Calemir Serenhart ( BUSY )

“ คงจะเป็นเช่นนั้นครับ ” เพราะถูกวางไว้และไร้ซึ่งวี่แววว่าไวเคานต์เซเรนฮาร์ทจะปลดทายาทคนนี้ ทุกอย่างจึงค่อยเป็นไปตามระเบียบอย่างเหมาะสม

แววตาสวยหันเหไปยังกรอบสะดึงบนตักหล่อน‘ เกิดความนึกสงสัยบนดวงตาสองคู่นั้น

” คามิเลียหรอครับ? ” เสียงแผ่วเอ่ยกล่าวอ่อนโยน เคลื่อนดวงคู่งามหวังสบประสานคลายความสงสัย. นับเป็นปีที่สามสำหรับดอกคามิเลีย ประหลาดใจ สงสัยทุกทีคราวที่เห็น

” แค่ออกมาสูดอากาศครับ ”

อาจเพราะตื่นเต้นอยู่บ้างแม้จะเป็นชั้นปีสุดท้ายของตัวเขา

” แค่รู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อย ” เขายิ้ม, ยังคงเป็นดั่งเช่นเดิม จึงทำให้เขาสบายใจได้ขนาดนี้ “ ฟีเลียล่ะครับ? ”

โล่งใจ‘ ชัดเจนบนนัยน์ตาของเขา อย่างน้อยเสียเธอก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก ทว่าเมื่อไล่มองใบหูยังแต่งแต้มด้วยสีสันจึงเริ่มรู้ว่าสาเหตุนั้นอาจมาจากสองมือที่ยังไม่ละจากกัน

ยามผละมือชักกลับ หันความสนใจไปยังบทสนทนาทำให้แคลเมียร์หัวเราะออกมาอย่างบางเบา, ใช่ แม้ส่วนหลังจะถูกอย่างที่เธอกล่าวจะจริงอยู่ส่วนแต่ก็เป็นส่วนในน้อยมากในความตั้งใจเขา

เขาแค่อยากพบเธอ

เช่นที่ผ่านมา

+

( ได้เลยค่ะ! มาเล่น มาจอยกันได้เสมอเลยค่ะ🥺🤍 )

ครั้นยามทุกแย่างกลับมาสงบ(?) คามีเลียหนุ่มจึงค่อยลุกขึ้นนั่งเคียงข้างสาวเจ้าดีๆ‘ ใบหูเห่อร้อนของอีกฝ่ายเรียกรอยยิ้มนุ่มหวานของเขาได้เสมอ

เพราะน่ารัก

ทุกอากัปกิริยาน่ารักเสียจนตัวเขาไม่อาจกลั้นยิ้มได้

“ ขอโทษจริงๆ ครับ ” เอ่ยย้ำถึงความรู้สึกผิดอีกคราว, สุดท้ายในการเอ่ยกล่าวเพราะมันอาจไม่จบสิ้น “ ฟีเลียไม่เจ็บมากใช่ไหม? ”

ทั้งสองมือที่ยังสอดประสาน สายตาไล่มองล้วนอ่อนโยนทั้งสิ้น

“ ไม่ครับ ”

ลอบถอนหายใจกับตน‘ มือหนาเอื้อมแตะก่อนสอดประสานตามซอกนิ้วสวยรั้งนำมาใกล้ปากอย่างถือวิสาสะ “ ขออนุญาตนะครับ ”

แคลเมียร์ช้อนตามองคนตรงหน้า ริมฝีปากหนารวบลมครู่ก่อนเป่าออกมาแผ่วเบาใส่นิ้วที่โดนตำก่อนหน้า, บ่อยครั้งเขามักทำเช่นนั้นกับเหล่าน้องสาว น้องชายเมื่อได้รับบาดเจ็บคล้ายเป็รการปัดเป่าช่วยบรรเทาให้ความเจ็บปวดจงหายไปเสีย

ดวงคู่สวยเบิกกว้าง‘ การละเล่นนึกสนุกเช่นในกลุ่มเพื่อนท่าจะได้ผลลัพธ์ที่แย่พอควร ร่างรุดคุกเข่าลงข้างเพื่อมองส่วนที่โดนตำในระดับสายตาตรวจสอบว่าเป็นแผลลึกหรือไม่

“ ข้าขอโทษครับ ” ใบหน้าเศร้าหงอยเผยชัดเจน หากมีหูหางคงลู่ตกลงคล้ายสุนัขขาวทรงเลี้ยง, นึกโล่งใจอยู่บ้างเมื่อมองไล่ชัดแล้วไร้โลหิต

“ ข้าไม่ควรเลย ”

ความรู้สึกผิด

เด่นชัดบนนัยน์ตาสองคู่นี้.

เขาโปรดปรานทัศนียภาพย่ำรุ่งสางเป็นที่สุด หากฤดูกาลคราวนี้กลับต่างไปจากทุกที อาจเพราะสิ่งเหล่านี้กำลังจะถูกเรียกแทนด้วยความทรงจำเมื่อเขาไปจบชั้นปีนี้ไป, ทว่าสิ่งที่คล้ายเดิมคงเป็นจุดมุ่งหมายเพื่อไปพบใครสักคน

คามิเลียหนุ่มก้าวขายาวอย่างเงียบงันลอบเข้าใกล้หญิงสาวจากด้านหลัง‘ ก่อนเอ่ยกล่าวทักทายด้วยเสียงนุ่มนวล

“ เลดี้ ”

( อะแฮ่ม วิ่งมาปักครับ )

#ESRA_Roleplay (โรลเปิด|แยกรูท)

[𝟭 𝗙𝗲𝗯. 𝗖𝗲𝗹𝗲𝘀𝘁𝗶𝗮𝗹 𝗕𝗹𝗼𝘀𝘀𝗼𝗺𝘀|06.30 น.]

อากาศยามรุ่งอรุณสดใสเย็นสบาย กำลังพอเหมาะกับการนั่งเล่นพักผ่อนก่อนเข้าวิชาเรียนยามเช้าตามตารางเวลา

ทำให้ [คุณ] ตัดสินใจมาเดินเล่น ณ สวนหลังสถาบัน จนมาพบกับบุตรไวเคานต์ท่านนึงกำลังปักร้อยผ้าอยู่อย่างสงบโดยไม่ทันเห็นบุคคลซึ่งเดินผ่านมา ราวกับว่ากำลังตั้งใจทำสิ่งสำคัญอยู่

ทักทายหน่อยมั้ย?

( ท่านเองก็งดงามไม่ต่างกันครับ )

( แง ขอบคุณนะคะ ทางนั้นเองก็สวยมากเลยค่ะ! 🤍🤍)

( แม่ผมเองครับ แม่โผ้มมม )

( ม-มัมหมี๊ครับบ 😭 )

#ESRA_Commu

In giving all’ I ask for none
For joy is found in what’s begun.

──────────────

Calemir Evanthe Serenhart • Y.3
DOC : bit.ly/Calemir_Sere...

──────────────

[ ขอฝากตัวกับทุกคนด้วยนะคะ สามารถมาจอย มาเล่นด้วยได้ตลอด 24/7 เลยคะ ผปค.อาจจะติดงานหน่อยๆ แต่ก็อยากเล่นกับทุกคนเลยค่ะ 🥺🫶🏻 ]