงุนงง
+
กว่าความชุลมุนจะถูกจัดการก็ทำเอาผู้ครองใต้หล้าอยากจะหลับคาเกี้ยว ดวงมรกตที่ข่มปิดค่อยเปิดขึ้นต้องสะดุ้งตกใจเมื่อกลับมีใบหน้าหนึ่งยื่นเข้ามาหาพร้อมเสียงร้องโวยวายของพวกขันทีนางกำนัลรอบข้าง
“คุ้มกันฝ่าบาท! ”
“ไม่ต้องแล้ว! หุบปากให้หมด!”
น้ำเสียงแข็งกร้าวนั้นพาให้ทุกคนปิดปากฉับรีบคุกเข่าตัวสั่นบนพื้น แต่เหมือนผู้ที่มาประจันหน้าจะนิ่งค้างไปแล้ว
คงเผลอดุเกินไปสินะ
+
“นั่นน่ะหรือฮ่องเต้ต้าซิ่ง?”
“บังอาจ! พบฝ่าบาทแล้วยังไม่คุกเข่าอีก!”
“ข้าไม่คุกเข่า ลูกผู้ชายเช่นข้าจะไม่คุกเข่าให้คนอ่อนแอบนเกี้ยวนั่นเด็ดขาด”
คนอ่อนแอ?
นี่เขากลายเป็นคนอ่อนแอไปแล้วหรือ ชีวิตฮ่องเต้ทำไมถึงได้บัดซบถึงขนาดนี้นะ
“นี่เจ้า!”
“ช่างเถอะ ๆ อย่าไปเอาความอะไรเลย เราปวดหัวจะแย่”
“ใช่แล้วๆ! ไปตามหมอหลวงมา ฝ่าบาททรงบาดเจ็บ!”
+
ความวุ่นวายในวังนี่มันอะไรกัน วังหลวงของเขากลายเป็นที่เล่นไล่จับไปแล้วหรือ
“บังอาจ!พวกเจ้าทุกคนหยุดให้หมด!”
เสียงตวาดแหวแหลมสูงยิ่งทำเอาปวดหัวไม่เบา แต่ก็คงช่วยควบคุมความวุ่นวายได้สักครู่
ทุกคนเมื่อเห็นว่าใครมาเยือนก็ล้วนหน้าซีดเผือดไม่มีสีอื่นปะปน จะมีแต่เพียงคนคนเดียวเท่านั้นที่ดูไม่รู้สึกรู้สาอะไร
+
หน้าตาเขาน่ากลัวที่ไหนกัน ขนาดฮองเฮายังบอกว่าหน้าตาเขาไม่ต่างกับเต่าเลี้ยงหน้าตำหนักของนางเลย —ป๊อก !
“โอ้ย-!”
“ ฝ่าบาท! มีคนลอบทำร้ายฝ่าบาท!ลดเกี้ยวลง ๆ ลดเกี้ยวลงเดี๋ยวนี้! ”
นี่ขนาดนั่งบนเกี้ยวมีคนหามดี ๆ กลางวันแสก ๆ ก็ยังโชคร้าย
“นายน้อยวิ่งช้าหน่อยพะยะค่ะ!”
“จับเขากลับมาให้ได้!”
“ข้าไม่ฝึก! ข้าจะไปขี่ม้า!”
+
จะโทษก็โทษอดีตฮ่องเต้เถอะที่ตรากฎมณเฑียรบาลที่แสนจุกจิกขึ้นมา แถมยังบังคับให้ฮ่องเต้ต้องเสด็จวังหลังบ้างอย่างน้อยเดือนละ 3 หนขั้นต่ำ ทำเอาเขาปวดหัวไปหมด
สนมแต่ละคนรับมือยากเสียยิ่งกว่าเหล่าขุนนางเสียอีก
บ้างพูดเจื้อยแจ้วไม่เว้นว่างจนระคายหู บ้างตัวสั่นขวัญอ่อนยามพบหน้า ทำราวกับเขาเป็นเสือที่ดุร้ายอย่างนั้นล่ะ
+
ทุกอย่างก็คงต้องลำบากภรรยาคู่บุญของเขาเรื่อยไป ไม่แปลกที่บางคราวนางก็มักมายังห้องทรงอักษรเพื่อต่อว่าเขาหลายคำ
แต่แล้วอย่างไร ในเมื่อนางจัดการได้ เขาก็ขอเกียจคร้านอ่านฎีกาในท้องพระโรงต่อไปเสียดีกว่า
“ฝ่าบาท จะเสด็จวังหลังหรือไม่พะยะค่ะ?”
