Albertin

🫂

هیچ موقع انقدر مردا رو مخم نبودن. به خاطر مردای درخشانیه که در محیط کار می‌بینم. همه پر از خودخواهی، قدرت‌طلب، پرخاشگر، شوخی‌های مزخرف.
کاش بازم با زنا کار می‌کردم 😔

🔥

یه کتاب نوجوان هست به اسم فروغ مال مجموعه سی شعر، نشر شهرقلم. بخش اولش زندگی و زمانه فروغ و بخش دوم سی شعر مهم ازش. به نظرم اون کمک می‌کنه. ولی نمی‌دونم می‌تونی گیرش بیاری از اونجا یا نه.

یه گندم‌پلو علی درست می‌کنه، ولی بلد نیستم. ازش بپرس، جالبه :)

کاش همه چیز جور دیگه بود، امروز قرار نبود برم اونجا که اضطراب. به‌جاش زیر پتو مچاله می‌شدم تا این حالت تهوع تموم بشه. بعد آروم آروم می‌رفتم خونه دوستم.
کاش به‌جای منطق، جنس تصمیماتم دلی بود. انقدر تلاش نمی‌کردم، کار راحت‌تر رو می‌کردم و راضی بودم. تو وجودم یه مسابقه نبود که هر روز توش دارم شکست می‌خورم.

واقعاً نمی‌دونم چمه که انقدر این روزا اضطراب دارم. یعنی موقعیت جدیده، باشه ولی سطحی از اضطراب که دیروز و امروز داشتم یادم نمیاد آخرین بار کی تجربه کردم. امروز تو اتوبوس سرچ کردم تمرین تنفس برای آرامش. خل شدم؟ برم تو غار زندگی کنم؟

🫂

صبح یادم رفت پوکساید بخورم و در چنین روزی احساس بی‌پناهی می‌کنم.

ریمل دوست دارم و رژگونه، رژ‌گونه قشنگ‌تره. چند وقته ولی دو طرف شبیه هم نمی‌شه.
سایه دوست داشتم، ولی دیگه فایده نداره، هیچ رنگی خوب نیست. رژگونه‌های تابه‌تا زدم و اومدم مهمونی خانوادگی. رژگونه دل گرمم کرده، چون از قیافه خودم خوشم اومد بعد مدت‌ها. رژگونه و پوکساید نجات‌بخش برای دلهره‌های الکی.

خیلی زیباست 😍 بزن

به گوشه ابروت آویزان کن، من خوشم میاد 😍

😂

صبح مقداری کله‌ام خراب بود، خونه رو جارو کردم و دعواهای ذهنی‌ام تموم شد تو این فاصله، سپس برای خودم چای ریختم و به نظرم کله‌ام تعمیر شد.

واقعاً 😡

خیلی بامزه است، حق دارن :)

یه زنی تو مترو نشسته کنارم یه ریز با تلفن حرف می‌زنه گریه می‌کنه. متاسفم واقعاً ولی چرا انقدر خوب آنتن می‌ده زیر زمین؟ ما می‌خوایم حرف بزنیم چرا صد بار قطع می‌شه؟
غر بیهوده است. صدای گریه‌اش اذیتم می‌کنه.

روزای سخت گذشتن، روزای سخت دیگه در راهه. می‌تونستم برم پیش مامانم ظهر بهم پلو بده، ولی نشستم کار کردم. کاری که حالا حالاها به جایی نمی‌رسه.
من برای زندگی پیش‌بینی نشده قوی نیستم. ولی حتی آرزوی چیزی رو نمی‌تونم بکنم.
برای خودم سوپ پختم ظهر که در نوع خودش غذای ناراحتیه. ولی ناراحت نیستم، گیجم از زندگیم.

فردا روز سختی خواهد بود آلبرتین جون، امیدوارم گنداخلاقی نکنی.

کاش به مامانم بگم گردو برام بیاره از شمال، هفته دیگه به خودم فسنجان شمالی خوشمزه جایزه بدم 😋 سیاخورش.

چه ابرا و چه آسمون روشنی.

چون که بیزاری و تو تاریکی نشستن فایده نداره،
دگر بکوشم و مشغول کار خود باشم.

از همه‌چی بیزارم. همه‌چی اغراقه البته ولی احتمالا منظورم رو متوجه می‌شید.

ببین مرغ آب‌پز، یا کله‌گنجشکی که روغن نداشته باشه. اینا رو مامان من درست می‌کرد با کته وقتی سرما می‌خوردیم چون پروتئین بود و قوت داشت.

گشنمه. پلو که نمی‌خورم سیری در کار نیست. مگه پاستا. یا بعضی ساندویچا، یا سیب‌زمینی و از این قبیل.

زمان خیلی برام کش میاد، مدت‌هاست.‌
البته در کوتاه‌مدت اینجوریه، گاهی که برمی‌گردم گذشته رو می‌بینم، باورم نمی‌شه. اما در لحظه‌ها که هستم مدتیه کند و رو اعصاب و ناامیدکننده می‌گذرن.

این چه داستانیه که همیشه تو ماه تولد آدمای نزدیک من بی‌پولم؟ چند ساله. یعنی هر چی هم سعی می‌کنم جمع کنم قبلش یه چیزی پیش میاد پوله به فنا می‌ره و هیچی به هیچی. دوست دارم براشون کادو بخرم 😔

رفتم بالاخره، این‌جا جالب بود.

مرسی ♥️