𝐒𝐡𝐞𝐫𝐥𝐨𝐜𝐤 𝐇𝐨𝐥𝐦𝐞𝐬

ฝุ่นจับแล้วคุณโฮล์มส์​ ไม่ทำความสะอาดสักหน่อยล่ะ​ ใจคอจะนอนคลุกฝุ่น​ตัวมอมแบบนั้นหรือ—

“แบบนั้นก็ไม่แย่”

ไม่ถูกใจคนรักสะอาดน่าดู

ก็ช่าง​ เขาเกิดมาเพื่อทำให้ใครถูกใจเสียเมื่อไหร่กัน

“... 😴 💤”

(เล่มแรกของมังงะภาคที่ 2) Moriarty the Patriot『#憂国のモリアーティ』Vol. 20 (ฉบับภาษาญี่ปุ่น) หน้าปก "William James Moriarty วางจำหน่ายวันที่ 2 พฤษภาคม 2025 ครับ—

Mini Shikishi new art Moriarty the Patriot『 #憂国のモリアーティ 』งาน Jump Festa 2025「ジャンプフェスタ2025」 ครับ— เป็นภาพของผม "วิลเลียม เจมส์ มอริอาร์ตี้"

" คือว่าผม... ลืมรหัสอันเก่าน่ะครับ... "

⠀⠀
𝐖𝐈𝐋𝐋𝐈𝐀𝐌 𝐉. 𝐌𝐎𝐑𝐈𝐀𝐑𝐓𝐘
⠀ 「憂国のモリアーティ」

𝐴 𝗞NIGHT OF THE 𝗗ARK &
𝐴 𝗞NIGHT ON A 𝗪HITE 𝗛ORSE

𝐖𝒉𝑒𝑛 𝑙𝑖𝑔𝒉𝑡 𝑚𝑒𝑒𝑡𝑠 𝑑𝑎𝑟𝑘𝑛𝑒𝑠𝑠
𝐖𝒉𝑎𝑡 𝑖𝑠 𝑡𝒉𝑒 𝑟𝑒𝑠𝑢𝑙𝑡?
ᅠ

งั้นไม่จริงแล้วกัน ฉันไม่อยู่

สมุดรายชื่ออยู่ไหนกัน... เดี๋ยว​ฉันตามพวกหล่อนกลับคืนจะไม่ขวัญผวาสะดุ้งสะเทือน​กันไปเองรึนั่น

ฉันอยู่ตรงนี้นี่ละ ถ้าเธอมองเห็น

การอยู่เงียบ ๆ ไม่ได้แปลว่าฉันไม่อยู่นี่ จริงไหม

ฉันยังไม่ถึงวัยหลง ๆ ลืม ๆ รหัสสักหน่อย

มีเงินแล้ว แต่ทำไมถึงมีหัวคิดไม่ได้หว่า? เป็นคนมีเงินแต่ทำตัวให้น่าสรรเสริญ​บ้างมันยากเกินความสามารถไปรึไงนั่น

ต่อให้บรรลุเป้าหมายทุกอย่างสำเร็จลุล่วงได้ ทว่ามีหนึ่งชีวิตที่ร่วมเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายกันมาต้องเสียไปและถูกทอดทิ้ง... ทุกอย่างมันก็ไร้ความหมายหากไม่ได้อยู่มองดูมันด้วยกัน— สินะ

ถ้าไม่ได้มีชีวิตอยู่ ฉันก็คงไม่เข้าใจความหมายของมัน

—ขอบคุณมาก... ทุกคน

แสงสว่างที่แค่นั่งมองก็รู้สึกได้ว่าโลกใบนี้ช่างกว้างใหญ่— ที่มีชีวิตอยู่ก็เพื่อมองสิ่งเหล่านั้นที่ไม่เคยได้เห็นในความมืด

และเพื่อ— ตอบแทนมือที่ยื่นมาจับไว้ "ไม่ทรยศ" ต่อความช่วยเหลืออันกล้าหาญนั้น...

ทุกอย่างมีความหมายเสมอ... มันจะต้องไม่สูญเปล่าที่มอบชีวิตใหม่นี้ให้กับฉัน และฉันก็ไม่คิดจะโยนแสงสว่างหนึ่งเดียวนี้ทิ้งไปเพียงเพื่อต้องการหลุดพ้นจากความทุกข์ทรมานที่ผ่านมา—

❝𝐂𝐚𝐭𝐜𝐡 𝐦𝐞, 𝐃𝐨𝐧'𝐭 𝐥𝐞𝐚𝐯𝐞 𝐦𝐞 𝐚𝐥𝐨𝐧𝐞.❞

❝𝐅𝐢𝐧𝐚𝐥𝐥𝐲 𝐢 𝐜𝐚𝐮𝐠𝐡𝐭 𝐲𝐨𝐮. 𝐈 𝐰𝐨𝐧'𝐭 𝐥𝐞𝐚𝐯𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐚𝐥𝐨𝐧𝐞.❞

(.....)

.
.
.

—ขอบคุณที่อุตส่าห์แวะเวียนมาพบถึงที่นี่เลยนะครับ เป็นเกียรติมากจริงๆ...

สมกับเป็นยอดนักสืบแห่งลอนดอน ช่างรู้บทบาทของตัวเองจริงๆ แฮะ— นายช่วยฉันได้เยอะเลยล่ะ

แต่จะว่าไปก็... กำลังสนุกอยู่สินะ ฉันอุตส่าห์พาเหล่าผู้คนที่หลงใหลการไขปริศนาของนายมาเชียว—

มันก็เห็นชัดๆ กันอยู่—

มันก็เห็นกันอยู่ชัด​ ๆ​ เว้นเสียแต่จะเป็นคนช่างเพ้อเจ้อน่ะนะ​ ถึงได้หาทางออกแบบตื้นเขิน​

แต่พวกที่มีเล่ห์เหลี่ยมเพทุบายมากมาย​ก็เอาตัวรอดเก่งเหมือนกัน​? ว่าไปนั่นนะ​ ขืนกล่าวหาศาสตราจารย์​แบบนี้เข้า​ ประเดี๋ยว​ฉันจะโดนยอกย้อนว่าหมายถึง​ตัวเอง​

อย่าใส่ร้ายกันสิคุณนักสืบ— ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย

แค่สาขานั้นไม่พอหรือยังไง​ ถึงต้องยกโขยง​มาถึงนี่อีก​ ไม่ก็​ไปโดนรอยยิ้มการค้าของหมอนั่นล่อลวงมาละสิ​

สมการถูกต้องงั้นสิ

เพ้อเจ้อเก่งจริง​ ๆ

เอ่อ— คิดเสียว่าที่นี่เป็นห้องอ่านหนังสือของผมแล้วกันนะครับ
.
.
.

อุตส่าห์ทำเนียนแล้วเชียว...

“อุตส่าห์​ตั้งใจชมเลยนะ ไหงมายอกย้อนกันซะได้”​

“ศาสตราจารย์​ผู้มากความสามารถ”​