“เรายังต้องตรวจฎีกาอีกมาก”
“แต่ฝ่าบาท..ไทเฮาทรงส่งกูกูมาสอบถามแล้วนะพะยะค่ะ”
“เฮ้อ..”
และนี่ก็เป็นอีกปัญหาที่จัดการไม่ได้
+
“เรายังคงต้องปรึกษาเหล่าขุนนางอยู่ ไว้จะให้คำตอบพวกท่านในสามวัน”
หากโอรสสวรรค์ผู้นี้ผันตัวเป็นนักพนันคงจะเป็นนักพนันที่เก่งกาจที่สุดในแผ่นดิน
การแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับเผ่าตูหวาได้เกิดขึ้นแล้ว
“ฝ่าบาท องค์ชายสามจากเผ่าตูหวาเดินทางมาถึงแล้ว จะจัดแจงเช่นไรพะยะค่ะ”
ขันทีเฒ่าข้างกายซึ่งรับใช้มานานปีเอ่ยถามแม้จะรู้คำตอบอยู่แล้ว
“ให้ฮองเฮาจัดแจงตามสมควร”
+
นับเป็นโชคดีนักที่เผ่าตูหวาส่งทูตเข้ามาเจรจาการผูกสัมพันธไมตรี แต่ยังมิวายยึดโยงเข้ามาในเรื่องการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์อีกจนได้
“ซานจื่อ?”
“ถูกแล้วพะยะค่ะ เราจะส่งองค์ชายสามมาแต่งงานกับพระองค์ แต่ขอให้ช่วยสนับสนุนเสบียงในการบุกตีเผ่าอื่น ๆ ด้วย”
“ท่านไม่คิดว่ามากไปหรือ?”
“แลกกับการภักดีและกองกำลังที่เข้มแข็ง ไม่มากไปแน่นอนพะยะค่ะ”
+
การคัดเลือกสนมจัดขึ้นในฤดูใบไม้ผลิ เกณฑ์ทั้งหญิงสาวและชายหนุ่มเข้ามาคัดเลือกเป็นสนม
กล่าวได้ว่าไม่มีผู้ใดเลยถูกตาต้องใจฮ่องเต้หนุ่ม มีแต่จำใจต้องเลือกไว้จัดแจงแบ่งอำนาจให้ทัดเทียม ทั้งเพื่อทายาทแห่งราชวงศ์
เขาหวังว่าความน่าเบื่อหน่ายนี้จะสิ้นสุดลงเสียที..
“ฝ่าบาท ข่านตูหวาให้คนส่งทูตมาเจรจาพะยะค่ะ”
“เรารู้แล้ว ฝากกำชับฮองเฮาให้คัดเลือกด้วย”
“พะยะค่ะ”
+
“ฮ่องเต้ พี่น้องของเจ้าก็แต่งงานมีชายามากแล้ว เจ้าไม่คิดจะมีสนมเพิ่มหรือ?”
นั่นปะไร , เสด็จแม่ไทเฮาก็มาบีบคั้นให้รับสนมเพิ่มขึ้นอีก ทำเอาลำบากไม่น้อยทีเดียว
ย่อมเป็นธรรมดาที่ฮ่องเต้เช่นเขาจะต้องมีสนมมากมายนั่นก็เป็นไปเพื่อการสืบทายาท เขามีฮองเฮาอยู่แล้วคนหนึ่ง พวกเราล้วนแต่งงานกันด้วยความจำเป็น หากไม่ใช่เพราะวังวนอำนาจนางคงไม่ตกที่นั่งลำบาก
+
แน่นอนว่าไม่ง่ายเลยกว่าจะสร้างความสงบแก่แผ่นดินนี้ได้ ต้องอาศัยความร่วมมือจากหลาย ๆ ฝ่าย ผู้มีความดีความชอบทั้งหลายได้รับรางวัลตามสมควร
องค์ชายเจ็ด จิงเหยี่ยน ได้รับสถาปนาเป็นตวนชินอ๋องพร้อมกับชายาของเขา สกุลหนิ่วฮู่ลู่
องค์ชายสิบห้า จิงอิง ได้รับสถาปนาเป็นเหยาจวิ้นอ๋องพระราชทานสมรสกับบุตรราชครูเซวียนหมิงเพื่อคานอำนาจราชสำนักให้มั่นคง มิวายต้องมีชะตากรรมเดียวกัน
