Shūta🍮 《 1-A / ผปค.โดนงานรุม-》

( มูใกล้จะจบแล้วใครสนใจอยากแลกคอนแทคกดเฟบได้เลยค่ะ✨️ ถึงช่วงหลังๆมานี้ไม่ค่อยได้แอคทีฟเลยฮือออ😭😭 )

#SSR_ทัศนศึกษา

( แวะมาเก็บจิ้งจอกส้มค่ะ🚌 )

ชูตะนั่งอยู่นิ่งๆให้ทั้ง 2คนแต่งหน้าของเขา...แต่ก็แแบสงสัยว่าจะออกมาเป็นอย่างไร

"ผมเชื่อได้มั้ยครับเนี่ย ฮะๆ"

พอได้ยินอีกฝ่ายเรียกน้องสาวของเขาให้มาช่วยก็แอบหนักใจเพราะมิกะชอบแต่งหน้าเขาให้แบบหนักๆ สีสดๆ...ฮิบิโตะคุงก็ไม่น่าจะห้ามเธอด้วย

#SSR_ทัศนศึกษา

“น่าตื่นเต้นจังเลยนะทัศศึกษาเนี่ย”

“ถ้าเจอผีหลอกก็คงดีเนอะ^^”

จะที่เรียวกังตอนก่อนนอนหรือบนภูเขาก็ได้
ต้องเป็นประสบการณ์ที่ลืมไม่ลงแน่
แค่คิดก็สนุกแล้ว

#SSR_event #SSR_ทัศนศึกษา

“ลุยๆๆๆ！ “

#SSR_event #SSR_ทัศนศึกษา

6.25 น. | หน้ารถบัส | โรลเปิด | แยกรูท

ช่วงเวลาที่รถใกล้ออก ยาคุโมะประจำอยู่ที่ประตูรถบัส เช็คชื่อเด็กนักเรียนของห้องเขาทีละคนเพื่อไม่ให้ขาดตกใครไป

แล้ว[คุณ]ก็เดินเข้ามา
> ถาม รถบัสห้อง xx จอดอยู่ไหน
> เข้ามาทักทาย
> นักเรียนห้องที่ยาคุโมะประจำชั้นมาเช็คชื่อ

(ขึ้นรถเร้วเด่กๆ)

#SSR_Obon

“ให้ผมเป็นโชคดีของคุณไหม”

“คัพเค้กเสี่ยงโชคของเด็กๆ ผมได้โชคดีมากเชียวนะ”

(อายาโตะเซนเซย์กับการขายตรงครั้งใหญ่-)

#SSR_Obon | DAY 4
🌅 หาดยูงามิฮามะ ( 18.00 น. )

พระอาทิตย์ดวงใหญ่กำลังลับขอบฟ้า ค่อย ๆ ย้อมทุกสิ่งอย่างเคล้าเป็นสีส้ม

โคมไฟที่จัดเคยเตรียมเอาไว้ บัดนี้ ถูกโลดแล่นตระการตาท่ามกลางท้องนภา

` แด่คุณย่าผู้ล่วงลับ , ขอให้อยู่กับคุณปู่อย่างสงบสุขบนสวรรค์นะคะ `

—

จากหลานสาวที่รักท่านสุดหัวใจ

「誕生日、おめでとう…俺。」

( เย่ วันเกิดน้องชิโยะแล้ว อายุเพิ่มขึ้นอีกปีแล้ว ขอให้ปีนี้ผ่านไปได้ด้วยดีนะก๊าบลูก💘🎂🎉 )

(ความนุ่มฟู3กิโลที่ลดลงช่วงฤดูร้อน ☝️🧐)

(เด็กๆปี1น่าจะพึ่งเคยเห็นเซนเซย์ตัดขนแกะค่ะ ส่วนปีอื่นๆอาจจะเคยเห็นแล้ว 🫶💖)

(ความหนานุ่มของเซนเซค่า 🐏💖)

"ให้ฉันจัดการให้น้ามิกะจัง~"

"โคโมริคุง~เชื่อมือฉันได้เลย ชั้นชอบไปแต่งหน้าให้พี่สาวบ่อยๆ รับรองว่าออกมาดีแน่!"