+
#โจโจจิ
#togatomi
#โทกาโทมิ
โจ - จิงเถียว / เจี้ยนซีฮ่องเต้
โจจิ - ซานจื่อ
ภายหลังการสวรรคตของอดีตฮ่องเต้กวนเหิง องค์ชายสิบ ซีหลินเจวี๋ยหลัว จิงเถียวผู้ได้รับสถาปนาเป็นรัชทายาทได้ขึ้นครองราชย์ต่อเป็นจักรพรรดิเจี้ยนซีริเริ่มรัชศกใหม่แห่งการปกครอง
กว่าทุกสิ่งจะเข้าที่เข้าทางก็ทำเอาเสียแรงมากไปไม่น้อยทีเดียวกระทั่งล่วงถึงปีที่ 8 ของการครองราชย์
กระทั่งองค์ชายสิบได้ขึ้นครองราชย์เป็นฮ่องเต้ จึงพระราชทานสมรสให้น้องชายคนดีได้ตบแต่งกับ 'อูหย่าหยวนสุ่น' บุตรชายของราชครูเซวียนหมิง
“หากเจ้าไม่ยินดีจะแต่งข้าจะไปกราบทูลฝ่าบาทให้ทรงถอนรับสั่งและส่งเจ้ากลับไป”
“กระหม่อมยินดี ขอเพียงได้อยู่ข้างกายคอยช่วยเหลือท่านกระหม่อมยินยอม”
“ ข้ารู้ว่าเจ้ามีแผนในใจ ”
“ใครบ้างไร้แผนการในใจ?”
tbc.
องค์ชายสิบห้าแห่งราชวงศ์ซิ่งมีกิตติศัพท์ด้านการรบทัพจับศึกเป็นอย่างมาก ทว่าแม้เป็นเช่นนั้นกลับมิมีผู้ใดหมายตกลงปลงใจจะเป็นพระชายาของเขาด้วยรูปลักษณ์อันแปลกประหลาด
ผมสองสีขาวและดำ คู่หลิวหลีสองดวงที่ต่างสีสันใครต่อใครต่างก็เล่าลือกันว่าเขาเป็นปิศาจกอปรกับการไม่เป็นที่โปรดปรานของอดีตฮ่องเต้ยิ่งทำให้ไม่มีใครอยากจะส่งบุตรสาวบุตรชายมาแต่งด้วย
+
#ซากุสุโอ #sakusuo
ซากุระ - จิงอิง
สุโอ - หยวนสุ่น
“ องค์ชายสิบห้า ซีหลินเจวี๋ยหลัว จิงอิง ได้รับแต่งตั้งเป็น เหยาจวิ้นอ๋อง พระราชทานสมรสกับบุตรชายราชครูเซวียนหมิง อูหย่า หยวนสุ่น เป็นชายาเหยาจวิ้นอ๋อง ”
“ข้าบอกแล้วไม่ว่าอย่างไรข้าก็จะแต่งกับเจ้าอวี่เออร์”
“ไร้สาระ..”
“เสด็จพ่อมีราชโองการมาแล้ว ข้าจะให้เจ้าเป็นชายาเอกดีไหม?”
“...”
“ให้เจ้าสวมมงกุฎหงส์ ใช้เกี้ยวแปดคนหามให้เจ้าเป็นพระชายาที่มีเกียรติที่สุดในแผ่นดิน”
“อืม..”
“เช่นนั้นเจ้าจะให้ข้าเป็นสามีของเจ้าได้หรือยัง?”
tbc.
ราชวงศ์ซิ่ง ปกครองด้วยสกุลซีหลินเจวี๋ยหลัวขยายเขตแดนอำนาจไพศาลไม่ช้าจึงรวบรวมแผ่นดินได้เป็นปึกแผ่นสถาปนาตั้งราชวงศ์เป็นใหญ่สืบต่อรุ่นต่อรุ่น
แต่มีธรรมเนียมหนึ่งซึ่งต่างไปจากราชวงศ์ใด ๆ นั้นคือการที่สามารถตบแต่งบุรุษเป็นภรรยาและสามารถยกย่องเป็นภรรยาเอกได้เฉกเช่นเดียวกับเหล่าสตรี
แม้จะเป็นเช่นนั้น ธรรมเนียมดังกล่าวก็เป็นที่นิยมในหมู่ชนชั้นสูงเท่านั้น
+