ความจริงแล้วพี่สาวของฮิบิโตะไม่ค่อยบอก ว่าผลออกมาเป็นยังไง แต่ให้ดีอย่าให้ฮิบิโตะจับเครื่องสำอางจะดีกว่า(...)

"ฮิฮิ~เริ่มตรงไหนก่อนดีน้า ที่ตาก่อนเป็นไง? หลับตาน้าโคโมริคุง~"

ว่าจบก็ลงมือแต้มสีเขียวแฟรี่ ลงบนเปลือกตาของแพนด้ามัดจุกเบาๆ อย่างอารมณ์ดี

( อมกกก น่ารักโพดด😭🫶🫶 )

'เอาให้ฉวยๆเลย!'

คนที่มีความสุขที่สุดในสมการนี้ก็น่าจะเป็นมิกะจังแล้วล่ะยิ้มแก้มปริเชียว

ชูตะหลับตาอย่างจำใจ

"ไม่ต้องแต่งหนักมากนะครับ.."

ชูตะหันไปสั่งน้ำให้กับรุ่นพี่ก่อนที่จะหันกลับมาคุย

"ก็ยังแสบๆอยู่นิดหน่อยน่ะครับ"

"แต่ไม่เป็นอะไรมากหรอก ขอบคุณที่เป็นห่วงนะครับ"

"ไม่อ่าววว หยุ้ดดด"

เขาหลับตาเบือนหน้าหนีพร้อมกับพยายามดิ้นเพื่อจะได้หยุดพ้นจากโทวยะ

"พอแล้วครับ พอแล้ว ผมยอมแพ้แล้วครับ"

(มาลงเก็บมินิคาร์ชีทโคเซย์ค่ะ🙌)

"อ่า โอเคครับ"

"ผมเอาครีมโซดาแก้วนึงครับ"

เขาเดินเข้าไปสั่ง อาจมีบางคำที่พูดไม่ชัดเพร่ะลิ้นยังพองอยู่

"เซมไปเอาอะไรมั้ยครับ จะได้สั่งทีเดียวเลย"

"อย่า...ทำหน้าแบบนั้นสิครับ"

เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นกลัว...นี่เขาคิดถูกใช่มั้ยที่ชวนฮิบิโตะมา..

แต่พูดไม่ทันขาดคำก็โดนน้องสาวจับมัดผมหน้าม้าขึ้นเป็นน้ำพุและเปิดฝาพาเล็ตอายชาโดว์

'ฮิบิจังมาช่วยเร็ว!'

"นี่พวกเธอไปสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย"

"เป็นความคิดที่ดีเลยครับ"

เขาลุกขึ้นยืนยืดเส้นยืดสาย

"ยูนากะซังเนี่ยเหมือนสโนว์ไวท์เลย"

เขาเอ่ยชมอีกฝ่ายก่อนที่จะเดินเข้าไปลูบหัวเจ้าเหมียวอีกหนึ่งรอบ

"เนอะ เจ้าเหมียว"

"เห~ แล้วถ้าเกิดผมติดใจขึ้นมาจะไปหากินจากไหนล่ะเนี่ย"

พูดเสร็จด็ทำหน้าแอบเซ็งๆ

เขามองตามมือของอีกฝ่าย ดูวิธีการทำขนมด้วยความสนใจ

"กลิ่นหอมมากเลยครับ!"

#SSR_Commu

[ 🦌 ]

“ ขอโทษ...ขอโทษนะครับ ช่วยอย่าเข้ามาได้มั้ยครับ.. ”

“ ผม.. กลัวคุณนิดหน่อย.. ขอโทษครับ ”

————————

時真 静司 — Tokisane Seiji
• 2 - A
• Sika deer

Doc : in bio
( โค / โรล / เวิ่น / จีบ > OK )

"เอ้ะ? ผ่าน?...อ้าว "

เขายืนงง สมองค้างเพราะระหว่างที่หนีไฟนั้นเขาตัวสั่นขาสั่นสติไม่อยู่กับตัวเพราะไม่มีใครบอกเขาว่ามันเป็นการซ้อม..

#SSR_Obon

เทศกาลทั้งทีมีหรือคนอย่างฮิบิโตะน่ะจะพลาด แสงของโคมไฟและกินอาหารทั้งคาวและหวานนี่ชวนให้หิวจริงๆ

"คึกครื้นจริงเชียวน้า~"

"รู้อย่างนี้ชวนเน่ซังมาเดินดีกว่า~" แต่นี่ซังไม่ชวนหรอก

(แวะมาแปะสกินวันโอบ้งแบบเลทๆ ค่ะ🥺🎀)

"อืมมมม...นั่นสิน้า"

"อ้วนๆแบบนี่น่าจะโดนขุนมาอย่างดีเลย"

เขาลองนึกอยู่สักพัก...เขาคุ้นๆอยู่ว่าเคยเห็นแมวตัวนี้อยู่ที่ไหนสักแห่ง

"จะว่าไป..แกหน้าคุ้นๆนะเนี่ย"

"อ อ่า...ได้ครับ"

เขาค่อยๆเป่าทาโกะยากิก่อนที่จะกินอีกคำ คราวนี้ไม่ลวกแล้ว

เขาเหลือบมองไปรอบๆเพื่อที่จะหาร้านน้ำ

"เอ....ร้านโซดาตรงนู้นดูน่าสดชื่นดีนะครับ ไปร้านนั้นกันมั้ย"

"ฮืออ-"

เขาก้มหน้าลงด้วยความอาย ตอนนี้หน้าของเขาก็ไม่ต่างจากมะเขือเทศสักเท่าไหร่

"ก ก็คงต้องเป็นแบบนั้นแหล่ะครับ"

"บางที่ก็อยากรู้ว่าการจีบคนอื่นมันสนุกยังไง...แต่คงทำไม่รอดแล้วล่ะ"

ทางฝั่งน้องสาวกำลังรื้อลังของเล่นหาอุปดรณ์ประกอบการเล่นในครั้งนี้

"บางทีเขาก็...พลังงานล้นเกินน่ะครับ"

เขาทำท่าป้องป่กกระซิบให้กับอีกฝ่ายก่อนที่มิกะจะยื่นหมวกแม่มดกับมงกุฏให้ทั้ง2คน

'เอาไปก่อน เดี๋ยวหนูแต่งหน้าให้!'

เธอยิ้มชั่วร้ายพลางชูชุดแต่งหน้าลายแฟรี่ขึ้นมา

"มองก็รู้เลยครับ ทาคูมิซังยังทำงานหนักเหมือนเดิมเลยนะครับเนี่ย"

เขากวาดสายตามองดังโงะที่วางเรียงกันอย่างมีระเบียบและสวยงาม

มองไปมองมาดันสะดุดตากับตัวไทยากิซอฟต์ครีม

"อืม...ผมขอไทยากิซอฟค์ครีมที่นึงครับ^^"

" อ่ะ! ขอบคุณครับ"

เขาหยิบไม้จิ้มมาจิ้มทาโกะยากิ นำมาเป่า 2-3ทีก่อนที่จะกัดลงไป

"โอ้ย- ร้อน"

สงสัยจะยังเป่าไม่พอ ทาโกะยากิถึงลวกปาก

"แต่ว่าอร่อยมากเลยครับ...ถ้าไม่นับเรื่องที่โดนลวกปาก..."